Παρακολουθούμε όλοι ότι γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια δαιμονοποίησης των μεταναστών με επιχειρήματα όπως:
Υποβαθμίζουν τις πόλεις, Ενισχύουν την εγκληματικότητα, Θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.
Ερωτήματα όπως:
Πόσους μετανάστες έχουμε ανάγκη
Πόσους μετανάστες εργάτες αντέχει η εγχώρια αγορά
Μπαίνουν όλο και συχνότερα και απευθύνονται με τρόπο προβοκατόρικο στους υπέρμαχους της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών.
Η οικονομική και πολιτική εξουσία επιβάλλει τους όρους της στην θεματολογία της πολιτικής ατζέντας.
Από την πλευρά της νέο-φιλελεύθερης κοσμοθεωρίας και το θέμα αυτό προσεγγίζεται αποκλειστικά με γνώμονα το κόστος.
Ολοκληρώνεται πλέον με γοργούς ρυθμούς η πολιτική μετάβαση σε ένα μοντέλο:
Η αρρύθμιστη και ανοργάνωτη είσοδος (ανειδίκευτων) οικονομικών μεταναστών αποτελεί πλέον μη αποδεκτή κατάσταση η οποία θα πρέπει να αντικατασταθεί σταδιακά από την προτεραιότητα της
Η διαμόρφωση μιας νέας μεταναστευτικής στρατηγικής θεμελιωμένης στην εισαγωγή χρήσιμων μεταναστών συνεπάγεται αναπόφευκτα την αναζήτηση μεθόδων άμεσης «απαλλαγής» από τους λιγότερο ή καθόλου απαραίτητους μετανάστες.
Η Ευρώπη πρέπει να μπορεί να απαλλάσσεται με συνοπτικές διαδικασίες από τους μετανάστες που δεν είναι χρήσιμοι στην ευρωπαϊκή οικονομία! δηλαδή στο κεφάλαιο.
Έτσι για να υποστηριχθεί η στρατηγική αυτή της επιλεκτικής μετανάστευσης καλλιεργείται κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας και πρέπει να οδηγηθούν στον κολασμό και την απομάκρυνση όσοι μετανάστες συλλαμβάνονται χωρίς άδεια διαμονής και εργασίας.
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οραματίζονται το μέλλον με ένα κατά παραγγελία εργατικό δυναμικό ανάλογα με τις επιταγές της εργοδοσίας και φαντάζονται τους μετανάστες σαν εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η σταδιακή, αλλά κατεπείγουσα, εκκαθάριση του ευρωπαϊκού χώρου από το σύνολο των απρόσκλητων ή μη χρήσιμων οικονομικών μεταναστών, στοχεύει:
Δεν έχουμε μια ειλικρινή και πραγματική ενθάρρυνση της νόμιμης μετανάστευσης, όπως ισχυρίζονται, αλλά αντιθέτως έχουμε μέτρα για την παρεμπόδιση της πρόσβασης στην νομιμότητα για την πλειοψηφία των ήδη εγκαταστημένων μεταναστών και των οικογενειών τους ή όσων αναμένεται να εισέλθουν αυθόρμητα το επόμενο διάστημα.
Στην Ελλάδα, η επιλεκτικότητα συμπυκνώνεται σε μια λέξη-κλειδί: «τα ένσημα»
Στην ελληνική μεταναστευτική πολιτική τα ένσημα από παράγοντας νομιμότητας καταλήγουν σε πολλές περιπτώσεις σε παράγοντα απο-νομιμοποίησης της διανομής και της εργασίας των μεταναστών.
Η ιδιόμορφη επιλεκτική μεταναστευτική πολιτική και στην Ελλάδα είναι συνειδητή επιλογή και έχει διπλό στόχο:
α) τη διατήρηση των μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς σε συνθήκες υπερ-εντατικής εκμετάλλευσης και σε καθεστώς ατυπικών εργασιακών σχέσεων μειωμένων ή καθόλου κοινωνικών δικαιωμάτων, άρα χαμηλού εργασιακού κόστους και παράλληλα
β) την αξιοποίηση της εργασίας των μεταναστών με τους παραπάνω όρους ως μέσον για την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Να επαναλάβουμε ότι σε όλη την Ευρώπη έχουμε:
Συντονισμένη προσπάθεια προώθησης και καθιέρωσης του «αξιώματος» της flexicurity στις εργασιακές πολιτικές
Αλλαγή του προσανατολισμού της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής στρατηγικής
Γιʼ αυτό δε συνειδητά διαχωρίζουν τα πεδία της απασχόλησης από την οικονομική μετανάστευση.
Οι μεν πολιτικές απασχόλησης υπάγονται στην κατηγορία Απασχόληση και κοινωνικές πολιτικές
Οι δε μεταναστευτικές στρατηγικές στη κατηγορία της Δικαιοσύνης, ελευθερίας και ασφάλειας.
Επίσης μπροστά στην αύξηση της ανεργίας λόγω της οικονομικής κρίσης προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τη μετανάστευση ως εύκολος στόχος για όλα τα δεινά της αδιέξοδης νέο-φιλελεύθερης πολιτικής.
Η οικονομική κρίση και η εξασφάλιση εργαζομένων χαμηλού εργατικού κόστους κρύβονται πίσω από κάθε προσπάθεια όπου μερίδα εργαζομένων θα πρέπει πάλι να θυσιαστούν για να επιχειρηθεί ή έξοδος από την διεθνή οικονομική κρίση
Η Αριστερά οφείλει να οφείλει και έχει εναλλακτική πρόταση για την μετανάστευση ικανή όχι μόνο να δώσει λύσεις στα πραγματικά προβλήματα της εργασίας αλλά να συσπειρώσει ευρείες κοινωνικές δυνάμεις στον αγώνα για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ρατσισμό και διακρίσεις και ιδίως αυτό το δεύτερο οφείλει με ταχείς ρυθμούς να το θέτει στις προτεραιότητές της πριν τα συντηρητικά αντανακλαστικά κυριαρχήσουν σε όλη τη κοινή γνώμη και κυρίως ανάμεσα στους εργαζόμενους.
Μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να έχει εκπτώσεις, δεν μπορεί να εξασφαλίζει διαφορετικούς όρους για τους μετανάστες, δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι , όμως ορισμένοι πολίτες σε ορισμένα θέματα επιτρέπεται να είναι λιγότερο όσοι από κάποιους άλλους.
Και πρέπει να συμβάλλουμε ώστε να αλλάξει η ατζέντα και να μπουν επί τάπητος τα πραγματικά προβλήματα της εργασίας και της κρίσης που καλούνται να πληρώσουν έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι.
O ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει πέντε άξονες μέτρων για μια διαφορετική μεταναστευτική-προσφυγική πολιτική, προς όφελος όλων των εργαζομένων, ελλήνων και μεταναστών:
Πρέπει να ξεκινήσει μια νέα, ανοιχτή και διαρκής διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών με προϋποθέσεις οι οποίες δεν θα έχουν ως στόχο να αποκλείσουν τους μετανάστες από τη δυνατότητα μιας νόμιμης ζωής, αλλά να τους εντάξουν, με απόδοση αριθμού φορολογικού μητρώου, με ένταξη στα ασφαλιστικά ταμεία.
Μια τέτοια διαδικασία θα μείωνε τα ελλείμματα στα ταμεία του ΙΚΑ με επιπλέον έσοδα χτυπώντας την εισφοροδιαφυγή, θα χτυπούσε κυκλώματα και εγκληματικότητα και ιδίως την ανασφάλιστη και ελαστική εργασία ντόπιων και μεταναστών εργατών και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.
Κι αυτό προϋποθέτει την απαραίτητη συνεργασία ή και διεκδίκηση. Συνεργασία με άλλες χώρες της Ε.Ε. ή και διεκδίκηση στο πλαίσιο της Ε.Ε. μιας άλλης πολιτικής.
Κέντρα ανοιχτά πραγματικής φιλοξενίας και όχι κράτησης, που θα προσφέρουν λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα των νεοεισερχόμενων μεταναστών, που είτε είναι άστεγοι, είτε ζουν σε άθλιες συνθήκες μαζικής κατοικίας. Μιλάμε για ανοιχτούς ξενώνες στέγασης και όχι για κέντρα κράτησης ή στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το μόνο που μπορεί να αποφέρουν είναι για μερικά 24ωρα να αδειάσουν μια περιοχή. Δεν είναι καθόλου αποτελεσματικές, Είναι απάνθρωπες. Η αστυνομία πρέπει να απεμπλακεί από τη διαδικασία χορήγησης ασύλου.
Α) Με την υγειονομική παρέμβαση στους χώρους μαζικής διαμονής μεταναστών και τη συστηματική παροχή ιατρικής βοήθειας, με στόχο την πρόληψη αλλά και την περίθαλψη, όπου αυτό είναι αναγκαίο, με μέριμνα των δημοτικών ιατρείων αλλά και των νοσοκομείων του ΕΣΥ.
Β) Με τη συγκρότηση σε μόνιμη βάση κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών φροντίδας, με σκοπό την κοινωνική ένταξη νεοεισερχόμενων αλλά και μόνιμα εγκατεστημένων μεταναστών. Κι εδώ πρέπει να παίξει ρόλο η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με αρμόδια Υπουργεία, έστω να ενισχυθούν οι υπάρχουσες δομές, (όπως τα μαθήματα ελληνικών για μετανάστες, η νομική βοήθεια, το street work κλπ).
Γ) Με άμεσες παρεμβάσεις και έργα για τη γενικότερη αναβάθμιση υποβαθμισμένων λαϊκών γειτονιών με τη δημιουργία ελεύθερων χώρων, σχολείων, πολιτιστικών κέντρων, κέντρων νεότητας, αθλητικών εγκαταστάσεων. Όλα αυτά βεβαίως, διασφαλίζοντας καλύτερες και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, που θα ανακουφίζουν τους κατοίκους των συγκεκριμένων υποβαθμισμένων περιοχών.
Δ) Με παρεμβάσεις άμεσης στήριξης των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις περιοχές που έχουν γκετοποιηθεί. Εκεί όπου αποδεδειγμένα οι επιχειρηματίες αυτοί, οι μικρομεσαίοι έχουν πάρα πολύ χαμηλό τζίρο το τελευταίο διάστημα και δεν φταίνε αυτοί. Παρεμβάσεις που πρέπει να συνοδευτούν και από παρεμβάσεις στήριξης των ίδιων των μεταναστών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή όμηροι στα κυκλώματα της εγκληματικότητας.
Τέλος, η χώρα μας πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διεκδίκηση μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής που, πρώτον, θα στηρίζει ουσιαστικά τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των αιτιών της μετανάστευσης. Τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους, την περιβαλλοντική καταστροφή από πετρελαϊκές μεταλλευτικές και άλλες πολυεθνικές εταιρείες, την έλλειψη νερού.
Και δεύτερον, η Ε.Ε. πρέπει να στηρίξει με ειδικά ευρωπαϊκά προγράμματα κοινωνικές υποδομές στις χώρες υποδοχής των μεταναστών, όπως είναι η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου.
1. Τι λένε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για τα ζητήματα δικαιωμάτων και μετανάστευσης
ΝΔ
Η ΝΔ στο πεδίο της μεταναστευτικής πολιτικής, ιδίως μετά τις Ευρωεκλογές, υιοθέτησε απολύτως την ατζέντα που διαμορφώνει ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη (με τον οποίο δηλώνει ότι δεν συνεργάζεται επειδή είναι «ακραίος»): πολιτική «μηδενικής ανοχής», με επιχειρήσεις-σκούπα κατά των μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, εγκλεισμού τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, περαιτέρω γκετοποίηση χωρίς καμία μέριμνα επίλυσης των υπαρκτών κοινωνικών ζητημάτων.
Πρόκειται για μια ξενοφοβική αντιμεταναστευτική πολιτική που δεν επιδεινώνει μόνο τη ζωή των μεταναστών, αλλά δεν σώζει και κανέναν έλληνα εργαζόμενο από τη φτώχεια, την υποβάθμιση της ζωής, την ανεργία, τους μισθούς και συντάξεις πείνας που διατήρησε η κυβερνητική πολιτική με στόχο την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την αύξηση της κερδοφορίας των εργοδοτών σε μια σειρά από κλάδους της οικονομίας.
Η ΝΔ:
Ποινικοποίησε τη «λαθρο»-μετανάστευση τη στιγμή που δεν υπάρχει ουσιαστικά νόμιμος τρόπος εισόδου στην Ελλάδα για εργασία από χώρες εκτός ΕΕ. Το υπάρχον νομικό πλαίσιο περί «μετάκλησης εργαζομένων» είναι πρακτικά ανεφάρμοστο για τη συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών και των εργοδοτών.
Ξόδεψε τα χρήματα των φορολογούμενων (ελλήνων και μεταναστών) για νέους συνοριοφύλακες και αστυνομικούς, απελάσεις και επαναπροωθήσεις, συστήματα ασφαλείας και φυλακές για μετανάστες, που δεν απέτρεψαν κανένα απελπισμένο άνθρωπο από την αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης στην Ευρώπη. Ενώ πολλαπλασίασαν τους θανάτους στα σύνορα, τα περιστατικά απάνθρωπης μεταχείρισης κρατουμένων, τα βασανιστήρια και τους εξευτελισμούς εξαθλιωμένων ανθρώπων.
Όλες αυτές οι δαπάνες αφαιρούνται ασφαλώς από την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια, τη δασοπροστασία, επιβαρύνοντας αφάνταστα τον κρατικό προϋπολογισμό σε περίοδο κρίσης.
Δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Ώθησε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες σε άλλες γειτονιές των πόλεων και περιοχές, γέμισε τα κρατητήρια και τα υπάρχοντα στρατόπεδα συγκέντρωσης με εξαθλιωμένους ανθρώπους, ανήγαγε τη μεταναστευτική πολιτική σε «υπόθεση της αστυνομίας».
Ανήγαγε με την πολιτική της τις ρατσιστικές φωνές και πρακτικές, τον κοινωνικό αυτοματισμό και την αυτοδικία ομάδων πολιτών κατά μεταναστών και προσφύγων σε «δικαιολογημένη αγανάκτηση».
ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ, διά του προέδρου του, έκανε ορισμένες ασαφείς εξαγγελίες μιας μεταναστευτικής πολιτικής με στόχο «σαφείς κανόνες εισδοχής» των μεταναστών και «προστασία των συνόρων», με στόχο την ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία και την απόδοση «σε εύλογο χρονικό διάστημα» (που δεν καθορίζεται) πολιτικών δικαιωμάτων στα παιδιά των μεταναστών. Έστω και αυτές οι αφηρημένες εξαγγελίες όμως έρχονται σε αντίθεση με τις δημόσιες δηλώσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ μετά τις Ευρωεκλογές, όταν συντασσόμενος και αυτός με την ατζέντα Καρατζαφέρη, διακήρυσσε την επιλογή του για «πολιτικές μηδενικής ανοχής ενάντια στη λαθρομετανάστευση».
Ο κ. Παπανδρέου δεν λέει λέξη για τη συνθήκη του ΔΟΥΒΛΙΝΟΥ ΙΙ, για την κατάργηση του πολιτικού ασύλου, για την υπόθαλψη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, για τις αποθήκες ανθρώπινων ψυχών σαν την Παγανή στη Μυτιλήνη. Δεν δεσμεύτηκε για κέντρα υποδοχής, δεν κατάγγειλε εκείνη την ευρωπαϊκή πολιτική που μετατρέπει την Ελλάδα σε χωροφύλακα της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα χώρες και οργανισμοί καταγγέλλουν την Ελλάδα για ρατσισμό και πολιτική διακρίσεων.
Δεν έκανε καμία αναφορά για την ένταξη των μεταναστών και προσφύγων που βρίσκονται ήδη και εργάζονται στη χώρα επί σειρά ετών ενώ στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων.
2. Μετανάστες και πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα, αυξάνουν το ΑΕΠ και στηρίζουν πολλούς τομείς της οικονομίας. Η άρνηση νομιμοποίησης των μεταναστών και χορήγησης ασύλου στους πρόσφυγες υπονομεύει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων.
Α. Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που ζουν στη χώρα, στηρίζουν νευραλγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας. Τόσο στην περίοδο της οικονομικής ανάπτυξης (π.χ. Ολυμπιακά έργα), όσο και στη σημερινή περίοδο της κρίσης, που επιχειρείται περαιτέρω απορρύθμιση των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων, ντόπιων και μεταναστών. Πολλοί από αυτούς στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων με ευθύνη των διαδοχικών κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (σύμφωνα με την ΝΔ περί τις 300.000 αλλοδαποί εκτός ΕΕ βρίσκονται στη χώρα χωρίς χαρτιά).
Επισημαίνουμε πως χωρίς τους μετανάστες εργαζομένους:
-οι φράουλες, οι ελιές και τα πορτοκάλια, θα σάπιζαν στα χωράφια
- χιλιάδες ηλικιωμένοι άνθρωποι και μικρά παιδιά θα έμεναν χωρίς καμιά βοήθεια στο σπίτι
- τα ασφαλιστικά ταμεία θα είχαν 1 δις Ευρώ περισσότερα ελλείμματα. Βεβαίως αυτά είναι μόνο τα έσοδα από τις εισφορές των νομίμων, την ίδια στιγμή που τεράστια ποσά εισφοροδιαφεύγουν ακόμη από την αδήλωτη εργασία των ανθρώπων «χωρίς χαρτιά».
- ο τουρισμός, η εμπορική ναυτιλία, η ένδυση η οικοδομή, καθώς και πολλοί τομείς υπηρεσιών (π.χ. συνεργεία καθαρισμού, ταχυμεταφορές, κ.λ.π.) θα μαράζωναν ολοκληρωτικά
- χιλιάδες σπίτια και μαγαζιά θα έμεναν ξενοίκιαστα
- Ολόκληρες περιοχές της περιφέρειας θα ερήμωναν και πολλά σχολεία της υπαίθρου θα έκλειναν.
- χιλιάδες θέσεις εργασίας ελλήνων εργαζομένων θα χάνονταν:
Μελέτη που εκπόνησε ερευνητική ομάδα του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό τον αναπληρωτή καθηγητή Αντώνη Κόντη (Αύγουστος 2008), παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Όπως κατέδειξε η έρευνα, αν το 90% των μεταναστών εγκατέλειπε τη χώρα, τουλάχιστον 100.000 θέσεις εργασίας θα έμεναν κενές. Από την άλλη, οι μετανάστες αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% του πληθυσμού της χώρας και, ως εκ τούτου, αποτελούν υπολογίσιμη ομάδα καταναλωτών, η οποία δημιουργεί επιπλέον ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες, άρα οδηγεί σε αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης. Σύμφωνα με τη μελέτη, για να καλυφθεί αυτή η πρόσθετη ζήτηση, απασχολούνται έως 124.00 εργαζόμενοι, εκ των οποίων 100.000 είναι Έλληνες. Η άμεση συμβολή των μεταναστών στη δημιουργία του ΑΕΠ της χώρας ανήλθε σε 2,3%-2,8% το 2004.
Σύμφωνα με άλλους ερευνητές, οι δημόσιες δαπάνες επιβαρύνονται λιγότερο από τον μεταναστευτικό, παρά από τον γηγενή πληθυσμό. Ενώ οι μετανάστες πληρώνουν έμμεσους ή και άμεσους φόρους, δεν παίρνουν ακόμα συντάξεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Ακόμα και τη νοσοκομειακή περίθαλψη, επειδή οι περισσότεροι είναι νεαρής ηλικίας δεν τη χρησιμοποιούν όσο οι Έλληνες.
Β. Παρά την πολλαπλή συμβολή των μεταναστών και προσφύγων στην οικονομία και την κοινωνία, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων παραμένει χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα και περιθωριοποιείται, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ:
Όσοι μετανάστες έχουν κάποιου τύπου νόμιμη διαμονή στη χώρα την απέκτησαν μόνο αφού ήδη εργάζονταν παράτυπα στη χώρα, κατά τις μερικές νομιμοποιήσεις του 1997 και του 2000 ενώ οι προϋποθέσεις της τελευταίας διαδικασίας νομιμοποίησης για εργασία (Ν.3386/2005 και των λοιπών διατάξεων και νόμων που ακολούθησαν), απέκλεισαν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες εργαζομένους από την απόκτηση άδειας παραμονής. Έτσι:
Για όσους οικονομικούς μετανάστες εισήλθαν στη χώρα μετά τις 1-1-2005 εντεύθεν, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα νομιμοποίησης για εργασία, παρόλο που δεκάδες χιλιάδες ζουν και εργάζονται στη χώρα επί σειρά ετών.
Δεκάδες χιλιάδες νόμιμοι μετανάστες ωθούνται εκτός διαδικασίας ανανέωσης των αδειών παραμονής τους, όταν κάποια στιγμή αδυνατούν να προσκομίσουν τα αναγκαία δεδουλευμένα ένσημα ή να πληρώσουν από την τσέπη τους όσα από αυτά δεν εξασφαλίζουν από τους εργοδότες τους.
Για τους πρόσφυγες ασκείται μια απάνθρωπη πολιτική άρνησης του δικαιώματος ασύλου, με ποσοστά έγκρισης αιτημάτων ασύλου που κυμαίνονται κάτω του 1% και αποτελούν αρνητικό ρεκόρ για την Ε.Ε.
Πολλά παιδιά μεταναστών γίνονται παράνομα στα 18 τους αν δεν μπορέσουν να αποδείξουν εργασιακή ιδιότητα.
Το αποτέλεσμα αυτής της αντιμεταναστευτικής και αντιπροσφυγικής πολιτικής είναι δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες να εργάζονται σε συνθήκες ανασφάλιστης εργασίας χωρίς δικαιώματα, με αποτέλεσμα να κερδίζουν υπέρογκα ορισμένοι «λαθρο»-εργοδότες και παράνομα κυκλώματα νομιμοποιητικών εγγράφων, να ενισχύεται η παραβατικότητα λόγω της εκμετάλλευσης εξαθλιωμένων ανθρώπων από εγκληματικά κυκλώματα, να απορυθμίζονται οι εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων, ντόπιων και μεταναστών.
Γ. Η κρίση ανατρέπει τα δεδομένα;
Ακούμε διαρκώς πως η χώρα δεν χωράει άλλους «λαθρο»-μετανάστες, ενώ έρχονται διαρκώς καινούριοι. Η πραγματικότητα είναι πως ελλείψει δημοσίων επενδύσεων και μέτρων προστασίας των εργαζομένων από τις απολύσεις - με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης - χάνονται πάρα πολλές θέσεις εργασίας τόσο για έλληνες όσο και για μετανάστες εργαζομένους.
Η συρρίκνωση της αγοράς εργασίας οδηγεί δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που παραμένουν άνεργοι επί σειρά μηνών, καθώς και κάποιους που εισήλθαν σχετικά πρόσφατα στη χώρα και ανακαλύπτουν πως δεν υπάρχουν πολλές θέσεις εργασίας, να αναχωρούν εθελουσίως για άλλους προορισμούς ή να επιστρέφουν στις χώρες καταγωγής τους.
Όμως τόσο όσοι μετανάστες/πρόσφυγες έχουν προορισμό την Ελλάδα, όσο και εκείνοι που εξαρχής έχουν διαφορετικούς προορισμούς, συστηματικά εμποδίζονται από τα δρακόντεια μέτρα αποτροπής της εξόδου προς την ενδοχώρα της Ε.Ε. στα δυτικά σύνορα της χώρας. Με αποτέλεσμα πολλοί να εγκλωβίζονται και να περιθωριοποιούνται ενώ ταυτόχρονα επιβαρύνονται διάφορες περιοχές της χώρας και συνοικίες των πόλεων (Κέντρο Αθήνας, Άγιος Παντελεήμονας, Πάτρα, κ.λ.π.).
Η οικονομική κρίση μειώνει τη ροή νέων μεταναστών/προσφύγων, καθώς πληροφορούνται από γνωστούς και συγγενείς τους που ήδη βρίσκονται στην Ευρώπη πως δεν υπάρχουν τόσες ευκαιρίες για εργασία όσες τα προηγούμενα χρόνια. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., τους έξι πρώτους μήνες του 2009 συνελήφθησαν 57.075 μετανάστες χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, ενώ για όλο το 2008 είχαν γίνει 146.337 συλλήψεις μεταναστών χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα. Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη αναλογική μείωση, τη στιγμή που οι αστυνομικοί έλεγχοι εντάθηκαν και η πιθανότητα συλλήψεων πολλαπλασιάστηκε. Επίσης – πάλι με στοιχεία της ΕΛΑΣ - έχει μειωθεί εντυπωσιακά ο αριθμός εισόδου μεταναστών που συλλαμβάνονται φέτος στο Αιγαίο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε σχέση με την περσινή χρονιά.
Συμπερασματικά: Παρότι το μεταναστευτικά – προσφυγικά ρεύματα παρουσιάζουν τάση μείωσης, η πολιτική της Ευρώπης-Φρούριο που μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα-κρατητήριο μεταναστών, δυσχεραίνει τη διακίνησή τους για εξεύρεση εργασίας σε άλλες χώρες – προορισμούς. Με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στη χώρα δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που ελλείψει κοινωνικών πολιτικών, περιθωριοποιούνται σε ένα αξιοσημείωτο ποσοστό.
3. Ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία, σημαίνει καλύτερη ζωή για όλους τους πολίτες
Μια πραγματική πολιτική διεξόδου από την οικονομική κρίση προς όφελος όλων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται να παίρνει υπόψη της τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Όχι ως «κίνδυνο» και «απειλή» για τη χώρα. Αλλά ως παράγοντα συμβολής και προόδου της κοινωνίας. Ο «πόλεμος» που ξεκίνησε η ΝΔ στους «λαθρο»-μετανάστες και συναίνεσε το ΠΑΣΟΚ, έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις τόσο στους ίδιους, όσο και στους Έλληνες πολίτες. Αντίθετα μια πολιτική ένταξης των μεταναστών και προσφύγων θα ωφελήσει πολλαπλά το σύνολο της κοινωνίας:
Προτείνουμε μια διευρυμένη νομιμοποίησης των οικονομικών μεταναστών, χορήγησης πολιτικού ασύλου στους πρόσφυγες, δημιουργίας υποδομών υποδοχής και φιλοξενίας, από-γκετοποίησης των περιοχών όπου παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση μεταναστών, διεκδίκησης μιας άλλης Ευρωπαϊκής πολιτικής για τους μετανάστες και πρόσφυγες.
Τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μαζικό και πρωτόγνωρο νεοπροσφυγικό φαινόμενο, οι αιτίες του οποίου είναι γνωστές από παλιά. Η φτώχια, οι πόλεμοι, η τεράστια ανισότητα της κατανομής του πλούτου στο πλανήτη. Η Ευρώπη και ιδίως οι χώρες του νότου γίνονται αποδέκτες μαζικών προσφυγικών κυμάτων, γιατί η Ασία και η Αφρική θερίζονται από την πείνα τις επεμβάσεις, τους συνακόλουθους εμφύλιους και την άγρια οικονομική εκμετάλλευση από την πλευρά της Δύσης.
Η απάντηση της χώρας μας και συνολικά της Ευρώπης κινείται στους εξής δύο άξονες… «αφενός στρατιωτική θωράκιση των συνόρων ώστε να αναχαιτίζεται η είσοδος (με τραγικό βέβαια κόστος σε ανθρώπινες ζωές..) και αφετέρου δραστικός περιορισμός των δυνατοτήτων κοινωνικής ένταξης για όσους – ες διάβηκαν τα σύνορα. Έτσι λοιπόν καμιά νέα διαδικασία νομιμοποίησης μετά το 2005 δεν έχει δρομολογηθεί στη χώρα μας, οι ανανεώσεις αδειών παραμονής είναι προβληματικές ενώ τα αιτήματα ασύλου πρακτικά απορρίπτονται εξ ορισμού και μάλιστα με διαδικασίες εκτός πλαισίου δημοκρατικής νομιμότητας που έχουν καταγγελθεί από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και την Διεθνή Αμνηστία. (Με πρόσφατο παράδειγμα το Π.Δ.81, βάσει του οποίου ανατίθεται στους Αστυνομικούς Διευθυντές η εξέταση χορήγησης ασύλου και καταργείται το δικαίωμα εξέτασης σε βʼ βαθμό).
Το επόμενο βήμα για τους νομιμοποιούμενους πρόσφυγες και μετανάστες/τριες είναι οι φυλακίσεις, οι απελάσεις και οι παράνομες επαναπροωθήσεις.
Ένα σοβαρό λοιπόν κοινωνικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται από τα Σώματα Ασφαλείας: την Αστυνομία, το Λιμενικό, την Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή (FRONTEX).
Είναι προφανές ότι πρόκειται για μία πολυδάπανη, αναποτελεσματική και άρα παράλογη πολιτική. Οι πρόσφυγες δεν έχουν γυρισμό, δεν αναχαιτίζονται. Όσο οι πατρίδες τους είναι αβίωτες, θα κατακλύζουν την Ευρώπη, θα κατακλύζουν την Ελλάδα. Πως θα περιφρουρηθεί όλο το Αιγαίο; Όλος ο Έβρος, τα σύνορα με την Αλβανία, με την FYROM, με τη Βουλγαρία; Και με τι κόστος; Που θα είναι πάντως μεγαλύτερο από το κόστος παροχής στοιχειωδών κοινωνικών φροντίδων στους ανθρώπους αυτούς..
Κι ενώ βλέπουμε ότι οι πολιτικές φύλαξης των συνόρων δεν απέτρεψαν τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι επιδείνωσαν τα πράγματα: ενίσχυσαν τα κυκλώματα διακίνησης, αύξησαν την επικινδυνότητα, δυσχέραιναν τις διαδρομές, εντός δε των συνόρων επέτειναν την περιθωριοποίηση, την εξαθλίωση, την παραβατικότητα. Και τις συνέπειες κλήθηκαν να τις πληρώσουν τα πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού των πόλεων, που τώρα πλέον, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, έγιναν εύκολα ακροατήρια του λόγου της Ακροδεξιάς και σύρθηκαν, με την αδιάκοπη βοήθεια των κυρίαρχων ΜΜΕ σε μία λανθασμένη ανάγνωση της πραγματικότητας; φταίνε οι ορδές των μεταναστών για την εργασιακή ανασφάλεια και την ανεργία, για την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Το μεταναστευτικό ζήτημα μεθοδικά και οργανωμένα, διολίσθησε σε «πρόβλημα που προκαλούν οι ίδιοι οι μετανάστες» κι αυτή τη διολίσθηση δεν την έκανε καταρχήν ο ΛΑΟΣ και ο Καρατζαφέρης. Την έκανε η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ γιατί αυτά τα δύο κόμματα είχαν την ευθύνη της μεταναστευτικής πολιτικής όλα τα προηγούμενα χρόνια, όπως είχαν και έχουν την ευθύνη της εξαθλίωσης των μεταναστών και της Ελληνικής Κοινωνίας.
Η Τ.Α. στην Αχαΐα και την Πάτρα είναι χαρακτηριστική περίπτωση. Επί σειρά ετών η Νομαρχία και η Δημοτική Αρχή αρνήθηκαν να λάβουν στοιχειώδη μέτρα για την αξιοπρεπή διαβίωση των προσφύγων στην πόλη μας και φρόντισαν να διογκωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια για τον καταυλισμό των Αφγανών ώστε τελικά να καταστεί η ίδια η ύπαρξη των δύστυχων προσφύγων το πρόβλημα και όχι η πολιτική ανεπάρκεια της ηγεσίας της πόλης. Προκειμένου δε να καλύψουν τις πολιτικές τους ευθύνες η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η Τ.Α. του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασαν να νομιμοποιήσουν τα ΜΑΤ και την Αστυνομία να αναλάβουν να «λύσουν» κοινωνικό πρόβλημα.
Οι Προτάσεις μας:
· Η πολυδάπανη πολιτική αστυνόμευσης, όχι μόνο δεν λύνει προβλήματα, αλλά τα διογκώνει ενώ συνιστά υποχώρηση από τις αξίες του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης και προσβάλλει το παρελθόν μας ως λαού που έχει ζήσει την μετανάστευση και τις διακρίσεις που τη συνοδεύουν.
· Ζητάμε την κατάργηση των σημερινών κέντρων κράτησης Αλλοδαπών.
· Απαιτούμε τη δημιουργία ανοικτών χώρων Υποδοχής και Φιλοξενίας με αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης και με υπηρεσίες κοινωνικής και νομικής υποστήριξης και υγειονομικής φροντίδας.
· Ζητάμε την τήρηση της ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας ως προς τη χορήγηση πολιτικού ασύλου ή την αναγνώριση καθεστώτος επικουρικής προστασίας για τους πρόσφυγες πολέμου.
· Ζητάμε την εφαρμογή ενός συστήματος ανοικτής και διαρκούς νομιμοποίησης.
· Ζητάμε άμεσες παρεμβάσεις και έργα για την αναβάθμιση και υποστήριξη των γειτονιών που έχουν δεχθεί τα μεγαλύτερα φορτία, με τη δημιουργία ελεύθερων χώρων, σχολείων, αθλητικών εγκαταστάσεων, πολιτιστικών παρεμβάσεων κλπ
Παράλληλα η Ελλάδα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση μιας νέας Ευρωπαϊκής πολιτικής που:
1. Θα δίνει βάρος στη δημιουργία υποδομών για την ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων και όχι στα μέτρα αστυνομικού χαρακτήρα που ανακυκλώνουν το πρόβλημα αλλά δεν το αντιμετωπίζουν.
2. Θα στηρίζει ουσιαστικά τις χώρες προέλευσης μεταναστών και προσφύγων συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των αιτιών μετανάστευσης (πόλεμοι, φτώχεια, περιβαλλοντική καταστροφή από πετρελαϊκές, μεταλλευτικές και πολυεθνικές εταιρίες.)
3. Θα στηρίζει τη δημιουργία κοινωνικών υποδομών στις χώρες υποδοχής μεταναστών και προσφύγων, όπως η Ελλάδα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS