ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Στη σημερινή μας συγκέντρωση καταγράφεται η αγωνιστική μας διάθεση, η αποφασιστικότητα μας –και αξίζουν πολλά μπράβο στις συντρόφισσες που τόσα χρόνια πάσχισαν να αναδείξουν το γυναικείο ζήτημα όχι πάντα στις πιο ευνοϊκές συνθήκες. Με τέτοια αποφασιστικότητα και μαχητικότητα, με την πιο ενεργητική συμμετοχή όλων μας, και προσπαθώντας να διευρύνουμε όσο πιο πλατιά μπορούμε το κίνημά μας, στέλνουμε ένα ελπιδοφόρο μήνυμα: ότι οι γυναίκες είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για νʼαλλάξει ριζικά, για να ανατραπεί η τωρινή κατάσταση.
Οι γυναίκες της Αριστεράς, οι γυναίκες του ΣΥΡΙΖΑ είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για μια μεγάλη κοινωνική αλλαγή, για μια άλλη κοινωνία. Χωρίς εκμετάλλευση κανενός ανθρώπου από κανέναν άνθρωπο, χωρίς καμιά και οποιασδήποτε μορφής καταπίεση. Για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα. Και για μια άλλη Ευρώπη, την Ευρώπη του σοσιαλισμού.
Μια Ευρώπη κόκκινη, γιατί στο επίκεντρο της θα είναι οι εργαζόμενοι άνθρωποι, θα είναι η απελευθέρωση της εργασίας και η χειραφέτηση των εργαζομένων.
Μια Ευρώπη πράσινη, οικολογική, γιατί στο επίκεντρο της θα είναι η αρμονική σχέση φύσης και ανθρώπου.
Και βέβαια μια Ευρώπη φεμινιστική, μια Ευρώπη μωβ για το γυναικείο κίνημα, για τη χειραφέτηση των γυναικών, γιατί χωρίς το γκρέμισμα του πατριαρχικού και ανδροκρατικού μοντέλου, καμιά πρόοδος δεν είναι δυνατή. Μια Ευρώπη μωβ, γιατί χωρίς το μισό του ουρανού, η Ευρώπη θα είναι πάντα γκρίζα, πάντα αντιδημοκρατική, γραφειοκρατική, συγκεντρωτική, περιορισμένη στις Βρυξέλλες φρούριο του νεοφιλελευθερισμού, των πολυεθνικών, του ρατσισμού, της στρατιωτικοποίησης και του πολέμου.
ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Είναι οι γυναίκες αυτές που βιώνουν, πιο βαθιά και πιο επώδυνα τις συνέπειες της καπιταλιστικής, νεοφιλελεύθερης και ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Με τη μετανάστευση και με τον ξεριζωμό. Με την ανατίναξη ολόκληρων περιοχών του πλανήτη. Με τον αβάσταχτο πόνο. Με τις μάνες της Παλαιστίνης να μεταφέρουν στα χέρια, δείχνοντας στους πολιτισμένους της Δύσης, τα νεκρά παιδιά τους. Με τις μάνες της Αφρικής να βλέπουν να παιδιά τους να πεθαίνουν από την πείνα και τις αρρώστιες –δέκα εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο, μια Ελλάδα. Με την υποχρεωτική εξώθηση στο τράφικινγκ χιλιάδων γυναικών, μια ακόμη βάναυση μεθόδευση, για να εκτονώνεται το τάχαμου «ισχυρό φύλο». Αλλά και για να βγάζουν δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη τα κυκλώματα και οι μαφίες, των οποίων, όπως όλες ξέρουμε, οι διασυνδέσεις φτάνουν πάρα πολύ ψηλά.
Αλλά και στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, είναι οι γυναίκες που υφίστανται τις πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Ενοικίαση εργαζομένων, σύγχρονο δουλεμπόριο. Και βέβαια, ενδοοικογενειακή βία. Διάχυτη, που φτάνει μέχρι τα φριχτά εγκλήματα, όπως στην Καλαμάτα ή το χτεσινό στην Καλλιθέα. Σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία. Βιασμός, που συνήθως μένει ατιμώρητος.
Και δεν είναι μόνον ο εργασιακός μεσαίωνας, αλλά είναι και οι συνέπειες του νεοφιλελευθερισμού στο κοινωνικό κράτος. Για παράδειγμα, ξέρει κανείς καλύτερα από εμάς, τι θα πει να μεγαλώνεις παιδί, με αμελητέα κοινωνική προστασία της μητρότητας, με αμελητέα υποστηρικτική κοινωνική υποδομή, που κι αυτή κατεδαφίζεται από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα; Ή τι σημαίνει αυτό για τις μονογονεϊκές οικογένειες;
Κι ας μην αναφέρω τι θα πει να γεννήσεις ένα παιδί, που για εμάς είναι ένα σημαντικό στοιχείο της ζωής, αλλά για κάποιους άλλους έχει κι αυτό γίνει ακόμα μια μεγάλη μπίζνα.
Σε αυτό το πλαίσιο έρχεται και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και μας λέει ότι προωθεί την ισότητα. Σας εξισώνουμε λοιπόν, με τους άνδρες. Μας φιλοδωρεί λοιπόν η ΕΕ με έως και 17 περισσότερα χρόνια εργασίας, προκειμένου να θεμελιώσουμε συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Κι αυτό λέγεται ισότητα. Να πούμε εδώ ότι για την υπόθεση αυτή δεν έκαναν τίποτα ούτε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ούτε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, γιατί το θέμα είχε αρχίσει επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Η οργή μας είναι μεγάλη. Ακόμη και μόνο αυτό αρκεί για να πούμε σε όλες τις γυναίκες ότι πρέπει να πάνε στις κάλπες στις 7 Ιούνη και να τους μαυρίσουν. Όλους τους υπεύθυνους, και τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και την Κομισιόν, που πιέζει για την εφαρμογή αυτής της απόφασης.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Κι επειδή έχουμε μπει όχι μόνο στην περίοδο της κρίσης, αλλά και στην περίοδο των μεγάλων αγώνων και των εξεγέρσεων –το ζήσαμε αυτό και το Δεκέμβρη με τον ξεσηκωμό των νέων σε όλη την Ελλάδα- νομίζω ότι είναι η στιγμή να το πούμε δυνατά:
Να σπάσει το πέπλος της σιωπής γύρω από τη γυναικεία καταπίεση.
Ως εδώ.
Οι γυναίκες δεν είμαστε ούτε τα υποζύγια των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών, ούτε τα υποζύγια των μαφιόζικων κυκλωμάτων, ούτε τα υποζύγια των οικογενειών, ούτε των συντρόφων μας.
Αντίθετα είμαστε αποφασισμένες να δείξουμε τι θα πει γυναικεία δύναμη, δύναμη, πείσμα και πάθος της γυναίκας που την καταπιέζουν.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πλέον μια γυναίκα είναι το σύμβολο της αντίστασης στον εργασιακό μεσαίωνα, για γυναίκες και άνδρες. Η ηρωική Κωνσταντίνα Κούνεβα, η γυναίκα, μετανάστρια και συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Από το πιο περιφρονημένο επάγγελμα και από τον πιο καταφρονεμένο χώρο, των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, μέσα από ένα πρωτοπόρο συνδικαλιστικό σωματείο βάσης, γραμματέας το οποίου ήταν και η Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Κι είμαστε περήφανες που ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησε στο νʼ ανοίξει το ζήτημα στη κοινωνία. Μαζί με το Δίκτυο γυναικών ΣΥΡΙΖΑ και μαζί με το Δίκτυο συνδικαλιστών ΣΥΡΙΖΑ. Με την αφωνία του ΚΚΕ, που δεν έκανε σχεδόν τίποτα –ας μην μιλήσουμε για τους Οικολόγους Πράσινους που σε όλα σχεδόν τα ζητήματα του κινήματος είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτοι.
Κι από τη συγκέντρωσή μας αυτή ας στείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ
Κωνσταντίνα, σʼ ευγνωμονούμε για όσα πολύτιμα μας δίδαξες με την ηρωική στάση σου.
ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Σε μια έρευνα του 2003 στη χώρα μας βρέθηκε ότι το 56% των γυναικών ηλικίας 18-60 ετών έχει υποστεί βία είτε λεκτική είτε ψυχολογική. Για 56,2% απʼ αυτές η βία διαρκεί επί 10 και πλέον χρόνια και, από αυτές που είναι θύματα σωματικής βίας, το 37,6% καταγγέλλει βαριές σωματικές βλάβες και το 30,8% ότι έχει υποστεί σεξουαλική βία.
Ακόμη, το τεράστιο ζήτημα των βιασμών, δείχνει κι αυτό ανάγλυφα σε τι κοινωνία ζούμε.
Η βία και ο εξευτελισμός της γυναίκας γίνονται πιο απροκάλυπτα στις κοινωνικά αποκλεισμένες, τις περιθωριοποιημένες, τις γυναίκες χωρίς φωνή. Οι εξευτελιστικοί κολπικοί έλεγχοι στις κρατούμενες, που ήρθαν στο φως με το θάνατο της Κ. Γκουλιώνη, είναι μια ακόμα εκδήλωση της ζοφερής πραγματικότητας που ζουν εκατομμύρια γυναίκες σʼ όλο τον κόσμο. Μιας πραγματικότητας που μπορεί να έχει διαφορετικές εκδηλώσεις ανάλογα με τα πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά κάθε κοινωνίας, αλλά επειδή ακριβώς πηγάζει από τον ταξικό χαρακτήρα του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος, έχει κοινό παρονομαστή: Από τις πιο καθυστερημένες μέχρι τις πιο αναπτυγμένες χώρες, η θέση της γυναίκας είναι εκείνη του σεξουαλικού αντικείμενου, της αναπαραγωγικής μηχανής, του ανθρώπου και πολίτη βʼ κατηγορίας.
ΓΙΑ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
Η ισοδύναμη εκπροσώπηση αντρών και γυναικών στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τυπική, δεν περιοριζόμαστε στις ποσοστώσεις. Επειδή ακριβώς οι γυναίκες είναι διπλά καταπιεζόμενες, επειδή πρώτες αυτές χτυπιούνται από τα αντιδραστικά νεοφιλελεύθερα μέτρα, επειδή πρώτες αυτές δέχονται και θα δεχτούν τις συνέπειες της κρίσης, κανένας αγώνας δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικός χωρίς την ενεργή συμμετοχή και δραστηριοποίηση των γυναικών, χωρίς να ακουστεί δυνατά η φωνή των γυναικών. Και η ιστορία του εργατικού και λαϊκού κινήματος της χώρας μας δείχνει ότι πάντα οι γυναίκες ήταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων.
Στις 7 Ιούνη πρέπει να στηρίξουμε και να ενισχύσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ για να δυναμώσει η φωνή της αριστεράς, για να αγωνιστούμε από καλύτερες θέσεις ώστε:
• Να αποκρούσουμε τις αντιδραστικές αντιλαϊκές πολιτικές κυβέρνησης και ΕΕ
• Να τους εμποδίσουμε να μας γυρίσουν σε έναν εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα
• Να αποτρέψουμε την κατεδάφιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας
• Να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα. Να μην εφαρμοστεί η απόφαση του ευρωδικαστήριου για την εξίσωση προς τα πάνω στων ορίων ηλικίας αντρών και γυναικών.
• Να διεκδικήσουμε ουσιαστική προστασία της μητρότητας, αυξήσεις στο οικογενειακό επίδομα, μεγαλύτερες άδειες και διευκολύνσεις για τις εργαζόμενες μητέρες, και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Επιδόματα ανεργίας στις μητέρες για όσο χρόνο μένουν χωρίς δουλειά. Απαγόρευση απολύσεων και αυστηρά πρόστιμα στους εργοδότες που απολύουν εγκύους ή μητέρες. Παιδικούς σταθμούς και δημόσια ιατρεία για παιδιά σε κάθε γειτονιά.
• Να απαιτήσουμε αυστηρότατο νομοθετικό πλαίσιο και ποινές για τους βιαστές, τους προαγωγούς, τους δουλέμπορους του τράφικινγκ, όσους κακοποιούν και εκμεταλλεύονται γυναίκες.
• Να καταπολεμήσουμε τα προβαλλόμενα αστικά πρότυπα που θέλουν τη γυναίκα στην κουζίνα ή μπροστά στον καθρέφτη και τον άνδρα αδιάφορο για τις ταπεινές οικιακές εργασίες.
• Τέλος, στηρίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ενισχύουμε την ενωτική, ριζοσπαστική, μαχητική αριστερά, την αριστερά που μπορεί να δεθεί με το γυναικείο κίνημα, το οποίο πρέπει να ʽναι συνυφασμένο και οργανικά δεμένο με την αριστερά.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS