ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες πήρα το λόγο και τοποθετήθηκα, όπως και άλλοι συνάδελφοι, στο νομοσχέδιο αυτό επί της αρχής. Σήμερα, ξαναπαίρνω το λόγο, γιατί πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να γίνει μία επιπλέον τοποθέτηση, σχετικά με το άρθρο 14, σχετικά με την τροπολογία που είχε αρχικά καταθέσει ο Υπουργός Πολιτισμού ο κ. Σαμαράς και που εντάχθηκε τελικά ως άρθρο 14 μέσα σ' αυτό το νόμο.
Βέβαια, ο κύριος Υπουργός ο ίδιος παρέστη πριν από λίγη ώρα εδώ στο Κοινοβούλιο για να υποστηρίξει αυτό το άρθρο το οποίο πρότεινε. Όμως πρόκειται για πολλές χιλιάδες εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού και προσωπικά είχα καταθέσει πέντε φορές μία επίκαιρη ερώτηση πάνω σ' αυτό το ίδιο θέμα προς τον κύριο Υπουργό, ο οποίος τότε δεν ήρθε, δεν μπορούσε, ήταν πολύ νωρίς.
Αλλά θα περίμενα τουλάχιστον σήμερα μέσα στην Ολομέλεια να ακούσει τις παρατηρήσεις μας όχι μόνο επειδή είναι καλό να ακούμε όλοι μας μέσα στη δημοκρατία τις απόψεις οι μεν των δε και οι δε των μεν αλλά γιατί ενδεχομένως εάν έχουμε καλή πίστη μπορούμε και να πειστούμε για ορισμένα ζητήματα, να διορθώσουμε ορισμένα πράγματα. Δεν ξέρω αν έχουμε ψευδαισθήσεις αλλά και εγώ το λέω με καλή πίστη. Έχουμε να κάνουμε ορισμένες διορθωτικές προτάσεις. Θα είναι δυνατόν χωρίς την παρουσία του κυρίου Υπουργού αυτές οι προτάσεις να γίνουν δεκτές; Πραγματικά αναρωτιέμαι και είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.
Θα μπω στο περιεχόμενο, αλλά θα παρακαλούσα και το Προεδρείο και τον κ. Υπουργό Ανάπτυξης που είναι εδώ παρών να αναφέρει αυτήν την παρατήρησή μας στον κ. Υπουργό Πολιτισμού γιατί πραγματικά ελπίζουμε, έστω την τελευταία στιγμή, σε ορισμένες μίνιμουμ τουλάχιστον διορθώσεις.
Θα αναφερθώ, λοιπόν, πιο συγκεκριμένα: Αυτό το άρθρο το οποίο προτείνεται τώρα από τον κ. Υπουργό σίγουρα δεν καλύπτει το πρόβλημα των τρεισήμισι χιλιάδων εκτάκτων συμβασιούχων του Υπουργείου Πολιτισμού. Πολλοί από αυτούς είναι απλήρωτοι εδώ και μήνες αλλά η αλήθεια είναι ότι χιλιάδες εργαζομένων καλύπτουν πάγιες και σταθερές ανάγκες για τον πολιτισμό αυτού του τόπου στο Υπουργείο αυτό. Είναι ένα Υπουργείο το οποίο δεν έχει υπαλλήλους που διεκπεραιώνουν υποθέσεις. Είναι υπάλληλοι οι οποίοι υπηρετούν τον πολιτισμό. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα μουσεία μας, οι αρχαιολογικοί χώροι μας, οι ανασκαφές χωρίς αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς τους ανθρώπους οι οποίοι επιστημονικά εμβαθύνουν, φροντίζουν όλες αυτές τις εργασίες, φυλάττουν, συντηρούν. Χρειάζεται μια λύση μονιμότερη. Είναι σαφές αυτή τη στιγμή ότι θα έπρεπε πραγματικά η όποια Κυβέρνηση να έχει το θάρρος να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα μόνιμα προβλήματα.
Οι άνθρωποι αυτοί πέρασαν εδώ και μήνες σε κινητοποιήσεις πέρασαν και στην κινητοποίηση μπροστά από την Ακρόπολη για την οποία δέχθηκαν πολύ αυστηρή κριτική. Ο «Βράχος» είναι παρά πολύ ιερός και νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι τον σέβονται περισσότερο από όλους. Εκείνοι που υπηρετούν με συνέπεια εδώ και χρόνια και πονούν αυτά τα αρχαία πραγματικά δεν βεβηλώνουν, ούτε μια στιγμή δεν βεβήλωσαν αυτό το «Βράχο». Και μάλιστα μόλις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε μια έκκληση ανταποκρίθηκαν αμέσως. Όμως, πρέπει να πούμε ότι αυτόν τον ιερό «Βράχο» εδώ και χιλιάδες χρόνια τον έχουν υπηρετήσει, τον έχουν οικοδομήσει άνθρωποι απλοί, όχι μόνο ο Περικλής, ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης, και ο Φειδίας αλλά άνθρωποι απλοί οι οποίοι κουβαλούσαν αυτά τα θεία μάρμαρα πάνω στην Ακρόπολη. Έτσι, και άνθρωποι απλοί, επιστήμονες, τεχνίτες, εργάτες έρχονται να τα φυλάξουν όλα αυτά οπότε πρέπει να τους σεβόμαστε. Μη μιλάμε και από αυτό εδώ το Βήμα άσχημα για αυτούς. Πρέπει να τους σεβόμαστε βαθύτατα γιατί είναι ένα κομμάτι της περιουσίας του τόπου μας και του πολιτισμού μας.
Είπα και χθες ότι αυτή η τροπολογία που αρχικά έφερε ο κ. Υπουργός και που έγινε στη συνέχεια άρθρο δεν καλύπτει και έχουμε σοβαρές περιπτώσεις εργαζομένων που έχουν αναφερθεί με έναν τρόπο αναλυτικό πάνω σε αυτό.
Πρώτα από όλα, ανέφερα και χθες ότι υπάρχει εδώ ένα υπόμνημα το οποίο είχε κατατεθεί εγκαίρως στον κ. Υπουργό από τους εργαζόμενους στο Υπουργείο Πολιτισμού στην Βόρειο Ελλάδα, από τους εργαζόμενους στο Σωματείο Εκτάκτων Υπαλλήλων του ΥΠΠΟ Γρεβενών-Κοζάνης και το Σωματείο Εργαζομένων στην Αρχαιολογία Άρτας-Πρέβεζας και που επισημαίνουν ότι με αυτήν την τροπολογία βγαίνουν έξω από την άμεση ανάγκη κάλυψης εργαζόμενοι οι οποίοι βρίσκονταν στην εργασία τους μετά από την 1η Νοεμβρίου του 2008, ήδη εργάζονται και τώρα και είχαν καλύψει και το 24μηνο. Όμως, τύχαινε σε ορισμένες περιπτώσεις, επειδή δεν τους επαναπροσλάμβανε το Υπουργείο Πολιτισμού, για ένα-δυο μήνες να μην βρίσκονται στη θέση τους. Μετά τους επαναπροσέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού. Έχουν κάνει μια διατύπωση που θα έπρεπε να την κάνει αποδεκτή ο κ. Υπουργός. Αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι προηγουμένως. Εγώ θα διαβάσω τη διατύπωση που νομίζω ότι θα έπρεπε να γίνει αποδεκτή, έστω και αν δεν μας καλύπτει. Συγκεκριμένα, η διατύπωση είναι: «Οι υπηρετούντες στο Υπουργείο Πολιτισμού και τους εποπτευόμενους φορείς του την 1η Νοεμβρίου 2008 και μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου αυτού που έχουν συμπληρώσει μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου αυτού εργασία είκοσι τεσσάρων μηνών έχουν δικαίωμα να παραμείνουν στις ίδιες θέσεις με σύμβαση εργασίας ετήσιας διάρκειας και δυνατότητα παράτασης για ένα επιπλέον έτος». Δηλαδή συμπληρώνεται το «και μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου αυτού», καθώς επίσης αφαιρείται το τέλος της πρώτης παραγράφου του άρθρου 14 που λέει «αποκλειόμενης σε κάθε περίπτωση της αναγνωρίσεως των συμβάσεων αυτών ως αορίστου χρόνου».
Και τώρα έρχομαι εν συντομία στο μεγάλο ζήτημα γιατί είναι σαφές ότι δεν καλύπτεται με αυτό το άρθρο το γενικότερο πρόβλημα. Υπάρχουν οι συμβασιούχοι, οι οποίοι δουλεύουν πέντε, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι χρόνια με διαρκώς ανανεωνόμενες συμβάσεις και που ξέρουμε ότι με τη διάταξη Παυλόπουλου του 2004 δεν δίνεται η δυνατότητα, αν έχουν υπηρετήσει είκοσι τέσσερις μήνες σε οποιοδήποτε Υπουργείο ως εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου, να παραμείνουν. Έχουμε καταθέσει και σχετική τροπολογία, ήδη σε προηγούμενο νομοσχέδιο, και ζητούμε να υπάρξει εξαίρεση τουλάχιστον αυτών των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού από το 24μηνο και τελικά να υπάρξει μια λύση προκειμένου να γίνουν αορίστου χρόνου και βέβαια να υπάρξει και προκήρυξη μέσω του Α.Σ.Ε.Π. Όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να βλέπουμε τσιγκούνικα τις θέσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού. Εάν εργάζονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι γιατί κάνουν πάρεργα. Είναι γιατί υπηρετούν τον πολιτισμό μας από θέσεις απαραίτητες και για τον τουρισμό αν θέλετε. Δεν είναι αυτό βέβαια το κύριο. Είναι όμως πολύ σημαντικός παράγοντας για τον οποίο υποτίθεται ότι κόπτεται η Κυβέρνηση. Μας ενδιαφέρει να έχουμε ανοιχτούς αρχαιολογικούς χώρους, να τους έχουμε και καθαρούς. Να υπάρχει και η ύδρευση, να υπάρχουν εργαζόμενοι στα καινούρια Μουσεία που άνοιξαν και που δεν καλύπτονται θέσεις σε αυτά.