Επειδή δεν λάβαμε απάντηση από το Υπουργείο Πολιτισμού, επανακαταθέτουμε την ερώτηση με αριθμό πρωτ: 17237/03.04.09.
Η βίαιη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου με τον ν. 879/79 και η υποχρεωτική μετατροπή των ποδοσφαιρικών και καλαθοσφαιρικών τμημάτων σε Α.Ε., πέραν του ότι αποξένωσε τους φιλάθλους από τις ομάδες, στέρησε από τα αθλητικά σωματεία το βασικότερο μέρος των οικονομικών τους πόρων.
Είναι επίσης γνωστό, ότι κατά καιρούς υπήρξαν νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου τα ερασιτεχνικά σωματεία να μην γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις ΠΑΕ και μάλιστα υπήρξε η πρόβλεψη του λεγόμενου 10%.
Δηλαδή η υποχρέωση των ΠΑΕ και ΚΑΕ να αποδίδουν στο ιδρυτικό ερασιτεχνικό σωματείο το 10% τουλάχιστον των εσόδων τους από τα εισιτήρια των αγώνων, ως ελάχιστη ανταπόδοση για την παραχώρηση χρήσης του ονόματος, των εμβλημάτων, των ιστορικών τίτλων, των γηπεδικών τους εγκαταστάσεων, των χρωμάτων, αλλά και των ίδιων των φιλάθλων του αθλητικού σωματείου.
Δυστυχώς, το θέμα της απόδοσης του 10% βρίσκεται σε πολυετή εκκρεμότητα. Το νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ερασιτεχνικών ομάδων αμφισβητείται διαρκώς. Η πλειονότητα των ποδοσφαιρικών και καλαθοσφαιρικών εταιρειών προσπαθεί να αυξήσει τα κέρδη της απαλλασσόμενη ακόμα και από την ελάχιστη συμβολή - οξυγόνο που έχει απομείνει προς τα μητρικά αθλητικά σωματεία. Όλες οι αθλητικές εταιρείες προσπαθούν με αμφισβητήσεις και λογιστικά τεχνάσματα να «ρίξουν» τους ερασιτέχνες, ερμηνεύοντας τον νόμο κατά το δοκούν, μη αναγνωρίζοντας τα έσοδα από τα εισιτήρια διαρκείας ως μέρος της υποχρέωσής τους. Αρκετές μάλιστα ΠΑΕ δεν διαθέτουν ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής των πωληθέντων εισιτηρίων διαρκείας, με αποτέλεσμα να παρανομούν γενικότερα σε σχέση με την απόδοση των νόμιμων ποσοστών ακόμα και σε κρατικούς φορείς.
Σε πρόσφατη γνωμοδότηση της Επιτροπής για την Αντιμετώπιση Θεμάτων Εφαρμογής του Αθλητικού Νόμου της ΓΓΑ (απόφαση 249/15-3-2007), με αφορμή την περίπτωση της σχετικής διαμάχης ανάμεσα στο ερασιτεχνικό σωματείο ΑΕΚ και την ΠΑΕ ΑΕΚ, αναφέρεται ομόφωνα ότι η διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας από τις ΠΑΕ, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέθοδος προπώλησης εισιτηρίων όλων των αγώνων της περιόδου και προείσπραξης του αντιτίμου τους. Συνεπώς και τα ερασιτεχνικά σωματεία δικαιούνται επί των εισπράξεων αυτών το επίμαχο 10%.
Παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα η αθλητική ηγεσία και οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΓΓΑ ανέχονται την αυθαιρεσία των ΠΑΕ και δεν φροντίζουν για την πιστή εφαρμογή της νομοθεσίας. Με αποτέλεσμα τα αθλητικά σωματεία να ασφυκτιούν και να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες λειτουργικές τους ανάγκες.
Επιπλέον, η εμπορευματοποίηση του υψηλού αθλητισμού, εξέλιξη οπωσδήποτε αρνητική, έχει αναδείξει κι άλλες χρήσεις και τρόπους εκμετάλλευσης των συμβόλων των ερασιτεχνικών σωματείων, πέραν των εισιτηρίων διαρκείας, από τις οποίες οι ΠΑΕ και ΚΑΕ κερδοσκοπούν χωρίς να αποδίδουν ποσοστό επί των εσόδων τους, γεγονός που καθιστά το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο αναντίστοιχο των σημερινών αναγκών,
Για όλους τους παραπάνω λόγους,
Ερωτάται ο Υπουργός Πολιτισμού
1. Γιατί δεν εφαρμόζεται η πρόβλεψη του νόμου για την απόδοση του νόμιμου ποσοστού επί των εισπράξεων των αγώνων των ΠΑΕ και ΚΑΕ αλλά και από τα προπωλημένα εισιτήρια διαρκείας;
2. Αποδέχεται η πολιτεία το ψαλίδισμα των δικαιωμάτων των ερασιτεχνικών συλλόγων και εάν όχι πως σκοπεύει να τους προστατέψει;
3. Προτίθεται η αθλητική ηγεσία να εναρμονίσει το νομοθετικό πλαίσιο με τις σημερινές ανάγκες, ούτως ώστε το μέγεθος της οικονομικής ανταπόδοσης από τις ΠΑΕ και ΚΑΕ προς τους μητρικούς συλλόγους να είναι ανάλογο με τα πραγματικά έσοδα των εταιρειών, που προκύπτουν από κάθε είδος εμπορικής εκμετάλλευσης τίτλων, σημάτων, εγκαταστάσεων αυτών και εισιτηρίων διαρκείας;
Αρ.πρωτ: 17237/03.04.09
Οι ερωτώντες Βουλευτές
Τάσος Κουράκης
Γρηγόρης Ψαριανός