Η απόφαση των Υπ. Εξωτερικών της Ε.Ε. αποτυπώνει ανάγλυφα τις εσωτερικές αντιφάσεις και τις αντιθέσεις της Ένωσης, την πλήρη αδυναμία της να διαδραματίσει ένα θετικό ρόλο και να διαμορφώσει μια διαφορετική πολιτική από αυτή της ηγεσίας των Η.Π.Α. Η απόφαση δεν ανταποκρίνεται στην απαίτηση των λαών και των κινημάτων για ειρήνευση στην περιοχή . Η Ε.Ε. εμφανίζεται να μην καταδικάζει τον επιτιθέμενο και εισβολέα, δηλαδή το Ισραήλ, να μην καταδικάζει ρητά τα εγκλήματα πολέμου τα οποία διαπράττονται εναντίον των λαών της Παλαιστίνης και του Λιβάνου, να μην ζητάει την άμεση κατάπαυση του πυρός, μέσα από μια θολή, εσκεμμένη αναφορά της απόφασης σε "εχθροπραξίες".
Με αυτό το ντοκουμέντο αδυνατίζει, βέβαια, σημαντικά και η όποια αναφορά γίνεται στην ανάγκη σύγκλισης του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ αποσιωπούνται τόσο η βαρύτατη ευθύνη των ΗΠΑ για τα αλλεπάλληλα βέτο στις μέχρι τώρα διαδικασίες, όσο και η κριτική στην ουσία της πολιτικής των ΗΠΑ, που ενθαρρύνει απολύτως την επιθετικότητα και την πολεμική επιχείρηση του Ισραήλ.
Η αναφορά, επίσης, στα περί "ειρηνευτικής δύναμης", χωρίς την ταυτόχρονη έναρξη της διαδικασίας για την επίλυση του Παλαιστινιακού προβλήματος και την υποχώρηση του Ισραήλ στα προ του 1967 σύνορα, αλλά και χωρίς τη συναίνεση στη συγκρότησή της από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, αφήνει εκτεθειμένη την Ε.Ε. στην συμμετοχή σε μια στρατιωτική δύναμη, που επί της ουσίας θα υποκαθιστά τις Ισραηλινές δυνάμεις.
Είναι προφανές ότι αποτελεί άκρως αρνητική εξέλιξη το ότι η ελληνική κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της ελληνικής συμμετοχής σε μια τέτοια "ειρηνευτική δύναμη".
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
To Γραφείο Τύπου