ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Η Μεσόγειος βρέχει τις ακτές των χωρών που έχουν πολλά κοινά αποθέματα πολιτισμού μέσα στην ιστορία των αιώνων μέχρι και σήμερα. Σημειώνουμε ότι και οι πολιτισμικές καταβολές της Ευρώπης βρίσκονται στη Μεσόγειο, γιʼ αυτό η Μεσόγειος αποτελεί, ως σύνθεση πολιτισμών, θρησκειών, ως χώρος γόνιμης συνεργασίας στο εμπόριο, στις ανταλλαγές, στην οικονομία, στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στην τέχνη και στους τρόπους ζωής, στην καθημερινή ζωή των λαών της Μεσογείου.
Για την Ελλάδα τονίζουμε ότι η ύπαρξή μας είναι δεμένη με τη Μεσόγειο από τα προϊστορικά χρόνια με τους πανάρχαιους πολιτισμούς, τον Κυκλαδικό στο Αιγαίο, τον Μινωικό στην Κρήτη, τον Μυκηναϊκό στην Πελοπόννησο, αλλά και τους πολιτισμούς στα Ιόνια, στη Μαγνησία, στη Μακεδονία και τη Θράκη.
Η Ελλάδα έζησε και αναπτύχθηκε ταυτόχρονα μέσω των σχέσεων με την Μικρά Ασία, τη Μέση Ανατολή, τον Εύξεινο Πόντο, τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες μέχρι το Γιβραλτάρ, με τις χώρες των παραλίων της Βόρειας Αφρικής.
Γιʼ αυτό και εμείς έχουμε δει κατʼ αρχήν, θετικά τις πρωτοβουλίες για την ευρωμεσογειακή συνεργασία, για την οποία πρέπει να πούμε ότι έχουν γίνει ορισμένα βήματα, τα οποία, όμως, είναι πάρα πολύ πίσω.
Ιδιαίτερα θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν θεωρούμε θετικό μια τέτοια συνεργασία να περιοριστεί σε ένα ρόλο μονάχα υπέρ της διείσδυσης των πλουσιότερων χωρών της περιοχής μέσα στις ασθενέστερες.
Τονίζουμε ότι ιδιαίτερα σʼ αυτήν την περίοδο της οικονομικής κρίσης, αλλά και της περιβαλλοντικής κρίσης και των μεγάλων μεταβολών στο κλίμα, με τρομερές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των λαών της Μεσογείου, θα έπρεπε να υπάρξουν ειδικά μέτρα και ειδικές πολιτικές για τη συνεργασία και την επιβίωση των λαών στις περιοχές αυτές.
Επίσης, ιδιαίτερα θέλουμε να τονίσουμε ότι για μας, οι περιφερειακές συνεργασίες των χωρών, όπως αυτή των χωρών στη Μεσόγειο, είναι μια απάντηση στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και μπορούν οι συνεργασίες αυτές να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στις πολιτικές του διαίρει και βασίλευε των ισχυρών και ως μέσο για τη συνύπαρξη των λαών και την κοινή ασφάλεια.
Επίσης, τονίζουμε ότι θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία για να γίνει όλη εδώ η περιοχή μια ζώνη ελεύθερη από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής, υπέρ του ελέγχου της εισαγωγής των όπλων στην περιοχή μας σήμερα, η οποία απορροφά το 1/3 των παγκόσμιων εξαγωγών όπλων.
Άρα, το πρώτο ζήτημα που φωνάζουμε σήμερα, μιλώντας εδώ για τη Μεσόγειο, μέσα στις σημερινές συνθήκες, είναι «ειρήνη». Γιατί πραγματικά τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ειρήνη εδώ στην περιοχή είναι πολλά και εκρηκτικά.
Έχουμε την πρόσφατη γενοκτονία της Γάζας, το πρόβλημα της Παλαιστίνης, όπου εκεί ο πόλεμος, ο θάνατος αμάχων είναι ένα καθημερινό πρόβλημα, είναι ένα ζήτημα που αφορά άμεσα όλες τις χώρες της Μεσογείου. Και είναι απαραίτητο να αναγνωριστούν τα δίκαια του Παλαιστινιακού Λαού, για να αποκτήσει μια δική του ανεξάρτητη χώρα, με σεβασμό ταυτόχρονα στο κράτος του Ισραήλ, ώστε να υπάρξει μια ειρηνική συμβίωση των λαών της Παλαιστίνης και του Ισραήλ, αλλά και συμβίωση με τους λαούς όλης αυτής της περιοχής.
Ταυτόχρονα, θυμόμαστε ότι μέχρι πριν από δέκα χρόνια είχαμε τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, έναν πόλεμο ο οποίος έφερε σε μεγάλο κίνδυνο τους λαούς των Βαλκανίων, αλλά και τους λαούς της νότιας Ευρώπης, όλης της Ευρώπης και όλης της Μεσογείου.
Και, τέλος, να πούμε -χωρίς να θεωρούμε ότι είναι τελευταίο- ότι το πρόβλημα της Κύπρου είναι ένα πρόβλημα της Ευρώπης και της Μεσογείου και όλων των χωρών της. Ακόμα, μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκεί στρατεύματα κατοχής και ότι ακόμα η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει την Κύπρο ως ανεξάρτητο κράτος και δεν έχει κανονικές σχέσεις μʼ αυτήν.
Εμείς υποστηρίζουμε να λυθεί το πρόβλημα της Κύπρου, γιατί είναι ένα πρόβλημα που αφορά την ειρήνη για όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και για όλη την περιοχή της Μεσογείου.
Ταυτόχρονα, το ζήτημα του περιβάλλοντος στη Μεσόγειο σήμερα είναι εκρηκτικό. Ειπώθηκε πριν και από την κα Έλσα Παπαδημητρίου ότι στη Μεσόγειο βρίσκεται το 60% του πληθυσμού της γης που στερείται περισσότερο το νερό. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που δυναμιτίζει την επιβίωση των λαών στη Μεσόγειο και μπορούμε να πούμε και στην Ευρώπη.
Μην ξεχνάμε ότι ταυτόχρονα υπάρχει το στοιχείο ότι η Μεσόγειος δέχεται το 31% του διεθνούς τουρισμού. Εάν συνυπολογίσουμε το εκρηκτικό πρόβλημα του νερού που αναφέραμε προηγούμενα μʼ αυτό το ζήτημα, ότι δηλαδή το 31% του διεθνούς τουρισμού έρχεται στη Μεσόγειο, καταλαβαίνουμε ότι παρά το γεγονός ότι ο τουρισμός αποτελεί έναν τρομερά σημαντικό πόρο για την επιβίωση των λαών της περιοχής, όμως υπάρχουν και όρια και κορεσμένες περιοχές και ότι υπολογίζοντας την τουριστική ανάπτυξη, πρέπει πάντοτε να υπολογίζεται και η δυνατότητα αποδοχής όλων αυτών των πληθυσμών από τη μεριά των περιοχών που δέχονται αυτούς τους πληθυσμούς.
Ταυτόχρονα, μαζί με το θέμα του νερού, τονίζουμε και το πρόβλημα των δασών στη Μεσόγειο που δοκιμάζονται ιδιαίτερα την περίοδο του καλοκαιριού με τις πυρκαγιές. Υπάρχουν τρομερά προβλήματα που η χώρα μας, αλλά και άλλες χώρες της Μεσογείου, ζουν με εκρηκτικό τρόπο.
Να πούμε, τέλος, ότι τα πολλά κοινά προβλήματα που προέρχονται από την καταστροφή του περιβάλλοντος σʼ αυτές περιοχές της Μεσογείου, έχουν να κάνουν με τις ακτές μας και την επιβίωση των ακτών. Μην ξεχνάμε ότι οι νότιες ακτές της Ισπανίας έχουν καταστραφεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από μία εντελώς λαθεμένη αντίληψη μαζικού τουρισμού που μπορεί να δίνει πρόσκαιρες λύσεις, αλλά αυτές αποδεικνύονται μέσα σʼ ένα σύντομο χρονικό διάστημα ότι είναι λύσεις καταστροφικές για το περιβάλλον, αλλά και για τους πληθυσμούς στις χώρες αυτές.
Τέλος, μην ξεχνάμε ότι η Μεσόγειος έχει σημαντικά νησιά, μεγάλα ή μικρότερα. Η επιβίωση των κατοίκων σʼ αυτές τις νησιωτικές περιοχές πρέπει να είναι από τα πρώτα στοιχεία για μία ευρωμεσογειακή συνεργασία, γιατί οι κάτοικοι έχουν δικαίωμα και στις υπηρεσίες και στις μεταφορές. Και πρέπει να πούμε ότι και η χώρα μας είναι πάρα πολύ πίσω σʼ αυτό το ζήτημα.
Έχουμε τονίσει τη σημασία ενός μεταφορικού ισοδύναμου το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα στους κατοίκους αυτών των περιοχών να επιβιώσουν μένοντας εκεί, αλλά επίσης θα παίξει και έναν τρομερά σημαντικό ρόλο για τις σχέσεις όλων αυτών των νησιωτικών περιοχών με τις παράκτιες περιοχές, ώστε να υπάρξει μία σωστή επιβίωση, οικονομικές, εμπορικές, επιστημονικές, καλλιτεχνικές σχέσεις κλπ για το μέλλον και την ευτυχία των λαών της περιοχής.
Ευχαριστώ.