Η Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση του ΣΥΝ ήταν η πρώτη τάση που τοποθετήθηκε εδώ και αρκετό καιρό για την ανάγκη εκτάκτου συνεδρίου του κόμματος ώστε να μπορέσουν τα μέλη να πάρουν θέση για την πολλαπλή κρίση που διέρχεται εδώ και μήνες η ανανεωτική-ριζοσπαστική αριστερά. Βέβαια θα θέλαμε περισσότερο χρόνο για τις προσυνεδριακές διαδικασίες ώστε το συνέδριο να είναι ανοιχτό στην κοινωνική αριστερά και να γίνουν πιο ξεκάθαρες οι διαφορετικές προσεγγίσεις από το σύνολο των μελών του κόμματος.
Για εμάς η κρίση είναι πολλαπλή και έχει αιτίες δομικές αλλά και συγκυρίας:
1. Κρίση ηγεσίας-άτυπη και μη παραγωγική δυαρχία
2. Κρίση της πολιτικής υπόστασης της οργανωμένης βάσης, καθώς οι πολιτικές και νομαρχιακές κινήσεις έχουν πολύ μικρό βαθμό κοινωνικής παρέμβασης ενώ σχεδόν ανύπαρκτη είναι εδώ και χρόνια η ιδεολογική-πολιτική συζήτηση.
3. Κρίση αποτελεσματικότητας της συλλογικής ηγεσίας, καθώς παλιά και νέα στελέχη, συνωθούνται - υποταγμένα στην συγκυρία και στις ισορροπίες - στην ατζέντα των κυρίαρχων μίντια με στόχο την αναπαραγωγή τεχνικών διαιρέσεων στην βάση και την έμμεση προβολή τους.
4. Κρίση συμμαχιών με παράλληλη κρίση εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ
5. Κρίση πολιτικής ενότητας τάσεων (ΣΥΝ) και συνιστωσών (ΣΥΡΙΖΑ).
6. Κρίση φυσιογνωμίας με μη οριοθετημένη τη συνύπαρξη αντιλήψεων κεντροαριστεράς και κυβερνητισμού (άμεσου η έμμεσου) με ριζοσπαστικές αντιλήψεις υπέρβασης του σημερινού πολιτικού σκηνικού και ανατροπής των καπιταλιστικών σχέσεων.
Πιστεύουμε ότι στο κόμμα μας απαιτούνται τολμηρές, ιδεολογικές, πολιτικές, οργανωτικές και καταστατικές τομές που να αποτρέπουν τα έντονα φαινόμενα γραφειοκρατικοποίησης και παραγοντισμού που δυστυχώς υπάρχουν στις γραμμές μας. Το έκτακτο συνέδριο που εισηγείται ο Πρόεδρος του κόμματος στην ΚΠΕ πρέπει να έχει στοιχεία επανιδρυτικού χαρακτήρα για τον ΣΥΝ και ταυτόχρονα να ανοίγει για τον ΣΥΡΙΖΑ μια νέα σελίδα με την κατάθεση εκ μέρους μας μιας πολύ συγκροτημένης πολιτικής και οργανωτικής πρότασης για το προχώρημα της ανασυνθετικής διαδικασίας της μεγάλης αριστεράς που ο τόπος έχει ανάγκη.
Αν το έκτακτο συνέδριο δεν καταφέρει να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις και λύσεις για όλα τα παραπάνω θα εκληφθεί από την κοινωνία ως μια στείρα μάχη ανακατανομής της συνασπισμικής και συριζικής εξουσίας και θα μπούμε όλοι μας –ανεξαρτήτως τι υποστηρίζουμε- περισσότερο στο κάδρο του κυρίαρχου πολιτικού σκηνικού.
Οι ώρες που διανύουμε είναι κρίσιμες για την «αριστερά μας» και όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις μικρές η μεγάλες ιστορικές ευθύνες μας.