Το κρίσιμο αυτό ερώτημα απευθύνουν στον κ. Σουφλιά οι βουλευτές του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Νίκος Τσούκαλης & Θανάσης Λεβέντης και δηλώνουν ότι:
Προκειμένου να καλύψει τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού αλλά και τις μεγάλες ενοχές του ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του, μέσω των προτάσεων του κ. Παπαθανασίου για νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων, έφτασαν στο σημείο να παζαρεύουν με τρόπο μη αναστρέψιμο - και σαφώς αντισυνταγματικό – την ποιότητα ζωής στα ήδη επιβαρυμένα αστικά κέντρα, συγχρόνως δε σαλπίζουν έφοδο καταπάτησης των εγκαταλελειμμένων, έτσι κι αλλιώς, δημοσίων κτημάτων. Εκμεταλλευόμενοι την «ανάγκη» ενός και πλέον εκατομμυρίου μη εχόντων συμπολιτών μας για νομιμοποίηση της παρανομίας τους, προσπαθούν να εμπλέξουν σε απαράδεκτα διλλήματα πολιτικούς χώρους, επιστημονικούς φορείς και ΜΚΟ.
Με δεδομένο ότι ένα αμιγώς εισπρακτικό μέτρο «ανακαλύπτεται» την ύστατη στιγμή, προκαλεί για μια ακόμη φορά το κοινό αίσθημα των νομιμοφρόνων πολιτών που δεν διαπραγματεύθηκαν το νέο «ημιυπαίθριο» σπίτι τους όταν έκαναν την αγορά τους. Βρισκόμαστε ακόμη μια φορά μπροστά στο θλιβερό φαινόμενο να πρέπει να αποδεχθούμε ότι μπορούμε να «εξαγοράζουμε» - με τη σύμφωνη γνώμη ΟΛΩΝ - την όποια μέχρι χθες παρανομία μας από την Πολιτεία. Κι αυτό όταν οι συνθήκες έχουν ωριμάσει, τριάντα περίπου χρόνια μετά, μεσούσης μάλιστα μιας από τις σοβαρότερες οικονομικές κρίσεις. Αν ο ρόλος της Πολιτείας είναι να νομοθετεί έτσι ώστε οι Εργολάβοι / Μηχανικοί να χτίζουν και να πουλούν ανενόχλητοι ημιυπαίθριους για τρεις δεκαετίες, ας υπολογίσει το σύνολο του μαύρου χρήματος που διακινήθηκε (Εφορεία – ΙΚΑ – Αγοροπωλησία) και ας βρει μια τιμή ανά τετραγωνικό… Έτσι και αλλιώς πολιτική σε επίπεδο λαχαναγοράς γινόταν πάντα σε αυτή τη χώρα.
Το ζητούμενο είναι να βρεθεί και το αντικίνητρο, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο των ημιυπαίθριων χώρων. Ειδάλλως, όσοι δεν αγόρασαν ημιυπαίθριο βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση κάνοντας την αυτοκριτική τους να ζηλεύουν μέσα από τέτοιου είδους πολιτικές αυτούς που σήμερα έχουν ένα δωμάτιο παραπάνω ή αυθαίρετο εξοχικό στο Δάσος ή σκαλιά από μπετόν στην προσωπική τους παραλία.
Η διαιώνιση του καθεστώτος της γενικευμένης ανομίας και αυθαιρεσίας είναι η χειρότερη συνθήκη για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Εφόσον αυτή μετεξελιχθεί σε κοινωνική, περιβαλλοντική και πολιτισμική, αν δεν έχει γίνει ήδη, τότε δεν έχουμε καμιά ελπίδα σαν κοινωνία να την αντιμετωπίσουμε.
Καλούμε τον κ. Σουφλιά να τοποθετηθεί με σαφήνεια σε αυτά τα σενάρια και επιτέλους να πάρει θέση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS