- Στις πρόσφατες εσωκομματικές αντιπαραθέσεις στον ΣΥΝ υπάρχει καχυποψία, κατά τη γνώμη σας, ή υπάρχει υπερβολικός ζήλος της πλειοψηφίας; Γιατί δημιουργείται το πρόβλημα;…
Εγώ, χωρίς να χρεώνω στη μία ή την άλλη πλευρά αυτό που θα σας πω, θα πω κάτι -κι ας το εισπράξει ο καθένας όπως θέλει- ότι είναι διαφορετικό πράγμα η διαφορά στην άποψη, ακόμα και η δημόσια αντιπαράθεση, ζητήματα τα οποία γνωρίζετε ότι στη δική μας κουλτούρα είναι εκ των ων ουκ άνευ αποδεκτά και διαφορετικό είναι η πολεμική.
Όταν ασκείται πολεμική σε μια απόφαση ή σε μία πρακτική της πλειοψηφίας, έτσι όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν -θυμίζω στην εξέγερση του Δεκέμβρη ή την ψήφιση στη Βουλή της Συνθήκης της Λισαβόνας, ή τις αλλαγές στα media της επιρροής μας, ή κυρίως την ψήφιση του προγράμματος του κόμματος - είναι σαφές ότι παράγονται αρνητικά δεδομένα για τη δημόσια εικόνα του κόμματος. Γι αυτό χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή απ΄ όλους.
Πολύ μεγάλη προσοχή, έτσι ώστε οι διαφορετικές απόψεις που είναι υπαρκτές στο χώρο μας και είναι πλούτος να μην γίνονται στοιχείο διαχείρισης από δυνάμεις και απόψεις εξωγενείς που προφανώς κάνουν τους δικούς τους σχεδιασμούς.
-Υπάρχουν επίσης ορισμένοι που με στρατηγική δίνουν όπλα σ΄ αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν, όπως πριν είπατε; …
Δεν αιφνιδιάζομαι καθόλου που έχουμε μπει σε μια φάση γενικότερα πολιτικών ανακατατάξεων σε όλο το πολιτικό φάσμα. Γιατί πρέπει να αντιστοιχηθεί και με την κρίση, τη διεθνή και εσωτερική, την οικονομική. Το πολιτικό σκηνικό δηλαδή δεν πρόκειται και δεν πρέπει να μείνει αναλλοίωτο στην μακρόχρονη μάλλον συνέπεια που θα έχει η κοινωνική κρίση σε διεργασίες κ.λπ. Άρα έχουμε μπει σε μια κυοφορία εξελίξεων, παντού, σε όλους τους χώρους.
Δεν αποκλείω μέχρι να πάμε στις βουλευτικές εκλογές να υπάρχουν και άλλα κόμματα σε όλους τους χώρους, της δεξιάς, του κέντρου, της αριστεράς. Να έχουν γίνει διεργασίες δηλαδή πολύπλοκες, τις οποίες σήμερα κανένας δεν μπορεί να δει.
Είναι σαφές ότι πριν από την κρίση είχε χαλαρώσει -για να μην πω είχε αποσυντεθεί εντελώς, είχε αποδιαρθρωθεί εντελώς- ο ομφάλιος λώρος του δικομματισμού. Δηλαδή η αυτονόητη και αυτόματη μετακίνηση από τον έναν μεγάλο στον άλλον. Η ίδια η κρίση λειτουργεί κατ΄ αρχήν συντηρητικά στο κοινωνικό σώμα και μ΄ αυτή την έννοια αποκαταστάθηκε -χωρίς κανείς να το καταλάβει, ούτε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ θα έλεγα και όχι μόνο επειδή η κυβέρνηση κάνει χάλια πολιτική- γι αυτό αποκαταστάθηκε αυτός ο ομφάλιος λώρος που συμπιέζει ακόμα και εμάς που παίρναμε το μεγαλύτερο μερίδιο από την πτώση του ΠΑΣΟΚ.
Οι αιτίες για τις σημερινές δημοσκοπικές αλλαγές πρέπει να αναζητηθούν κυρίως στην κρίση, η οποία ταυτόχρονα όμως δίνει και μεγάλες δυνατότητες στην Αριστερά, τις οποίες καλούμαστε εμείς να αξιοποιήσουμε.
- Στις διεργασίες αυτές φαντάζομαι ότι συμμετέχει και μέρος του ΣΥΝ.. Δεν θα μείνει αλώβητος και ο ΣΥΝ…
Ενδεχομένως. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει. Ή και του ΣΥΡΙΖΑ. Δείτε το φάσμα των δυνάμεων που είναι στον ΣΥΡΙΖΑ. Από το ΔΗΚΚΙ μέχρι δυνάμεις της παραδοσιακής εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, παράγοντες κ.λπ. Δείτε και το ίδιο το ΚΚΕ. Χθες το βράδυ έδωσε μια συνέντευξη η κα Παπαρήγα, όπου εγώ κατάλαβα από μερικές απαντήσεις πως ήδη αλλάζουν κάπως την οπτική τους -δεν θα έλεγα βάζουν νερό στο κρασί τους- σε μερικά πράγματα σε σχέση με την όλη Αριστερά ή με το μέτωπο που έκαναν προς το δικό μας χώρο. Ήταν πολύ πιο συγκρατημένη από άλλοτε…
- «Ρίχνει νερό στο κρασί της» απέναντι στον ΣΥΝ… Νομίζω το διακρίναμε κι εμείς….
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών -γι αυτό εμείς θέλουμε να πάμε πολύ καλά και να έχουμε διψήφιο ποσοστό και να δούμε προς τα μπρος και να ξεπεραστούν όλες αυτές οι εντάσεις, που είναι και λίγο τρικυμία εν κρανίω για το χώρο μας- το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών -να είστε σίγουρος- θα δώσει ένα σκηνικό το οποίο θα πρέπει πολλοί να το μελετήσουν απ΄ όλες τις πλευρές.
Κατά τη γνώμη μου, η κεντροαριστερά, δεν λέω έχει πεθάνει, αλλά δεν έχει θέση στο επόμενο σκηνικό. Δηλαδή δεν τους ενδιαφέρουν πια οι οριακές συμμαχικές κυβερνήσεις των 152 ή των 153, όπως προ κρίσεως. Σήμερα λειτουργεί περισσότερο η αναζήτηση πλατιών σχημάτων, μεγάλων συνασπισμών, μεγάλων αυτοδυναμιών κ.λπ. που θα ήθελαν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που επηρεάζουν τις εξελίξεις. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα και όσοι είμαστε κοντά σ΄ αυτή την κατάσταση και παρατηρούμε τις μικρές-μικρές αλλαγές που γίνονται από οικονομικά συγκροτήματα μέχρι εκδοτικά αλλά και μέσα στα κόμματα, έχουμε επίγνωση αυτών των αλλαγών στην τακτική και στα ενδεχόμενα πολιτικά σενάρια της ερχόμενης περιόδου. Η ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να αμφισβητήσει το σκηνικό με όρους κοινωνίας και εναλλακτικής πρότασης για μια «αριστερή» υπέρβαση της κρίσης.
- Η συζήτησή μας έχει μετατραπεί σε συζήτηση σε στρατηγικά θέματα.. Θέλω λοιπόν να θέσω ευθέως δύο ζητήματα. Ένα μέρος του ΣΥΝ πιστεύετε, φαντάζομαι, ότι ερωτοτροπεί, φλερτάρει με τη σοσιαλδημοκρατία και ένα δεύτερο θεωρεί ότι ο πόλος της αριστεράς ως τρίτος πόλος δεν πρέπει να αποκλειστεί από τον ΣΥΝ. Καλά καταλαβαίνω;…
Δύο συνεδρίων η κεντρική γραμμή και επί Ν. Κωνσταντόπουλου και ύστερα επί Αλ. Αλαβάνου αλλά και επί Αλ. Τσίπρα τώρα η κεντρική μας γραμμή είναι να διαμορφωθούν συνθήκες για μια μετωπική, μεγάλη ενωτική παράταξη της Αριστεράς, ως αντίπαλο δέος στο δικομματισμό.
Η άλλη επιλογή, δεν θα την έλεγα «ερωτοτροπώ», αλλά είναι παρούσα ως άποψη και απολύτως σεβαστή, για μια συνεργασία κυρίως μετεκλογική -δεν έχει τεθεί για προεκλογική- με τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ως αντιδεξιό μόρφωμα.
- Εννοούσα αν οργανωτικά φλερτάρει με τη σοσιαλδημοκρατία ένα τμήμα του ΣΥΝ…
Αυτό δεν πρόκειται να γίνει, οπωσδήποτε, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες. Πιστεύω πως, αν υπήρχε μία πιθανότητα προ κρίσεως να υπάρχει μια ελκτική δύναμη του σεναρίου ΠΑΣΟΚ- ΣΥΝ ή ΠΑΣΟΚ- τμήμα του ΣΥΝ -όπως αναφερόταν σε αναλύσεις- αυτό το σενάριο μετά την κρίση έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες και πολύ λιγότερη ελκτική δύναμη προς όσους έχουν αυτή την άποψη. Προσωπικά είμαι πολύ πιο αισιόδοξος για όλους μας και για την πορεία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
- Μια τελευταία ερώτηση… Πιστεύετε ότι οι ευρωεκλογές μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.; Εννοώ τα δημοσκοπικά δεδομένα….
Ναι, μπορεί. Εάν μεν το ΠΑΣΟΚ ξεκινάει από τη βάση του μείον 9, που ήταν την άλλη φορά, θα θριαμβεύσει σε κάθε περίπτωση. Όπως κι εμείς αν ξεκινάμε από τη φάση του 4,2, που είχαμε πάρει την προηγούμενη φορά, ο θρίαμβος είναι εξασφαλισμένος….
- Φαντάζομαι όμως ότι ο πήχης θα είναι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις…
ʽΕτσι είναι.. Μέσα στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί, θα είναι αναγκασμένο το ΠΑΣΟΚ να αναμετρηθεί με την εικόνα της διαφοράς του 2, του 3 ή και του 4% που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Κι αυτή την εικόνα πιστεύω ότι δύσκολα θα την επαναλάβει ως σκορ στις ευρωεκλογές. Χωρίς να αποκλείω ακόμα και αντιστροφή κάποιων δεδομένων, διότι οι «μονές» ευρωεκλογές είναι αρκετά χαλαρές και ως εκ τούτου θα έχουν να εισπράξουν και τα κόμματα της Αριστεράς, οι Οικολόγοι κ.λπ. από την εν δυνάμει «πελατεία» του ΠΑΣΟΚ…
- Ανατροπή εννοείτε να είναι πρώτη δύναμη η Ν.Δ.;….
Οριακά. Δεν αποκλείεται. Διότι έχει προς μια κύρια κατεύθυνση να χάσει η Ν.Δ., προς τον ΛΑ.Ο.Σ., ενώ το ΠΑΣΟΚ γνωρίζουμε ότι είναι προς τρεις, τέσσερις κατευθύνσεις..
- Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, στις δημοσκοπήσεις η Ν.Δ. χάνει πρωτίστως προς το ΠΑΣΟΚ….
Αυτές είναι εσωτερικές μετακινήσεις του μεσαίου χώρου. Είναι αυτό που είπα προηγούμενα, ο αυτόματος ομφάλιος λώρος που λειτουργεί ανεξαρτήτως ηγεσιών, γραμμών, προγράμματος κ.λπ. Εκεί είναι και η παγίδα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η θετική αύρα των δημοσκοπήσεων δεν αντανακλά μια θετική αύρα μέσα στα καφενεία, στις σχολές, στους δρόμους. Κανείς δεν σου λέει, ρε παιδιά, ελάτε, είναι καιρός ναρθούμε να φτιάξουμε τα πράγματα, Ουδείς.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS