Ο ΣΥΡΙΖΑ, επιμένοντας στη λογική της ανάδειξης προγραμματικών ζητημάτων σʼ αυτή την εκλογική μάχη, παρουσίασε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ένα δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα.
Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασαν ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, o Παν.Λαφαζάνης, υπεύθυνος Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής του ΣΥΝ, υποψήφιος Β΄Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ, και ο Τρύφωνας Αλεξιάδης, υπεύθυνος Τμήματος Φορολογικής πολιτικής. Συντονιστής ο Τάκης Μαστρογιαννόπουλος, μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ.
… Καταγγέλλουν την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι λέει συγκεκριμένες προτάσεις πολύ ωραίες, μιλάει για κοινωνική πολιτική, για διασφάλιση της εργασίας, ωραία πράγματα, αλλά πώς θα τα καταφέρουμε όλα αυτά, διότι δεν υπάρχουν χρήματα.
Εδώ είναι που πρέπει να δώσουμε πολύ συγκεκριμένες απαντήσεις. Γιατί σ΄ αυτή τη χώρα παρήχθη πολύ πλούτος όλα τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίζει να παράγεται πλούτος, μόνο που ο πλούτος που παράγεται κατανέμεται άδικα. Και βεβαίως όλο το πρόγραμμά μας όλες οι στοχευμένες παρεμβάσεις μας για τη δημιουργία ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης, για την προστασία της απασχόλησης, για τις δημόσιες επενδύσεις που είναι απαραίτητες για την τόνωση της οικονομίας, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση και αναδιανομή του πλούτου μέσα από μια δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση.
Έχουμε ένα άδικο φορολογικό σύστημα που συρρέει πόρους από τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, από τους μισθωτούς, τους χαμηλόμισθους, τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους κι όχι απ΄ αυτούς που παράγουν, που κερδίζουν πάρα πολλά χρήματα.
Θα ήθελα λοιπόν να αναφερθώ στον βασικό πυρήνα της πρότασής μας. Μιλάμε για την ανάγκη να υπάρξει μια φορολογική μεταρρύθμιση η οποία θα αναδιανέμει τον πλούτο. Και αγωνιζόμαστε για ένα φορολογικό σύστημα που θα είναι κοινωνικά δίκαιο, οικονομικά αποδοτικό, απλό και αποτελεσματικό.
• Αγωνιζόμαστε για να αλλάξουν τα βασικά χαρακτηριστικά της παρούσας κατάστασης, δηλαδή για να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ στα επίπεδα των χωρών της Ε.Ε.
• Αγωνιζόμαστε για να αντιστραφεί η σχέση έμμεσων και άμεσων φόρων, που είναι μια σχέση που θάλεγε κανείς ότι αντανακλά την αδικία του φορολογικού μας συστήματος, μια σχέση η οποία είναι υπερβολικά άνιση υπέρ των έμμεσων φόρων, υπέρ της έμμεσης φορολογίας, έχουμε φτάσει κοντά στο 60-40. Και είναι μια σχέση που δεν την συναντά κανείς στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
• Αγωνιζόμαστε για να ελαφρυνθούν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και τα χαμηλά εισοδήματα και να μεταφερθεί το φορολογικό βάρος στα μεγάλα και πολύ μεγάλα εισοδήματα. Και εδώ θα δούμε ότι η χώρα μας, σε σχέση με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, έχει πάρα πολύ χαμηλό φορολογικό συντελεστή των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Και εκεί χάνονται πολλά δισεκατομμύρια ετησίως. Και βεβαίως αν όλα αυτά τα συμπεριλάβει κανείς με την απίστευτη φοροδιαφυγή, με την φοροκλοπή, με την φοροαποφυγή, που είναι πολιτική επιλογή -και πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη πολιτική βούληση για την καταπολέμησή τους. Δεν είναι ένα τεχνικό πρόβλημα. Υπάρχει έλλειψη πολιτικής βούλησης. Διότι αυτοί που φοροαποφεύγουν, φοροδιαφεύγουν με μεγάλα ποσά δεν είναι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, είναι μεγαλοεπιχειρηματίες που συστηματικά φοροδιαφεύγουν. Κι αν δεν έχεις πολιτική βούληση να συγκρουστείς μαζί τους, δεν φτιάχνεις αποτελεσματικούς μηχανισμούς.
Αυτές είναι οι βασικές αρχές της πρότασης που θα αναδείξουμε πιο συγκεκριμένα στη συνέχεια της συνέντευξης. Θέλω να κλείσω όμως με δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα και με ένα γενικό σχόλιο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πώς όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, προτάσεις οι οποίες έχουν ενδεχομένως ένα περιεχόμενο και έχουν να κάνουν και με δικές μας παρεμβάσεις, διότι τις προτάσεις για ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα η Αριστερά τις καταθέτει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην ελληνική κοινωνία, όσο πηγαίνουμε πιο κοντά στις εκλογές, εξαγγελίες και προτάσεις που κατευθύνονται στον πυρήνα αυτής της λογικής, ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος, απαλείφονται, ξεχνιούνται.
Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: Τιμαριθμοποίηση φορολογικής κλίμακας. Ενώ και το ΠΑΣΟΚ μίλαγε, μέχρι πριν από λίγο διάστημα, για μια πρόταση που εμείς έχουμε καταθέσει εδώ και πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα -σας θυμίζω την ομιλία του κ. Παπανδρέου τον Μάιο στον ΣΕΒ- μίλησε για τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Ξεχάστηκε και στη ΔΕΘ και στις εξαγγελίες του τώρα. Και φυσικά υπάρχει μια θολούρα για την ενιαία φορολογική κλίμακα, χωρίς να προσδιορίζεται ποια θα είναι αυτή. Κουβέντα για τιμαριθμοποίηση.Δεύτερο παράδειγμα: Η φορολόγηση της υπεραξίας που πραγματοποιείται από βραχυχρόνιες χρηματιστηριακές συναλλαγές. Πρόταση η οποία είναι ακόμα ξεχασμένη -αν ανοίξετε στο διαδικτυακό τόπο του ΠΑΣΟΚ στις προτάσεις του, η οποία φυσικά έχει ξεχαστεί, στα συρτάρια- πριν ακόμα ανοίξουν οι κάλπες. Δεν λέμε για όταν θα είναι κυβέρνηση αύριο. Πριν ανοίξουν οι κάλπες έχουν ξεχαστεί αυτά.
Τα λέω αυτά γιατί έχει μια σημασία να δούμε το εξής. Απ΄ ότι φαίνεται, μετά τις εκλογές θα έχουμε κυβέρνηση. Και απ΄ ότι φαίνεται δεν είναι δεδομένο μόνο ότι θα έχουμε κυβέρνηση, είναι δεδομένο και ποια θα είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει. Και είναι γνωστό το μότο που θα χρησιμοποιηθεί για την αδυναμία να υλοποιηθούν ακόμα και οι πενιχρές υποσχέσεις που έχουν δώσει προεκλογικά στον ελληνικό λαό. Παραλάβαμε καμένη γη, τα ταμεία είναι άδεια. Αυτή θα είναι η απάντηση μετά τις εκλογές.
Έχουμε λοιπόν την αίσθηση ότι ζούμε ξανά περίπου παρόμοιες μέρες με τις μέρες του 1985, όπου το ΠΑΣΟΚ ερχόταν στον ελληνικό λαό και έλεγε, ψηφίστε μας για καλύτερες μέρες. Ψήφισε ο ελληνικός λαός και αυτό που ακολούθησε αντί για καλύτερες μέρες, ήταν μέρες σκληρής λιτότητας και καμία διάθεση βεβαίως για ρήξη με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην κατεύθυνση παρεμβάσεων στο φορολογικό σύστημα για την αναδιανομή του πλούτου.
Έτσι και τώρα. Και κυβέρνηση θα έχουμε και ξέρουμε ποια θα είναι και την πολιτική που θα ακολουθήσει την ξέρουμε. Αυτό που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία είναι ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή, στην κοινωνία, προκειμένου να πιέζει αποτελεσματικά και αποφασιστικά για μια διαφορετική πολιτική προς όφελος της κοινωνίας, των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων, των εργαζόμενων, των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των νέων. Και σ΄αυτά τα πλαίσια βεβαίως οι πιέσεις για ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα και για αναδιανομή του πλούτου θα πάρουν ένα πιο συγκεκριμένο και αποφασιστικό χαρακτήρα από την επομένη των εκλογών.»
α) Της καταπολέμησης της Φοροδιαφυγής της φοροκλοπής και της φοροαποφυγής. Είναι πλέον αναγκαιότητα η ύπαρξη αντίστοιχης πολιτικής βούλησης. Κιʼ αυτό διότι πάνω απʼ όλα θεωρούμε ότι η βασική αιτία της φοροδιαφυγής είναι η πλήρης απροθυμία των κυβερνώντων να την αντιμετωπίσουν. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το εξής παράδειγμα: Μισθωτός των 700 ευρώ σε μια ανώνυμη εταιρεία (ετήσιο εισόδημα 14 επί 700=9800), που αγοράζει αμάξι 12000 ευρώ, πρέπει να δικαιολογήσει στην εφορία, που βρήκε τα επιπλέον 2200 ευρώ(12000-9800). Ενώ ο επιχειρηματίας που σύστησε την ΑΕ, με ένα κεφάλαιο 15 εκατομμύρια ευρώ, δεν είναι υποχρεωμένος να εξηγήσει που βρήκε τα λεφτά. Αυτό οφείλεται στην ανυπαρξία «πόθεν έσχες» για την σύσταση ΑΕ. Η προκλητική αυτή εστία φοροδιαφυγής (όπως και πολλές άλλες π.χ ανυπαρξία «πόθεν έσχες» στην αγορά μετοχών ή ομολόγων) παρέμεινε ανέπαφη τόσο επί ΠΑΣΟΚ όσο και επί ΝΔ. Πως λοιπόν μπορούν να μας πείσουν ότι διαθέτουν την απαραίτητη πολιτική βούληση για την καταπολέμηση αυτού του τόσο αντικοινωνικού φαινομένου;
β) Αύξησης των φορολογικών συντελεστών για τις μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.
- θα έχει αφορολόγητα (π.χ. 300.000 ευρώ ανά άτομο και 600.000 ευρώ ανά οικογένεια) ώστε να μη θιγεί η μικρή και μεσαία περιουσία.
- θα έχει προοδευτική φορολογική κλίμακα.
- θα αποτελεί αποκλειστικό έσοδο της Αυτοδιοίκησης.
- θα καταργεί τα σχετικά τέλη.
- θα φορολογεί την κατοχή μεγάλης και πολύ μεγάλης περιουσίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS