Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από ένα μήνα εσωστρέφειας κι άγονων αντιπαραθέσεων, οφείλει να αλλάξει σελίδα, να προγραμματίσει μαζικές παρεμβάσεις και να καταθέσει προτάσεις που θα δίνουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μεγάλα στρώματα του λαού και να πάψει να ασχολείται με θέματα που δεν αφορούν παρά ελάχιστους.
Η ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ θα επιτευχθεί στο βαθμό που οι προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση θα συνδεθούν με τα στρώματα του πληθυσμού που «πληρώνουν» αυτή την κρίση.
Για να είναι αποτελεσματική αυτή η πρόταση, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποτελεί επιλογή μακράς πνοής για όποιον/α συνιστώσα ή ανένταχτο/η συμμετέχει σʼ αυτόν.
Θα πρέπει να μην επιδιώκεται η εκμετάλλευσή του για μικροκομματικά οφέλη ή προσωπικές ανελίξεις, όπως θα πρέπει να σταματήσουν οι, δι' ανακοινώσεων, συρράξεις μεταξύ των συνιστωσών.
Θα πρέπει να είναι δεδομένη η αποδοχή της διαφορετικής προέλευσης, ιδεολογίας και πολιτικής πρακτικής κάθε συνιστώσας ή ανένταχτων πολιτών, με την ταυτόχρονη υπεράσπιση του πολιτικού σχεδίου που από κοινού διαμορφώσαμε.
Σήμερα, όσο διακηρύσσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετεξελιχθεί σε ενιαίο κόμμα, άλλο τόσο οφείλουμε να αναζητήσουμε τη δημοκρατική εμβάθυνση των λειτουργιών του ώστε να αισθάνονται όλοι, ανένταχτοι αλλά και μέλη των συνιστωσών, ότι δεν είναι μόνο χρήσιμοι για τη «δουλειά» αλλά είναι και κρίσιμη η συμβολή τους στις επιλογές του.
ΣΥΡΙΖΑ είναι όλα τα μέλη των συνιστωσών, καθώς και όλοι/ες οι ανένταχτοι/ες οι οποίοι το επιθυμούν. Σε όλα τα κρίσιμα θέματα πρέπει να καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να καταλήγουμε σε ομόφωνες αποφάσεις ή αποφάσεις με συναίνεση. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί τότε τον λόγο έχει όλος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, θεωρώ ότι απόψεις που υποστηρίζουν ότι την επιτυχία των εκλογών του 2007 την πιστώνονται όλοι και όλες, ενώ την αποτυχία των ευρωεκλογών του 2009 τη χρεώνεται μόνο ο ΣΥΝ, είναι άδικες και βάζουν εμπόδια στην απαραίτητη στροφή που πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην παρέμβασή του