Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δημ. Παπαδημούλης, μιλώντας σήμερα στο ραδιόφωνο του Αντέννα (Στ. Μονεμβασιώτης) για τη Σύνοδο Κορυφής και την ελληνική οικονομία, τόνισε μεταξύ άλλων:
Οι 27 κατέληξαν σε ένα απλό ευχολόγιο. Συνεχίζει να επικρατεί το δόγμα «ο καθένας μόνος του», την ώρα που η κοινή λογική, αλλά και η οξύτητα της κρίσης επιβάλουν συντονισμό, αλληλεγγύη και μέτρα υπέρ των πολιτών που πληρώνουν τα σπασμένα της κρίσης.
Έχουν εγκαθιδρύσει ένα Σύμφωνο Σταθερότητας δογματικά νεοφιλελεύθερο, που λέει «προς θεού μη φύγει το έλλειμμα και ο πληθωρισμός πάνω από ορισμένα όρια». Και αυτό συμβαίνει την ώρα που κύριο πρόβλημα είναι η ύφεση και η ανεργία που καλπάζουν. Ο Ομπάμα δεν διστάζει να πάρει μέτρα που ανεβάζουν πολύ το έλλειμμα των ΗΠΑ, προκειμένου να σώσει δουλειές και επιχειρήσεις, να βάλει έστω και με κόπους στο τούνελ της ανάκαμψης την αμερικάνικη οικονομία. Η ευρωπαϊκή ελίτ επιμένει στο δόγμα Μπαρόζο, στο δόγμα Τρισέ. Κοιτάνε μόνο το έλλειμμα, τον πληθωρισμό και το χρέος. Δεν ενδιαφέρονται για την ύφεση και την ανεργία. Θυμίζουν τον ηλίθιο που του έδειχναν το φεγγάρι και αυτός κοίταγε το δάχτυλο και όχι το φεγγάρι.
Το ελληνικό πρόβλημα είναι ακόμη οξύτερο. Όταν πηγαίνεις με απλωμένο το χέρι, όταν είσαι στον πάτο της ευρωζώνης, όταν έχεις χαμηλή ισχύ και αξιοπιστία, τότε δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Διάβαζα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και πριν και μετά τη Σύνοδο. Πουθενά δεν βρήκα τι θα έλεγε ή τι είπε ο έλληνας πρωθυπουργός. Δεν έχω αυταπάτες ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μπορεί να κυριαρχεί στη Σύνοδο. Αλλά εν πάση περιπτώσει, η Φιλανδία έχει το μισό πληθυσμό από εμάς, μπήκε 15 χρόνια μετά από εμάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παίζει μεγαλύτερο ρόλο.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έστω με ελλείψεις, προσπαθούν έστω ανεπαρκώς να αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες και να μειώσουν σε ορισμένες κατηγορίες τους φόρους για να τονωθεί η αγορά, για να μην κλείσουν επιχειρήσεις, για να κρατηθούν θέσεις εργασίας. Στην Ελλάδα γίνεται το εντελώς ανάποδο. Μειώνουν τις δαπάνες και σκέφτονται να αυξήσουν παραπάνω τους φόρους. Ετοιμάζουν νέο σκληρό πακέτο μονόπλευρης λιτότητας, αλλά επειδή σε 3 μήνες έχουν ευρωεκλογές, δεν το λένε στο κόσμο, για να μην τους πάρει με τις πέτρες.
Η χώρα μας μετά από 15 χρόνια υψηλών ρυθμών ανάπτυξης έχει καταφέρει το εξής αρνητικό ρεκόρ. Χαμηλές αμοιβές, υψηλές τιμές, αδύναμο κοινωνικό κράτος, άθλια δημόσια οικονομικά. Για να τα πετύχει κανείς αυτά πρέπει να πάρει το αντινόμπελ οικονομίας. Πού πήγαν τα λεφτά; Η εξήγηση είναι απλή. Πήγαν σε υπερκέρδη επιχειρήσεων και πολλές φορές αυτά τα λεφτά βρίσκονται εκτός Ελλάδας. Πήγαν για να λειτουργεί ένα σπάταλο, κομματικοποιημένο και σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένο κράτος, το οποίο δουλεύει ως εξάρτημα του κυβερνώντος κόμματος και όχι για να παρέχει υπηρεσίες στον πολίτη. Το κόστος της διοίκησης στην Ελλάδα είναι 6,8% του ΑΕΠ ετησίως, όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη είναι 3%. Πληρώνουμε πάνω από 11 δις. ευρώ το χρόνο περισσότερα γιʼ αυτό το σπάταλο, διεφθαρμένο, κομματικοποιημένο κράτος, με τα οποία θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά υπέρ της ανάπτυξης, των ασθενέστερων και του κοινωνικού κράτους.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS