Αυτή η πολιτική δε συνιστά έξοδο από την κρίση αλλά αναδιανομή του πλούτου και των εισοδημάτων σε βάρος των αδυνάτων. Αν αυτή η πολιτική εφαρμοζόταν, θα οδηγούσε σε ακόμη πιο βαθιά ύφεση, μεγαλύτερη ανεργία και μακροχρόνια στασιμότητα.
Ο στόχος του πρωθυπουργού νομίζω ήταν ευρύτερος. Έχοντας επίγνωση της επικείμενης ήττας του επενδύει στη χειροτέρευση της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης και στην προοπτική μιας ενδεχόμενης επανόδου του ως φορέα μιας ακόμη πιο σκληρής δεξιάς πολιτικής.
Σε επιμέρους ζητήματα το επιχειρεί με πολυγλωσσία και αντιφάσεις. Υιοθετεί ακόμη και δικές μας θέσεις σε κάποια ζητήματα, όπως το φορολογικό. Όμως αυτό το κάνει το ΠΑΣΟΚ κάθε φορά πριν τις εκλογές. Γι αυτό και έχει συσσωρευμένο ένα έλλειμμα αξιοπιστίας, διότι τα λαϊκά στρώματα έχουν πληρώσει την ασυνέπεια του ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του πολύ σκληρά.
Όμως κι αυτές οι επιμέρους αναπροσαρμογές που επιχειρεί δεν συνθέτουν ένα εναλλακτικό μοντέλο ούτε επιτρέπουν τη συγκρότηση άλλου τύπου κοινωνικών συμμαχιών, με άξονα τις εργαζόμενες τάξεις. Έτσι, κατά βάση το ΠΑΣΟΚ αποσκοπεί στην απόσπαση της στήριξης των ισχυρών για τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Και απʼ ό,τι φαίνεται, πριν ακόμη τις εκλογές, προχωρά σε στρατηγικούς συμβιβασμούς με το χρηματο – τραπεζικό σύμπλεγμα και άλλα ισχυρά κέντρα του εγχώριου και του διεθνούς κατεστημένου.
Μα οι δείκτες της οικονομίας, τα προβλήματα, δηλαδή, καθιστούσαν αναγκαία την αλλαγή πολιτικής και του τρόπου ανάπτυξης ήδη πριν από το ξέσπασμα της κρίσης. Και τούτο γιατί η ανάπτυξη που είχαμε από το 1994 ως το 2007 στηρίχθηκε κυρίως στο δανεισμό και την υπερχρέωση του κράτους και των νοικοκυριών, στις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας και την εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος. Οι ανισότητες και οι αντιφάσεις αυτής της νεοφιλελεύθερης ανάπτυξης έφεραν την κρίση και άρα, χωρίς αλλαγή πολιτικής, η κρίση θα αναπαράγεται με τις ίδιες ή με άλλες μορφές.
Στη διεθνή συζήτηση έχει εισαχθεί τελευταία ένας νέος όρος. Μιλούν για «άνεργη ανάκαμψη». Εννοούν ότι ακόμη κι αν υπάρξει οικονομική ανάκαμψη αυτή θα είναι «άνεργη», δηλαδή δε θα δημιουργεί απασχόληση, αντίθετα μπορεί να συνοδεύεται με αύξηση της ανεργίας. Ακριβώς γιʼ αυτό πρέπει να γίνει κεντρικό και καθημερινό σημείο αναφοράς η προγραμματική μας θέση ότι δεν υπάρχει έξοδος από την κρίση, χωρίς ανάκαμψη της απασχόλησης.
Στην πορεία του εκλογικού αγώνα, θα παρουσιάσουμε τις συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις μας για την προστασία των ανέργων, την προστασία και την αναβάθμιση της εργασίας και τη δημιουργία τουλάχιστον 500.000 θέσεων εργασίας για τα επόμενα 4 - 5 χρόνια ως στοιχειώδεις προϋποθέσεις για μια προοδευτική απάντηση στην κρίση.
Εκείνο που πρωτίστως ενδιαφέρει το σύστημα των κυρίαρχων συμφερόντων είναι η σύγκλιση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε ένα κοινό πλαίσιο πολιτικής που δε θα θέτει σε αμφισβήτηση τα συμφέροντά τους, αλλά θα τα υπηρετεί. Μια τέτοια σύγκλιση έχει ήδη από χρόνια επιτευχθεί. Γιʼ αυτό και διεθνείς επενδυτικοί οίκοι στις εκθέσεις τους διαβεβαιώνουν ότι μια ενδεχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να προκαλεί ανησυχία στους διεθνείς επενδυτές και κερδοσκόπους.
Το πρόβλημά τους τώρα είναι ότι αυτή η δικομματική συναίνεση και η πολιτική βάση πάνω στην οποία έχει επιτευχθεί, λόγω της κρίσης, απονομιμοποιείται, δεν πείθει, αμφισβητείται από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Γιʼ αυτό και συζητούν κάποιοι και το μεγάλο συνασπισμό ή αναζητούν και άλλες διεξόδους στη βάση πάντα της διασφάλισης ευρύτερων συναινέσεων γύρω από συντηρητικά μίγματα πολιτικής.
Όπως και σεις ορθά ρωτάτε μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο της διακυβέρνησης, δηλαδή, η πολιτική. Από τη σκοπιά λοιπόν αυτή, έχω ήδη απαντήσει. Η Αριστερά δε μπορεί να δράσει με τρόπο που να νομιμοποιεί μια πολιτική με την οποία είναι η ίδια στρατηγικά και δομικά αντίθετη.
Πέραν των όσων είπαμε ήδη, η επόμενη βουλή, κατά τη γνώμη μου, θα είναι μεταβατική. Ακόμη και αν δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση με τη βοήθεια του καλπονοθευτικού εκλογικού νόμου, αυτή δε θα είναι σε θέση να συγκρουστεί με τα ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες και να δρομολογήσει μια προοδευτική διέξοδο από την κρίση. Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα λόγο να θυσιάζει την αυτόνομη παρουσία του και τη δυνατότητά του να επηρεάζει μαζί με τα κινήματα τις εξελίξεις στο βωμό μιας εύθραυστης και μεταβατικού χαρακτήρα διαχείρισης, ενός χρεοκοπημένου συστήματος, ενός άδικου και μη βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης.
Σε ό,τι αφορά την «πανστρατιά» είμαι παρών και από τους πρώτους.
Σε ό,τι αφορά το ευρύτερο ερώτημα, πάντα πίστευα ότι ένα ηγετικό στέλεχος της Αριστεράς έχει όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να καθιστά διαφανείς και γνωστές τις προθέσεις του στη συλλογικότητα στην οποία ανήκει και στην κοινωνία. Οι απόψεις και οι επιλογές μου λοιπόν ήταν γνωστές στα όργανα του κόμματος από το 2004. Και από το 2006, όταν άνοιξε η σχετική συζήτηση, διατύπωσα και δημόσια τη διάθεσή μου να συμβάλω έμπρακτα στην ανανέωση του κόμματος.
Εξ αντικειμένου όλα τα θέματα είναι ανοιχτά. Όλα πρέπει λοιπόν να τεθούν επί τάπητος. Όλα πρέπει να επανεξετασθούν με ειλικρίνεια από την αρχή. Αλλά αυτό θα γίνει υπό ευνοϊκότερους όρους με μια ισχυρή παρουσία μας στη Βουλή.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS