«Δεν ήταν αναπόφευκτο το ολοκαύτωμα της Ηλείας το 2007, ούτε το πρόσφατο της Αττικής. Δυστυχώς, η ιστορία της καταστροφής των δασών μας επαναλαμβάνεται ως τραγωδία, όχι ως φάρσα. Και κανένα δίδαγμα δεν εξάγεται από τους κρατούντες γιατί είναι δέσμιοι ενός μοντέλου ανάπτυξης που στηρίζεται στο κυνήγι του κέρδους, στην αλόγιστη τσιμεντοποίηση, στις πελατειακές σχέσεις. Με αυτό το μοντέλο ανάπτυξης χρειάζεται ευθεία σύγκρουση. Για να σωθεί η Αττική πρέπει να αναπτυχθεί η περιφέρεια, να πάψει να αιμορραγεί πληθυσμιακά και οικονομικά η ύπαιθρος, να στηριχθεί η αγροτιά.
Δεν έχουμε καλές επιδόσεις ως χώρα ούτε στον παγκόσμιο αγώνα για τις κλιματικές αλλαγές. Στην πορεία προς την διάσκεψη της Κοπεγχάγης για ένα «νέο Κιότο» δεν έχει κατατεθεί από την επίσημη Ελλάδα καμιά πρόταση. Αν μπει κανείς στο site του προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον με λύπη θα διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση απουσιάζει από παγκόσμια εκστρατεία δεντροφύτευσης με στόχο 7 δις δέντρα ως το τέλος του 2009, ενώ η Τουρκία έχει δηλώσει συμμετοχή με 700 εκατομμύρια δεντροφύτευσης, η Ρουμανία με 38 εκατομμύρια, η FYROM με 10 εκατομμύρια.
Με τις διαστάσεις και την οξύτητα που έχουν προσλάβει παγκόσμια τα προβλήματα περιβάλλοντος, η οικολογία έχει έρθει στο κέντρο της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Για ένα πράσινο μέλλον, χρειάζεται η ένωση του κόκκινου και του πράσινου, του κοινωνικού με το περιβαλλοντικό. Χρειάζεται ένας διαφορετικός κόσμος».
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS