Συντρόφισσες και Σύντροφοι. Φίλες και φίλοι,
Με αυτή την μεγάλη συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, στέλνουμε παντού ένα μήνυμα αγώνα. Ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας. Ένα μήνυμα ενότητας και ανατροπής.
Την Κυριακή τελειώνουν τα ψέματα. Όλοι όσοι με νύχια και με δόντια αγωνίστηκαν να περιορίσουν την ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας για την υπέρβαση του σημερινού μίζερου και γερασμένου πολιτικού σκηνικού. Όλοι όσοι με νύχια και δόντια πολέμησαν να αναστηλώσουν τα ερείπια και ανακόψουν την Άνοιξη της ελπίδας, την Άνοιξη μιας νέας ενωτικής αριστεράς που θα αλλάξει τα πράγματα, θα υποστούν μια ακόμη διάψευση. Όλοι όσοι μας περιμένουν στη γωνία, το βράδυ της Κυριακής θα μας δουν να περνάμε από τη γωνία και θα είμαστε πολλοί και πολλές, θα είμαστε χιλιάδες.
Γιατί το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Γιατί η ελπίδα είναι το μόνο που δε μπορούν να νικήσουν. Γιατί οι σημαντικότεροι αγώνες είναι αυτοί που έχουμε να δώσουμε μπροστά μας και θα τους δώσουμε με αυτοπεποίθηση και θα τους νικήσουμε. Γιατί το μέλλον διαρκεί πολύ και εμείς είμαστε έτοιμοι και ανυπόμονοι να κάνουμε έφοδο σε αυτό.
Είμαστε ανυπόμονοι να αλλάξουμε το τοπίο, να αγωνιστούμε για να υπερασπιστούμε τις ανάγκες των πολλών. Είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τα πράγματα και θα τα αλλάξουμε Γιατί τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Και θα αλλάξουν. Είναι στο δικό μας χέρι να αλλάξουν. Και θα τα αλλάξουμε μαζί. Μαζί με τους εργαζόμενους που αγωνίζονται για δουλειά και αξιοπρέπεια. Με τις νέες και τους νέους που διεκδικούν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο. Τους πολίτες που δίνουν μάχες για το περιβάλλον κόντρα στα μεγάλα συμφέροντα. Μαζί με όλους όσοι αγωνίζονται για δημοκρατία και κοινωνικά δικαιώματα.
Γι αυτό ,σε όλο τον κόσμο που αναζητά μια άλλη διέξοδο, που αγωνιά για το παρόν και το μέλλον, που επιμένει να ελπίζει, να αγωνίζεται, να διεκδικεί, λέμε: Στις 7 Ιουνίου, η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ψήφος στους δικούς σας αγώνες. Είναι ψήφος στην δική σας ελπίδα. Είναι ψήφος αισιοδοξίας και ανατροπής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Το βράδυ των εκλογών του 2007 ο Αλέκος Αλαβάνος δήλωσε, ότι η ψήφος, η εμπιστοσύνη των πολιτών στον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια δοκιμή. Σήμερα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, έπειτα από πολλές δοκιμασίες που περάσαμε και με όλα τα σωστά και τα λάθη που μπορεί να κάναμε, αισθανόμαστε περήφανοι. Γιατί τους ανθρώπους που μας έδωσαν τότε την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους, μπορούμε να τους κοιτάξουμε κατ ευθείαν στα μάτια. Και να τους πούμε ότι την επιλογή τους για μια πιο δυνατή αριστερά, την τιμήσαμε. Δεν θελήσαμε να την εξαργυρώσουμε σε εφήμερες και ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια όλους. Ακόμα κι αυτούς που δε μας ψηφίσανε, δε μας δοκιμάσανε ή αυτούς που το τελευταίο διάστημα σκέφτηκαν να μας δοκιμάσουν και ταλαντεύονται. Να τους κοιτάμε στα μάτια γιατί παρότι μπορεί κάποιες από τις θέσεις μας να μην τους βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους, ξέρουν ότι έχουν απέναντί τους μια πολιτική δύναμη που δεν τους κοροϊδεύει και δεν τους υποτιμά.
Και το κυριότερο, μια δύναμη που δεν κρύβεται στα δύσκολα, που τολμά να πηγαίνει κόντρα όταν πρόκειται να υπερασπιστεί αρχές και αξίες, που τολμά να ρίχνει γροθιά στο μαχαίρι και να συγκρούεται με θεούς και δαίμονες. Και είμαστε περήφανοι γι αυτό. Είμαστε περήφανοι για τις μάχες που έδωσε η κοινοβουλευτική μας ομάδα απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Μάχες για τα εργασιακά δικαιώματα, την δημόσια δωρεάν παιδεία, την υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου.
Είμαστε περήφανοι για την παρουσία μας στην Ευρωβουλή. Για τον απολογισμό που φέρει από το Στρασβούργο ο ευρωβουλευτής μας, ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Με υποδειγματική ποσότητα και ποιότητα παρεμβάσεων για όλα τα θέματα, εργασιακά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά.
Αλλά πιο πολύ είμαστε περήφανοι για την διαρκή παρουσία μας σε κάθε μέτωπο των κοινωνικών αγώνων. Καταγγέλλοντας τα καρτέλ και την ακρίβεια. Έξω από τις τράπεζες, και αρκετές φορές μέσα. Όταν σπάσαμε καταχρηστικούς πλειστηριασμούς Ενάντια στην αυθαιρεσία και την βιαιότητα των καταχρηστικών όρων και των εισπρακτικών εταιρειών. Στο πλευρό των νέων αγροτών που διεκδικούν όχι πια ελεημοσύνη, αλλά αξιοπρέπεια και στήριξη του αγροτικού κόσμου. Στο πλευρό των απολυμένων και όσων αγωνίζονται να μην χάσουν τη δουλειά τους. Στο πλευρό των συνταξιούχων που διεκδικούν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Στο πλευρό των μεταναστών, που διεκδικούν την ένταξή τους στην κοινωνία. Που διεκδικούν να αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι. Που διεκδικούν δικαιώματα για τα παιδιά τους που γεννιούνται στη χώρα μας. Όπως συμβαίνει με τα παιδιά των ελλήνων που γεννιούνται σε άλλες χώρες. Είμαστε περήφανοι γιατί ήμασταν δίπλα σε όλους όσοι δεν έχουν δύναμη, σε όλους όσοι δεν έχουν φωνή.
Ήμασταν εκεί σε κάθε αγώνα για να αποτραπεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Στον ΟΤΕ, στην Ολυμπιακή, στα λιμάνια, στα τραίνα. Και είμαστε ακόμη περισσότερο περήφανοι για την παρουσία μας σε κάθε περιβαλλοντικό μέτωπο. Δίπλα στις κοινωνίες που ξεσηκώθηκαν ενάντια στα εφιαλτικά σχέδια ηλεκτροπαραγωγής με λιθάνθρακα. Δίπλα στους πολίτες που δίνουν τη μάχη ενάντια στα περιβαλλοντικά εγκλήματα του Ασωπού και του Αχελώου. Δίπλα στα κινήματα που απελευθερώνουν τις παραλίες από τα κάγκελα και τα κυκλώματα της νύχτας. Που συντονίζονται για να σώσουν το ελάχιστο πράσινο του Υμηττού και της Αττική από τα φιλόδοξα σχέδια κυβέρνησης και μεγαλοεργολάβων. Που ξεσηκώνονται για να σώσουν κάθε ελεύθερο χώρο, μεγάλο η μικρό.
Γιατί για μας, η οικολογία δεν είναι επίδειξη ευαισθησίας. Ούτε μεγάλα λόγια που ακούγονται ευχάριστα πριν τις εκλογές χωρίς, όμως, να πραγματοποιούνται ποτέ. Εμείς τα οικολογικά μας παράσημα δεν τα κερδίζουμε στα τηλεοπτικά στούντιο αλλά στους αγώνες και στις συγκρούσεις. Όταν συγκρουόμαστε με μεγαλοεπιχειρηματίες που έχουν βάλει ήδη μπροστά τις μπετονιέρες. Όταν υπερασπιζόμαστε τον δασικό πλούτο απέναντι στους κάθε λογής καταπατητές, μεγάλους αλλά και μικρούς. Όταν τα βάζουμε με τις βιομηχανίες, που θεωρούν τα περιβαλλοντικά μέτρα παράλογο έξοδο. Όταν δεν διστάζουμε να αναμετρηθούμε ακόμα και με εκδοτικά συγκροτήματα, ή και τηλεοπτικά κανάλια. Όταν δεν διστάζουμε να τα βάλουμε ακόμη και με αγίους και καλογέρους, όπως στη Μονή Τοπλού και στο Βατοπέδι.
Γιατί για μας, για τον ΣΥΡΙΖΑ , η οικολογία μια είναι υπόθεση συνεχούς και καθημερινού αγώνα. Μόνο έτσι κερδίζονται οι νίκες.
Σας το λέω άλλη μια φορά εδώ, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να αποτίσουμε φόρο τιμής σε ένα σπουδαίο αγωνιστή, σε έναν σπουδαίο πολιτικό, σε ένα σπουδαίο άνθρωπο που πριν λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας.
Στον σύντροφό μας, τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Έναν πρωτοπόρο αγωνιστή των μεγάλων περιβαλλοντικών κινημάτων, το πρώτο Έλληνα οικολόγο ευρωβουλευτή.
Στον Μιχάλη που μπορεί να έφυγε από κοντά μας, μας έχει όμως αφήσει μια πλούσια παρακαταθήκη αγώνων, διεκδικήσεων αλλά και θεωρητικής επεξεργασίας, από τη δράση του στο Ευρωπαϊκό και το Ελληνικό κοινοβούλιο αλλά και από τους αγώνες του.
Και αυτή τη παρακαταθήκη, έχουμε τη βαριά ευθύνη να αξιοποιήσουμε και να συνεχίσουμε με τους δικούς μας αγώνες. .
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε όλο αυτό το διάστημα, ενοχλήσαμε πολλούς. Το ξέρουμε. Και είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση ότι πάμε καλά. Ενοχλήσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη. Όταν πεισματικά σταθήκαμε στο πλευρό των εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών που βγήκαν στους δρόμους σε ολόκληρη των Ελλάδα. Ήταν μια τεράστια κραυγή διαμαρτυρίας που ακούστηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε ολόκληρο τον κόσμο. Με αφορμή μια εν ψυχρώ εκτέλεση ενός νέου παιδιού. Και με βασική αιτία τα συσσωρευμένα αδιέξοδα και τις αγωνίες, που το σύστημα έχει φορτώσει στη νέα γενιά. Έντρομο το πολιτικό σύστημα διέταξε τότε σιωπή. Και ξεκίνησε μια πρωτοφανής εκστρατεία διαστρέβλωσης και συκοφαντίας ενάντια στη νέα γενιά. Εμείς σταθήκαμε απέναντι στα σχέδιά τους. Ήμασταν απέναντι. Ήμασταν με την νεολαία. Ήμασταν με την αλήθεια. Δεχτήκαμε επιθέσεις, ακραίες επιθέσεις και συκοφαντικές αλλά δεν μασήσαμε τα λόγια μας, δεν κάναμε ούτε βήμα πίσω. Και είμαστε περήφανοι γι αυτό.
Ενοχλήσαμε επίσης πάρα πολλούς γιατί τους χαλάσαμε σχέδια και οικονομικές συμφωνίες, όταν συγκρουστήκαμε με τα μεγάλα συμφέροντα στην υπόθεση του Βοτανικού. Που σε μια πρωτοφανή διαπλοκή με τα δύο μεγάλα κόμματα, είχαν στήσει μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις σε βάρος του περιβάλλοντος και του δημοσίου συμφέροντος στην Αθήνα.
Ήμασταν μόνοι μας. Εμείς και οι ενεργοί πολίτες. Δεχτήκαμε μια πρωτοφανή επίθεση, από αυτές που χρόνια είχε να δεχτεί πολιτικός χώρος. Επίθεση διαρκή, με κάθε μέσον, από κάθε πλευρά. Αλλά αντέξαμε. Αντέξαμε και νικήσαμε. Αντέξαμε και δικαιωθήκαμε.
Σήμερα λοιπόν, μετά από αυτές τις κερδισμένες μάχες, μπορούμε να πούμε με σιγουριά: Αυτή είναι η αριστερά. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αριστερά που τολμά, που αγωνίζεται και νικά.
Η Αριστερά που δεν εξαντλείται σε γενικόλογες διαμαρτυρίες.
Η Αριστερά που δεν τρώει από τα έτοιμα των αγώνων του χθες αλλά οργανώνει τους αγώνες του αύριο.
Η Αριστερά που χαλάει τα σχέδια τους και δεν περιμένει να ακούσει συγχαρητήρια ούτε από τους σχολιαστές των δελτίων ειδήσεων των οχτώ, ούτε από τον κ. Καρατζαφέρη, ούτε από τον πρωθυπουργό.
Αυτή είναι η δική μας αριστερά. Η αριστερά του αύριο. Η αριστερά που θα είναι πρωταγωνιστική δύναμη στις πολιτικές εξελίξεις, που δεν τη φοβίζουν οι συγκρούσεις γιατί έχει σχέδιο, στρατηγική, προγραμματικούς στόχους αλλά και τη μοναδική υπεροπλία να έχει το δίκιο με το μέρος της, να υπερασπίζεται το δίκιο και τις ανάγκες των πολλών.
Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μοναδική αντιπολίτευση στη Βουλή, στους δρόμους και στις ιδέες.
Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, και είναι εδώ μπροστά μας. Μια μεγάλη ενωτική δύναμη της αριστεράς, που μπορεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, μπορεί να προκαλέσει ενωτικές διεργασίες, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στο πολιτικό σκηνικό.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτές οι Ευρωεκλογές βρίσκουν την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο μπροστά σε μια μεγάλη οικονομική κρίση και κοινωνική κρίση, τη μεγαλύτερη της ιστορίας της. Σʼ αυτές τις ευρωεκλογές η αριστερά, σε όλη την Ευρώπη λέει ξεκάθαρα. Την κρίση αυτή δεν την δημιούργησαν οι εργαζόμενοι και οι άνθρωποι των μικρών επιχειρήσεων. Δεν την δημιούργησαν οι άνθρωποι που ζουν από τον μισθό τους και από την σύνταξη τους, αυτοί που αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα με μια δουλειά του ποδαριού, ή με μια σύνταξη ντροπής. Την κρίση τη δημιούργησε η στρατηγική της αποθέωσης των χρηματαγορών και του κέρδους, η στρατηγική του χρηματιστηριακού τζόγου. Την κρίση, τη δημιούργησαν οι τράπεζες και οι χρηματαγορές. Και αυτοί πρέπει να την πληρώσουν και όχι η κοινωνία. Αυτό είναι το μήνυμα της Αριστεράς. Το μήνυμα της αριστεράς είναι ότι δε μπορούμε να προχωρήσουμε άλλο με την Ευρώπη του κ. Μπαρόζο και του κ. Αλμούνια. Χρειάζονται νέα θεμέλια για την Ευρώπη.
Η Ευρώπη που χτίστηκε πάνω στο Σύμφωνο Σταθερότητας δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα περισσότερο από το βάθεμα της κρίσης.
Η Ευρώπη δεν αντέχει 30 εκατομμύρια ανέργους και 80 εκατομμύρια φτωχούς.
Η Ευρώπη δεν αντέχει άλλο πια κυβερνήσεις συντηρητικές ή σοσιαλδημοκρατικές που ως αντίδοτο στη κρίση τα δίνουν όλα στους προνομιούχους του χρήματος και των κεφαλαιαγορών.
Φίλες και φίλοι,
Η Αριστερά κατέθεσε από την αρχή τις προτάσεις της απέναντι στην κρίση. Και στην Ευρώπη με το Κόμμα Ευρωπαικής Αριστεράς και την Αντικαπιταλιστική Αριστερά, αλλά και στη χώρα μας με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλήσαμε για δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα. Ώστε να σπάσει το καρτέλ και η ασυδοσία. Να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία και οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Μιλήσαμε για στήριξη του κοινωνικού κράτους. Για την ανάγκη να καλυφθούν άμεσα οι 100.000 κενές θέσεις σε υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες, πρόνοια. Μιλήσαμε για την ανάγκη να δρομολογηθούν δημόσιες επενδύσεις. Ώστε να στηριχτεί η απασχόληση, η περιφέρειας, οι αγρότες. Μιλήσαμε για απαγόρευση απολύσεων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις. Και σε επιχειρήσεις που επιδοτούνται από κράτος ή ευρωπαϊκά κονδύλια. Μιλήσαμε για αποδέσμευση από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Που σήμερα, μέσα στην κρίση κρατάει την Ευρώπη από το λαιμό.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Ας το πούμε καθαρά, να ακουστεί παντού. Οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι άνθρωποι, ο κόσμος που δουλεύει με μισά μεροκάματα σε μισές δουλειές, όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα πια να περιμένουν από τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.
Γιατί ψήφισαν κατά 97% τα ίδια στο Ευρωκοινοβούλιο. Γιατί ψήφισαν μέσα σε μια νύχτα τη συνθήκη της Λισσαβόνας, χέρι-χέρι. Βλέπουμε το κυβερνητικό κόμμα να πηγαίνει προς τις κάλπες, προβάλλοντας την συνέπεια και την υπευθυνότητα του πρωθυπουργού. Την είδαμε αυτή την υπευθυνότητα.
Την είδαμε στο Βατοπέδι, στα δομημένα ομόλογα, στα σκάνδαλα με τις προμήθειες. Αλλά και στον τρόπο που όλα αυτά τα σκάνδαλα παραγράφηκαν, με μία μόνο κίνηση. Με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής, με τη απόδραση όλων όσοι γνωρίζουν και θα μπορούσαν να μιλήσουν για το μεγαλύτερο σκάνδαλο του δικομματισμού, το σκάνδαλο της Siemens.
Την είδαμε την υπευθυνότητα του πρωθυπουργού στα 28 δις ετρώ με τα οποία στηρίχτηκαν οι τράπεζες. Για να διασωθούν τα υπερκέρδη τους από την κρίση, στην οποία βουλιάζει ολόκληρη η κοινωνία. Και μάλιστα χωρίς να παραχωρήσουν τίποτα απολύτως.
Την είδαμε στην προσπάθεια να κοπούν οι θέσεις εργασίας στη μέση. Και να γίνει επιτέλους πραγματικότητα το όραμα του κ. Μίχαλου και του κ. Δασκαλόπουλου για μια κοινωνία μερικώς απασχολούμενων, χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Την είδαμε αυτή την υπευθυνότητα στον τρόπο με τον οποίο παραχωρείται σε ιδιώτες ο δημόσιος πλούτος και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Την είδαμε στο σχέδιο να τσιμενοτοποιηθεί κάθε δασική έκταση, κάθε ελεύθερη ακτή, κάθε ελεύθερος χώρος που έχει απομείνει. Για χάρη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Αλλά την μεγάλη επίθεση συνέπειας και υπευθυνότητας, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, μας την ετοιμάζει για την Δευτέρα. Με τα μέτρα για το ασφαλιστικό. Για την κατάργηση βασικών εργασιακών δικαιωμάτων. Για τον περιορισμό των κοινωνικών δαπανών.
Η κυβέρνηση περιμένει την Δευτέρα για να δείξει όλη της τη συνέπεια και την υπευθυνότητα. Συνέπεια και υπευθυνότητα απέναντι στον κ. Αλμούνια και τον κ. Μπαρόζο. Συνέπεια και υπευθυνότητα απέναντι στο Διεθνές Νομισματικό ταμείο. Συνέπεια και υπευθυνότητα απέναντι στις τράπεζες και την ασύστολη κερδοσκοπία τους. Συνέπεια και υπευθυνότητα απέναντι σους μεγαλοεπιχειρηματίες, που δεν χορταίνουν τις φοροαπαλλαγές, τις επιδοτήσεις, την παραχώρηση εργασιακών και ασφαλιστικών κεκτημένων. Και ζητάνε συνεχώς περισσότερα.
Απέναντι σε όλους αυτούς είναι, φίλες και φίλοι, προσανατολισμένη η συνέπεια και η υπευθυνότητα της κυβέρνησης. Σε αυτούς, άλλωστε, απευθύνεται η διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας, όταν λέει «με σύμμαχο εσένα». Μην τους αφήνετε, νέες και νέοι, εργαζόμενοι και εργαζόμενες, να σας εξαπατήσουν. Δεν είστε εσείς ο σύμμαχος της κυβέρνησης. Ο σύμμαχός της είναι τα μεγάλα συμφέροντα, που επιδιώκουν, ακόμα περισσότερο τώρα με την κρίση να λεηλατήσουν την κοινωνία. Ο σύμμαχός της είναι όμως και η αδιαφορία, η απάθεια, η παραίτηση.
Γι αυτό ας δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι έχει στο χέρι του την απάντηση. Ότι είναι στο χέρι του να ακυρώσει αυτό το κακόβουλο κυβερνητικό σχέδιο της Δευτέρας.
Μπορεί να το κάνει αν την Κυριακή, στείλει από τις κάλπες ένα ισχυρό μήνυμα αποδοκιμασίας. Αν υψώσει έναν τοίχο, πάνω στο οποίο θα σταματήσουν οι φιλοδοξίες της κυβέρνησης για ακόμα πιο σκληρά και αντικοινωνικά μέτρα. Αν τους πει με την ψήφο του: δεν σας επιτρέπω να με εξαπατάτε πλέον. Αν στείλει με τη ψήφο του ένα ηχηρό: « Φτάνει πια, Ως εδώ. Δεν έχετε την εμπιστοσύνη μου.»
Και η ψήφος αυτή, είναι μια ψήφος που θα αναδεικνύει ακόμα πιο ισχυρή την αριστερά. Ακόμα πιο ισχυρό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, Φίλες και Φίλοι,
Θα αναφερθώ στις προγραμματικές δεσμεύσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν έχει τίποτα συγκεκριμένο να πει, παρά μονάχα ωραίες ατάκες και συνθήματα.
Αυτό όμως είναι πολύ λίγο, για μια κοινωνία που δέχεται επίθεση μπροστά στην οικονομική κρίση. Το ΠΑΣΟΚ ανακαλύπτει τώρα τις νεοσυντηρητικές πολιτικές που μας οδήγησαν στην κρίση.
Κύριε Παπανδρέου, μακάρι να μη χρωστάτε σε κανένα, όπως μας λέτε, αλλά σίγουρα χρωστάτε μια απάντηση στον Ελληνικό λαό για τις επιλογές που προωθήσατε ως κυβέρνηση και που ακόμη και σήμερα αρνείστε να αναθεωρήσετε.
Χρωστάτε μια απάντηση για τα προγράμματα τα stage, για την ανασφάλιστη εργασία των νέων, για τις ιδιωτικοποιήσεις, για τη διαπλοκή με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, για την υπεράσπιση της επισφαλούς απασχόλησης, για την επίθεση στο ασφαλιστικό σύστημα, για την εκχώρηση του περιβάλλοντος στα κέρδη. Γιατί όλες αυτές οι επιλογές έχουν ανεξίτηλη τη σφραγίδα των δικών σας κυβερνήσεων. Και δεν είναι επιλογές που ανοίγουν το δρόμο προς το σοσιαλισμό αλλά προς τη βαρβαρότητα.
Γι αυτό απευθυνόμαστε στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Που βλέπει τις προσδοκίες του να μειώνονται.
Και του λέμε. Ελάτε και εσείς, μαζί μας. Για να φτιάξουμε έναν καινούριο αριστερό πόλο. Για να αλλάξουμε όλοι μαζί το πολιτικό τοπίο. Δεν θα αλλάξουν τα πράγματα αν εμείς υποκύψουμε στις πιέσεις του συστήματος και δεχθούμε χωρίς καμία προγραμματική δέσμευση γίνουμε η βοηθητική ρόδα του χρεοκοπημένου δικομματικού πολιτικού συστήματος. Δεν θα αλλάξουν τα πράγματα αν ο ΣΥΡΙΖΑ από μέρος και ελπίδα για τη λύση γίνει μέρος της κρίσης του πολιτικού συστήματος. Τα πράγματα θα αλλάξουν αν όλοι μαζί, κάνουμε το βήμα τη ερχόμενη Κυριακή και δημιουργήσουμε νέους συσχετισμούς. Που θα ανοίξουν τον δρόμο για ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εξ ίσου απευθυνόμαστε στο ΚΚΕ και στους Οικολόγους Πράσινους. Ξέρουμε ότι η ηγεσία του Περισσού αυτή τη στιγμή δεν επιθυμεί την ενότητα δράσης. Ξέρουμε όμως επίσης ότι αυτή η στρατηγική δεν αντιστοιχεί πια με τις ενωτικές διαθέσεις, που ωριμάζουν ολοένα και περισσότερο στην βάση και στον κόσμο του ΚΚΕ. Ξέρουμε όμως επίσης ότι οι χιλιάδες περήφανοι κομμουνιστές και αριστεροί σε ολόκληρη τη χώρα ότι δεν είναι ώρα για εμφύλιους στην αριστερά. Είναι η ώρα για ενότητα των εργαζόμενων στους αγώνες.
Από την άλλη βλέπουμε τελευταία και τη δυναμική των οικολόγων πράσινων και δεν αντιδρούμε ούτε με συμπλέγματα, ούτε με μίζερους ανταγωνισμούς. Ξέρουμε ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν επιλέξει να συγκεντρώσουν ψήφους χαλαρής διαμαρτυρίας. Ξέρουμε όμως παράλληλα ότι αν υπάρξει ενδιαφέρον στους πολίτες για την οικολογία αυτό αργά ή γρήγορα θα είναι κέρδος για μας, για την οικολογική αριστερά της πράξης και των αγώνων.
Τα ξέρουμε όλα αυτά, αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες και τους αντικειμενικούς προεκλογικούς ανταγωνισμούς, αλλά επιμένουμε να απευθυνόμαστε και στους δύο. Γιατί θεωρούμε ότι όλα αυτά μπορούν να ξεπεραστούν μπροστά στην πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λέει ότι μόνος δρόμος για την ανατροπή του σημερινού σκηνικού, για μια νέα μεταπολίτευση, είναι η συγκρότηση ενός νέου ισχυρού αριστερού πόλου. Ενός πόλου που θα συσπειρώνει όλες τις δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας. Και στην οποία θα βρίσκει την έκφρασή του και μεγάλο κομμάτι από τους αγωνιστές, από τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που σήμερα δε βολεύεται με τις δεξιόστροφες επιλογές της ηγεσίας του. Ενός τρίτου πόλου στα αριστερά του πολιτικού μας συστήματος, που θα αποτρέψει τη προοπτική να πληρώσουν τη κρίση οι εργαζόμενοι και το περιβάλλον.
Φίλες και φίλοι, εμείς θα αγωνιστούμε για αυτή τη προοπτική γιατί το ενωτικό μας εγχείρημα έχει ως στόχο την ανασύνθεση προς τα αριστερά του πολιτικού τοπίου. Και θέλουμε οι πολίτες να μας κρίνουν και με βάση αυτή μας τη θέση.
Και έχει μεγάλη σημασία να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει, ότι η αποφασιστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ταυτόχρονα ενίσχυση της προοπτικής της ενότητας των δυνάμεων της αριστεράς, της οικολογίας και του ευρύτερου σοσιαλιστικού χώρου. Είναι κρίσιμη λοιπόν η εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής. Αν η Νέα Δημοκρατία καταγράψει ένα τόσο χαμηλό ποσοστό, όσο διαφαίνεται, πώς θα μπορέσει τη Δευτέρα, να προωθήσει τα μέτρα που χει κρυμμένα στο συρτάρι του ο κος Παπαθανασίου, έχοντας όλη τη κοινωνία απέναντι; Αν το ΠΑΣΟΚ αποδυναμωθεί και καταγράψει ένα ποσοστό μικρότερο από το αντίστοιχο των προηγούμενων εκλογών, πως θα μπορεί με την ίδια αλαζονεία να μιλά για αυτοδυναμία και να αποφεύγει να πάρει σαφή θέση στις προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ;
Αν με τη δική σας στήριξη ο ΣΥΡΙΖΑ τη Κυριακή το βράδυ, είναι η τρίτη πολιτική δύναμη, το τοπίο αλλάζει και ανοίγει από Δευτέρα ο δρόμος για ευρύτερες διεργασίες. Για τη κοινή δράση και την ενότητα αριστεράς και οικολογίας. Για νέους ακόμα πιο αποφασιστικούς αγώνες που θα υπερασπιστούν αποτελεσματικά τη κοινωνία στις επιθέσεις που σχεδιάζονται.
Για αυτό λοιπόν λέμε, φίλες και φίλοι, και θα το ξαναπούμε ακόμη μια φορά: Την Κυριακή δεν υπάρχει χαλαρή ψήφος. Τη Κυριακή σας καλούμε όλους και όλες να υψώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε εκείνες τις πολιτικές επιλογές που σκοπεύουν να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης σε αυτούς που δεν φταίνε. Ας κάνουμε παντού ξεκάθαρο ποιό είναι το πραγματικό δίλημμα των Ευρωεκλογών. Το πραγματικό δίλημμα είναι αν το διαλυμένο δικομματικό σκηνικό θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια του. Ή αν θα το ανατρέψουμε, διαμορφώνοντας νέους πολιτικούς συσχετισμούς. Το πραγματικό δίλημμα είναι αν ο κόσμος θα τους κάνει τη χάρη να διοχετεύσει την δυσαρέσκειά του στην απάθεια και την παραίτηση ή αν θα την θα μετατρέψει σε ενέργεια για την μεγάλη ανατροπή. Αν τη κρίση θα αφήσουμε να τη διαχειριστούν αυτοί που την προκάλεσαν ή αν θα πούμε ένα μεγάλο φτάνει πια σε όσους σμπαράλια κάνουν τα όνειρα και τη ζωή μας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Την Κυριακή ανατρέπουμε το σκηνικό. Αλλάζουμε το τοπίο. Κρατάμε σφιχτά στο χέρι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και το πάμε παντού Με τον ΣΥΡΙΖΑ στέλνουμε μήνυμα ελπίδας και ενότητας παντού. Έχουμε κερδίσει σημαντικές νίκες. Θα κερδίσουμε ακόμα περισσότερες. Θα κερδίσουμε τις πιο μεγάλες και τις πιο κρίσιμες που έχουμε μπροστά μας.
Για να υπερασπιστούμε τη κοινωνία από τη κρίση.
Για να υπερασπιστούμε τις ανάγκες των πολλών απέναντι στα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών.
Θα δώσουμε τη μάχη και θα νικήσουμε.
[Πλατεία Κοτζιά, 2/6/2009]
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS