Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής είναι η κρισιμότερη στη μεταδικτατορική Ελλάδα. Μετά από πέντε χρόνια της χειρότερης διακυβέρνησης που έχει γνωρίσει ο τόπος, η Ν.Δ. καταρρέει και το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να επιστρέψει στην εξουσία, όχι απλά αυτοδύναμο, αλλά παντοδύναμο. Πολλοί θεωρούν αυτή την εξέλιξη θετική. Πολλοί περισσότεροι σαν μικρότερο κακό από το προηγούμενο. Εγώ πιστεύω ότι θα είναι ένα άλλο κακό: Η διακυβέρνηση της χώρας θα γίνει πλήρως καθεστωτική, ενώ η αλαζονεία της εξουσίας θα ποδοπατάει – μετά τη δικαίωσή της από τη λαϊκή ψήφο – θεσμούς, νόμους, ανθρώπους. Δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε τι μας περιμένει την επόμενη δεκαετία. Να συνειδητοποιήσουμε τις αλλαγές στην πολιτική, στην εργασία, στην κοινωνία, στους θεσμούς που κρύβουν οι ψηφοθηρικές κορόνες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Πολλοί θα σκεφθούν ότι αυτά είναι υπερβολές. Ίσως. Αλλά εγώ αδυνατώ να διακρίνω τις ποιοτικές διαφορές στα δύο κόμματα εξουσίας. Αδυνατώ να διακρίνω ποιο είναι «αριστερό» και ποιο» δεξιό» από τις προτάσεις του, τις θέσεις που υποστηρίζουν, το λεξιλόγιό τους.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ζούμε μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία του καπιταλισμού. Μια κρίση συστηματική. Μια κρίση, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, του καπιταλισμού. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ μας λένε ότι μπόρα είναι και θα περάσει. Ας κάνουμε υπομονή και σε δύο – τρία χρόνια όλα θα είναι όπως χθες και καλύτερα από χθες. ʽΗ λένε συνειδητά ψέματα ή είναι επικίνδυνα ηλίθιοι.
Η ανάκαμψη που τους τελευταίους μήνες όλο προαναγγέλλεται και ποτέ δεν έρχεται είναι μακριά και θα στοιχίσει ακριβά στον κόσμο της εργασίας. Θα στοιχίσει ακριβά όχι μόνο με όρους χρηματικής απώλειας, αλλά με όρους ζωής, επιβίωσης, περιβάλλοντος, κοινωνικού ρόλου, προσωπικής αξιοπρέπειας. Για εκατομμύρια ανθρώπους το θέμα της εργασίας είναι και πάλι κεντρικό.
Την έχουν χάσει, τη χάνουν - ολικά ή μερικά - ή δεν την έχουν καν βρει οι νεώτεροι. Ανακαλύπτουν ότι χωρίς αυτή είναι πρώην πολίτες. Είναι εξόριστοι στη χώρα τους. Ποτέ το αίσθημα αποκλεισμού των αδύνατων τάξεων δεν ήταν τόσο ισχυρό και ποτέ η πολιτική εκπροσώπησή τους τόσο αδύναμη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν γνωρίζω αν η κατάρρευση του συστήματος οδηγήσει σε ένα άλλο καλύτερο κόσμο, αλλά είμαι σίγουρος ότι το σύστημα ετοιμάζει για τα επόμενα χρόνια μια από τις μεγαλύτερες λεηλασίες στην ιστορία του κόσμου με θύματα για μια ακόμη φορά τους εργαζόμενους και το φυσικό περιβάλλον. Και θα γίνει και πάλι με την απροκάλυπτη απαλλοτρίωση του δημόσιου πλούτου και στο τιμόνι τους ίδιους πολιτικούς, που εδώ και 25 χρόνια μας υπόσχονται ότι θα ευημερήσουμε με χαμηλότερους μισθούς, χαμηλότερες συντάξεις, επισφαλή εργασία, ελεύθερες απολύσεις. Τα ίδια οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα που χρεοκόπησαν τη χώρα πλουτίζοντας από την κερδοσκοπία προσπαθούν σήμερα να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να πλουτίσουν περισσότερο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτό που λείπει δεν είναι το «μοντέλο σωτηρίας» της «ελεύθερης αγοράς», αυτό υπάρχει. Αυτό που λείπει, αυτό που ζητάει η κοινωνία, οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι αποκλεισμένοι, είναι η πρόταση της Αριστεράς. Αυτό που χρειάζονται είναι η πολιτική εκπροσώπησή τους για να ανατρέψουν αυτό το μοντέλο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σε αυτές τις μέρες που συμμετείχα στον προεκλογικό αγώνα δεχόμουν συνεχώς το ερώτημα «γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ»; «γιατί είσαι με τον ΣΥΡΙΖΑ»; «γιατί να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ»; Το ίδιο ερώτημα έθεσα και στον εαυτό μου όταν μου έγινε η πρόταση να είμαι υποψήφιος. Και η απάντησή μου σε αυτούς που ρωτούν είναι αυτή που έδωσα και στον εαυτό μου: Η χώρα, οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, εγώ, εσείς, έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν όπως είναι. Ότι η δημοκρατία ψαλιδίζεται, ότι οι νεοφιλελεύθερες συνταγές, είτε έχουν γεύση γαλάζια, είτε πράσινη, οδηγούν τους πολλούς στην καταστροφή. Ότι οι νεωτερικές ιδέες των μεταμοντέρνων αριστερών και δεξιών οδηγούν την ανθρωπότητα ολοταχώς σε ένα νέο μεσαίωνα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η κοινωνία ζητάει μια νέα πολιτική πρόταση, ένα νέο όραμα, έναν άλλο κόσμο. Είναι καιρός για την Αριστερά να ανταποκριθεί. Οι καιροί που έρχονται είναι οι καιροί του ΣΥΡΙΖΑ. Η μαγιά υπάρχει και ο μόνος που μπορεί να ζυμώσει για να μην ξεφουσκώσει η πίτα είναι η αριστερά που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η Αριστερά που προσπαθεί να καταλάβει το καινούργιο που γεννιέται, που δεν φοβάται να ανοιχθεί οργανωτικά και πολιτικά σε νέες άγνωστες θάλασσες. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αριστερά που έχει προτάσεις για να ικανοποιηθούν οι υλικές ανάγκες των πολιτών χωρίς να ελαστικοποιηθούν οι θεμελιώδεις αξίες της Δημοκρατίας, το δικαίωμα στην εργασία, στην Παιδεία, στην Υγεία. Το δικαίωμα της ισότητας, της αλληλεγγύης των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Αριστερά που δίνει φωνή σε όσους αρνούνται να εκποιήσουν την αξιοπρέπεια, την ελπίδα, το ήθος, τις μνήμες της Αριστεράς. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η φωνή όσων έχουν τη δύναμη να συνεχίζουν να κάνουν λάθη αντιστεκόμενοι σε «αυτόν τον κόσμο που δεν τους αρέσει».
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Έναν πόλεμο που δεν πρέπει μόνο να τον δώσουμε, αλλά πρέπει να τον κερδίσουμε. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να εμποδίσει την συντηρητική - νεοφιλελεύθερη επανάσταση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Αλλιώς ας ετοιμαστούμε για ακόμη χειρότερες μέρες. Χωρίς την αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ η ζωή των πολλών στη μεταμοντέρνα δημοκρατία του 21ου αιώνα θα είναι εφιαλτική.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS