Μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1956 στη Σαντορίνη, η τότε κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει το οξύ πρόβλημα στέγασης πλειάδας άστεγων σεισμοπαθών, προχώρησε στην ανέγερση κατοικιών τις οποίες και τους παραχώρησε, χωρίς όμως να τους εκχωρήσει και τους ανάλογους τίτλους ιδιοκτησίας των οικοπέδων στα οποία είχαν κατασκευαστεί τα σπίτια.
Έκτοτε, οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων κατοικιών έχουν προχωρήσει σε σειρά -αμφιβόλου νομιμότητας- δικαιοπραξιών (αγοραπωλησίες, μεταβιβάσεις, κλπ.) με βάση τους προσωρινούς αυτούς τίτλους που κατείχαν, χωρίς ουδέποτε να έχουν γίνει ενέργειες προς την κατεύθυνση της οριστικής παραχώρησης και νομιμοποίησης τους με νομοθετική πράξη.
Το ζήτημα σε ορισμένες περιπτώσεις περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, καθώς οι αρχικοί ιδιοκτήτες δεν βρίσκονται πια στη ζωή και, μετά τις διάφορες δικαιοπραξίες που έχουν τελεστεί και μεταγραφεί, οι σημερινοί κάτοχοι των οικοπέδων δεν είναι πλέον οι ίδιοι με τους αρχικούς.
Το πρόβλημα, μολονότι διαπιστωμένο εδώ και πολλά χρόνια, επανήλθε οξύτερο, καθώς κατά τη δήλωση των εν λόγω κατοικιών στο καταρτιζόμενο Κτηματολόγιο, εξέλιπαν οι απαραίτητοι τίτλοι ιδιοκτησίας, καθιστώντας τους ιδιοκτήτες τους κυριολεκτικά μετέωρους.
Όπως αναφέρει σε πρόσφατο έγγραφό του, ο Έπαρχος Θήρας, κ. Χρύσανθος Ρούσσος, «στο γραφείο του κ. Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. βρίσκεται πρόταση νομοθετικής ρύθμισης, η οποία χρονολογείται από το 2005 και η οποία θα οδηγούσε σε οριστική λύση το ζήτημα και θα κατοχύρωνε τους ιδιοκτήτες που αδίκως, χωρίς καμία δική τους υπαιτιότητα, ταλαιπωρούνται».
Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, καθώς άπτεται της ίδιας της φερεγγυότητας του κράτους. Το Υπουργείο οφείλει να δώσει άμεσα λύση δεδομένης και της ύπαρξης προγενέστερων ρυθμίσεων που αφορούσαν ανάλογες εκκρεμότητες σε άλλες περιοχές της χώρας.
Κατόπιν των ανωτέρω:
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Η ερωτώσα βουλευτής
Άννα Φιλίνη