Θα σας πω. Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα και θα μιλήσω πολύ ειλικρινά. Από τη μια αισθάνομαι ότι, είναι λογικό και ανθρώπινο, ότι θα μπορούσα να είχα συνεισφέρει κι εγώ, αλλά νομίζω ότι ο Αλέκος Αλαβάνος πήγε πάρα πολύ καλά οπότε δεν υπάρχει κανένα θέμα σύγκρισης. Από την άλλη αισθάνομαι λίγο τυχερός - δεν το περίμενα- τυχερός υπό ποια έννοια. Υπό την έννοια του ότι αποδείχθηκε για άλλη μια φορά, ότι ανεξάρτητα του πως θα τα πάει κάποιος στο ντιμπέϊτ και αν θα είναι πειστικός, πως θα καταφέρει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις οι εντυπώσεις που δημιουργούνται την επόμενη ημέρα δεν έχουν να κάνουν τόσο με την απόδοσή του. Το λέω αυτό γιατί έχω εκπλαγεί σήμερα, διαβάζοντας τον Τύπο, η αίσθηση που δόθηκε σε εμένα και σε όσους μίλησα, είναι ότι στη χθεσινή τηλεμαχία ο Αλέκος Αλαβάνος έκανε τη διαφορά. Δεν βγαίνει αυτό από τα ΜΜΕ, από τις εφημερίδες, δεν βγαίνει αυτό από κάποιες δημοσκοπήσεις που αναρωτιέμαι πότε πρόλαβαν να ρωτήσουν τον κόσμο..
Ναι. Θέλω να πω δηλαδή, δεν θέλω να αποδώσω κάποια αιχμή ούτε κάποια ευθύνη όμως λέω το εξής. Είναι μια διαδικασία η οποία από τη φύση της δηλαδή δεν έχει ζωντανό διάλογο, έχει αυστηρούς κανόνες, είναι προσαρμοσμένη με έναν τρόπο πολύ σφικτό σε παράλληλους μονολόγους. Τρεις τέσσερις φορές επιχείρησε ο Αλέκος Αλαβάνος να αλλάξει αυτό το κλίμα απευθύνοντας ερωτήσεις στον Πρωθυπουργό, δεν υπήρξε φυσικά δυνατότητα να ανταλλάξουν κάποιες κουβέντες. Νομίζω ότι τελικά οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να βγάλουν τα συμπεράσματά τους ο καθένας από την οπτική γωνία που παρακολουθεί, δηλαδή δεν αλλάζουν τελικά πολλά στην κρίση των πολιτών, δεν γίνονται σοφότεροι από αυτή την διαδικασία. Άρα, λοιπόν, έχετε δίκιο εσείς οι δημοσιογράφοι όταν λέτε ότι πρέπει να αλλάξουν λίγο οι κανόνες αυτής της αναμέτρησης.
Ο Πρωθυπουργός δεν είχε το δικαίωμα, βεβαίως δεν επέλεξε να χάσει το δικό του χρόνο – κατανοητό από την πλευρά του – γιατί είχε ένα αυστηρό ενάμισι λεπτό να απαντήσει και άρα θα φαινόταν ότι υπεκφεύγει της ερώτησης του συναδέλφου σας. Άρα λοιπόν νομίζω ότι είναι σωστό αυτό που λέτε. Να σας πω και κάτι ακόμα. Στην πολιτική ζωή του τόπου, τα ντιμπέϊτ θεωρούνται πολύ σημαντικά γεγονότα. Δεν θα έπρεπε να ήταν έτσι. Εξ όσων γνωρίζω και από την εμπειρία μου από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι πολιτικές συζητήσεις μεταξύ των πολιτικών αρχηγών δεν είναι κάτι το οποίο γίνεται μονάχα προεκλογικά. Υπάρχει η ευκαιρία συζητήσεων και καθʼ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Κι εκεί οι συζητήσεις δεν είναι εφʼ όλης της ύλης. Χθες υπήρχε βεβαίως μία ατζέντα, κάποιο κύκλο ερωτήσεων, αλλά μέσα σε 2 ώρες ο κάθε πολιτικός αρχηγός ήταν αναγκασμένος να απαντήσει από το ζήτημα του περιβάλλοντος μέχρι το θέμα του χρέους και από το ζήτημα του ΙΚΑ και της εισφοφοδιαφυγής ως το ζήτημα της οικονομικής κρίσης. Νομίζω ότι καλό θα ήταν να γίνουν αυτές οι συζητήσεις πιο μόνιμες, να μπουν μέσα στην καθημερινότητά μας και οι πολίτες να κρίνουν τους πολιτικούς αρχηγούς και τα κόμματα με βάση τα θέματα και τις προτάσεις τους, τον πολιτικό τους λόγο περισσότερο και λιγότερο τα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Γιατί ζούμε στην εποχή της επικοινωνίας και των επικοινωνιακών μηνυμάτων μέσα από τις καμπάνιες που είναι πολλές φορές και πολυδάπανες και ανούσιες.
Παππά και κηδεία είναι λίγο δύσκολο να έχουν ετοιμάσει, δεδομένου ότι δεν βρισκόμαστε πια ούτε στα επίπεδα, ούτε στα ποσοστά των προηγούμενων δεκαετιών, ούτε με το άγχος της ύπαρξης στο πολιτικό στερέωμα. Θυμάστε ότι την προηγούμενη δεκαετία ο ΣΥΝ ήταν μια δύναμη που το μόνιμο άγχος της ήταν μπαίνουμε – δεν μπαίνουμε στη Βουλή. Νομίζω ότι αυτό πια έχει φύγει από τον ορίζοντα και να σας πω και κάτι άλλο δεν είναι και βουλευτικές εκλογές οι εκλογές της επόμενης Κυριακής, είναι εκλογές που θα εκλέξουμε στο ευρωκοινοβούλιο αντιπροσώπους. Υπό αυτή την έννοια δεν υπάρχει θέμα κηδείας. Υπάρχει όμως ένα θέμα το οποίο θα σας το πω με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια. Νομίζω ότι πράγματι δεχόμαστε εδώ και πάρα πολύ καιρό μια συντονισμένη επίθεση από πολιτικές δυνάμεις, από κυρίαρχα ΜΜΕ, ως ένα σημείο είναι λογικό αυτό και δεν πρέπει να μας δημιουργεί εντύπωση. Και πρέπει μια δύναμη αν θέλει να αυτοαναγορεύεται σε δύναμη που θέλει να αλλάξει τα πράγματα και το πιστεύει αυτό και θέλει να δημιουργήσει μεγάλες ανατροπές στα πολιτικά πράγματα, πρέπει να θεωρεί ότι είναι φυσιολογικό να έχει απέναντί της πολλούς ορκισμένους εχθρούς. Υπό αυτή έννοια νομίζω ότι όλη αυτή, που πολλές φορές ήταν στα όρια των συκοφαντικών επιθέσεων και στο πρόσωπό μου αλλά και συνολικά στον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα τον προηγούμενο Δεκέμβρη μας κατηγόρησαν για πολλά πράγματα, για όλα τα δεινά που έβρισκε η χώρα μπροστά της εμείς φταίγαμε. Νομίζω ότι όλα αυτά είναι μέσα στα όρια του φυσιολογικού, στο βαθμό που η πολιτική αντιπαράθεση δεν είναι μια διαδικασία ρόδινη, είναι μια σκληρή διαδικασία, στο βαθμό που θέλει κάποιος να είναι δύναμη αλλαγής και ανατροπής. Αν ήθελε ο ΣΥΝ να είναι το καλό παιδί και να δέχεται εύσημα και συγχαρητήρια από όλους θα έβρισκε μια διαφορετική στάση, δεν θα πηγαίναμε κόντρα στο ρεύμα. Εμείς κρατήσαμε πάντα μια στάση αρχών και αξιών με βάση τη δική μας συνείδηση. Και νομίζω ότι αυτό στο τέλος κρίνεται θετικά από τους πολίτες, ανεξάρτητα αν οι πολίτες συμφωνούν ή διαφωνούν με τις θέσεις μας κ. Χατζηνικολάου, νομίζω ότι έχουν εκτιμήσει ότι είμαστε μια πολιτική δύναμη που δεν μασάμε τα λόγια μας. Και που δεν φοβόμαστε το πολιτικό κόστος και που δεν φοβόμαστε να πάμε κόντρα.
κ. Χατζηνικολάου να σας πω. Έχω την αίσθηση ότι και αυτός ο πολιτικός σχηματισμός, ο ιδιαίτερα συμπαθής, δεν το κρύβει κανένας αυτό ….
Αυτός ο πολιτικός σχηματισμός, όσο βρίσκεται έξω από τα φώτα της δημοσιότητας, τόσο θα κερδίζει. Όσο παρουσιάζεται και άρα φθείρεται και παίρνει θέση στα κρίσιμα τόσο θα χάνει. Έχει ένα πολύ μεγάλο κίνδυνο αυτή η δημοσκοπική δυναμική των Οικολόγων Πράσινων να υποπέσουν στην ίδια δημοσκοπική παγίδα την οποία πέσαμε εμείς τον προηγούμενο χρόνο. Εμείς όμως είχαμε μεγάλο χρονικό διάστημα είχαμε και μια παρουσία διαρκή και ρίζες μέσα στην κοινωνία. Δεν ήμασταν ένα σχήμα το οποίο εμφανίστηκε ξαφνικά, ένα flash party, το οποίο χθες υπήρχε αύριο μπορεί να μην υπάρχει. Υπάρχει λοιπόν αυτός ο κίνδυνος, ο κίνδυνος μιας αρνητικής έκπληξης στην κάλπη. Διότι με όλη την συμπάθεια που τρέφω σε έναν συγγενή προς εμάς χώρο, θέλω να σας πω ότι οι πολίτες δεν προκρίνουν στις δημοσκοπήσεις την επιλογή των οικολόγων πρασίνων επειδή ξαφνικά συνειδητοποίησαν την μεγάλη τους αγάπη για το περιβάλλον και τις οικολογικές διεκδικήσεις. Μακάρι να ήταν έτσι. Αλλά νομίζω ότι δεν είναι έτσι. Προκρίνουν αυτήν την επιλογή ψηφοφόροι της Ν.Δ. ή του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να μην βρεθούν τελικά στην κάλπη, ως επιλογή διαμαρτυρίας σε ένα πολιτικό σύστημα που δεν τους εκφράζει. Ως επιλογή διαμαρτυρίας στα κόμματα τα οποία ψηφίζαν το προηγούμενο διάστημα και δεν τους εμπνέουν πια. Με αυτή την έννοια ας περιμένουμε λίγο την κάλπη και ας μην βιαστούμε και ας περιμένουμε λίγο γιατί νομίζω ότι θα έχουμε εκπλήξεις το βράδυ των εκλογών θετικές και αρνητικές. Μια εκτίμηση που κάνω εγώ είναι ότι τα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τελικά θα καταγράψουν ένα αρνητικό ρεκόρ. Το άθροισμά τους θα είναι πολύ χαμηλό. Δείτε σε όλες τις δημοσκοπήσεις δεν αναδεικνύεται πολύ αυτό το θέμα αλλά είναι σημαντικό. Ξέρετε γιατί είναι σημαντικό; Εάν η ΝΔ καταγράψει ένα ποσοστό κάτω από 30% με πόση ευκολία ο Πρωθυπουργός θα μπορεί να συνεχίσει το έργο της κυβέρνησης και να φέρει νέα μέτρα αντιλαϊκά που θα οξύνουν ακόμα περισσότερο τη δυσαρέσκεια της κοινωνίας.
Και μήνυμα σημαντικό. Εάν το ΠΑΣΟΚ καταγράψει ……γιατί όλοι με αυτό ασχολούνται αλλά με ένα ποσοστό το οποίο θα είναι εξαιρετικά χαμηλό, ίσως χαμηλότερο και από οποιεσδήποτε άλλες επιδόσεις είχε, με πόση ευκολία η ηγεσία του θα μπορεί να συνεχίζει να μιλάει αλαζονικά για αυτοδυναμία και να στρέψει το βλέμμα μακριά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ή άλλες δυνάμεις καταθέτουν προτάσεις για κοινή δράση στην πολιτική της κυβέρνησης σήμερα. Άρα λοιπόν, θέλω να πω ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μπορεί να μην κρίνει την κυβέρνηση αλλά ίσως για πρώτη φορά να καθορίσει το πολιτικό τοπίο στη χώρα γιατί ζούμε μια περίοδο παρατεταμένης πολιτικής ρευστότητας.
Θα σας πω κ. Χατζηνικολάου με σαφήνεια. Επιτυχία για εμάς θα είναι να είμαστε τρίτη πολιτική δύναμη. Και πολύ μεγάλη επιτυχία θα είναι να καταφέρουμε να εκλέξουμε τρεις ευρωβουλευτές. Αυτός είναι ο στόχος μας. Από εκεί και πέρα…
Είναι φιλόδοξος στόχος, είναι δύσκολος στόχος, αλλά δεν είναι ακατόρθωτος. Γιʼ αυτό σας είπα ότι σε αυτό το σκηνικό της ρευστότητας εκτιμούμε ότι είναι ένας στόχος ο οποίος εφικτός στο βαθμό που οι πολίτες θα προσέλθουν στην κάλπη, στο βαθμό που δεν θα γυρίσουν την πλάτη, διότι η αποχή είναι ψήφος ανοχής στα δύο μεγάλα κόμματα και πρέπει να το συνειδητοποιήσει αυτό ο κόσμος. Από εκεί και πέρα αυτός είναι ο στόχος μας και μπορούμε να το καταφέρουμε, δύσκολος μεν αλλά όχι ακατόρθωτος και είναι ένας στόχος που θα δημιουργήσει σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Από εκεί και πέρα βεβαίως για εμάς ένα μέτρο σύγκρισης, κακά τα ψέματα, είναι τα προηγούμενα εκλογικά μας ποσοστά. Είναι λογικό. Για κάθε κόμμα θα ισχύει αυτό. Και για το ΚΚΕ και για το ΠΑΣΟΚ και για τη ΝΔ και για εμάς θα ισχύει αυτό. Είναι λογικό αυτό κ. Χατζηνικολάου, δεν είναι υπεκφυγή. Κανείς δεν συγκρίνεται με δημοσκοπικά μεγέθη. Όλοι θα συγκριθούμε στις στήλες που θα δούμε το βράδυ θα είναι με τα προηγούμενα εκλογικά αποτελέσματα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS