«Η ουσία δεν είναι αν η θυγατέρα του κ. Παυλίδη πήρε ή δεν πήρε σπίτι»
Αυτό που εγώ θεωρώ ότι είναι το μεγάλο πρόβλημα σ΄ αυτή τη συζήτηση για τα σκάνδαλα, για όλα τα σκάνδαλα που ξαφνικά όλα μαζί έχουν προκύψει, είναι ότι ο κόσμος έχει συνηθίσει πια να θεωρεί δεδομένη την ουσία των σκανδάλων. Ποια είναι η ουσία. Ότι δημόσιο χρήμα κατευθύνεται μονοδιάστατα από τη πλευρά του δημοσίου προς ιδιωτικά συμφέροντα, κουμπάρους, παρακούμπαρους, εφοπλιστές…
Στο συγκεκριμένο θέμα ποια είναι η ουσία; Όχι το αν η θυγατέρα του κ. Παυλίδη πήρε ή δεν πήρε σπίτι. Η ουσία είναι ότι έχουμε ένα σύστημα στην ακτοπλοΐα μας, με τις λεγόμενες άγονες γραμμές, που έχουν γίνει πολύ γόνιμα τα πορτοφόλια των εφοπλιστών, αλλά τα νησιά μας σήμερα δεν έχουν ακτοπλοΐα. Έχουμε σαπιοκάραβα, οι νησιώτες σήμερα αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τα πλοία περνάνε μια φορά τη βδομάδα και αν. Κι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Τα λεφτά φεύγουνε,, πηγαίνουνε στις τσέπες κάποιων με το σύστημα των άγονων γραμμών και σήμερα δεν υπάρχουν στοιχειώδεις υποδομές για τον έλληνα πολίτη. Κι αυτό ισχύει για όλα τα σκάνδαλα.
Για την υπόθεση των ασφαλιστικών ταμείων συζητάγαμε ποιοι τα πήρανε και πώς τα πήρανε. Το ζήτημα όμως είναι ότι φύγανε τα χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία για να επενδυθούν και να κερδίσουν κάποιοι. Στην υπόθεση του Χρηματιστηρίου τα ίδια. Στην υπόθεση της Siemens για προσέξτε. Το ζήτημα είναι οι οικοσκευές ή τα φωτοτυπικά και ποιοι φτιάξανε την προίκα τους; Ή το ζήτημα είναι ότι εδώ έχουμε ένα σύστημα εξουσίας -διότι δεν αφορούσε μόνο το κόμμα που ήταν στην εξουσία- για μας λέτε καμιά φορά δικομματισμός, καραμέλα ο δικομματισμός.. Ορίστε ποιος είναι ο δικομματισμός. Και τα δύο κόμματα, και αυτό το οποίο είναι στην εξουσία και αυτό το οποίο υποτίθεται ότι ελέγχει, άρα είναι στην αντιπολίτευση, εξ ίσου λαδώνονταν. Και δεν λαδώνονταν κάποια στελέχη τους. Πηγαίνανε τα χρήματα κατευθείαν στο κομματικό ταμείο….
«Η δικαίωση στην πολιτική είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, το οποίο αν και κρύο, είναι γλυκό»
Η δικαίωση στην πολιτική είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, το οποίο αν και κρύο, είναι γλυκό. Γιατί από την πρώτη στιγμή -και είμαι περήφανος γι αυτό- πήγαμε κόντρα σε πολύ μεγάλα επιχειρηματικά και οικονομικά συμφέροντα σ΄ αυτή την υπόθεση. Και είπαμε ότι ένα γήπεδο πρέπει να γίνει στον Ελαιώνα, σ΄ αυτή την υποβαθμισμένη περιοχή, αλλά να έχει γύρω-γύρω πράσινο.
Κάποιοι από την προηγούμενη δημοτική αρχή κι απ΄ αυτή που συνεχίζει τώρα είχαν φροντίσει το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το όνειρο των φιλάθλων του Παναθηναϊκού να γίνει το όχημα που θα συμπαρασύρει μαζί του εμπορικές χρήσεις και ένα τεράστιο αλισβερίσι με τις αξίες της γης, του real estate κοινώς λεγόμενο, από το οποίο κάποιοι θα κέρδιζαν και θα κέρδιζαν πολλά.
Κι εμείς πήγαμε κόντρα σ΄ αυτά τα υπόγεια deals τα οποία έγιναν πίσω από τις πλάτες των πολιτών. Και είπαμε κάτι πολύ απλό. Για να γίνει ένα γήπεδο δεν είναι ανάγκη να γίνει κι ένα εμπορικό κέντρο 75 χιλ. τετρ. Μέτρων. Έπεσαν όλοι να μας φάνε, με πρώτο και κύριο τον δήμαρχο της Αθήνας, ο οποίος πια είναι βαθιά εκτεθειμένος απέναντι στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού και στους αθηναίους πολίτες, ο οποίος μέχρι πριν από ένα, ενάμισι μήνα καθοδηγούσε τις απειλές και τις ύβρεις του μεγαλοεργολάβου του κ. Βωβού εναντίον μας και σε μεγάλο βαθμό και των φιλάθλων του Παναθηναϊκού που παραπληφοροφήθηκαν και είχαν την αίσθηση ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΝ δεν θέλει να γίνει το γήπεδο επειδή δεν θέλει να γίνει το εμπορικό κέντρο.
Κι έβγαινε και έλεγε, ποτάμι που θα σας πνίξει θα γίνουν οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού. Και ήταν υβριστής εναντίον ενός συνταγματικού θεσμού που είναι το ΣτΕ όπου είχαμε κάνει προσφυγή ενάντια στο εμπορικό κέντρο και έλεγε ότι δεν μπορεί να γίνει το ένα ξέχωρα από το άλλο. Και μάλιστα χαρακτηριστικά στο Δημοτικό Συμβούλιο έλεγε , πώς θα πηγαίνουν οι φίλαθλοι στο γήπεδο; Με αλεξίπτωτο θα πέφτουν; Λες και οι φίλαθλοι για να μπορέσουν να πάνε να δουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα πρέπει να περάσουν μέσα από ένα εμπορικό κέντρο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος να πάνε. Και ο ίδιος άνθρωπος που έλεγε αυτά πριν από ένα-δυο μήνες, τώρα βγαίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο και λέει, εγώ θα επιμείνω, παρά τις δυσκολίες, να γίνει το γήπεδο. Αλλά τις αυτονόητες δεσμεύσεις και εγγυήσεις που ζητάει τώρα ο Παναθηναϊκός.
Ποιες είναι οι αυτονόητες δεσμεύσεις και εγγυήσεις; Να πάρει καθαρό ένα οικόπεδο. Κι από τις πιθανές αιτιάσεις και αξιώσεις του κ. Βωβού, ο οποίος ενδεχομένως, έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, γιατί η εισήγηση στο ΣτΕ δίνει το πράσινο φως και βάζει κόκκινο στο εμπορικό κέντρο, οι ενδεχόμενες αξιώσεις που θα έχει ο κ. Βωβός, θα τις καλύψει αυτός ο οποίος παραχωρεί το οικόπεδο στον μισθωτή για να φτιάξει το γήπεδο.
- Θα έχουμε γήπεδο ή δεν θα έχουμε…..
Αυτή τη στιγμή είμαστε πιο κοντά από ποτέ, αλλά επειδή θέλω να είμαι σοβαρός απέναντί σας, θα σας πω τούτο. Εάν η στάση χθες του κ. Κακλαμάνη στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν στάση γενναιότητας, αποχωρισμού δηλαδή, διαζυγίου με τον μεγαλοεργολάβο τον κ. Βωβό, ο οποίος και την τελευταία του ελπίδα από το ΣτΕ θέλει να μην σβηστεί και έβγαινε και έλεγε αυτό το οποίο είπαμε εμείς χθες. Ότι δεσμεύεται ο δήμος να αναλάβει νομικά και οικονομικά τις πιθανές εκκρεμότητες με τον κ. Βωβό. Να αγοράσει ή να απαλλοτριώσει δηλαδή αυτή την έκταση.
Ξέρετε μέχρι στιγμής ο δήμος έχει δώσει πάνω από 40 εκ. ? για απαλλοτριώσεις των δύο οικοπέδων. 20 εκατ. ? στην Εθνική Τράπεζα και πάνω από 20 σε όλα τα υπόλοιπα των ιδιοκτητών. Και δεν θέλει να δώσει -26 λέει το Συμβούλιο, πιο λίγα μπορεί να είναι κατά την εκτίμησή μας- για τα υπερκείμενα του κ. Βωβού στο εν λόγω οικόπεδο που θα έδιναν τη δυνατότητα στους πολίτες της Αθήνας, όχι μόνο να γίνει το γήπεδο, αλλά να γίνει και χώρος πρασίνου και μαζικού αθλητισμού.
«Ο κ. Αλμούνια και ο κ Μπαρόζο λένε τα ίδια πράγματα»
Ο κ. Αλμούνια και ο κ Μπαρόζο λένε τα ίδια πράγματα, αλλά είναι από διαφορετικές πολιτικές οικογένειες. Ο κ. Αλμούνια είναι εκπρόσωπος-μέλος της «σοσιαλιστικής» οικογένειας και ο κ. Μπαρόζο είναι της λαϊκής Δεξιάς. Και τι μας λένε και οι δύο; Μας λένε ότι σ΄ αυτή την περίοδο της πιο μεγάλης κρίσης, που έχει αντιμετωπίσει η διεθνής οικονομία από το ΄29 και μετά, εμείς πρέπει να πάμε με τις συνταγές του νεοφιλελευθερισμού. Δηλαδή να συνεχίζουμε να περικόπτουμε συντάξεις, μισθούς, εργασιακά δικαιώματα, προκειμένου κάποιοι να συσσωρεύουν πλούτο και η κοινωνία να αναστενάζει. Αυτό μας λένε.
- Γιατί ήταν πρόταση η δική σας να προσλάβει το κράτος 100 χιλιάδες άτομα;.. Είναι απάντηση-λύση στο πρόβλημα;…
Βεβαίως είναι απάντηση. Το κράτος γενικά και όχι το κομματικό κράτος. Όταν αυτή τη στιγμή στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν 45 χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις και καταρρέουν τα δημόσια νοσοκομεία και ο πολίτης ο οποίος θα αρρωστήσει ψάχνει να βρει το κομπόδεμά του για να πάει σε ιδιωτικά, μη λέτε να προσλάβει το κράτος γενικώς.. Βεβαίως να προσλάβει εκεί που υπάρχουν ανάγκες..
Και τι κάνει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας και της υποαπασχόλησης; Stage παντού, το οποίο προτείνει και το ΠΑΣΟΚ και επιδοτεί ο ΟΑΕΔ με τα λεφτά των ελλήνων φορολογουμένων επιδοτεί τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις προκειμένου να μοιράζουν μια θέση εργασίας στα δύο. Τις επιδοτεί για να εφαρμόζουν ελαστική απασχόληση. Δηλαδή και να θέλει να αγιάσει ένας επιχειρηματίας σ΄ αυτή τη χώρα δεν μπορεί. Διότι αν πηγαίνεις σεβόμενος τον εργαζόμενο, δεν παίρνεις την επιδότηση. Τους δίνει κίνητρα για να εφαρμόσουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας…. Αντί να επιδοτεί τον άνεργο, επιδοτεί τους επιχειρηματίες να μοιράζουν τις θέσεις εργασίας στη μέση. Αυτή είναι η πολιτική τους…
- Δεν μπορεί όμως και με επιδόματα να ζούμε….
Προφανώς όχι… Άρα λοιπόν όλα τα προηγούμενα χρόνια μας έλεγαν ότι λέμε πράγματα τα οποία δεν είναι ρεαλιστικά, ότι δεν έχουμε προτάσεις και τώρα λοιπόν που βλέπουν ότι φτάνει ο κόμπος στο χτένι, βλέπουν τις προτάσεις και τις θέσεις τις δικές μας να τις υιοθετούν και νομπελίστες οικονομολόγοι, οι οποίοι εν είναι μαρξιστές βέβαια, όπως ο κ. Κρούγκμαν που ήρθε εδώ, ο κ. Στίγκλιτς στις ΗΠΑ.
Και τι λέμε; Λέμε ότι αυτό το περιβόητο Σύμφωνο Σταθερότητας, το οποίο δημιουργήθηκε για να ελέγχει τις οικονομίες της Ε.Ε., είναι ένα Σύμφωνο το οποίο οδηγεί την Ευρώπη σε διάλυση και διαρρηγνύει πλήρως την κοινωνική συνοχή σε όλα τα κράτη-μέλη, ιδίως στις αδύναμες οικονομίες.
Το μήνυμα των ευρωεκλογών πρέπει να είναι ένα μήνυμα που θα κοιτάει την επόμενη ημέρα. Και η επόμενη μέρα θα είναι ο Αλμούνια και ο Μπαρόζο, οι πιέσεις που ασκούνται……
- Έχετε βάλει κάποιον πήχη για τις ευρωεκλογές;….
Έχουμε βάλει τον πήχη ψηλά κι έχουμε υποστεί κριτική γι αυτό. Όμως αντιλαμβάνεστε ότι, εάν δεν ζητάμε από τους πολίτες να αλλάξουν το τοπίο, να αλλάξουν το σκηνικό,, την επόμενη ημέρα, τότε γιατί ο συνομήλικός μου να πάει να ψηφίσει και να μην πάει στην παραλία;.. Είναι και τριήμερο, του Αγ. Πνεύματος. Άρα προφανώς και ο πήχης είναι ψηλά. Και θα έλεγα ότι το μεγάλο στοίχημα για όλους μας είναι σ΄ αυτές τις ευρωεκλογές να καταδικάσουν οι πολίτες τα δύο κόμματα που μας έχουν πνίξει στα σκάνδαλα και την οικονομική πολιτική που συρρικνώνει το εισόδημά μας, την προοπτική μας και το μέλλον μας και να δώσουν μια νέα ελπίδα.
Εμείς λέμε ότι η Αριστερά μπορεί να δώσει αυτή την ελπίδα γιατί δικαιώνεται από τις εξελίξεις.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS