(από τα πρακτικά της Bουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως θα καταλάβατε τόσο από τη χθεσινή δική μου τοποθέτηση όσο και από τις ομιλίες όλων των Βουλευτών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς –δυστυχώς λίγοι είχαν τη δυνατότητα να πάρουν το λόγο- έχουμε επιλέξει να συνεχίσουμε την τακτική που είχαμε στην προεκλογική περίοδο.
Μιλήσαμε συγκεκριμένα καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις, καταθέτοντας ένα εναλλακτικό πρόγραμμα διεξόδου από τη μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση. Αυτό κάναμε όλοι και όλες στις ομιλίες μας, αυτό θα κάνουμε και θα συνεχίσουμε να είμαστε μια δύναμη ουσιαστικού ελέγχου από θέσεις αριστερής ριζοσπαστικής προγραμματικής αντιπολίτευσης στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δεν θα είμαστε μονάχα μια δύναμη καταγγελίας. Θα το κάνουμε αυτό επαρκώς, αλλά θα αντιπροτείνουμε κιόλας. Αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε διότι αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή την τακτική εκτιμούν και ζητούν οι πολίτες.
Επιτρέψτε μου όμως να σας πω ότι οι πολίτες, ενώ ζητούν από μας να συνεχίσουμε αυτή την τακτική που εφαρμόσαμε προεκλογικά, δεν ζητούν και από την Κυβέρνηση να συνεχίσει την ίδια τακτική που εφήρμοσε προεκλογικά. Φοβάμαι πως η Κυβέρνηση συνεχίζει την προεκλογική τακτική. Γενικόλογες αναφορές χωρίς να «ακουμπάνε» τα μεγάλα, τα «καυτά» θέματα που απασχολούν την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις. Συνεχίζετε να περιγράφετε τα προβλήματα, αλλά δεν τολμάτε να μπείτε στη διαδικασία υποβολής συγκεκριμένων προτάσεων για την έξοδο από την κρίση. Είναι εύκολο να περιγράφει κανείς και είναι εύκολο να περιγράφει και στόχους.
Το ζήτημα είναι με ποιον τρόπο αυτοί οι στόχοι θα υλοποιηθούν. Επιλέγετε να δώσετε βάρος σε επικοινωνιακά ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις κράτους-πολίτη, αλλά αποφεύγετε να μιλήσετε συγκεκριμένα για το ασφαλιστικό, να μιλήσετε συγκεκριμένα για την ανεργία και το πώς θα καταπολεμηθεί, για την ακρίβεια, να μιλήσετε συγκεκριμένα για το οικονομικό σας πρόγραμμα τη στιγμή που από την ίδια τη ζωή θα κληθούμε πολύ σύντομα να πάρουμε κρίσιμες αποφάσεις.
Ζούμε τούτες τις μέρες μία πρωτόγνωρη επικοινωνιακή τρομοκρατία σε σχέση με την κατάσταση της οικονομίας και την κατάσταση του υψηλού ελλείμματος κι εμείς θεωρούμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο. Όχι ότι είναι καλή η κατάσταση. Είναι δύσκολη η κατάσταση και το ξέρουμε, όμως είναι απαράδεκτο να αποπροσανατολιζόμαστε από την ουσία του προβλήματος που δεν είναι το πώς σε συνθήκες κρίσης θα καταστρέψουμε την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας προκειμένου να περιορίσουμε λογιστικά το μεγάλο έλλειμμα. Το ζήτημα είναι πώς θα προχωρήσουμε σε αναδιαρθρώσεις που θα εξασφαλίζουν την πλήρη απασχόληση, που θα εξασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή, που θα ανοίγουν δρόμους για την ανάπτυξη της οικονομίας πάντα στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών και με σεβασμό στο περιβάλλον.
Το λέω αυτό γιατί όλη αυτή η συζήτηση για την έκτακτη ανάγκη στην οποία βρισκόμαστε και για το πολύ υψηλό έλλειμμα κατά τη γνώμη μας γίνεται εκ του πονηρού. Δεν επιχαίρουμε φυσικά για το υψηλό έλλειμμα και το υψηλό χρέος. Άλλωστε οι πολιτικές των κυβερνήσεων των δύο κομμάτων εξουσίας είναι αυτές που το δημιούργησαν υποβάλλοντας μάλιστα διαρκώς –επιτρέψτε μου να πω- τον ελληνικό λαό σε θυσίες δίχως αντίκρισμα.
Διερωτώμαι όμως: Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, στον αναπτυγμένο κόσμο που σε συνθήκες οικονομικής κρίσης έχει πολύ μεγάλη αύξηση του ελλείμματος; Δείτε τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μεταξύ 2007 και 2009 σε αναπτυγμένες χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από 2,8% 12,5%, στην Ευρωζώνη από 0,6% 6,2%, στην Ιαπωνία από 2,5% 10,5%, στο Ηνωμένο Βασίλειο από 2,6% 11,6%.
Προς τι, λοιπόν, η καταστροφολογία; Να σας πούμε προς τι. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις σήμερα, το κυρίαρχο λόμπι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτοί που κατευθύνουν την πολιτική, θέλουν να αντιμετωπίσουν την κρίση ως ευκαιρία για να βαθύνουν ακόμα περισσότερο τις ίδιες πολιτικές που μας οδήγησαν στην κρίση. Με τις ίδιες συνταγές θέλουν να αντιμετωπίσουμε την κρίση.
Πρόσχημα, λοιπόν, αυτή η καταστροφολογία για ακόμα πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας, τη στιγμή που η Ελλάδα έχει μία από τις πιο ελαστικές αγορές εργασίας στην Ευρώπη με πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενους στην επισφάλεια.
Πρόσχημα, λοιπόν, αυτή η καταστροφολογία για ακόμα μεγαλύτερη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος τη στιγμή που οι κατώτατες συντάξεις είναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχειας στη χώρα μας.
Αυτά ζητάει ο κ. Αλμούνια, αυτά εισηγείται ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ο κ. Προβόπουλος.
Δικαιούμαστε, λοιπόν, να ξέρουμε, κύριοι της Κυβέρνησης, τι απαντάει η Κυβέρνησή σας, τι θα διαπραγματευτεί αύριο ο κ. Παπακωνσταντίνου στις Βρυξέλλες. Αυτό είναι το κυρίαρχο ζήτημα που απασχολεί σήμερα τους πολίτες που μας παρακολουθούν. Πώς σκοπεύετε να μειώσετε το έλλειμμα; Ποιοι θα κληθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να καλυφθούν οι τρύπες των δημόσιων οικονομικών;
Αν σας ζητηθεί να συναινέσετε με την ατζέντα του κ. Προβόπουλου και του κ. Αλμούνια για την αγορά εργασίας και το ασφαλιστικό, ώστε να πάρουμε ένα ή δύο χρόνια παράταση στη μείωση του ελλείμματος –αλλά με αυτή την ατζέντα που προτείνουν- θα συμφωνήσετε; Αυτό είναι το κυρίαρχο ερώτημα σήμερα.
Για εμάς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το βασικό ζήτημα δεν είναι τόσο η αύξηση του ελλείμματος, αλλά το πού κατευθύνεται αυτή η αύξηση του ελλείμματος στη χώρα μας. Ποιος καλείται να πληρώσει την κρίση; Και την ίδια στιγμή, ποίων τα κέρδη συνεχίζουν να διογκώνονται προκλητικά;
Θέλετε να σας πούμε ποίων τα κέρδη διογκώνονται προκλητικά; Την ίδια στιγμή που έχουμε μέσα στο πρώτο 9μηνο του 2009 υποχώρηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος γύρω στο 1% με 1,5%, την ίδια στιγμή που οι αποδοχές των εργαζομένων παραμένουν στάσιμες και μειώνεται η αγοραστική τους δύναμη, η κερδοφορία των τραπεζών καλπάζει.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις οι έντεκα μεγαλύτερες τράπεζες στη χώρα μας θα εμφανίσουν κέρδη στο 9μηνο του 2009 που θα υπερβαίνουν τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που πέρυσι είχαν πάρει ένα πλουσιοπάροχο πακέτο ρευστού, ζεστού κρατικού χρήματος και εγγυήσεων ύψους 28 δισεκατομμυρίων. Και πόσα από αυτά πήγαν στην αγορά; Στενάζει η αγορά.
Την ίδια στιγμή εκτιμήσεις λένε ότι στα έκτακτα έσοδα των τραπεζών θα έχουμε μία εξαιρετικά σημαντική αύξηση πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο. Τι είδους έκτακτα έσοδα είναι αυτά; Που οφείλεται αυτή η τεράστια αύξηση των εκτάκτων εσόδων; Μα, φυσικά στο γεγονός ότι ενώ η χώρα μας δεν έχει τη δυνατότητα απευθείας δανεισμού από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι τράπεζες δανείζονται -χρησιμοποιώντας μάλιστα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου- απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1% επιτόκιο και κατόπιν δανείζουν το Ελληνικό Δημόσιο με επιτόκιο 5%.
Θα κάνετε κάτι γιʼ αυτό το ληστρικό μηχανισμό; Θα διεκδικήσετε, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι πιο αδύναμες χώρες – μέλη να χρηματοδοτούνται απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκια ανάλογα αυτών με τα οποία δανείζονται οι τράπεζες; Θα ασχοληθείτε καθόλου με τις τράπεζες που συνεχίζουν να έχουν υπέρογκα, προκλητικά κέρδη;
Κάποιοι μιλάνε για την ανάγκη έκτακτης εισφοράς. Δεν την απορρίπτουμε. Αυτό, όμως, που εμείς προτείνουμε είναι κάτι μονιμότερο. Είναι η αναπροσαρμογή προς τα πάνω του φορολογικού συντελεστή των κερδών των τραπεζών, με την ταυτόχρονη, φυσικά, αναδόμηση της αρχιτεκτονικής του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ώστε να τεθεί υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο η λειτουργία του.
Σε αυτά, κύριε Πρωθυπουργέ, είστε, νομίζω, υποχρεωμένος να απαντήσετε, διότι η Βουλή δικαιούται να ξέρει.
Άκουσα τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Μίλησε για θέσεις εργασίας που είναι ζούγκλα και που πρέπει να διαμορφωθούν αλλιώς. Είπε ότι δεν γίνεται να αφήσουμε τα πράγματα ως έχουν σήμερα. Συμφωνούμε. Τον άκουσα να λέει ότι θα λάβει μέτρα, ώστε να βελτιωθεί η νομοθεσία που αφορά την ενοικίαση εργαζομένων.
Κύριε Υπουργέ, να βελτιωθεί η νομοθεσία της ζούγκλας; Να βελτιώσουμε, να αναδιαμορφώσουμε τις συνθήκες του Μεσαίωνα; Να γίνει ένας καλύτερος Μεσαίωνας; Αυτό μας προτείνετε;
Εμείς εδώ θέλουμε συγκεκριμένες απαντήσεις. Καταργήστε τους νόμους που διαμόρφωσαν το πλαίσιο λειτουργίας της μερικής απασχόλησης. Κατεδαφίστε το νόμο που δημιούργησε εταιρείες που νοικιάζουν εργαζομένους σε άλλες επιχειρήσεις. Καταργήστε τους νόμους που απορυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ. Δώστε τέλος στους νόμους που μείωσαν τις συντάξεις, επέκτειναν τα όρια συνταξιοδότησης, αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών. Μην επιμείνετε στα προγράμματα stage στον ιδιωτικό τομέα. Ό,τι δεν είναι ηθικό και νόμιμο για το Δημόσιο, δεν είναι ηθικό και νόμιμο και για τον ιδιωτικό τομέα.
Θέλει απαντήσεις ο κόσμος. Οι πολίτες περιμένουν συγκεκριμένες απαντήσεις σε όλα αυτά τα ζητήματα. Και θέλουν συγκεκριμένες απαντήσεις, διότι έρχονται δύσκολες μέρες και θα βρεθούμε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις. Και ο κόσμος δικαιούται να ξέρει. Και πάνω απʼ όλα δικαιούται να ξέρει τι θα διαπραγματευτεί αύριο στις Βρυξέλλες ο Υπουργός Οικονομικών. Ο κόσμος θέλει να ξέρει –όπως ξέρει πολύ καλά- ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα είναι εδώ για να σας ελέγχει και να σας πιέζει για αριστερές λύσεις μαζί με τους πολίτες και τους εργαζόμενους.
Αυτός είναι και ο λόγος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα καταψηφίσει τις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης και θα συνεχίσει να ασκεί έντονο κοινοβουλευτικό έλεγχο, καταθέτοντας προτάσεις διαρκώς από σκοπιά αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης.
Σας ευχαριστώ.