Οι εταιρείες τηλεοπτικών σταθμών (ΕΡΤ, ιδιωτικές, κ.λπ.) υποχρεώνονται από το νόμο 1866/89 ( άρθρο 7, παρ.1) να διαθέτουν το 1,5% των ετησίων ακαθαρίστων εσόδων τους, μετά την αφαίρεση των φόρων, για την παραγωγή ή συμπαραγωγή κινηματογραφικών ταινιών. Παρά τη ρητή αυτή πρόβλεψη του νομοθέτη και μολονότι με το Π.Δ. 285/1993 συνεστήθη στο ΥΠΠΟ Επιτροπή Ελέγχου εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων, είκοσι χρόνια μετά τη ψήφισή του, ο νόμος δεν έχει εφαρμοσθεί, παρά τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες του Συνδέσμου Ανεξάρτητων Παραγωγών Οπτικοακουστικών Έργων (ΣΑΠΟΕ) αλλά και όλων των Σωματείων της οπτικοακουστικής κοινότητας .
Συγκεκριμένα, όσον αφορά τα ιδιωτικά κανάλια ουδέποτε έχουν τηρήσει τις υποχρεώσεις τους και, παρά τις κυρώσεις της ισχύουσας νομοθεσίας, η πολιτεία εξακολουθεί να αδιαφορεί και να τα αδειοδοτεί. Όσον αφορά την ΕΡΤ επενδύει στην παραγωγή ταινιών μόνον το 20% του ποσού που οφείλει να διαθέτει ενώ για έναν ολόκληρο χρόνο και μέχρι προσφάτως είχε καταργήσει την σχετική γνωμοδοτική της επιτροπή θέτοντας έτσι, στην πράξη, ανεφάρμοστο τον Νόμο. Στον ανωτέρω νόμο ορίζεται επίσης ότι εφόσον οι τηλεοπτικοί σταθμοί δεν επενδύουν στην παραγωγή ή συμπαραγωγή κινηματογραφικών ταινιών, υποχρεούνται να διαθέτουν το ποσό που αναλογεί στην υποχρέωσή τους στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Ωστόσο ούτε αυτό γίνεται και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου σε ουδεμία νομική διαδικασία διεκδίκησης έχει ουδέποτε προβεί, με αποτέλεσμα το Ε.Κ.Κ. να χρηματοδοτεί λιγότερες ταινίες από όσες θα μπορούσε, αν είχε τα απαραίτητα κεφάλαια και να καθυστερεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του σε ταινίες που ήδη βρίσκονται στο στάδιο της δημιουργίας, φέρνοντας σε δεινή θέση τους παραγωγούς.
Αλλά και ο Νόμος 1986/87 που προβλέπει την επιστροφή του φόρου επί του κινηματογραφικού εισιτηρίου στους παραγωγούς ενώ μάλιστα έχει εισπραχθεί από τους θεατές, ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει εφαρμοστεί, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να έχουν προσφεύγει στην δικαιοσύνη για την διασφάλιση των νομίμων δικαιωμάτων και συμφερόντων τους, γεγονός και αυτό, όπως και τα προαναφερθέντα, απαράδεκτο, για ευνομούμενη Πολιτεία. Η επιτροπή μάλιστα που συστάθηκε από το ΥΠΠΟ, για να βεβαιώσει το κόστος παραγωγής των ταινιών προκειμένου στη συνέχεια οι παραγωγοί να εισπράξουν την επιστροφή του φόρου, κατάφερε σε δύο ολόκληρα χρόνια να μην βεβαιώσει κανένα κόστος ταινίας. Η θητεία αυτής της επιτροπής έληξε και ακόμη δεν έχει συσταθεί η επόμενη.
Η μη εφαρμογή της νομοθεσίας σε τόσο σοβαρά θέματα αλλά και η μέχρι σήμερα αναποτελεσματική πολιτική στον κινηματογραφικό τομέα , τη στιγμή που η ελληνική κινηματογραφία ποικιλότροπα περιθωριοποιείται εξαιτίας της εισβολής και κυριαρχίας ξένων κινηματογραφικών προϊόντων, τα οποία τυγχάνουν ισχυρής χρηματοδότησης και άλλων ενισχύσεων από τις χώρες προέλευσής τους (όπως π.χ. συμβαίνει με τον αμερικανικό κινηματογράφο), προκαλεί εύλογα ερωτήματα στον κόσμο του κινηματογράφου της χώρας, ως προς την ισονομία της δημοκρατίας μας. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις της επίσημης Πολιτείας, του Πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου, περί σημασίας του ελληνικού πολιτισμού, περί απόλυτης προτεραιότητάς του κ.λπ. όσον αφορά και την κινηματογραφική τέχνη αποδεικνύονται για άλλη μια φορά λόγια κενά στην πράξη. Το Υπουργείο Πολιτισμού, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις, εξακολουθεί να μην προχωρά στην κατάθεση για ψήφιση στην Βουλή του ενιαίου Σχεδίου Νόμου που εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια επεξεργάζονται οι αρμόδιες Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές και που έχει εγκριθεί από όλους τους φορείς και ενώ συναινούν στην ψήφισή του όλα τα σωματεία του οπτικοακουστικού χώρου.
Με βάση τα παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Προτίθεται να εφαρμόσει άμεσα τον νόμο 1866/89 (άρθρο 7, παρ.1), προκειμένου να χρηματοδοτηθεί επιτέλους όπως του αξίζει ο ελληνικός κινηματογράφος και να αποκτήσει έναν άλλο ρόλο από αυτόν του κομπάρσου στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη αγορά πολιτισμικών αγαθών;
2. Προτίθεται να εφαρμόσει το νόμο 1866/89 και αναδρομικά και να απαιτήσει την καταβολή στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου όλων των ποσών που έπρεπε να έχουν επενδυθεί στην παραγωγή ελληνικών ταινιών κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια;
3. Προτίθεται να εφαρμόσει το νόμο 1986/87 που προβλέπει την επιστροφή του φόρου επί του κινηματογραφικού εισιτηρίου στους παραγωγούς καθώς μάλιστα το ποσό αυτό έχει εισπραχθεί από τους θεατές;
4. Πότε προτίθεται να καταθέσει για ψήφιση στην Βουλή το ενιαίο Σχέδιο Νόμου για τον Κινηματογράφο που εδώ και 5 ολόκληρα χρόνια επεξεργάζονται οι αρμόδιες Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές;
O ερωτών βουλευτής
Περικλής Κοροβέσης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS