Είναι κατατεθειμένη η άποψή μας ότι η Συνθήκη της Λισσαβόνας δεν συμβάλλει στην προοπτική οικοδόμησης μιας δημοκρατικής και κοινωνικής Ευρώπης των λαών. Αντίθετα, κινείται σε μία νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την πορεία της ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η Συνθήκη αυτή δεν τέθηκε για έγκριση από τους λαούς της Ευρώπης.
Απογοητευτικά ήταν τα αποτελέσματα όσον αφορά τα θέματα που αφορούσαν τις κλιματικές αλλαγές. Η ΕΕ δεν ανάλαβε τον ηγεμονικό και ηγετικό ρόλο ως όφειλε για την υιοθέτηση συγκεκριμένων πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος, αποφεύγοντας να προσδιορίσει συγκεκριμένους τρόπους χρηματοδότησης των αντίστοιχων πολιτικών.
Η εμμονή της ΕΕ στη λογική του Συμφώνου Σταθερότητας λειτουργεί ως τροχοπέδη για την έξοδο από την οικονομική κρίση. Την ίδια στιγμή αρκείται στην επισήμανση της επιδείνωσης της ανεργίας, χωρίς να διαμορφώνει μια πολιτική εξόδου από την κρίση που ως προτεραιότητά της θα έχει την προστασία και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Όσον αφορά το θέμα της μετανάστευσης, κυριαρχείται από μία στενά επιχειρησιακή αντίληψη, ενώ ταυτόχρονα αδυνατεί να προσεγγίσει το ζήτημα αυτό σε όλες του διαστάσεις και να διαμορφώσει μια ανθρωπιστική μεταναστευτική πολιτική.
Σε όλα τα παραπάνω ζητήματα, η παρουσία της ελληνικής κυβέρνησης ήταν τουλάχιστον άχρωμη και παθητική.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS