«Το δικαίωμα στη ζωή είναι το θεμελιώδες δικαίωμα της Παγκόσμιας Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του 1948. Γιατί λοιπόν αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα δεν υπάρχει στους κανόνες του διεθνούς και των εθνικών δικαίων που ορίζουν το status των μεταναστών. Είτε αυτοί είναι πολιτικοί είτε οικονομικοί μετανάστες;
Υπάρχουν πάμπολλες πλέον περιοχές του πλανήτη από τις οποίες δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι φεύγουν εγκαταλείποντας τις οικογένειές τους, τις παραδόσεις τους, τους αγαπημένους τους, τα θρησκευτικά τους πιστεύω. Τον πολιτισμό τους. Δεν το κάνουν μόνο αυτοί που κινδυνεύουν για τα πολιτικά τους πιστεύω. Είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που μεταναστεύουν γιατί πεθαίνουν από την πείνα.
Υπολογίζεται σε πάνω από δύο εκατομμύρια αυτοί που ξεκινούν από το Νότο για να συγκλίνουν όσοι επιζήσουν αφρικανικές ακτές της Μεσογείου. Και είναι κάτι λιγότεροι αυτοί που ξεκινούν το ταξίδι τους από την Ανατολή (το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία) αναζητώντας περάσματα προς τη Δύση στο Αιγαίο ή στα Βαλκάνια. Οι αφρικανικές έρημοι, οι μεθόριες περιοχές των Βαλκανίων, ο βυθός της Μεσογείου και του Αιγαίου είναι διάσπαρτοι από χιλιάδες πτώματα απελπισμένων που η πολιτισμένη Δύση τους αρνείται το θεμελιώδες δικαίωμα στη ζωή».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS