Παρατηρώντας τις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης γίνεται φανερό ότι θα επιχειρηθούν μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες, μένει να αποδειχθεί αν είναι μείζονος ή ελάσσονος σημασίας. Εστιάζονται σε θεσμικό και λειτουργικό επίπεδο (αντιγραφειοκρατία, αποκέντρωση, ηλεκτρονική διακυβέρνηση κλπ) με παράγωγες επιπτώσεις στην Οικονομία, ενώ σε απάντηση της κρίσης, πρώτη προτεραιότητα θέτουν την πρόθεση για «πράσινη ανάπτυξη» .
Είναι γεγονός ότι το εκλογικό ποσοστό, η κατάρρευση της Ν.Δ., η μείωση της Αριστεράς, παρά την αξιοσήμειωτη αντοχή μας και οι εκτός Βουλής Οικολόγοι, παρέχουν τεράστιο πεδίο δράσεων και κινήσεων στην Κυβέρνηση Παπανδρέου. Η εμμονή στην αλλαγή του εκλογικού νόμου για το Κοινοβούλιο προς τοπικό πλειοψηφικό –δημοψηφισματικό χαρακτήρα , με περιφερειακές και εθνικές λίστες (του αρχηγού ;)) και η φιλόδοξη «φιλολογία» για καταπολέμηση του μαύρου πολιτικού χρήματος, θα έχουν ενδεχομένως κοσμογονικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας.
Η υπέρβαση της κρίσης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας κινδυνεύει να «επιτευχθεί» από την μεταδημοκρατία των εκλεκτόρων και τις, υποτιθέμενα «αμεσοδημοκρατικές» επί παντός του επιστητού, ηλεκτρονικές δημοψηφισματικές διαδικασίες. Η συρρίκνωση του δημόσιου χώρου στο διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, αν αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά την απουσία «σωματικότητας» και της άμεσης ανθρώπινης επαφής των ανοιχτών ,συλλογικών, διαβουλευομένων σωμάτων, θα εντείνει τα υπαρκτά φαινόμενα κοινωνικής αποξένωσης και αλλοτρίωσης, στα άτομα, χειριστές–εκλογείς, ενός κατακερματισμένου κοινωνικού ιστού. Σανίδα ισορροπίας και σωτηρίας, μεταξύ των τεράστιων δυνατοτήτων αλλά και των κινδύνων του νεοφουτουριστικού μέλλοντος μας, η εξωστρεφής , συλλογική πολιτική, κοινωνική και κινηματική δράση, με άξονα τα θεμελιώδη ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα και οραματικό στόχο τον σοσιαλισμό με δημοκρατία, ελευθερία και οικολογικό πρόταγμα.
Η απουσία στη χώρα μας κομμάτων εξουσίας, ουσιαστικών θεσμικών, δημοκρατικών συλλογικών διαδικασιών, διαβούλευσης και συμμετοχής, ενέχει τον κίνδυνο «αμερικανοποίησης»της πολιτικής ζωής. Βουλευτές δύο ταχυτήτων σε εμβέλεια, διαφορετικής νομιμοποίησης και ισχύος. Η κατάτμηση σε μονοεδρικές, πέραν του διλημματικού-πλειοψηφικού ενάντια στα μικρότερα κόμματα, μεταφέρει ευθέως στις τοπικές κοινωνίες, οξυμμένες και προσωποποιημένες, τις εξωτερικές και εσωτερικές συγκρούσεις των πολιτικών σχηματισμών.
Οι διατυπώσεις του νέου ΥΠΕΣ κ.Ραγκούση επιτείνουν τις ανησυχίες. Οι γενικά ορθές απόψεις της νέας αρχιτεκτονικής (επιτελικό κράτος, αιρετή περιφέρεια, ισχυρούς ΟΤΑ «..με ισχυρά θεμέλια τη γειτονιά στα αστικά κέντρα και το χωριό στην περιφέρεια»,ψήφος μεταναστών, ηλεκτρονική εξυπηρέτηση κλπ) όταν ξεφύγουν από το πολιτικό-επικοινωνιακό δόγμα της νέας διακυβέρνησης «σοφόν το ασαφές» και γίνουν πιο απτές ,προβληματίζουν σε πολλά, αρνητικά.
Η «δέσμευση» για υλοποίηση των αυτοδιοικητικών αλλαγών στις εκλογές του 2010 και μάλιστα σε τρεις φάσεις μέσα σε προεκλογικό έτος, αν συνδυασθούν με την ,σκοπίμως αποδιδόμενη, πρωτεύουσα δημοσιονομική σημασία του «…περιορισμού των υπερδανεισμένων, ζημιογόνων, ελλειματικών Δήμων» ( θυμίζοντας Αλογοσκούφη όταν ,η Πολιτεία από παρακρατήσεις και αθετήσεις θεσμοθετημένων υποχρεώσεων οφείλει minimum 5 ΔΙΣ Ε και η συμμετοχή των ΟΤΑ στο Δημόσιο Χρέος είναι το 1% στο 120%) προιδεάζουν για την δημοσιονομική στενότητα που θα αντιμετωπίσουν οι ΟΤΑ την διετία. Ενώ θα συζητούν και θα διαπραγματεύονται, όρια και έδρες των νέων Δήμων και περιφερειών, η οικονομική επιβίωση τους θα εξαρτάται από την μη παρακράτηση του ΘΗΣΕΑ. Τα δε θεσμικά και οικονομικά αδιέξοδα, η συνέχεια απόδοσης της πρώτης (ΠΑΣΟΚ) γενιάς «παρανόμως» παρακρατηθέντων, η διαπραγμάτευση για την δεύτερη (ΝΔ) γενιά και η συνταγματικά οριζόμενη, διασφάλιση των όρων υλοποίησης της «βροχής» των μεταφερόμενων κρατικών αρμοδιοτήτων, θα αφεθούν σε ….καλύτερες μέρες.
Οι διατυπώσεις του κ.Υπουργού προδιαθέτουν για νέο γύρο γραφειοκρατικών, αναποτελεσματικών διαχειριστικών ελέγχων (συν τους ήδη υπάρχοντες 6-7), έτσι η πόρτα του ελέγχου σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας που είχε μισανοίξει, μάλλον θα αφαιρεθεί. Δεν θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών, ελπίζουμε να διαψευσθούμε.
Μας ενοχλεί όμως και η κουλτούρα διαρκούς επίκλησης «της μηδενικής ανοχής στη λαθρομετανάστευση», ενώ τουλάχιστον καχύποπτα μπορούμε να δούμε την προσπάθεια «υπαγωγής των Δημοσίων υπαλλήλων στο γενικό Δημόσιο ασχέτως Υπουργείου», που ενδεχομένως θα δίνει την δυνατότητα άσκησης, στην εκάστοτε Διοίκηση, προγκρόμ κομματικών διώξεων και μετακινήσεων, στο όνομα πάντα του «εκσυγχρονισμού» ή της «επανίδρυσης» του υδροκέφαλου αντιπαραγωγικού κρατικού μορφώματος, που οι δύο μονομάχοι με αξιοζήλευτο ανταγωνισμό οικοδόμησαν.
Εμείς, σαν ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά έχουμε πρώτοι αναδείξει την αναγκαιότητα ανατροπής του. Ενισχύοντας όμως τις δυνατότητες άσκησης ολοκληρωμένων δημόσιων, κοινωνικών και αναπτυξιακών πολιτικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών λειτουργιών, περιβαλλοντικών και χωροταξικών παρεμβάσεων, οικονομικών ελέγχων και ρυθμίσεων. Αντιπαλεύοντας πελατειακές λογικές, συμπεριφορές μειωμένης υπαλληλικής απόδοσης αλλά και επιδιώξεις συνθηκών εργασιακού Μεσαίωνα.
Για να μην είναι «πουκάμισο αδειανό» το επιτελικό κράτος , η αιρετή περιφέρεια και οι ισχυροί Δήμοι ,με αποκεντρωμένους θεσμούς τις Νομαρχίες και Τοπικά Συμβούλια ,έχουμε έγκαιρα καταθέσει τις προυποθέσεις:
την ριζική φορολογική μεταρρύθμιση, με ανακατανομή χωρίς νέους φόρους στους πολίτες, την διασφάλιση των αναγκαίων οικονομικών και ανθρώπινων πόρων, την ύπαρξη ολοκληρωμένης επιχειρησιακής υποστήριξης και ουσιαστικών διαδικασιών κοινωνικής διαβούλευσης, την θεσμοθέτηση διαδικασιών δημοκρατικού και κοινωνικού ελέγχου (συμμετοχικός προυπολογισμός, συλλογικά όργανα διοίκησης -συμμετοχής και κοινωνικών φορέων- υπέρβαση δημαρχοκεντρισμού κλπ), την καθιέρωση της απλής αναλογικής τόσο για λόγους δημοκρατικού δικαίου όσο και για την καταπολέμηση ιδιοκτησιακών συνδρόμων και καλλιέργεια κουλτούρας προγραμματικών συνθέσεων. Τα περισσότερα αποτελούν και θέσεις της Αυτοδιοίκησης, που δεν υποστηρίχθηκαν όμως μαχητικά, ποτέ δεν είναι αργά.
Με την ελπίδα ότι μπορούμε να καταφέρουμε ως κοινωνία το μέλλον να είναι καλύτερο από το παρόν, ως αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση οφείλουμε να αγωνισθούμε για την πραγμάτωση του εντός των θεσμών αλλά και εκτός των τειχών, μέσα στην κοινωνία και τα κινήματα της.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΡΜΠΑΣ
ΚΠΕ ΣΥΝ, Γραμματεία Αυτοδιοίκησης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS