Στην ανάλυση του εκλογικού αποτελέσματος, χρειάζεται να υπολογίσουμε τόσο τους αντικειμενικούς παράγοντες που επέδρασαν στη διαμόρφωση του ανεξάρτητα από τις δικές μας προθέσεις (βαθιά οικονομική κρίση, πρωτοφανής χειραγώγηση μέρους ψηφοφόρων από τα «μ.μ.ε.», γενικευμένη απαξίωση του πολιτικού συστήματος από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα, κά), όσο και τους υποκειμενικούς, που συνδέονται με τις δικές μας επιλογές, λάθη και παραλήψεις, με αποτέλεσμα να έχουμε «διαφυγόντα κέρδη». Σε αυτά κυρίως πρέπει να στραφεί η προσοχή μας για διόρθωση και αποφυγή επανάληψης τους στο μέλλον.
Το βασικό ερώτημα που εξʼ αντικειμένου τίθεται, είναι αν για την οριακή μείωση των ποσοστών έφταιξε η γενική πολιτική γραμμή, δηλαδή η στρατηγική της «αριστερής στροφής» που αποφασίστηκε στο 4ο και 5ο Συνέδριο του ΣΥΝ (πολιτική συμμαχιών με επίκεντρο το ΣΥΡΙΖΑ, απόρριψη κεντροαριστεράς, εναλλακτική προγραμματική πρόταση, κινηματική δράση, αριστερός ευρωπαϊσμός, σοσιαλιστική προοπτική, κά). Κατά τη γνώμη μου δεν έφταιξε η «στρατηγική», παρʼ ότι υπάρχουν πλευρές που απαιτούν βαθύτερη θεώρηση και επεξεργασία. Θα έλεγα μάλιστα ότι χάρις σε αυτή τη στρατηγική και τις καινοτόμες αλλαγές σε επίπεδο ηγεσίας, είχαμε τη δημοσκοπική «κρουαζιέρα» των ποσοστών ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε όλο το 2008. Κατά συνέπεια είναι ανεδαφικοί οι ισχυρισμοί που θεωρούν αιτία αποτυχίας την «αριστερή στροφή» όταν με την ίδια πολιτική και πρόσωπα, είχαμε τόσο τη δημοσκοπική έκρηξη όσο και τα πρόσφατα αποτελέσματα.
Αν υπάρχουν λάθη και παραλήψεις, πρέπει να αναζητηθούν κυρίως στο πεδίο της «τακτικής» και στην αδυναμία αξιοποίησης της «δημοσκοπικής επιρροής» και μετατροπής της σε συνειδητή στήριξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Οι αδυναμίες χειρισμού που εμφανίστηκαν στα γεγονότα του Δεκέμβρη, η αντιφατική επίδραση της κρίσης στην κοινωνική συνείδηση και στην πολιτική συμπεριφορά (η κρίση γεννά ανασφάλεια και φόβο στα οποία επενδύουν οι συντηρητικές δυνάμεις), το έλλειμμα στο «μεταναστατευτικό», κά, σε συνδυασμό με τις αδύναμες οργανωτικές δομές να αξιοποιήσουν το ευνοϊκό κλίμα των δημοσκοπήσεων, καθώς και η μεγάλη αποχή, περιόρισαν την εμβέλεια των μηνυμάτων μας. Θα πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε τη δραστήρια συμμετοχή χιλιάδων φίλων και μελών του κόμματος στην εκλογική μάχη, που πίστεψαν και πιστεύουν στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο ούτε αυτά αρκούν για εξήγηση του αποτελέσματος. Αρνητική επίδραση άσκησε η αναπαραγωγή λίγο πριν τις εκλογές του χρόνιου ελλείμματος συνοχής, πολιτικής αξιοπιστίας και σοβαρότητας εκ μέρους του ΣΥΝ (η εικόνα «φαγωμάρας» για τις καρέκλες στο εσωκομματικό δημοψήφισμα, οι αλλεπάλληλες εκφωνήσεις στελεχών αμφισβήτησης κεντρικών αποφάσεων από «μ.μ.ε.», κά, συνέβαλαν αρνητικά). Ο κόσμος εκτιμάει θετικά τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες, τα αξιακά φορτία και πρωτοπόρες ιδέες της Αριστεράς, αλλά απαιτεί αντιστοίχιση με την καθημερινότητα. Η ανιδιοτελής στράτευση της «βάσης» προϋποθέτει αντίστοιχο παράδειγμα της «κορυφής».!
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο, για αντιστροφή της κατάστασης. Με άξονα τη στρατηγική της «αριστερής στροφής», αυτό που χρειάζεται κατʼ αρχήν, είναι η σταθερή στήριξη του εγχειρήματος ΣΥΡΙΖΑ ως πολυκομματικού (ενιαιομετωπικού) φορέα, ανοικτού σε νέες συλλογικότητες της αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας. Η αναγκαιότητα δημιουργίας «τρίτου πόλου» των δυνάμεων που αντιπαλεύουν τις επιλογές του δικομματισμού παραμένει επίκαιρη παρά τις δυσκολίες. Η ιδέα συνεργασίας με τους «Οικολόγους Πράσινους» δεν είναι καινούργια. Ας θυμηθούμε ότι η μη επίτευξη της στις εκλογές 2007 οφείλεται κυρίως στην άρνηση τους να δεσμευτούν ότι δεν θα προχωρήσουν σε συνεργασία με ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ. Η επαναφορά της ιδέας, χωρίς αποσαφήνιση του πολιτικού πλαισίου συσκοτίζει το χαρακτήρα του συγκεκριμένου κόμματος (ένα είδος «πράσινης» σοσιαλδημοκρατίας), ενώ χρεώνει στην πλειοψηφία του ΣΥΝ την ευθύνη για τη μη προώθηση της.
Χρειάζεται επίσης να συνεχίσουμε την επεξεργασία προγραμματικών προτάσεων και ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών παρέμβασης σε κρίσιμα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Σημαντική βοήθεια σε αυτό θα έχει η συγκρότηση μόνιμης επιτροπής Προγράμματος που θα επεξεργάζεται σε συνεργασία με τα Τμήματα της ΚΠΕ προτάσεις σε κρίσιμα προβλήματα. Επίσης χρειάζεται να προσέξουμε το ζήτημα της τακτικής, με γόνιμη αφομοίωση εμπειριών του αριστερού κινήματος και ενίσχυση της συλλογικότητας στην επεξεργασία και υλοποίηση των αποφάσεων.
Να προχωρήσουμε επίσης στην εφαρμογή της καταστατικής δέσμευσης για επεξεργασία «κώδικα δεοντολογίας στην εκπροσώπηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης». Δεν μπορούν τα «μέσα» και τα διάφορα εξωθεσμικά κέντρα να καθορίζουν την πολιτική εκπροσώπηση της συλλογικής βούλησης του κόμματος και να κονιορτοποιούν «εν μια νυκτί», μικρές, καθημερινές, ανιδιοτελής προσπάθειες χιλιάδων μελών και φίλων, προώθησης τους στην κοινωνία. Επίσης χρειάζεται ουσιαστική σύνδεση της κοινοβουλευτικής ομάδας με την Π.Γ. και τήρηση των καταστατικών ρυθμίσεων για τις θητείες των βουλευτών. Επανεξέταση του ρόλου και της σύνθεσης των επιτελικών οργάνων (ΠΓ και ΕΓ) και καλύτερη διάταξη και αξιοποίηση των στελεχών. Στήριξη των ΝΕ για αποτελεσματικότερη λειτουργία και δράση. Ιδιαίτερη φροντίδα στην ανάπτυξη των δυνάμεων της Νεολαίας του ΣΥΝ, κά. Πρόκειται για μέτρα που μπορούν να συμβάλλουν άμεσα στην ενδυνάμωση του ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ και στην αποτελεσματικότερη προετοιμασία διεξαγωγής της επερχόμενης εκλογικής μάχης.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS