Οι συζητήσεις, οι αναπολήσεις, τα όνειρα και καμιά φορά και οι αποφάσεις έχουν μια μακρά ιστορική παράδοση στον χώρο της αριστεράς.
Μια απλή ματιά στις βιογραφίες των κλασικών θα μας πείσει ότι αυτό γινόταν, γίνεται και πρέπει να εξακολουθήσει να γίνεται, όχι για λόγους παράδοσης αλλά αρκετές φορές για λόγους ουσίας.
Όμως πάντα σύμφωνα με την ανάγνωση της ζωής των κλασικών, την επόμενη μέρα υπήρχε η συνάντηση με τις αγωνίες του κόσμου της εργασίας, των νέων και ιδιαίτερα εκείνες τις εi;οχές των γυναικών.
Έτσι και σήμερα όλη η αριστερά ακόμη και η «κομματική νομενκλατούρα» με το φως του ήλιου, ανεξάρτητα ώρας, οφείλει να ταυτίζεται με τον πολίτη.
Και οι πολίτες τώρα που γυρίσανε από τις διακοπές, όσοι βέβαια πήγαν, ασχολούνται πολύ με τα μαθηματικά.
ΕΣΟΔΑ - ΕΞΟΔΑ
Και για τους περισσότερους, ιδίως για αυτούς που στο σκέλος των εσόδων η τάση είναι προς το μηδέν, η κατάσταση είναι απελπιστική.
Και η διέξοδος, η πρόταση, ή έστω το χαμόγελο της αριστεράς ποιο είναι;
- Οι "μίζες" του ΄89
- Το αν ο σ. Περικλής είναι «ελέφαντας»
-Το να ρωτήσουμε τον Ανδρουλάκη, τι του είχε πει ο Χαρίλαος
- Να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε γιατί …….. «σοβάρεψε» ο Χαρίλαος όταν άκουσε το όνομα Κόκκαλης
-Να πάρουμε θέση στο εάν ήταν σωστή η απόφαση της Κομιτερν να τοποθετήσει τον Ζαχαριάδη γραμματέα του ΚΚΕ το 1931.
Πιστέψτε με ότι ιδιαίτερα στην Καισαριανή που κατοικώ τα τελευταία 33 χρόνια δεν ακούγονται αυτά τα πράγματα.
Αντίθετα αυτά που συναντώ λόγω της προγενέστερης ιδιότητάς μου είναι «αν μπορεί να βρεθεί κάποια δουλειά στον δήμο η οπουδήποτε αλλού ακόμη και με stage.
«Δυστυχώς» ο λαός ασχολείται με αυτά τα «μικροπρεπή» ζητήματα, γεγονός που ίσχυε και σε άλλες ιστορικές περιόδους.
Μη ξεχνάμε ότι ένα από τα βασικά συνθήματα της Οκτωβριανής ήταν το χλεπ (ψωμί) .
Έτσι λοιπόν κατά την ταπεινή μου γνώμη μέσα στις μετά τις 12.00 συζητήσεις πρέπει να βάλουμε και την αριστερά που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα, κάτι που είναι εξαιρετικά χρήσιμο για όσους επιθυμούν « μεταβολές» ακόμη και στην προσωπική τους ισορροπία και σε όσους είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν «ταραγμένες στιγμές» ίσως πολύ σύντομα.
Ίσως λοιπόν σ. Γιώργο θα ήταν χρήσιμο να πηγαίναμε στη ΔΕΘ. Δεν έχει σημασία ποιος θα είναι μέσα και ποιος έξω. Αξίζει όμως να συναντηθούμε κάτω από κάποιο πανώ που να λέει «ΑΝΤΕΧΩ» και στο επόμενο που να λέει «ΕΛΠΙΖΩ» και σε επόμενο που θα λέει «ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ» και ίσως σε κάποιο που θα λέει «ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΑΙ».
Και όταν γυρίσουμε ας αρχίσουμε ξανά τη συζήτηση με αυτό που είχε γράψει ένας ακριβός μας σύντροφος:
«Εγώ ποτέ δεν αποδέχθηκα την ήττα
Είναι πολλά τα τιμαλφή που έχω να διασώσω»
* Ο Θανάσης Μπαρτσώκας είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ
ΥΓ.:
1- Αδυνατώ να αντιληφθώ γιατί τα ζητήματα που θέτουν σήμερα ο σ. Γιώργος Βότσης και ο ακαδημαϊκός Κ. Μπέης δεν τέθηκαν όσο ήταν εν ζωή ο Χαρίλαος Φλωράκης, κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας σύμφωνα με τις περιγραφές.
2- Έχω τη γνώμη ότι θα μπορούσε ο σ. Περικλής Κοροβέσης να πάρει πάνω του το βάρος της απάντησης αντί για την ανακύκλωση.
3- Προσυπογράφω τον τίτλο του άρθρου του σ. Βότση «Κάτω τα χέρια από το σύντροφο Περικλή» με την απαραίτητη διεύρυνση και για τους ποικιλώνυμους «έγκριτους» και τους διάφορους εκδοτικούς μηχανισμούς.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS