Η κρίση την οποία βιώνουμε αυτήν την στιγμή δεν είναι οικονομική μόνο. Είναι οικονομική, είναι κοινωνική και είναι και περιβαλλοντική. Η οικονομική κρίση είναι η πιο εύκολη με την έννοια ότι θα περάσει πιο γρήγορα. Η κοινωνική είναι δεύτερη, η περιβαλλοντική δεν προβλέπεται να περάσει μέχρι τα μέσα του αιώνα που θα ξέρουμε τι θα κάνουμε. Άρα θα πρέπει να χαράξουμε ένα μονοπάτι στο οποίο θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και τις τρεις πλευρές της κρίσης ταυτόχρονα εξασφαλίζοντας ότι τα μέτρα τα οποία θα προτείνουμε σε κάθε μία από αυτές δεν αντικρούουν η μία την άλλη. Έτσι λοιπόν στο κείμενο των θέσεων το οποίο παρουσιάσατε είναι σωστό να πει κάποιος ότι εύκολα μπορούμε να καταλήξουμε σε έναν πράσινο καπιταλισμό αυτήν την στιγμή χωρίς να εξασφαλίσουμε μια κοινωνική ισορροπία και μια βιώσιμη ανάπτυξη για την κοινωνία. Όχι μόνο στην γεωργική παραγωγή αλλά και σε πάρα πολλούς άλλους τομείς όπως είναι αυτός της ενέργειας, της αλιείας κλπ. Η κοινωνική διάσταση είναι πάρα πολύ έντονη. Θα πρέπει να την δούμε, θα πρέπει να δούμε πως την αντιμετωπίζουμε.
Ταυτόχρονα βλέπω κάποιες προκλήσεις για όλους μας. Όχι μόνο για τις περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και για τα κόμματα και ειδικά για εσάς που έχετε ανεβάσει τον πήχη εδώ και χρόνια και αναγκαστικά ο μόνος δρόμος είναι να τον ανεβάζετε προς τα πάνω δεν μπορείτε να τον κρατήσετε καν σταθερό και να σας πιέσει η αγορά. Πρέπει να γίνουμε πολύ συγκεκριμένοι και πρέπει να ανταποκριθούμε σε πολύ πιεστικά χρονοδιαγράμματα και πραγματικότητες. Για παράδειγμα αυτήν την στιγμή μπορούμε σε επίπεδο θέσεων να συμφωνήσουμε όλοι ότι θέλουμε να προχωρήσουμε στην απεξάρτηση από τον λιγνίτη, στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, στην προώθηση της εξοικονόμησης, στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το επόμενο βήμα είναι να δούμε πως. Για να γίνει αυτό το πράγμα πρόγραμμα θα πρέπει να απαντήσει στο πως. Αυτή τη στιγμή είναι μια πολιτική θέση – δέσμευση η οποία δίνει μια πολύ γερή βάση, μια πολύ γερή μαγιά όμως αυτό το οποίο θα πρέπει να δούμε στην συνέχεια είναι το πώς.
Ευτυχώς αν θέλετε έχουμε κάποια στυγνά και αμείλικτα χρονοδιαγράμματα που λένε ότι τουλάχιστον η σήμερα διαθέσιμη επιστημονική γνώση ότι θα πρέπει μέχρι το 2050 να έχουμε μειώσει στην τάξη μεγέθους γύρω στο 80% τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου ως χώρα. Για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ανατροπές. Ανατροπές στον τρόπο που παράγουμε και στον τρόπο που καταναλώνουμε ενέργεια και η παραγωγή δεν έχει να κάνει μόνο με το πώς δηλαδή με το αν θα είναι καθαρή η ενέργεια ή όχι αλλά ή το αν θα είναι αποκεντρωμένη ή στα χέρια ενός, αν η ΔΕΗ θα πρέπει να είναι ο μόνος Δερβέναγας δημόσια ή ιδιωτική η απάντηση είναι πάρα πολύ σαφής η θέση είναι πάρα πολύ σαφής θα πρέπει να είναι 100% δημόσια η ΔΕΗ. Παρόλα αυτά η ΔΕΗ δεν θα πρέπει να είναι ένας Φαραώ αλλά θα πρέπει να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Τεχνικά θέματα που πρέπει να είναι στην συνέχεια των επεξεργασμένων προτάσεων. Αντίστοιχα στο κομμάτι της γεωργίας.
Κλίνοντας λέω αυτό που είπα και πριν ότι η τριπλή κρίση την οποία βιώνουμε, μας φέρνει όλους μπροστά από διλήμματα και προκλήσεις. Οργανώσεις οι οποίες για χρόνια σαν θέμα το οποίο δεν αγγίζουν γιατί θεωρείται ταμπού την προστασία του περιβάλλοντος αναγκάζονται να δουν και το συνολικό κομμάτι, το κομμάτι το περιβαλλοντικό, της ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, άλλα ταμπού όπως ο δημόσιος χαρακτήρας της ανάπτυξης θα πρέπει να μπούνε στο τραπέζι. Βλέπω για παράδειγμα ότι προτείνετε να δημιουργηθούν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ενώ στην συνέχεια μιλάτε για προσλήψεις σε πράσινες θέσεις εργασίας. Θα πρέπει όμως να απαντήσουμε στο ερώτημα πως θα δημιουργηθούν αυτές οι θέσεις. Ποιος θα τις δημιουργήσει; Το δημόσιο; Σίγουρα όχι το σημερινό δημόσιο, αυτήν την απάντηση την γνωρίζουμε όλοι. Αν μιλάμε για το δημόσιο θα πρέπει να δούμε πως θα πρέπει να είναι αυτό. Αν μιλάμε για τον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να δούμε με ποιους όρους μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε θετικά σε μια πραγματικότητα η οποία μπορεί πολύ εύκολα να μας πάρει από κάτω είναι να την αντιμετωπίσουμε σαν πρόκληση. Να δούμε πως χρησιμοποιούμε τα σημερινά δεδομένα για να προχωρήσουμε πολύ γρήγορα στην διαμόρφωση διαφορετικών κοινωνικών συνθηκών, οικονομικών συνθηκών, αναπτυξιακών συνθηκών, ώστε να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε πλέον σιγα σιγα αυτό το οποίο ονομάζουμε πράσινη ανάπτυξη, αειφόρο ανάπτυξη και το οποίο δυστυχώς μέχρι στιγμής είναι μια φούσκα. Είναι κάτι το οποίο δεν έχει ουσία. Πολύ σωστά είπε ο κ. Τσίπρας πριν ότι χρησιμοποιείται από όλους για όλα δια πάσαν νόσον θα πρέπει αυτό το πράγμα να το διαμορφώσουν οι φορείς, οι οργανώσεις, η κοινωνία. Καλή συνέχεια θα είμαστε εδώ και στην συνέχεια.
Ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Όπως είπε και πριν ο κ. Τσίπρας που βλέπουμε σχεδόν όλα τα κόμματα πια να κατεβάζουν οικολογικά προγράμματα, προγράμματα πράσινης ανάπτυξης. Είμαστε εδώ για να συγχαρούμε, για να παρακολουθήσουμε, για να στηλιτεύσουμε να συνεργαστούμε κιόλας στο να υπάρξουν κατάλληλες προτάσεις πάντα κι εμείς αναλαμβάνοντας τις ευθύνες γιατί κι οι ΜΚΟ δεν είμαστε στο απυρόβλητο και πρέπει να αναλάβουμε και τις δικές μας ευθύνες και για το τι κατεβαίνει και το πώς εξελίσσεται ο περιβαλλοντικός χώρος και για τα οποιαδήποτε δικά μας λάθη. Θα ξεκινήσω παίρνοντας το νήμα από αυτό που είπε η πάντα πολύ σοφή Ε. Πορτάλιου ότι το περιβάλλον δεν είναι ένας τομέας, το περιβάλλον είναι πυλώνας. Είναι πυλώνας ανάπτυξης, κοινωνικής δικαιοσύνης, πυλώνας κοινωνικής συνοχής, πυλώνας μιας σωστής πορείας της κοινωνίας. Δεν είχα την ευκαιρία να διαβάσω όλες τις λεπτομέρειες των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για το Περιβάλλον αυτό όμως που βλέπουμε είναι σίγουρα το καλύτερο που έχουμε δει μέχρι στιγμής τουλάχιστον από τον ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπω κάπου μάλιστα να αναφέρεται το θέμα της εκτροπής του Αχελώου. Ένα μνημειώδες έργο το οποίο εμείς το κυνηγάμε πάρα πολλά χρόνια το πρώτο κόμμα το οποίο μπήκε στην διαδικασία εσωτερικής ζύμωσης για το τι σημαίνουν αυτά τα έργα κι είχε και τις σχετικές συγκρούσεις ειδικά στην Λάρισα και μάλιστα πρόσφατα είδα και χάρηκα πάρα πολύ ότι ακόμα και οι άνθρωποι στην Λάρισα είπαν ότι όχι, τελικά αυτό δεν είναι μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό που θέλουμε να δώσουμε ως δρόμο και ως μήνυμα στην κοινωνία. Προφανώς λοιπόν χαιρόμαστε κι εμείς και συγχαίρουμε και θα είμαστε εδώ για να παρακολουθήσουμε και να συνεργαστούμε και να μιλήσουμε με το κόμμα πάντα κρατώντας τις αποστάσεις ασφαλείας αν θέλετε που πρέπει να κρατάει ο χώρος των ΜΚΟ με τα πολιτικά κόμματα πάντα κρατώντας την δική μας ανεξαρτησία σε αυτήν την διαδικασία πραγματικά σας συγχαίρω σχετικά με όλες τις διεργασίες που έχει περάσει αυτό που διαβάζω τώρα. Τα πάντα βέβαια κρίνονται στην πράξη. Θα ήθελα από τον ΣΥΡΙΖΑ να δω κάποια στιγμή μια μετεξέλιξη αυτής της πρότασης σε πρόταση κυβερνητικής πολιτικής άσχετα με το αν θα ανέβει κάποια στιγμή το κόμμα στην κυβέρνηση ή όχι. Θέλω να δω παρεμβάσεις που δεν θα είναι από την ασφάλεια αν θέλετε της πάγια αντιπολιτευτικής τακτικής που ακολουθούν τα κόμματα στην Βουλή και από ότι έχουμε δει μέχρι τώρα, όταν έρχονται στην Κυβέρνηση τα ξεχνάνε και τα αφήνουν πίσω. Επαναλαμβάνω ότι θα είμαστε εδώ για οποιαδήποτε συνεργασία μπορεί να θέλει, εμείς αυτό θα το θεωρήσουμε ως το τέλειο αποτέλεσμα στο επίπεδο της πολιτικής παρέμβασης για το περιβάλλον. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και ευχόμαστε καλή επιτυχία.
Θέλω κι εγώ με τη σειρά να ευχαριστήσω για την πρόσκληση, να συγχαρώ για την καλή δουλειά που έχει γίνει. Όντως, όλα τα κόμματα έχουν επιδοθεί στην ανάπτυξη πράσινης πολιτικής, θεωρώ όμως ότι ο ΣΥΝ έχει μια καλύτερη ιστορία σε αυτό, για να πω κι εγώ τον καλό μου λόγο για το κόμμα σας κι επίσης, να συνεχίσω τον καλό λόγο, νομίζω ότι είναι το μόνο κόμμα που στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής πάντα συμπεριλαμβάνει, αν μη τι άλλο, την πρόσκληση στις ΜΚΟ γιατί στις υπόλοιπες περιπτώσεις συνήθως απλά καλούμαστε κατόπιν για να δούμε κάποια κείμενα, οπότε αυτό είναι κάτι σημαντικό και θέλω να σας συγχαρώ, κρατώντας πάντα και τις αποστάσεις ασφαλείας όπως ανέφερε και η Θεοδότα. Για εμάς, οι αποστάσεις είναι θέμα επιβίωσης γιατί θεωρούμε ότι ο καθένας έχει τον δικό του ρόλο που καλείται να τον παίξει καλά. Θέλω να ακολουθήσω λιγάκι το τελείωμα της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα όπου λέει ότι υπάρχει ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή, με βάση την οικονομική κρίση, να έχουμε μία άναρχη ανάπτυξη στο όνομα της αντιμετώπισής της, δεν είναι κίνδυνος, είναι πραγματικότητα, έχει ξεκινήσει, το βλέπουμε καθημερινά και παντού και πιστεύουμε ότι τα κινήματα πολιτών, τα οποία όπως αναφέρθηκε στηρίζετε και εσείς, δίνουν μια πολύ μεγάλη μάχη σʼ αυτό το θέμα. Με χαρά ακούω ότι τα στηρίζετε, τα υποστηρίζετε και τάσσεστε μαζί τους για να αντιμετωπιστούν πάρα πολλές τέτοιες καταστάσεις πανικού θα έλεγα, σε μία προσπάθεια αντιμετώπισης αυτής της κρίσης. Να μπω λίγο και σε κάποια πιο επί μέρους θέματα του κειμένου χωρίς να σας κουράσω. Να πω ότι χάρηκα πολύ που υπήρχε η πρόταση ότι η οικολογική διάσταση διαχέεται σε κάθε τομέα της παραγωγικής διαδικασίας συγκροτώντας ένα οργανικό πλέγμα. Είναι μια πολύ καλή θεώρηση που θεωρώ απαραίτητη σε οποιοδήποτε περιβαλλοντικό πρόγραμμα υπάρχει. Το περιβάλλον δεν είναι κάτι ξεκομμένο, αποκομμένο που πρέπει να δούμε τι δράσεις θα κάνουμε γιʼ αυτό. Το περιβάλλον είναι κάτι που διαθέτει όλες τις δράσεις και πρέπει να υπάρχει μέσα σε κάθε τομέα. Να πούμε βέβαια και για τη σύνδεση των περιβαλλοντικών στόχων. Υπάρχει εδώ, για παράδειγμα, μία πάρα πολύ καλή αναφορά στην ενέργεια και για την προώθηση της ριζικής στροφής στην εξοικονόμηση αλλά και την ανάπτυξη της ενέργειας στον κτηριακό τομέα που συνήθως στις αναφορές μας το ξεχνάμε. Ξεχνάμε δηλαδή το τι σημαίνει εξοικονόμηση και το τι σημαίνει μικρής κλίμακας ενεργειακή ανάπτυξη. Όπως επίσης, η σύνδεση των περιβαλλοντικών στόχων, υπάρχει δηλαδή πολλές φορές η τάση να βάζουμε μονόδρομους ξεχνώντας τα υπόλοιπα. Η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι σίγουρα ένας μονόδρομος αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της βιοποικιλότητας. Πρέπει να γίνεται ένας σωστός συνδυασμός που να τα περιλαμβάνει όλα. Είναι κάτι ακόμα που θα ήθελα να προσθέσω, πολύ θετική επίσης η αναφορά σας για τους αδόμητους χώρους. Γνωρίζουμε, όπως αναφέρθηκε πριν, ότι υπήρχε μια υποστήριξη σε πολλά κινήματα πολιτών. Για εμάς, είναι από τους βασικούς άξονες σύνδεσης του ανθρώπου με το περιβάλλον οι αδόμητοι χώροι, ανεξάρτητα από τη φυσική τους αξία. Αναφέρθηκα βέβαια και προηγουμένως στην ενσωμάτωση του περιβάλλοντος σε όλους τους τομείς, αλλά θα ήθελα να δώσω λίγη ιδιαίτερη έμφαση επειδή αναφέρονται εδώ κάποιες δράσεις για τις προστατευόμενες περιοχές τις οποίες θεωρώ πολύ θετικές. Αλλά ας μην βλέπουμε τις προστατευόμενες περιοχές μόνο ως περιοχές που χρειάζονται προστασία. Είναι περιοχές πολύ κοντά ή μέσα σε περιοχές που υπάρχει ανθρώπινη ανάπτυξη. Πρέπει να δούμε πως δένονται αυτές με την αγροτική ανάπτυξη, πώς δένονται με άλλες μορφές ανάπτυξης. Δεν πρέπει να τις βλέπουμε μόνο ως περιοχές που φυλάσσονται και απαγορεύονται πράγματα. Θα ήθελα να κλείσω, να μην σας κουράζω κιόλας, με την παρατήρηση ότι είναι ένα πάρα πολύ καλό κείμενο στόχων, αλλά περιμένουμε κι εμείς να δούμε πως αυτοί οι στόχοι θα μεταφραστούν σιγά - σιγά σε δράση. Ευχαριστώ πολύ
Εκ μέρους του Πανελλήνιου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων να πω ότι έχω συμφωνήσει με πολλούς προλαλήσαντες και θέλω να χαιρετήσω την πρωτοβουλία του Συνασπισμού και να τονίσω πόσο σημαντικό είναι τα κόμματα να καταλάβουν πραγματικά την αξία της ευαισθητοποίησης και της σωστής ενημέρωσης της κοινωνίας. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε αργήσει πάρα πολύ να μπούμε στο ρεύμα στήριξης του περιβάλλοντος και της προστασίας του. Περίπου 35 χρόνια πριν, όταν ήμουν φοιτητής υπήρχε σχολή περιβαλλοντικών μελετών στην οποία πήγα και αυτό πιστεύω πως δείχνει πόσο πίσω είμαστε εμείς εδώ και τώρα. Θεωρώ καθήκον μου να τονίσω την ανάγκη οι ΜΚΟ να στηριχθούν από οποιονδήποτε φορέα, κρατικό ή μη, αλλά να παραμείνουν ανεξάρτητες για να μπορέσουν να κάνουν σωστά το έργο τους. Εκείνο που ο Συνασπισμός δείχνει ότι έχει ενστερνιστεί είναι η θέση του κόμματος απέναντι της κοινωνίας, αυτό που άλλοι μπορεί να χρησιμοποιούν απλώς σαν επιχείρημα της μόδας, πιστεύω ότι ο ΣΥΝ το έχει δείξει και στο παρελθόν ότι το έχει ενστερνιστεί κι ότι το έχει μεταδώσει τουλάχιστον στους τομείς της δικής του επιρροής.
To Γραφείο Τύπου