Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αφού από τη μια δεσμεύτηκε για την εφαρμογή των υποχρεώσεων των βιομηχάνων για αυξήσεις που προκύπτουν από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για το 2009, κάτι όμως που είναι αυτονόητο εκ του νόμου, από την άλλη παρότρυνε τις επιχειρήσεις να προωθήσουν το μέτρο μείωσης των μισθών σε συνδυασμό με τη μείωση των ωρών ή των ημερών εργασίας.
Η «συναίνεση» των εργαζομένων σʼ ένα τέτοιο αντεργατικό μέτρο είναι πλασματική, αφού είναι αποτέλεσμα της ωμής ψυχολογικής και τραμπούκικης βίας που ασκείται σε αυτούς από τις επιχειρήσεις με την απειλή της απόλυσης.
Η πολιτική, την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση ως σερβιτόρος που ικανοποιεί πρόθυμα και δουλικά τις επιθυμίες και τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, ανοίγει ακόμα περισσότερο την όρεξή τους να σαρώσουν όλα τα εργασιακά συλλογικά δικαιώματα και να επιβάλουν με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης ένα αμερικανικό μοντέλο εργασιακών σχέσεων στη χώρα μας που να βασίζεται στην ατομική σύμβαση εργασίας και στο ωρομίσθιο.
To Γραφείο Τύπου