(Από τα πρακτικά της βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η ειδική αγορήτρια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κυρία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, τα Θερινά Τμήματα της Βουλής είναι σαν τα θερινά εντατικά τμήματα των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών, που σε ένα καλοκαίρι περνάς μια ολόκληρη χρονιά.
Γιατί το λέω αυτό; Διότι τα νομοσχέδια που παρελαύνουν από τις Επιτροπές της Βουλής και από την ολομέλεια του Θερινού, που αν μη τι άλλο μόνο ολομέλεια δεν είναι –είναι μόνο το 1/3 των Βουλευτών- είναι πολυνομοσχέδια και δεν ξέρω κατά πόσο μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι νομοθετούμε με δημοκρατία, αφού τα περισσότερα είναι προαποφασισμένα και απλά έρχονται προς έγκριση.
Βέβαια, θα αναφέρω ότι στο σημερινό νομοσχέδιο της πρωινής συνεδρίασης του Υπουργείου Πολιτισμού, που συζητούσαμε για τους Μεσογειακούς Αγώνες, υπήρξε μια θετική εξέλιξη ότι το Υπουργείο απέσυρε τα δύο άρθρα, το άρθρο 42 και το άρθρο 43 που αναφέρονταν στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Ελληνικού, που βέβαια ο δήμαρχος, το δημοτικό συμβούλιο και οι κάτοικοι, μαζί με το Δικηγορικό Σύλλογο, είχαν κάνει και καταγγελία στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Θεωρούμε βέβαια, από την πλευρά του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ότι ήταν και για μας μια νίκη, γιατί πιέσαμε με επιχειρήματα για την κατάργηση των διατάξεων που έθετε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και σταμάτησε προς στιγμή η εμπορευματοποίηση και η καταστροφή ολυμπιακών εγκαταστάσεων του Δήμου Ελληνικού που θα έπρεπε να είναι ανοιχτές προς την κοινωνία και να σέβονται και το περιβάλλον και τους λόγους για τους οποίους έγιναν.
Στο σημερινό σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης, στις διασυνοριακές συγχωνεύσεις κεφαλαιουχικών εταιρειών, έχει κατατεθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης και από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών μια τροπολογία, η με γενικό αριθμό 629 –κατατέθηκε προχθές στις 25 Ιουνίου- για τα ερευνητικά κέντρα και την ένταξή τους στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ.
Η συγκεκριμένη τροπολογία από μόνη της είναι ένα ολόκληρο νομοσχέδιο και θα πρέπει το Υπουργείο να την πάρει πίσω και να την επαναφέρει ως σχέδιο νόμου, αφού εξαντλήσει τη διαβούλευση με τα ερευνητικά κέντρα, τα τεχνολογικά ινστιτούτα και με τους συλλόγους των υπαλλήλων αυτών των ινστιτούτων, κάνοντας όλες εκείνες τις διορθωτικές πράξεις, για να γίνει ένα σχέδιο νόμου που δεν θα είναι υπέρ των επιχειρηματιών μέσα από το ΕΣΠΑ, αλλά θα είναι υπέρ της έρευνας και της τεχνολογίας, για τα εχέγγυα της αυριανής Ελλάδας, που θα πρέπει και αυτή να αναπτυχθεί μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι ερευνητές μας για μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και δεν μπορούμε να το ξεπετάμε σε πέντε λεπτά μέσα στο σύνολο των άρθρων. Άκουσα βέβαια τον κύριο Πρόεδρο να λέει ότι η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε αυτή η τροπολογία να γίνει άρθρο του νόμου που θα ψηφιστεί στο τέλος, αλλά νομίζω ότι έχετε το χρόνο να το πάρετε αυτό πίσω, για να μην έχουμε αυτή την άσχημη εικόνα που έχουν τα ερευνητικά μας κέντρα. Γιατί αν θέλατε να τα στελεχώσετε, θα το είχατε κάνει και εσείς και η προηγούμενη κυβέρνηση. Άρα, μπορείτε να το αποσύρετε.
Εγώ θέλω να πω ότι εμείς σήμερα είχαμε μια σύσκεψη στην Αίθουσα 223. Καλέσαμε όλους τους φορείς που εμπλέκονταν με τα ερευνητικά κέντρα και εκεί οι καλεσμένοι μας διατύπωσαν την αγωνία τους για την ύπαρξη, τη συνέχιση και τη βελτίωση των ερευνητικών κέντρων. Πάντως, αυτή η τροπολογία δεν πρόκειται να βελτιώσει σε θετική κατεύθυνση τα ερευνητικά κέντρα, αλλά θα δώσει εκείνο το κομμάτι που εσείς θέλετε σε μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες μπαίνουν παντού.
Περνώντας στο καθʼ αυτό σχέδιο νόμου των διασυνοριακών συγχωνεύσεων κεφαλαιουχικών εταιρειών ανάμεσα στα κράτη-μέλη, θα βάλω τους ίδιους προβληματισμούς που είχαμε και στην επιτροπή. Η εναρμόνιση με την Κοινοτική Οδηγία 56 του 2005 στη συγκεκριμένη περίπτωση και στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε, εν μέσω μιας δυσμενέστατης οικονομικής κατάστασης που συνεχώς επιδεινώνεται, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου σε λιγότερα χέρια, απ΄ ό,τι ήταν μέχρι τώρα.
Η Ελλάδα, μια χώρα πολύ μικρότερη από τα περισσότερα κράτη-μέλη, θα οδηγηθεί να δώσει το κεφάλι της επί πίνακι στους κολοσσούς βέβαια της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας.
Την ιστορία την έχουμε δει με την πώληση του Ο.Τ.Ε. στην DEUTSCHE TELECOM. Πιθανόν θα τη δούμε με τον ΟΣΕ, γιατί εκεί πάει η ιστορία. Και μάλλον η γαλλική εταιρεία οδεύει να πάρει και τον ΟΣΕ. Θα χάσουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας και δεν θα υπάρχει καμία σανίδα σωτηρίας με την πολιτική που ακολουθείτε.
Θέλω να πω ότι αν δεν αλλάξουμε πολιτική ως χώρα, τα σανίδια που θα πατάμε θα είναι συνεχώς σάπια. Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς βαριά βιομηχανία, μια χώρα που αντί να επενδύσει στους παραγωγικούς της κλάδους και στον τουρισμό κάνει κινήσεις σπασμωδικές. Ούτε καν βραχυπρόθεσμες λύσεις δεν είναι τα μέτρα που παίρνει.
Τι θα θέλατε να αναφέρω; Να αναφέρω τα μέτρα προς τους αγρότες, εκείνα τα 500 εκατομμύρια ευρώ; Να τα αναφέρω. Ούτε καν βραχυπρόθεσμα μέτρα ήταν, ούτε καν κατανεμήθηκαν σε όλους τους αγρότες –και σιγά μην έφθαναν- και έχουμε πάλι τους ροδακινοπαραγωγούς της Ημαθίας και της Πέλλας, τους ροδακινοπαραγωγούς του συμπύρηνου ροδάκινου, που το αυριανό τους μέλλον διαγράφεται γκρίζο έως μαύρο και ξανά μαρσάρουν τα τρακτέρ τους και βγαίνουν στην Εγνατία Οδό. Θα έχουμε ακόμη μία από τα ίδια.
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας με τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις, φοβάμαι πως θα εξανεμιστούν και η μέχρι τώρα οικονομία της θα καταρρεύσει και άλλο. Η ανεργία της Ελλάδας χτυπάει κόκκινο και ας δίνονται πλασματικά πολύ χαμηλότερα ποσοστά, αφού οι εργαζόμενοι των stage, οι αυτοαπασχολούμενοι που δεν έχουν δουλειά, οι μικρομεσαίοι που κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, οι μακροχρόνια άνεργοι, οι νέοι που μόλις πήραν πτυχίο αλλά δεν έχουν καταγραφεί στους καταλόγους του ΟΑΕΔ, οι γυναίκες, όλες αυτές οι κατηγορίες, δεν είναι μέσα στους άνεργους που δίνουν αυτά τα ποσοστά της ανεργίας της χώρας μας.
Και με τις συγχωνεύσεις βέβαια των εταιρειών δεν διασφαλίζονται, ούτε οι θέσεις εργασίες, ούτε η περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας μας. Οι διασυνοριακές συγχωνεύσεις αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο μεταφοράς της έδρας της συγχωνευμένης πλέον επιχείρησης σε άλλο κράτος-μέλος και δεν αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, αν θα παραμείνει η εταιρεία ως έχει με το παραγωγικό της δυναμικό στην Ελλάδα ή αν θα γίνει απλά ένα υποκατάστημα στη χώρα μας και θα απολύσει τους εργαζόμενούς της.
Στο πλαίσιο των υπερκερδών των συγχωνευμένων εταιρειών, όλοι γνωρίζουμε ότι ο παράγων άνθρωπος, εργαζόμενος, δεν έχει καμία αξία. Ακόμα και στα διοικητικά συμβούλια δεν διασφαλίζεται ρητά η συμμετοχή των εργαζομένων, ώστε να μπορούν να παρακολουθούν, να παρεμβαίνουν στην εξέλιξη της επιχείρησης, με διασφαλισμένες τις θέσεις εργασίας τους. Αν ίσχυε στην ημεδαπή, θα ισχύει λέτε. Κάνατε μία βελτίωση. Έπρεπε να το είχατε ενισχύσει υπέρ των εργαζομένων, να το έλεγε ρητά ότι είτε προϋπήρχε στην εταιρεία την ελληνική της ημεδαπής, είτε δεν υπήρχε, μετά τη συγχώνευση πλέον της εταιρείας με ένα άλλο κράτος μέλος, οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν μέρος στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, ώστε να μπορούν να αντιδρούν σε οποιεσδήποτε αντεργατικές πολιτικές, να έχουν μια άμεση πληροφόρηση, όχι παρακολούθηση και να παρεμβαίνουν άμεσα εκεί που χρειάζεται, όταν θίγονται τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Και μετά, μέσα από αυτές τις συγχωνεύσεις, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα θιχτούν πολύ περισσότερα από ό,τι μέχρι τώρα.
Θέλω να μιλήσω για τους μετόχους. Οι μικροί μέτοχοι μιας εταιρείας είναι υποχείριο των μεγαλομετόχων και τα μέτρα που μπορούν να πάρουν αν αντιδρούν στη διασυνοριακή συγχώνευση είναι δικαστικά, ενώ βέβαια θα εξελίσσεται κανονικά η διαδικασία της συγχώνευσης. Κι εδώ τα παράπονα στο δήμαρχο και στην προκειμένη περίπτωση στον Υπουργό.
Κάνατε μία βελτίωση στο άρθρο 11 που αφορά την ολοκλήρωση και έναρξη αποτελεσμάτων της διασυνοριακής συγχώνευσης και λέτε στην παράγραφο 1: «Η σύμβαση διασυνοριακής συγχώνευσης καταρτίζεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο στο οποίο προσαρτάται υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Ν. 1599/1986, ότι δεν προβλήθηκαν αντιρρήσεις από τους εταίρους της μειοψηφίας..». Αφαιρείτε τη φράση «από τους εταίρους της μειοψηφίας». Και συνεχίζετε: «…τους πιστωτές ή ότι οι τυχόν προβληθείσες επιλύθηκαν, εφόσον η απορροφούσα εταιρεία ή η προκύπτουσα από τη διασυνοριακή συγχώνευση εταιρεία έχει έδρα στην ημεδαπή». Γιατί βγάζετε «τους εταίρους»; Κύριε Υπουργέ, θέλω να τοποθετηθείτε. Δηλαδή, αν οι εταίροι έχουν αντιρρήσεις στη συγχώνευση, δεν θα αναφέρεται σε κανένα πρακτικό;
Εμείς τέτοιες διασυνοριακές συγχωνεύσεις κεφαλαιουχικών εταιρειών που δεν διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων στη χώρα μας, κρατώντας το εργατικό δυναμικό και αυξάνοντας μάλιστα τις θέσεις εργασίας –γιατί αυτό είναι διασφάλιση- δεν μπορούμε να τις στηρίξουμε. Το είπαμε και στην Επιτροπή ότι θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Μετά και από αυτό το νόμο η οικονομία μας, αντί να ανακάμψει, θα δεχθεί περαιτέρω πλήγμα, συρρικνώνοντας τα κεφάλαια που θα διακινούνται, προς όφελος της ίδιας της χώρας μας, δηλαδή των πολιτών μας.
Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Θα μιλήσουμε την επόμενη εβδομάδα σε ένα προς ένα τα άρθρα, για να εστιάσουμε ακριβώς πού στηρίζεται και η συνολική μας άποψη περί καταψήφισης του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου.
Θα ξαναθέσω το θέμα της πολύ σοβαρής τροπολογίας που καταθέσατε για τα ερευνητικά κέντρα. Να την πάρετε πίσω, να τη φέρετε βελτιωμένη, αφού θέλετε να τη φέρετε, να την προχωρήσετε, ως ένα σχέδιο νόμου στην Ολομέλεια, αφού πρώτα συζητηθεί διεξοδικά με τους ερευνητές και τους άμεσα εμπλεκόμενους.
Άρα, καταψήφιση του νομοσχεδίου, που τίποτε άλλο δεν κάνει, απλά θα μεγαλώσει τους ήδη ισχυρούς και θα συρρικνώσει τα εισοδήματα των ήδη μικρών επιχειρήσεων και μπορεί μέχρι και να τις αφανίσει.
Ευχαριστώ πολύ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS