• Σε λίγο θα πουλάνε και θα αγοράζουν τον αέρα που αναπνέουμε
• Οι απειλές και οι εκβιασμοί θυμίζουν Λατινική Αμερική
• Οι πολίτες θα αποτρέψουν την ιδιωτικοποίηση του νερού
Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Θεσσαλονίκη επικεφαλής αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε σήμερα με τα σωματεία των εργαζομένων στον Οργανισμό Ύδρευσης και των υπαλλήλων της ΕΥΑΘ.
Μετά το τέλος της συνάντησης ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε:
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μας δίνετε την ευκαιρία να βρεθούμε μαζί σας, για να στηρίξουμε τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις σας, που δεν είναι αγώνες ιδιοτελείς, είναι αγώνες προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Το νερό είναι ανθρώπινο, φυσικό κοινωνικό δικαίωμα και δεν έχει κανείς το δικαίωμα να το πουλάει και να το αγοράζει. Σε λίγο, έτσι όπως πάμε, θα πουλάνε και θα αγοράζουν ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε.
Υπάρχουν κάποια κοινωνικά αγαθά που δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως εμπόρευμα και το νερό είναι το τελευταίο απ΄ αυτά που πρέπει να αντισταθούμε προκειμένου να μην μπει σ΄ αυτή τη λογική, την αγοραία λογική του κέρδους που είναι κυρίαρχη στις μέρες μας. Είναι κυρίαρχη στο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που σήμερα καταρρέει σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι κυρίαρχη σ΄ αυτό το οικονομικό μοντέλο που αποθεώνει το κέρδος, συρρικνώνοντας διαρκώς τις ανθρώπινες ανάγκες. Και ένας από τους βασικούς κινδύνους στην περίοδο της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε είναι ό,τι δεν κατάφεραν να περάσουν με την πολιτική τους την περίοδο της ανάπτυξης, τώρα, με αφορμή την κρίση, να το περάσουν.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που δοκιμάζεται από την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά αντιστέκεται. Αντιστέκεται στην ΕΥΑΘ, αντιστέκεται στο λιμάνι, στον ΟΛΘ. Βεβαίως αντιστάσεις υπήρξαν και σ άλλες περιοχές της χώρας. Εδώ όμως κρατάει ακόμα το κάστρο.
Πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε έμφαση σ΄ αυτούς του αγώνες των εργαζομένων. Αυτοί οι αγώνες να στηριχτούν από την κοινωνία και από το λαό της Θεσσαλονίκης. Γιατί για πρώτη φορά βρισκόμαστε σε μετωπική σύγκρουση με μια πολιτική που στο επίκεντρό της είναι ιδιαίτερα ιδεολογικά φορτισμένη. Δεν υπάρχει καμία σοβαρή αιτιολόγηση που να στηρίζεται σε οικονομικά μεγέθη. Να μας εξηγήσουν για ποιο λόγο, τι θα κερδίσει ο πολίτης της Θεσσαλονίκης, τι θα κερδίσει ο φορολογούμενος πολίτης αν το νερό θα ιδιωτικοποιηθεί. Τι θα κερδίσει η χώρα μας αν τα λιμάνια, οι πύλες εισόδου της χώρας μας γίνουν έδαφος ξένων δυνάμεων.
Και το λέω αυτό γιατί, όπου εφαρμόστηκαν αντίστοιχα πειράματα ιδιωτικοποίησης του νερού, είχαμε πολύ συγκεκριμένες συνέπειες. Τέτοιες απόπειρες συνέβησαν και στη Λατινική Αμερική, με μεγάλους αγώνες και κινήματα των πολιτών που αντιστάθηκαν, και ιδιαίτερα στη Βολιβία, αλλά και στην Ευρώπη, όπου το μοντέλο αυτό έχει αποτύχει στη Βρετανία. Είχε συγκεκριμένα αποτελέσματα, τη ραγδαία αύξηση της τιμής του νερού για τον καταναλωτή. Είχε ως αποτέλεσμα την κακή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, την κακή ποιότητα του νερού. Γιατί ο ιδιώτης δεν ενδιαφέρεται για τον καταναλωτή, ενδιαφέρεται μονάχα να κερδίζει. Και βεβαίως έχουμε και το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου, μετά από 10 χρόνια ιδιωτικοποίησης των δικτύων ύδρευσης στο Παρίσι, σήμερα βρισκόμαστε στη φάση επανακρατικοποίησης, διότι απέτυχε το μοντέλο. Έχουμε το παράδειγμα της γειτονικής Ιταλίας, στην Τοσκάνη, όπου οι αγώνες της κοινωνίας, των πολιτών απέτρεψαν την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του νερού. Και σ΄ αυτούς τους αγώνες θα προστεθούν σε λίγο χρονικό διάστημα και οι αγώνες της κοινωνίας, του λαού της πόλης της Θεσσαλονίκης, που θα στηρίξουν τους εργαζόμενους για να αποτραπεί μια ιδιωτικοποίηση που το μόνο που θα βοηθήσει είναι κάποιους επιχειρηματίες, Έλληνες ή ξένους, να αυξήσουν την κερδοφορίας τους εν μέσω κρίσης.
Θα ήθελα όμως να σταθώ ιδιαίτερα -και γιατί για εμάς είναι πολύ σημαντικό- που βρισκόμαστε σε έναν σύλλογο εργαζομένων που, παρατώντας τις κομματικές ταμπέλες και τις κομματικές ιδιότητες, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα και αντιμετώπισε ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, βία, τραμπουκισμούς, εκβιασμούς. Και αυτό για εμάς είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Είναι σημαντικό, πρώτον, να αναδείξουμε ότι οι κοινωνικοί αγώνες υπερβαίνουν τις κομματικές περιχαρακώσεις. Για εμάς είναι ιδιαίτερα τιμητικό που βρισκόμαστε στο ίδιο τραπέζι με συνδικαλιστές που δεν βρίσκονται στο χώρο της Αριστεράς, αλλά, προς τιμήν τους βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα και συγκρούστηκαν και υφίστανται και συνέπειες. Και αυτό είναι και ένα μήνυμα και προς την κοινωνία. Ένα μήνυμα προς την κοινωνία ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Ότι δεν είναι όλα σάπια. Ότι υπάρχουν και κάποιοι που αγωνίζονται για το κοινό όφελος. Που πολλές φορές δεν λογαριάζουν το προσωπικό όφελος, την ανέλιξη, την καρέκλα, το ρουσφέτι πιθανώς που μπορεί να τάζει ο κομματάρχης ή ο τοπικός βουλευτής. Και αυτό είναι ένα στοιχείο αισιοδοξίας σε αυτή τη δύσκολη εποχή που ζούμε και σε αυτή την εποχή της ηθικής απαξίωσης της πολιτικής και της συνδικαλιστικής δράσης.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι όλα όσα μας είπαν πριν από λίγο οι επικεφαλής των εργαζομένων και των υπαλλήλων στην ΕΥΑΘ, αναδεικνύουν μια εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει μια ευνομούμενη δημοκρατική χώρα, ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία. Θα έλεγα ότι όλες αυτές οι απειλές, οι εκβιασμοί, η βία στους εργασιακούς χώρους, οι αγωγές, οι μηνύσεις, οι παρακολουθήσεις, μάλλον θυμίζουν σκηνές και εικόνες από το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» του Στέλιου Κούλογλου, όταν αναφέρεται σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, σε χώρες μπανανίας ή ενδεχομένως δημοσιεύματα που διαβάζουμε στον Τύπο, για όσα συμβαίνουν στην γειτονική Τουρκία. Όχι όμως Ελλάδα εν έτει 2009. Τριανταπέντε χρόνια μετά την μεταπολίτευση.
Υπάρχουν κάποιες αξίες που πρέπει να υπερασπιστούμε. Και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων, χωρίς να λογαριάζει το πολιτικό κόστος. Αν είναι να υπερασπιστούμε το δημόσιο όφελος, εμείς δεν θα λογαριάσουμε το πολιτικό κόστος. Και θέλουμε το επόμενο διάστημα στη Θεσσαλονίκη να γίνει σημαία των αγώνων και των διεκδικήσεών μας η αντίσταση στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις την κοινωνική κρίση με μεγαλύτερες και πιο ισχυρές δόσεις μιας πολιτικής που μας οδήγησε στην κρίση, με μεγαλύτερη δόση νεοφιλελευθερισμού δεν αντιμετωπίζεται η οικονομική κρίση.
Θέλω να κλείσω με ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Πιστεύω ότι το επόμενο διάστημα οι πολίτες της Θεσσαλονίκης θα βγουν μπροστά και τα σχέδια της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση του νερού, του φυσικού αυτού αγαθού που πρέπει να είναι δικαίωμα για όλους, αυτά τα σχέδια θα αποτραπούν. Και θα είναι μια μεγάλη νίκη για τη Θεσσαλονίκη, για το λαό της, κυρίως όμως για τους εργαζόμενους που δίνουν αυτή τη μάχη εδώ και πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σε δυσμενείς συνθήκες. Εμείς θα βρεθούμε στο πλευρό τους αλληλέγγυοι
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS