(Από τα πρακτικά της βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ πολύ την κα Αμμανατίδου να έρθει στο Βήμα.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφε, βέβαια είχα πει και το πρωί ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο σκούπα.
Εκτός, όμως, από το νομοσχέδιο – σκούπα, φέρνετε και τροπολογίες. Μία δε από αυτές, τα βιοκαύσιμα, είναι μία τροπολογία που από μόνη της θα έπρεπε να συζητείται εδώ ως ένα νομοσχέδιο.
Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες:
Κεφάλαιο Αʼ:
Έχουμε τα άρθρα από 1 έως 15 που αναφέρονται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών. Βασικά πρόκειται για εναρμόνιση με την Κοινοτική Οδηγία 113/2004. Αυτό, όμως, που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι η πολιτική ισότητας των φύλων θα γραφεί μόνο στα χαρτιά και θα ληφθούν εκείνα τα μέτρα που αντί να λειτουργούν βελτιωτικά στη ζωή των δύο φύλων, θα λειτουργούν ακόμα πιο νεοφιλελεύθερα.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η τελευταία καταδίκη της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης, που θα επιβάλει την αύξηση των ορίων ηλικίας των γυναικών, καταστρατηγώντας τα όποια κεκτημένα στο δημόσιο τομέα, επηρεάζοντας, όμως, ως ντόμινο και τον ιδιωτικό τομέα.
Εγώ θα έλεγα εάν θέλουμε να εξισώσουμε τα όρια ας κατεβάσουμε τα όρια των ανδρών. Η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση δυστυχώς δεν θέτει προϋποθέσεις ώστε να διασφαλίσει την ίση συμμετοχή των γυναικών στην οικονομική και πολιτική ζωή. Το παρόν σχέδιο νόμου έρχεται αποσπασματικά με κάποιες ίσως θετικές διατάξεις στο πρώτο κεφάλαιο, αλλά με πολλές ασάφειες, αφού δεν προηγήθηκε καμία διαβούλευση με τις γυναικείες οργανώσεις και με άλλους εμπλεκόμενους φορείς. Απʼ όσα μας είχε αναφέρει η κυρία Μπέκου στην επιτροπή, σαφώς η Γενική Γραμματεία Ισότητας και οι διακυβερνητικές οργανώσεις θα έπρεπε να εμπλέκονται στις περιπτώσεις εφαρμογής θεμάτων ισότητας και θα έπρεπε να υπάρχουν φορείς παρακολούθησης ώστε να διασφαλίζεται η εφαρμογή της ουσίας των νομοθετημάτων.
Γενικά το ευρωπαϊκό λόμπι των γυναικών όπως μας είχε πει η κα Μπέκου περιλαμβάνει 4000 γυναικείες οργανώσεις και διεκδικεί την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης σε όλα τα επίπεδα του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι κάτι που δεν συμβαίνει στη χώρα μας.
Στο άρθρο 2 οι ορισμοί μπαίνουν για εφαρμογή σε σχέση με την άμεση διάκριση, με την έμμεση διάκριση, με την παρενόχληση, και με την σεξουαλική παρενόχληση, ενώ το πεδίο εφαρμογής τους ορίζεται στο άρθρο 3.
Στο άρθρο 4 δεν αποκλείεται διαφορετική μεταχείριση όταν υπάρχει θεμιτός σκοπός. Ποιος τον προσδιορίζει και ποιος τον κρίνει; Έτσι αναιρούνται και οι δύο πρώτες παράγραφοι που αναφέρονται στην απαγόρευση της διάκρισης, αλλά και της παρενόχλησης και της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Στο άρθρο 6 οι αναλογιστικές διαφορές μπορούν να άρουν την ίση μεταχείριση. Στην παράγραφο 2 γίνεται αναφορά στις ιδιωτικές ασφαλίσεις και στις ανισότητες των φύλων. Θεωρούμε ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ειδικά σ' αυτό το σημείο ανισότητες γιατί καταστρατηγούνται θέματα ίσης μεταχείρισης σε σχέση με τις ασφαλιστικές εταιρείες. Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται ακόμα και σε διαφορετικά ασφάλιστρα, λόγω φύλου σε σχέση με την αστική ευθύνη των οδηγών αυτοκινήτων. Δηλαδή οι άνδρες έχουν λιγότερες πιθανότητες να τρακάρουν, απ΄ όσες οι γυναίκες;
Στο άρθρο 11 στους φορείς παρακολούθησης εκτός από τον Συνήγορο του Πολίτη, τον Συνήγορο του Καταναλωτή, θα έπρεπε να υπάρχει συμμετοχή από ένα ευρύτερο φάσμα φορέων και ειδικά των γυναικείων οργανώσεων.
Στη παράγραφο 4 ο Συνήγορος του Πολίτη που θα κάνει εκθέσεις καλό θα ήταν να συμμετείχε η Γενική Γραμματεία Ισότητας Φύλων ισότιμα.
Στο κεφάλαιο 2
άρθρο 16 έχει πολλά πράγματα μέσα. Το κεφάλαιο 2 έχει όλες τις υπόλοιπες διατάξεις του Υπουργείου Ανάπτυξης δηλαδή το συνονθύλευμα. Θα αναφερθώ στον τρόπο που θα γίνεται από εδώ και πέρα η χορήγηση αδειών για εμποροπανηγύρεις. Αναφέρεστε στην δημόσια κλήρωση για εμποροπανηγύρεις, Κυριακάτικες αγορές που ως τρόπος από πλευράς διαφάνειας φαίνεται σωστός αν και οι Κυριακάτικες αγορές παραπέμπουν σε άλλες κατηγορίες και επηρεάζουν τα εμπορικά μαγαζιά και ειδικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Βεβαίως μπαίνουν και τα εργασιακά θέματα σ' αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι.
Από πλευράς δικαιοσύνης θα έπρεπε να εισαχθούν και τα εισοδηματικά κριτήρια πέρα από αυτά της οικογενειακής κατάστασης, της τυχόν αναπηρίας και άλλα που ήδη ισχύουν ως προς την επιλογή εκείνων που θα έχουν το δικαίωμα να πάρουν μέρος στην κλήρωση. Δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε τα αιτήματα των μικροπωλητών που μας τα έθεσαν στην επιτροπή, όπως ήταν τα Κυριακάτικα παζάρια γιατί λειτουργού σε βάρος της εμπορικής κίνησης. Όμως από την άλλη οι μικροπωλητές είναι μια κατηγορία πωλητών που δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στις υπαίθριες αγορές. Άρα εδώ θα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια κατοχύρωσης του επαγγέλματος.
Στις βελτιώσεις που μας δώσατε θα ήθελα να αναφέρω ότι αφού θα τις περάσετε στο άρθρο 16 παράγραφος 3 που λέτε η παράγραφος 4 του άρθρου 2 του νόμου όπως ισχύει αντικαθίσταται ως ακολούθως, εκεί που λέτε για τις χορηγούμενες άδειες ότι είναι προσωποπαγείς και δεν επιτρέπεται η μεταβίβαση η εισφορά, η εκμίσθωση και η παραχώρηση της χρήσης τους ή η άσκηση από τρία πρόσωπα των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτές με οποιοδήποτε τρόπο εκτός από τη σύζυγο και τα τέκνα των κατόχων των αδειών, καλό θα ήταν να προσθέσετε αυτό που είχατε προσθέσει στην παράγραφο 1 του άρθρου 2, που λέει, υπό τον όρο ότι δεν κατέχουν άλλη άδεια άσκησης για υπαίθριο εμπόριο.
Στο άρθρο 18 παράγραφος 2 έχει προστεθεί η φράση, και υπηρεσιών και δεν διευκρινίζεται περί ποιών νέων υπηρεσιών πρόκειται και ποιες οι διαφορές από αυτές τις υπηρεσίες. Με το άρθρο αυτό το επιμελητήρια μετατρέπονται περισσότερο σε κανονικούς επενδυτικούς ομίλους που εκτός από τις μέχρι τώρα κερδοσκοπικές τους δραστηριότητες που πραγματοποιούνται υπό τον μανδύα του επενδυτικού σκοπού δημοσίου συμφέροντος μπορούν πλέον να συμμετέχουν σε κοινοτικά προγράμματα και να επιχορηγούνται στα πλαίσια αναπτυξιακών νόμων για την επιχειρηματική τους δράση. Τα αποτελέσματα θα είναι τα επιμελητήρια εταιρείες να ανταγωνίζονται στην αγορά τις επιχειρήσεις που είναι τα μέλη τους. Αυτό πρέπει να το ξαναδείτε.
Στο άρθρο 19 στην παράγραφο 1 τροποποιείτε το νόμο για τις ΕΠΕ βάζοντας ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο 4500 ευρώ, ενώ ήταν 18000 ευρώ. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να το σχολιάσω. Στην παράγραφο το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αναλαμβάνει την εκτέλεση προγραμμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Ανάπτυξης. Με το παρόν άρθρο επιχειρείτε να περάσετε μία σειρά από προγράμματα που μέχρι τώρα τα διαχειριζόταν ο στενός δημόσιος τομέας σε μία ανώνυμη εταιρεία η οποία πιθανότητα θα τα μετακυλήσει με το σύστημα των εργολαβιών στον καθαρά ιδιωτικό τομέα. Αυτά τα κάνετε συνέχεια. Αυτή η μετακύληση καθίσταται εξαιρετικά πιθανή εάν αναλογιστεί κανείς την συστηματική απαξίωση του ΚΑΠΕ τα τελευταία χρόνια που το έχει οδηγήσει σε υποστελέχωση και αδυναμία υλοποίησης ακόμα και των ήδη αναληφθέντων προγραμμάτων.
Μέσα σε όλο αυτό που συμβαίνει με το ΚΑΠΕ, ας ελπίσουμε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου με αυτή την παράγραφο θα λειτουργήσει βοηθητικά στην υποστελέχωση. Δηλαδή θα δώσει χρήματα ώστε να μπορέσει να γίνει μια καλύτερη στελέχωση του ίδιου του κέντρου.
Παράγραφος 3α. Είναι μια πονηρή παράγραφος, καθώς η διάρθρωση των ερευνητικών ινστιτούτων της χώρας και οι αρμοδιότητές τους θα μπορούν να μεταβάλλονται με μία απλή αλλαγή του εσωτερικού κανονισμού τους και όχι υποχρεωτικά με προεδρικό διάταγμα όπως ήταν μέχρι σήμερα. Χρησιμοποιείτε ένα μέτρο που ενισχύει την αδιαφάνεια στα πλαίσια αυτών των φορέων καθώς το προεδρικό διάταγμα έχει κάποιες διατυπώσεις δημοσιότητας όπως τη δημοσίευση σε ΦΕΚ που ενδεχομένως αποθαρρύνει τις διοικήσεις των ινστιτούτων από πιθανές παρανομίες. Τώρα με μια απλή αλλαγή του εσωτερικού κανονισμού και με μια τυπική έγκριση του Υπουργού Ανάπτυξης οι διοικήσεις θα μπορούν να μεταβάλλουν τη διάκριση του Ινστιτούτου όπως ακριβώς τους βολεύει, δηλαδή να καθορίσουν καινούργιες ειδικότητες εργαζομένων και φωτογραφικά να προσλάβουν μόνο αυτούς που θέλουν.
Το πρωί σας είχα διαβάσει και το έγγραφο που μας έστειλε ο Σύλλογος προσωπικού του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών που τεκμηριωμένα αναφέρει την αντισυνταγματικότητα της συγκεκριμένης ρύθμισης που θέλετε να κάνετε. Στο χέρι σας είναι να την πάρετε πίσω.
Παράγραφος 3β και 3στʼ. ΟΙ διατάξεις των παραπάνω παραγράφων ενσωματώνονται στα προεδρικά διατάγματα ίδρυσης των ερευνητικών κέντρων ΑΘΗΝΑ και ΕΚΕΤΑ. Μία από τα ίδια.
Στην παράγραφο 4 βάζετε μια επιδότηση της HELEXPO δηλαδή της ΔΕΘ απευθείας από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για τη δημιουργία μόνιμου εκθεσιακού χώρου στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου. Δεν θυμάμαι να μου είχατε κάνει κάποια ανάλυση στην Επιτροπή για να μπορέσω να καταλάβω τι ακριβώς εννοείτε.
Στην παράγραφο 5 ήταν για τον Αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που αναφέρθηκα και το πρωί. Η θέση μας είναι γνωστή. Αυτή τη στιγμή απλά κάνετε μια διευκρίνιση μόνο και μόνο για το δήμαρχο της Αλεξανδρούπολης. Δεν έχω τίποτα με τον άνθρωπο απλά λέω γιατί ακριβώς μπαίνει. Όμως, ενώ είναι στα χέρια των ιδιωτών δεν διασφαλίζονται οι περιβαλλοντικοί όροι και δεν διασφαλίζονται οι όροι για την αποφυγή πολύ σοβαρών ατυχημάτων που μπορεί να συμβούν. Τι να πούμε τώρα για την ιδιωτικοποίηση και αυτού του αγωγού; Το κάνετε συνέχεια.
Η παράγραφος 6 είναι για τη μετεγκατάσταση των κατοίκων. Μας δώσατε νομοτεχνικές βελτιώσεις. Στον ένα μήνα δίνετε την παράταση μέχρι 30-9-2009. Έχουμε πολλές ενστάσεις για τη μετεγκατάσταση των κατοίκων. Τα είπα και το πρωί δεν θα τα επαναλάβω όμως γίνεται για συγκεκριμένους λόγους και η Δ.Ε.Η. έπρεπε να είχε αναλάβει το κομμάτι της μετεγκατάστασης. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι βγήκε εκτός και τελικά δεν δίνει τα χρήματα και δεν βοηθάει στη μετεγκατάσταση των κατοίκων ισότιμα. Δημιούργησε μάλιστα και το Υπουργείο με τη συμπεριφορά του αρκετές αντιπαραθέσεις μεταξύ των κατοίκων. Και λέω «το Υπουργείο» διότι θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλίες και να μην υπήρχε αυτή η αντιπαράθεση για τη μετεγκατάσταση των κατοίκων της Μεσοχώρας.
Στην παράγραφο 7 υποτίθεται ότι για λόγους επιχειρηματικής πρακτικής επιτρέπεται η μεταβίβαση των αδειών για φωτοβολταϊκούς σταθμούς μόνο σε θυγατρικές που ανήκουν κατά 100% στη μητρική.
Κύριε Υπουργέ, δεν αποκλείεται με αυτό τον τρόπο η εκμετάλλευση αυτών των αδειών και η πώλησή τους αφού κάλλιστα μπορεί να φτιαχτεί μια θυγατρική που είναι εξαιρετικά απλό να της μεταβιβαστεί η άδεια από τη μητρική και μετά η μητρική…..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία Πασχαλίδου, να τελειώνουμε;
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Βεβαίως να τελειώνουμε είναι όμως νομοσχέδιο-σκούπα όπως είπα κυρία Πρόεδρε και πρέπει να τελειώσω. Ένα ακόμη άρθρο έμεινε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Μην έχετε τέτοια άποψη. Έχετε περάσει τα δεκατεσσεράμισι λεπτά!
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε αλλά είναι μεγάλο το νομοσχέδιο! Τι να κάνω; Δώστε μου ένα λεπτό ακόμα.
Σχετικά με το άρθρο 20 δεν ψηφίζουμε ρύθμιση για παράταση αναστολής είσπραξης οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών και ρύθμιση οφειλών προς οποιαδήποτε επιχείρηση εφόσον δεν συντρέχουν σοβαροί και ειδικοί λόγοι και εφόσον με την αναστολή θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι. Έχει γίνει πάγια τακτική πλέον εξυπηρέτησης ασυνεπών στις υποχρεώσεις τους επιχειρήσεων και μιλάω για τις ναυπηγοεπισκευαστικές επιχειρήσεις που όταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι όπως στη χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας και στη συνέχεια αθετούνται και πάλι υποσχέσεις της και υποχρεώσεις της για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών.
Εμείς θεωρούμε ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό γιατί θα πρέπει να παίρνονται εκείνα τα μέτρα ειδικά σε περίοδο οικονομικής κρίσης και μεγάλης ανεργίας –θα συμφωνήσω- και ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας υπέρ των εργαζομένων και όχι υπέρ των μεγάλων εταιρειών. Επειδή μιλάμε για οικονομική κρίση αν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα εσείς μπορείτε να στηρίξετε αυτές τις εταιρείες με δάνεια και αυτές να πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία όχι όμως να τα βουλιάξουν όπως έχει συμβεί μέχρι τώρα.
Κύριε Υπουργέ, εννοείται ότι δεν στηρίζουμε το νομοσχέδιο στο σύνολό του και για τις τροπολογίες θα αναφερθούμε αργότερα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS