Συνέντευξη Τύπου με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την απασχόληση, την ανεργία και την επισφάλεια στην εργασία και τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν σήμερα ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, ο Αντώνης Νταβανέλος, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέκος Καλύβης, συνδικαλιστής.
Στην εισήγησή του ο Πρόεδρος του ΣΥΝ τόνισε:
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ:
Να σας ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά για την παρουσία σας. Σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να καταθέσει την προγραμματική του ατζέντα και διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών θέτοντας πραγματικά διλήμματα. Επίσης σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο ξεκινάμε μια καμπάνια που αφορά στην ξεχασμένη κοινωνία με σειρά συνεντεύξεων που θα παρουσιάζουμε τις προγραμματικές μας θέσεις για εκείνες τις κοινωνικές κατηγορίες που τα τελευταία χρόνια από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές της ΝΔ τα τελευταία 5 χρόνια αλλά και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, βρίσκονται στο περιθώριο. Και κάθε φορά που έχουμε εκλογές έχουμε γενικόλογες υποσχέσεις όμως δεν έχουμε τίποτε συγκεκριμένο γι αυτούς τους χιλιάδες νέους, τους χιλιάδες εργαζόμενους άντρες και γυναίκες που βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
Το θέμα της εργασίας για εμάς είναι ένα κομβικό θέμα. Και έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι δεν μπορεί κανείς να υπόσχεται έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση δίχως να μιλάει συγκεκριμένα για το τι πρόκειται να γίνει με την μεγάλη αυτή κοινωνική μάστιγα που είναι η ανεργία. Εμείς έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση με μια ανεργία που θα είναι σε δυσθεώρητα ύψη. Δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση με χιλιάδες ανέργους στην πλειοψηφία τους νέους. Δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση με την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων να ζουν στην αβεβαιότητα, να εργάζονται υπό συνθήκες μερικής απασχόλησης, ενοικίασης εργαζομένων και προγραμμάτων stage.
Προχθές είχαμε τα στοιχεία του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ στοιχεία που αποδεικνύουν ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήθηκε ένα πλαίσιο εργασιακού μεσαίωνα στην χώρα μας. Στοιχεία τα οποία περιγράφουν με τα πιο μελανά χρώματα το τι μέλλει γενέσθαι. Την εφιαλτική αυτή προοπτική. Και είχαμε σήμερα και τις προβλέψεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης που αφορούν στο σύνολο των χωρών της ευρωζώνης στοιχεία που επίσης αναδεικνύουν ότι το μεγάλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια και στην Ευρώπη και στην χώρα μας είναι η αύξηση της ανεργίας και η διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης.
Τα στοιχεία του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ αποδεικνύουν ότι το ποσοστό ανεργίας στην χώρα μας ενώ υπολογίζεται στο 8,6% στην πραγματικότητα προσεγγίζει, ίσως και υπερβαίνει, το 15%. Μαζί με την κρυφή ανεργία ο συνολικός αριθμός των ανέργων υπερβαίνει τις 750.000. Μόνο το 40% του συνόλου των ανέργων επιδοτείται. Οι μακροχρόνια άνεργοι, όλοι όσοι δηλαδή είναι στην ανεργία από 12 μήνες και πάνω, αντιστοιχούν στο 56% του συνόλου των ανέργων και αποκλείονται από το επίδομα ανεργίας.
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ακούσαμε και εξαγγελίες για την ανάγκη να επανέλθει το ύψος του επιδόματος ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού, υπήρξαν και παλιότερα νόμοι που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και έκαναν λόγο για το 66% του βασικού μισθού, έχει σημασία όμως να δούμε ποιοι παίρνουν το επίδομα ανεργίας και πρέπει να δούμε τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας από τα οποία γλαφυρά αποδεικνύεται ότι μακροχρόνια άνεργοι από 45 – 60 ετών που παίρνουν επίδομα ανεργίας σήμερα είναι μόλις 851 την ίδια στιγμή που οι μακροχρόνια άνεργοι σύμφωνα με το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ αντιστοιχούν στο 56% των ανέργων δηλαδή είναι πάνω από 300.000 και μόνο 851 παίρνουν το επίδομα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γι αυτήν την σκληρή πραγματικότητα όμως ελάχιστα θα μιλήσουν και ο κος Καραμανλής και ο κος Παπανδρέου. Ελάχιστα θα μιλήσουν για τους 350.000 προσωρινά απασχολούμενους, για τους 270.000 εργαζόμενους με μερική απασχόληση, για τους 30.000 που εργάζονται με καθεστώς δανεισμού και τις 70.000 εργαζόμενους που εργάζονται υπό καθεστώς εργολαβίας, για τα 30.000 νέα στην πλειοψηφία τους παιδιά που δέχτηκαν υποσχέσεις διορισμού που μετατράπηκαν σε μια θέση ανασφάλιστης εργασίας ή σε προγράμματα stage, για τους 270.000 μισθωτούς που εργάζονται με μπλοκάκι παρά το γεγονός ότι πίσω από αυτήν την εργασιακή σχέση, για τους 600.000 και πλέον ανασφάλιστους εργαζόμενους.
Το 21% του πληθυσμού της χώρας μας βρίσκεται κάτω από όριο της φτώχειας όπως αυτό επίσημα προσδιορίζεται. Δηλαδή πάνω από 2.200.000 συμπολίτες μας επιβιώνουν με ετήσιο εισόδημα κάτω από 5.500 ευρώ. Γι αυτήν την πραγματικότητα πολύ λίγα θα ακούσουμε από τις αντιπαραθέσεις των δύο κομμάτων, των δύο κομμάτων που διεκδικούν την διακυβέρνηση αυτού του τόπου των δύο υποψήφιων πρωθυπουργών.
Κι εμείς θέλουμε αυτήν την ατζέντα να θέσουμε στην προεκλογική περίοδο γιατί θεωρούμε αδιανόητο να μην τοποθετούνται συγκεκριμένα για το ζήτημα της εργασίας, θεωρούμε αδιανόητο να μην τοποθετούνται συγκεκριμένα για τους αντεργατικούς νόμους που έχουν ψηφίσει τα τελευταία χρόνια. Ο Ν. 2639/98, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ τον ψήφισε, που επεκτείνει την μερική απασχόληση στον δημόσιο τομέα, ο νόμος 2874/2000 που θεσπίζει την αύξηση του ορίου απολύσεων για την περεταίρω διευθέτηση του χρόνου εργασίας ο Ν. 2956/2001 που καθιερώνει την δημιουργία εταιριών επενοικίασης εργαζομένων σε άλλες επιχειρήσεις -θυμάστε την υπόθεση Κούνεβα- και βεβαίως μια σειρά από νόμοι που και από την κυβέρνηση της ΝΔ ψηφίστηκαν όπως 3385/2005, ο 3429/2005, νόμοι που απορρυθμίζουν πλήρως την αγορά εργασίας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα.
Εμείς αγαπητοί φίλοι θεωρούμε ότι αυτή είναι η κυρίαρχη ατζέντα σήμερα. Μπορεί μετά από 2 – 3 χρόνια να μας πούνε, ξέρετε περάσαμε την κρίση γιατί οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι αρχίζουν να έχουν αυξανόμενη κερδοφορία. Μπορεί να μας πούμε ξεπεράσαμε την κρίση επειδή οι τράπεζες συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους. Όμως δεν θα μπορούμε να περάσουμε την κρίση με μια κοινωνία που βουλιάζει. Δεν θα έχουμε ξεπεράσει την κρίση με μια κοινωνία που η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων θα είναι με σχέσεις ελαστικής απασχόλησης και όπου η ανεργία θα έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Το μήνυμα που εμείς έχουμε να δώσουμε στους πολίτες, στους νέους, στους εργαζόμενους είναι ένα: φτάνει πια! Αρκετά πια με το ίδιο έργο στο οποίο είμαστε θεατές. Δεν αρκεί να ψηφίζεις άλλο κόμμα. Πρέπει να ψηφίσεις για άλλη πολιτική. Και αυτήν την άλλη πολιτική, αυτό το εναλλακτικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, που στηρίζει την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τους νέους, τους ανέργους καταθέτει στην κρίση των πολιτών ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΤΑΒΑΝΕΛΛΟΣ:
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι να σας καλωσορίσουμε στην συνέντευξη του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα της απασχόλησης, των εργασιακών σχέσεων και της καταπολέμησης της ανεργίας. Με αυτήν την συνέντευξη εγκαινιάζουμε μια σειρά παρουσίασης αναλυτικών αλλά κυρίως συγκεκριμένων θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Θα μιλήσει στην αρχή ο σ. Αλέξης Τσίπρας και αμέσως μετά ο σ. Αλέκος Καλύβης. Ο λόγος στον σ. Αλέξη Τσίπρα
ΑΛ. ΚΑΛΥΒΗΣ:
Έχετε πάρει κάποια κείμενα τα οποία είναι αναλυτικά και δεν θα ήθελα να κουράσω με επανάληψη ή να διαβάσω αυτά τα στοιχεία και τις προτάσεις. Να σταθούμε σε ορισμένα πιο βασικά ζητήματα. Αρχικά ένα σχόλιο. Από το 1990 και μετά, με την σωρεία των νόμων που ανέφερε και ο Αλ. Τσίπρας, έχει επεκταθεί το φαινόμενο της μαζικής ανεργίας στη χώρα μας και έχει, επίσης, αυξηθεί σε δραματικό βαθμό η επισφάλεια και η απορρύθμιση της εργασίας. Θα ήθελα να σημειώσετε ότι αυτό το εξαιρετικά δυσμενές φαινόμενο, που έχει πραγματικά οδηγήσει σε μια ζούγκλα την λεγόμενη αγορά εργασίας, έγινε σε μια περίοδο υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και πολύ μεγάλης, απίστευτης κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Ας αναλογιστούμε σήμερα στη φάση της κρίσης, της ύφεσης τι δραματικές διαστάσεις μπορεί να πάρει αυτό το φαινόμενο και της ανεργίας και της επισφάλειας. Εγώ θα πρόσθετα ακόμα κάτι που πέρασε στα ψιλά. Ο Χ. Σομάβια είναι ο διευθυντής του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας και ανέφερε, πριν από λίγες μέρες, ότι η κρίση της απασχόλησης ακόμα και αν υπάρξει ανάκαμψη θα διαρκέσει μια επταετία ακόμα. Άρα, λοιπόν, οδηγούμαστε σε μια κατάσταση που λίγο έως πολύ θυμίζει την κόλαση του Δάντη στο κομμάτι της εργασίας και γιʼ αυτό το λόγο είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν μέτρα τώρα. Δυστυχώς, τα μεγάλα κόμματα έχουν κλείσει τα αυτιά τους, έχουν άλλες προτεραιότητες και πρέπει να κάνουμε με σαφήνεια την διαφορά των προτεραιοτήτων. Τα βασικά κριτήρια που έχουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος, η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Τα βασικά κριτήρια για εμάς είναι η καταπολέμηση της ανεργίας, η ποιοτική εργασία, το αξιοπρεπές εισόδημα. Είναι διαφορά κριτηρίων που διαμορφώνουν διαφορετικές πολιτικές. Και να γίνω τώρα πιο συγκεκριμένος. Υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα. Το πρόβλημα είναι διαπιστωμένο. Τι θα γίνει με τους άνεργους; Το ποσοστό της ανεργίας αυξάνεται. Έχουμε ένα σχεδόν ανύπαρκτο σύστημα προστασίας των ανέργων στην χώρα μας και το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα κάνουμε γιʼ αυτό. Εμείς προτείνουμε ριζική αλλαγή της υπάρχουσας κατάστασης. Να μην υπάρχει ούτε ένας άνεργος ο οποίος δεν θα παίρνει επίδομα ανεργίας. Η πρόταση που διατυπώνουμε είναι ότι σύστημα ασφάλισης της ανεργίας θα πρέπει να προβλέπει ότι ο άνεργος θα πρέπει να παίρνει το 80% του τεκμαρτού μισθού. Το ελάχιστο, διότι υπάρχει μια σωρεία προϋποθέσεων που πρέπει να αλλάξουμε, και από αυτές πρέπει να είναι το 80% του κατώτερου μισθού. Σε αυτό το σύστημα πρέπει να ενταχθούν και οι νέοι που μπαίνουν στην αγορά εργασίας, καταγράφονται στον ΟΑΕΔ και αν σε δυο μήνες δεν εξευρεθεί εργασία γιʼ αυτούς θα έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα επίδομα που ισούται με το 80% του κατώτερου μισθού. Επίσης, πρέπει να υπάρξουν προβλέψεις για τα δάνεια που υπάρχουν για τους ανέργους, για τιμολόγια των ΔΕΚΟ, για την δωρεάν μετακίνησή τους με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Άρα, μιλάμε για μια ριζική αλλαγή του συστήματος προστασίας των ανέργων. Οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα έριχναν το βάρος σε αυτό που λέμε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, αξιοποιώντας τα χρήματα από την ΕΕ. Στην ουσία διαμορφώθηκε μια κατάσταση όπου πολλά χρήματα πήγαν κατʼ όνομα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, φυσικά πήγαν και στις τσέπες των επιτηδείων και το αποτέλεσμα όσον αφορά την απασχόληση ήταν μηδαμινό. Δεν υποτιμούμε την ανάγκη να υπάρξουν και άλλες πολιτικές όπως κατάρτιση, επανακατάρτιση αλλά το πιο βασικό ζήτημα είναι ότι αυτές είναι συμπληρωματικές πολιτικές ενός ικανοποιητικού συστήματος προστασίας των ανέργων. Υπάρχει λοιπόν το θέμα της προστασίας των ανέργων αλλά η ανεργία αντιμετωπίζεται με πολιτικές οι οποίες δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Οι προτάσεις που διατυπώνουμε είναι:
1) Την υιοθέτηση ενός εκτεταμένου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την κατασκευή κοινωνικών υποδομών το οποίο μπορεί να δημιουργήσει τουλάχιστον 50.000 επιπλέον θέσεις εργασίας.
2) Την καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης για τα ενισχυόμενα επενδυτικά σχέδια του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με την οποία η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
3) Την υιοθέτηση ενός φιλόδοξου σχεδίου με στόχο τον οικολογικό μετασχηματισμό του συνόλου της οικονομίας. Αυτό θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας σε τομείς της λεγόμενης πράσινης οικονομίας.
Υπάρχει ανάγκη άμεσης κάλυψης όλων των κενών στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και της πρόνοιας: νοσοκομεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, υπηρεσίες κοινωνικής υποστήριξης κλπ. Έτσι μπορούν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας γιατί υπάρχουν ανάγκες. Δεν είναι ότι εμείς κάνουμε μια πρόταση για να φορτώσουμε τον δημόσιο τομέα ή τις κοινωνικές υπηρεσίες για κάτι που δεν χρειάζεται. Είναι υπαρκτές ανάγκες οι οποίες έχουν επίπτωση στην ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται και συνεπώς είναι επιτακτικά αναγκαίο να υπάρξουν προσλήψεις σʼ αυτούς τους τομείς. Και, φυσικά, ένα μεγάλο ζήτημα είναι το θέμα της μείωσης του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών. Πιστεύουμε ότι αυτό είναι εφικτό και με βάση μελέτες που έχουν γίνει από το συνδικαλιστικό κίνημα, τις οποίες υιοθετούμε, μπορούν να δημιουργηθούν περίπου 130.000 νέες θέσεις εργασίας. Πέρα από αυτά υπάρχουν προτάσεις που θα εξειδικευτούν και στην πορεία για το πώς πρέπει να στηριχθούν οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες αποδεδειγμένα δημιουργούν πρόσθετη απασχόληση στην χώρα μας όπως και άλλοι τομείς που μπορούν να αναπτυχθούν.
Και ερχόμαστε στο τρίτο σημείο που είναι το θέμα της επισφάλειας. Εμείς προτείνουμε ότι σταδιακά πρέπει να φτάσουμε σε ένα σημείο που να έχουμε τις εξής μορφές εργασίας: Στον δημόσιο τομέα ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας. Στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες αυτό που προβλέπεται στους οργανισμούς τους χωρίς να υπάρχει καμιά διάκριση σε βάρος της νέας γενιάς. Και τρίτον είναι η σύμβαση αορίστου χρόνου για το ιδιωτικό τομέα. Προτείνουμε ότι πρέπει σταδιακά να φτάσουμε σε μια κατάσταση κατάργησης των ελαστικών σχέσεων εργασίας που υπάρχουν και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα για ορισμένες μορφές εργασίας. Για παράδειγμα, κανένας δεν μπορεί να υποστηρίξει γιατί πρέπει να υπάρχει σήμερα ενοικιαζόμενη εργασία. Για ποιο λόγο πρέπει να υπάρχει το καθεστώς της υπεργολαβίας που γνωρίζουμε ότι αποτελεί μια διαδικασία εξαφάνισης βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και έχουμε φοβερές συνέπειες. Δυστυχώς κάθε μέρα έχουμε νέους νεκρούς. Προχτές είχαμε στην ΔΕΘ νέο νεκρό και τραυματία. Το σύστημα υγιεινής και ασφάλειας στην χώρα μας είχε δομηθεί στη λογική της σταθερής εργασίας. Στη λογική της επισφαλούς εργασίας σήμερα δεν ανταποκρίνεται αυτό το σύστημα και γιʼ αυτό έχουμε πύκνωση του φαινομένου αυτού των εργατικών ατυχημάτων. Άρα, χρειάζεται ένας επανασχεδιασμός της σταθερής εργασίας και των όρων υγιεινής και ασφάλειας. Για ποιο λόγο χρειάζεται να υπάρχει το μπλοκάκι; Ένας που δουλεύει με μπλοκάκι και είναι ασφαλισμένος στο ΤΕΒΕ και δεν έχει τα βασικά δικαιώματα, δεν έχει άδειες, δεν έχει δώρα. Και με μια απλή μετατροπή που κάνουν στον εργαζόμενο του αφαιρούν αμέσως δικαιώματα τα οποία που έχουν κατακτηθεί εδώ και αιώνες. Είναι απαράδεκτες καταστάσεις και γιʼ αυτό ζητάμε την κατάργηση αυτών των μορφών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει να καταργηθούν όλοι οι νόμοι οι οποίοι διαμορφώθηκαν, τους οποίους φυσικά βλέπετε ότι κανένα από τα δυο κόμματα, του δικομματισμού δεν λέει τίποτα. Ο ένας έκτιζε στο αντεργατικό πλαίσιο που είχε δημιουργήσει ο άλλος. Ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε και έχουν διαμορφώσει μια κατάσταση εντελώς απαράδεκτη. Δύο ζητήματα ακόμα. Για να υπάρξει προστασία και αλλαγή των εργασιακών σχέσεων ένα βασικό ζήτημα είναι των απολύσεων. Δυστυχώς, με νόμους του ΠΑΣΟΚ διευρύνθηκε το καθεστώς των απολύσεων και στην πράξη γνωρίζετε ότι αυτό έχει οδηγήσει σε μια αυθαιρεσία των εργοδοτών. Προτείνουμε να μπουν φραγμοί στις απολύσεις. Δεν μπορούν να υπάρχουν κερδοφόρες επιχειρήσεις οι οποίες να προχωρούν σε μαζικές απολύσεις. Δεν μπορεί να ισχύει η διάταξη για αύξηση των απολύσεων για τις επιχειρήσεις από 20 μέχρι 199 που γνωρίζουμε ότι είναι συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων. Άρα ζητάμε περισσότερους φραγμούς και επίσης ζητάμε να υπάρξει εναρμόνιση της αποζημίωσης απόλυσης των εργατών με αυτές των υπαλλήλων.
Τέλος, υπάρχει το θέμα των επιθεωρήσεων εργασίας. Είναι βασικό κομμάτι διότι αυτή την στιγμή οι επιθεωρήσεις εργασίας, στην καλύτερη περίπτωση, αν διαπιστώνουν πρόβλημα, αυτό που κάνουν είναι μόνο συστάσεις. Εμείς λέμε να υπάρξει αλλαγή αυτού του προτύπου. Οι επιθεωρήσεις εργασίας υποχρεώνουν στην εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας. Και οι εργοδότες να πηγαίνουν στα δικαστήρια για να διεκδικήσουν το δίκαιο κατά την άποψή τους. Δηλ. αντιστροφή της σημερινής κατάστασης όπου η επιθεώρηση εργασίας κάνει συστάσεις και ο εργαζόμενος τρέχει να βρει το δίκιο του μετά από τρία, τέσσερα χρόνια στις εργατικές διαφορές.
Γνωρίζουμε ότι η οικονομική κρίση δημιουργεί αναστολές και φόβους και πολλές φορές συντηρητικοποίηση του κόσμου. Όμως, η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί και ως ευκαιρία ανατροπών. Και εμείς αυτό προτείνουμε. Ότι σε αυτή την περίοδο της κρίσης μπορεί ο κόσμος να συνειδητοποιήσει την ανάγκη μεγάλων αλλαγών και ότι υπάρχουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που μπορεί να είναι συμπολίτευση στους αγώνες τους και ουσιαστική αντιπολίτευση στον νεοφιλελευθερισμό.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
- Για πράσινη οικονομία - ΠΑΣΟΚ
ΑΛ.ΚΑΛΥΒΗΣ: Έχουμε μια διαφορετική αντίληψη. Δεν προτείναμε να δημιουργηθεί ένας ακόμα τομέας, ιδιαίτερα κερδοφόρος μερικές φορές από τον τρόπο που θα εξελιχθεί για ορισμένες επιχειρήσεις, και να λέμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι ότι αναπτύχθηκε ένας τομέας ακόμη πράσινης οικονομίας. Εμείς μιλάμε για μια ριζική αλλαγή όλου του οικονομικού προτύπου, που το θέμα της αειφορίας και της βιωσιμότητας θα είναι το κεντρικό σημείο. Αυτό θα δημιουργήσει και νέες θέσεις εργασίας, αλλά θα δημιουργήσει και μια οριζόντια επίδραση σε όλους τους τομείς. Είναι μια εντελώς διαφορετική λογική απ΄αυτήν που προτείνει το ΠΑΣΟΚ.
- Για υπόθεση Κούνεβα. Φαίνεται ότι αυτή η υπόθεση πάει στο συρτάρι. Εσείς σκέφτεστε, αν ήσασταν στην εξουσία, να το ξανανοίγατε…;….
ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ: Εμείς, είτε βρισκόμαστε στην εξουσία, είτε βρισκόμαστε σε θέσεις μάχη και αγώνα και διεκδίκησης, το θέμα αυτό, όπως γνωρίζετε, όλο το προηγούμενο διάστημα, ήμασταν αυτοί που πήραμε πρωτοβουλίες και είχαμε επαφές με τον Υπουργό Εσωτερικών αλλά και με κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις να μην μπει στο συρτάρι. Και είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο το ότι έχει μπει στο συρτάρι αυτό το θέμα. Από τον τρόπο που το χειρίστηκαν οι αρχές, από τον τρόπο που έγινε προσπάθεια το ζήτημα αυτό να συγκαλυφθεί. Ήταν μια τραγική υπόθεση, μια υπό9θεση που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία. Και αν μένει κάτι απ΄ αυτή την υπόθεση είναι ότι επιτέλους πρέπει να αλλάξουμε το θεσμικό πλαίσιο που μας φέρνει σε δύσκολη κατάσταση να περιμένουμε κι άλλες τέτοιες υποθέσεις στο μέλλον. Αν μένει κάτι απ΄ αυτή την υπόθεση είναι βεβαίως η κινητοποίηση και ην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, η μερική κινητοποίηση της πολιτείας που προσπάθησε να αποκαταστήσει σε ένα βαθμό οικονομικά την Κων/να Κούνεβα. Αλλά αυτό δεν είναι το μείζον. Το μείζον είναι ότι οι έρευνες δεν προχώρησαν, ότι μπήκε η υπόθεση στο συρτάρι και κυρίως ότι υπάρχουν σήμερα εκατοντάδες εργαζόμενοι που δουλεύουν όπως δούλευε η Κων/να Κούνα. Και υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι που δουλεύουν κάτω από απειλές. Και υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι που καλούνται να πειθαρχήσουν σ΄ αυτό το μοντέλο εργασίας, αλλιώς μπορεί να οδηγηθούν, να έχουν την τύχη που είχε η Κων/να Κούνεβα.
- ….
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι προφανές ότι εμείς ζητάμε από τους εργαζόμενους και από την κοινωνία να μην υποκύψουν στα εκβιαστικά διλήμματα. Και βεβαίως όταν ένας εργαζόμενος αισθάνεται μόνος του, αισθάνεται μόνος και πάρα πολύ αδύναμος απέναντι στην απειλή του εργοδότη, όταν όμως υπάρχει ένα κίνημα διεκδίκησης -και γι αυτό έχει σημασία η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς στα πολιτικά πράγματα του τόπου, διότι η παρουσία μας και μέσα στη Βουλή και μέσα στους αγώνες θα δώσει δύναμη σ΄ αυτούς που δεν έχουν δύναμη, θα δώσει φωνής αυτούς που αισθάνονται ότι δεν έχουν φωνή,. Ακριβώς γιατί βλέπουμε ότι σ΄ αυτή τη θέση θα βρεθούν χιλιάδες εργαζόμενοι την επόμενη ημέρα. Όπως βρέθηκαν και παλιότερα, με το πιστόλι στον κρόταφο, να επιλέξουν εθελούσιες εξόδους ή να επιλέξουν επιλογές οι οποίες συρρίκνωναν τα εισοδήματά τους και τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Εμείς λοιπόν λέμε μια λέξη: Χρειάζεται να οικοδομήσουμε μια ασπίδα αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας. Γιατί σήμερα μπορεί να είναι ο διπλανός μας αυτός που απειλείται, αύριο μπορεί να είμαστε εμείς.
- …Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, το συνδικαλιστικό κίνημα πού στέκεται; Ακούγονται φωνές για τις ηγεσίες του σ.κ ότι δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ρωτάτε εμένα που συγκρούστηκα κιόλας με την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος, με αφορμή τη συλλογική σύ6μβαση εργασίας, όταν εμείς είχαμε κρίνει ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων. Ξέραμε ότι ερχόταν η κρίση. Αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο.
Εμείς παλεύουμε για την ανασυγκρότηση των συνδικάτων. Παλεύουμε ώστε τα συνδικάτα να αποτελέσουν πόλο έλξης των εργαζομένων και κυρίως να γίνουν διεκδικητικά, να προβάλουν αντιστάσεις και να καλύψουν ακόμα και εκείνους -που είναι πολλοί πια- που δεν βρίσκονται σε σταθερές και μόνιμες θέσεις απασχόλησης, που βρίσκονται στην εργασιακή επισφάλεια.
Είμαστε πολύ μακριά από τον στόχο,. Όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να παλέψουμε μέσα στα συνδικάτα. Για την ανατροπή των συσχετισμών, να παλέψουμε μέσα στα συνδικάτα ώστε να αποκτήσουν μια πιο σθεναρή και παρεμβατική στάση μέσα στους εργασιακούς χώρους, απέναντι στην εργοδοσία, ώστε να μπορέσουν νίκες. Αλλά για να κερδίσουν νίκες τα συνδικάτα, πρέπει να έχουμε και μια κοινωνία η οποία δεν θα είναι στην απάθεια. Μια κοινωνία που θα διεκδικεί.
- ……
ΑΛΤΣΙΠΡΑΣ: Αν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα πρέπει να καταγγελθούν. Και υπάρχουν και ελεγκτικοί μηχανισμοί οι οποίοι μπορούν να ελέγξουν. Από εκεί και πέρα όμως, είναι αδιανόητο να λέμε σήμερα ότι δεν δίνουμε τα επιδόματα ανεργίας επειδή πιθανολογούμε ή εικάζουμε ότι μπορεί κάποιοι δικαιούχοι να μην τα χρειάζονται πραγματικά. Εμείς βλέπουμε τα στοιχεία, βλέπουμε την πραγματικότητα γύρω μας. Και ξέρετε η ελληνική κοινωνία έχει την ιδιαιτερότητα του προστατευτισμού της οικογένειας. Και αυτό είναι κάτι που κρατάει ακόμα τον κοινωνικό ιστό και δεν έχει διαλυθεί
Κοιτάξτε όμως γύρω, δείτε τι γίνεται σε νέους ανθρώπους που ψάχνουν εργασία και βρίσκουν τρίωρη απασχόληση. Και δείτε τι γίνεται, στη βάση των στοιχείων θα μιλήσω, όλων όσων είναι μακροχρόνια άνεργοι, δεν έχουν τη δυνατότητα να βρουν δουλειά και παίρνουν επίδομα 454 ?, που αντιστοιχεί στο 54% του μικτού μηνιαίου μισθού του ανειδίκευτου μισθωτού. Και με βάση τα επίσημα στοιχεία, αυτοί οι οποίοι επιδοτήθηκαν σε ηλικία 45-60 ετών το 2008 ήταν μόνο 851. Αν τι πρόβλημα είναι αν στους 851 υπήρξαν και κάποιοι οι οποίοι ήταν «μαϊμού», δεν έπρεπε να επιδοτηθούν, ας κάτσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να τα βρουν αυτά.
Εμείς λέμε όμως ότι υπάρχουν και χιλιάδες άλλοι που έχουν πραγματική ανάγκη και δεν επιδοτούνται. «Μαϊμού» είναι το κοινωνικό κράτος που έχουμε σήμερα. Κι όχι οι περιπτώσεις που μπορεί να είναι μετρημένες στα δάχτυλα και οι οποίες πρέπει να εντοπιστούν βεβαίως. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε κοινωνική προστασία.
ΑΝΤ. ΝΤΑΒΑΝΕΛΟΣ: Αν κάποιος υπουργός της παρούσας ή της προηγούμενης κυβέρνησης θέλει να ισχυριστεί ότι οι 300 χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι είναι καλυμμένοι εισοδηματίες, ας βγει να το πει.
… αύξηση των δημοσίων επενδύσεων.. Ομπάμα…. Δύση οικονομολόγοι…. Για νέου τύπου ανάπτυξη, νέα οικονομικά μοντέλα .. Δεν είπατε λέξη γι αυτά τα πράγματα
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο. Η δική μας η γνώμη είναι ότι βρισκόμαστε σε μία εποχή, ε μια περίοδο όπου η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού είναι τόσο βαριά, που το να υιοθετεί κανείς και να βάζει ως πρόσταγμα μεταρρυθμίσεις, ριζοσπαστικές όμως μεταρρυθμίσεις, είναι κάτι το οποίο είναι στις μέρες μας επαναστατικό. Το να διεκδικεί κανείς δημόσιες επενδύσεις σε μια χώρα όπου τα τελευταία χρόνια οι δημόσιες επενδύσεις είναι κρατημένες χαμηλά, το να διεκδικεί κανείς οι δημόσιες αυτές επενδύσεις να πάνε σε παραγωγικούς τομείς και κυρίως στη στήριξη του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής προστασίας, είναι προτάσεις οι οποίες πριν από μια 20ετία, τη δεκαετία του ΄70 θα θεωρούνταν ρεφορμιστικές προτάσεις. Μεταρρυθμιστικές της πλάκας. Σήμερα όμως είναι προτάσεις τις οποίες δεν μπορεί να τις υιοθετήσει η κυρίαρχη αντίληψη του συστήματος. Δεν μπορεί να τις υιοθετήσει, δεν μπορεί να τις προωθήσει. Κι εμείς τις διε3κδικούεμ με σθένος, ακριβώς επειδή πιστεύουμε ότι τελικά είναι η μόνη προοπτική η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια χαραμάδα εξόδου από την οικονομική κρίση την ελληνική κοινωνία.
Αναφερθήκατε σε νέα οικονομικά μοντέλα. Αναφερθήκατε στην καινοτομία και στις νέες τεχνολογίες. Εμείς γι αυτά μιλάμε εδώ και μία εικοσαετία. Κι όταν εμείς διαφοροποιούμαστε από το μοντέλο πράσινης ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ, διαφοροποιούμαστε γιατί εμείς προσανατολίζουμε τον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της παραγωγικής βάσης προς όφελος της κοινωνίας και όχι προς όφελος των ίδιων επιχειρηματικών συμφερόντων που θέλουν να καρπωθούν από τα νέα.. πάνω στην πράσινη οικονομία, γιατί αυτό έχουμε μπροστά μας. Και η ιστορία της πράσινης ανάπτυξης, βεβαίως, κι αν είναι προσανατολισμένη στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, στην προοπτική της αποκατάστασης του περιβάλλοντος, αν είναι προσανατολισμένης τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, βεβαίως και θα είναι κάτι πολύ σημαντικό και πρέπει να προχωρήσουμε σ΄ αυτή την κατεύθυνση. Αν όμως είναι προσανατολισμένη στη λογική του κέρδους και της κερδοφορίας των ίδιων -διότι αλλάζουν πρόσωπο, οι ίδιοι παραμένουν.. Τα ενεργειακά λόμπι που ήταν στο πετρέλαιο, στον λιθάνθρακα, στον λιγνίτη, προσανατολίζονται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σήμερα.
Αν λοιπόν είναι αυτό, θα είναι μια νέα φούσκα επενδεδυμένη με πράσινη προοπτική, με ωραία λόγια δηλαδή, αλά θα είναι μια νέα φούσκα που θα μας οδηγήσει σε μια νέα κρίση σε παγκόσμια κλίμακα της οικονομίας.
Αυτή λοιπόν είναι η δική μας κριτική.
Τώρα σε σχέση με τις πιο συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς μπορεί να γίνει αυτή η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας στην κατεύθυνση του οικολογικού μετασχηματισμού, είναι ζητήματα πολύ σημαντικά. Θέλουμε ώρα να τα αναλύσουμε.
Θα σας πω ένα παράδειγμα;,. Τι είδους πράσινη ανάπτυξη μπορεί να γίνει στη χώρα μας, όταν δεν υπάρχει παραγωγική βάση για πράσινη ανάπτυξη. Στη Γαλλία και τη Γερμανία δίνουν επιδοτήσεις στις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες -και σωστά- προκειμένου να αρχίσουν να παράγουν αυτοκίνητα που δεν θα καίνε πετρέλαιο, που θα είναι είτε ηλεκτροκίνητα, είτε υβριδικά. Στη χώρα μας πώς μπορεί να υπάρξει μια τέτοια προοπτικής ανάπτυξης όταν δεν έχουμε παραγωγική βάση; Σε ποιες βιομηχανίες; Το μόνο που μπορεί να υπάρξει στη χώρα μας είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είναι φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα. Δυστυχώς, αυτές είναι οι δυνατότητές μας. Και βεβαίως είμαστε θετικοί σ΄ αυτή την κατεύθυνση, είμαστε πάρα πολύ πίσω. Στην αιολική ενέργεια, στα φωτοβολταϊκά, είμαστε πάρα πολύ πίσω στη λεγόμενες εναλλακτικές πηγές ενέργειας αν δείτε τα ποσοστά μας σε σχέση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Αλλά να είμαστε συγκεκριμένοι. Και να ξέρουμε τι λέμε όταν μιλάμε για πράσινη ανάπτυξη και πράσινη οικονομία.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS