- Καλημέρα και συγχαρητήρια για τον εκλογικό σας θρίαμβο…
Υπερβάλλετε, αλλά δεδομένων των συνθηκών, ήταν θετικό το αποτέλεσμα.
- Δεδομένων των συνθηκών που πολλοί προβλέπανε και λέγανε και πριν τις εκλογές ότι ήσασταν στο όριο ….
Ναι, πράγμα που αποδεικνύει ότι μάλλον υπάρχει μια ευρύτερη κοινωνική βάση σ΄ αυτό το χώρο που ονομάζουμε ριζοσπαστική αριστερά, σύγχρονη αριστερά..
- Και με ένα θηριώδες ποσοστό του ΠΑΣΟΚ, που μπορούσε ο κόσμος να είχε μετακινηθεί μαζικά…
Όταν λέμε «δεδομένων των συνθηκών», εννοούμε -για να μην τα ξεχνάμε αυτά- τις δικές μας αδυναμίες και τις παλινωδίες όλο το προηγούμενο διάστημα. Αν κανείς δεν γνώριζε όλο αυτό και έβλεπε το αποτέλεσμα και έβλεπε το ΠΑΣΟΚ στο 44, τους Οικολόγους στο 2,5%, θα θεωρούσε ότι συρρικνώνεται ο δικός μας ζωτικός χώρος.
- Εντάξει, γι αυτό μίλησα για θρίαμβο.. Ακούω όμως πολλά μπράβο από διάφορους που σας κατακρίνανε έντονα το προηγούμενο διάστημα και αρχίζω και σκέφτομαι μήπως χαλάσατε κι εσείς…
Κι εγώ ανησυχώ για αυτό… Για να είμαστε ειλικρινείς όμως έχω την αίσθηση ότι ακόμα κρέμονται από τα χείλη μου. Δηλαδή περιμένουν να πω κάτι για να το κάνουν μέγα θέμα…
- Πάντως σας ανησυχεί κι εσάς αυτό..
Απολύτως, διότι όταν κανείς βλέπει να έχει φίλους από εκεί που δεν το περιμένει, λέει: μήπως έχω κάνει κάτι λάθος; Παρόλα αυτά, διάγουμε μια περίοδο χάριτος -λογικό είναι- μετά τις εκλογές υπάρχει μια περίοδος πολιτικής ηρεμίας. Υπάρχει μια περίοδος χάριτος και στην κυβέρνηση αλλά βεβαίως και σε όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Δηλαδή δεν έχουμε μπει σε μια περίοδο πολιτικής έντασης, όπου εκεί κανείς βλέπει τους εχθρούς και τους φίλους.
- Εσείς σαν κόμμα και σαν πρόσωπο έχετε δώσει κάποια περίοδο χάριτος στην κυβέρνηση;….
Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι έχει δώσει η κοινωνία περίοδο χάριτος. Υπάρχει μια ανοχή. Και είναι λογικό. Εμείς εκτιμούσαμε ότι θα είναι μικρότερης διάρκειας. Φαίνεται και σ΄ αυτό έχει συντείνει η ασφυκτική κατάσταση που δημιουργήθηκε με όλα όσα έχουν κάνει οι προηγούμενοι και έχει αυξηθεί η ανοχή από την κοινωνία. Περιμένει ο κόσμος και έχει ψηλά ακόμη τις προσδοκίες. Φοβάμαι ότι με τις επιλογές που θα κάνει η κυβέρνηση στα οικονομικά θα κριθεί εν πολλοίς αν θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες αυτές. Φοβάμαι ότι η ίδια θα ρίξει τον πήχη των προσδοκιών που η ίδια είχε ανεβάσει προεκλογικά. Παρόλα αυτά υπάρχει εξ αντικειμένου μια περίοδο χάριτος.
Εμείς λοιπόν δεν θα λέγαμε ότι απέναντι στην κυβέρνηση κρατάμε μια χαριστική αντιμετώπιση. Λέμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε μια ουσιαστική, υπεύθυνη αντιπολίτευση. Την έχουμε ονομάσει αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση, που δεν είναι τίποτα διαφορετικό από το να καταγγέλλουμε τα κακώς κείμενα αλλά και να αντιπροτείνουμε, γιατί έχουμε προγραμματικό λόγο, το αποδείξαμε προεκλογικά, έχουμε εναλλακτική πρόταση για την οικονομική κρίση, την κοινωνική πολιτική, για την εργασία και την απασχόληση, που είναι το τεράστιο ζήτημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία. Ξέρετε μπορούμε να βγούμε από την οικονομική κρίση, με τους δείκτες τους οικονομικούς σε καλύτερα επίπεδα, αλλά οι άλλοι οι κοινωνικοί δείκτες , θα πάνε από το κακό στο χειρότερο.
- Μα ούτε οι δείκτες οι οικονομικοί πάνε καλά.. μαύρα χάλια πάνε…
Οι δείκτες της κερδοφορίας κάποιων μεγάλων επιχειρήσεων.. Αυτά μετράνε δυστυχώς και λέμε βγαίνουμε από την κρίση. Διότι είδαμε ότι οι τράπεζες ξαναπόκτησαν μια κερδοφορία αντίστοιχη, αν όχι αντίστοιχη, με προοπτική να γίνει αντίστοιχη αυτής που είχαν το 2006, το 2007. Και βλέπουμε ότι έχουν δύο δις κέρδη αυτοί οι οποίοι πριν από ένας χρόνο ζητάγανε 28 δις από το κράτος και δεν ήθελαν οι μέτοχοι να βάλουν ούτε ένα ευρώ. Και τώρα οι μέτοχοι παίρνουν τα 2 δις των κερδών που έχουν το πρώτο 9μηνο του 2009 και τα βάζουν στην τσέπη. Και βλέπουμε ότι αυτή η μεγάλη αδικία τη στιγμή που στενεύονται τα οικονομικά, τη στιγμή που μειώνεται η αγοραστική δύναμη για τους εργαζόμενους, τη στιγμή που μας λένε ότι οι δείκτες, όχι μονάχα του ελλείμματος, που είναι υπερβολικά μεγάλοι, αλλά του κοινωνικού ελλείμματος που μετριέται στην ανεργία. Η πραγματική ανεργία, λέει η ΓΣΕΕ, έχει φτάσει στο 15%. 9,6 λένε τα στοιχεία που δίνει επισήμως η πολιτεία.
- Μα βάζουν στους εργαζόμενους κι αυτούς που δουλεύουν 5 ώρες τη βδομάδα….
Αν όλη η Ελλάδα δούλευε μονάχα ένα μεροκάματο τη βδομάδα θα είχαμε μηδενική ανεργία. Και το πώς μετράμε κάποια στιγμή τα νούμερα, είτε της ανεργίας, είτε του ελλείμματος, είναι ένα ζήτημα που χαρακτηρίζει ίσως το κράτος. Δηλαδή έχουμε γίνει το πιο αναξιόπιστο κράτος πια. Πριν τις εκλογές είχαμε 6% έλλειμμα, μας είπαν, κάναμε λάθος, είχαμε 10,5 που θα πάει στο 12%. Ανεργία μας λένε ότι είναι στο 9% -και πανηγύριζε ο πρώην πρωθυπουργός και η Ν.Δ. ʽότι έχουμε μειώσει την ανεργία- αλλά η πραγματική ανεργία είναι στο 15%.
Άρα λοιπόν σ΄ αυτά τα μεγάλα ζητήματα θα κριθεί η κυβέρνηση και από το αν θα θελήσει να κάνει τομές και ρήξεις και να πάει κόντρα σε μεγάλες πιέσεις που θα δεχθεί, διότι, όταν κάποιος κερδίζει, κάποιος χάνει. Συνήθως κερδίζουν οι λίγοι και αυγαταίνουν τα χρήματά τους και τα κέρδη τους και χάνουν οι πολλοί. Αν πρέπει να κερδίσουν οι πολλοί, δηλαδή να δημιουργήσουμε ένα κλίμα προστασίας της κοινωνίας απέναντι στην κρίση, πρέπει αυτοί οι οποίοι κερδίζουν να χάσουν και εκεί θα ασκηθούν μεγάλες πιέσεις στην κυβέρνηση.
- Πρέπει να πείτε συγκεκριμένα πράγματα Δεν μπορείς να πεις ότι θα κριθείς από τη θέση σου για την εργασία, την ανεργία.. για το έλλειμμα. Συγκεκριμένα…
Βεβαίως συγκεκριμένα. Απολύτως. Συγκεκριμένα λέω. Θ α υπάρξει εθνικό σχέδιο για την απασχόληση; Θα προστατευτούν οι εργαζόμενοι από τις απολύσεις; Θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας; Θα αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις...;
- Συγνώμη… Η προστασία των αργαζομένων από τις απολύσεις δεν γίνεται με ένα νόμο που λέει, απαγορεύω την απόλυση. Είναι να δουλεύει το μαγαζί. Αν δεν δουλεύει το μαγαζί, εφτά νόμους να του βάλεις, θα τον απολύσει, θα το κλείσει…
Έχετε δίκιο. Για να προστατευτεί η εργασία τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να υπάρξει ένα περιβάλλον που θα δώσει τη δυνατότητα σ΄ αυτές τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν. Και να αυξηθεί και η ενεργός ζήτηση, δηλαδή να κινηθεί η οικονομία πράγμα το οποίο προϋποθέτει αυξήσεις στους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, πράγμα το οποίο δεν βλέπουμε. Για να μπορέσουμε να έχουμε προστασία των θέσεων εργασίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, αυτές που συνήθως επιδοτούνται με ζεστό κρατικό ή ευρωπαϊκό χρήμα θα πρέπει να υποχρεωθούν -μ΄ αυτό που λέμε εμείς- ρήτρα απασχόλησης, εάν είναι να παίρνουν ζεστό κρατικό ή ευρωπαϊκό χρήμα, να δημιουργηθούν νέα θέσεις εργασίας. Τέτοιου είδους πολιτικές πρέπει να δημιουργηθούν το επόμενο διάστημα. Γιατί βλέπουμε μεγάλες αδικίες και μεγάλες ανισότητες και όλο το προηγούμενο διάστημα. Έπαιρναν τις επιδοτήσεις και μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους και εκτός Ελλάδας.
Θα δημιουργηθεί λοιπόν μια τέτοια πολιτική η οποία θα ενισχύσει την απασχόληση και τη ζήτηση; Ή θα συνεχιστεί η ίδια η πολιτική που έλεγε, να μειώσουμε το εργατικό κόστος. Πού να το πάμε αυτό το έρμο το εργατικό κόστος; Δηλαδή κοντεύουμε να γίνουμε χώρα φορολογικός παράδεισος για τις μεγάλες επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο και νομίζουμε ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι να μειώσουμε το εργασιακό κόστος. Δεν είναι να μειώσουμε το εργασιακό κόστος. Επενδύσεις θα έρχονται στη χώρα μονάχα αν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες στην οικονομία, υπάρξει μια αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης, προκειμένου αυτές οι επενδύσεις να πιάνουν τόπο…
- Ε, όχι και φορολογικός παράδεισος…
Βεβαίως
- Εδώ μας έχουν λιώσει…
Για το μεγάλο κεφάλαιο, όχι εσάς…
- Κόλαση έχει γίνει, όχι παράδεισος…
.. Για τους μικρομεσαίους, για τους χαμηλόμισθους, για τους συνταξιούχους, αλλά οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν τον χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Όταν μέσος όρος είναι 30-35, 40% κι εδώ είναι 20%. Αυτά είναι τα ζητήματα. Αλλά για να φορολογήσεις το μεγάλο κεφάλαιο, θα πρέπει να συγκρουστείς.
- .. Άμα υπολογίσεις και τα λαδώματα και τις μίζες τους έρχεται πιο πολύ αυτό το 20%...
.. Όταν λέω να υπάρξει μια ουσιαστική αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης, αναφέρομαι στην ανάγκη να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία…
- Δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη αυτά…
ʽΌχι, δεν γίνονται, αλλά χρειάζεται πολιτική βούληση, χρειάζονται ρήξεις…
- Τις πρώτες κινήσεις τις βλέπετε προς αυτή την κατεύθυνση;.. Πώς τις κρίνετε;…
Με μια λέξη, τις κρίνω αντιφατικές. Βλέπω μια αντιφατικότητα. Βλέπω δηλαδή και θετικές εξαγγελίες στόχων -και δεν μπορώ αυτί να μην το πω. Από την άλλη όμως είναι εύκολο να περιγράφεις στόχους, δύσκολο είναι να πεις με ποιον τρόπο θα πραγματοποιήσεις αυτούς τους στόχους. Και από την άλλη βλέπουμε και κινήσεις πολύ αντιφατικές.
Για παράδειγμα, θετικό, πολύ θετικό το ότι έγινε επιτέλους Υπουργείο Περιβάλλοντος. Θετικό, πολύ θετικό το ότι εξαγγέλλονται στόχοι σοβαροί για την προστασία του περιβάλλοντος…
- Έχουμε και Υπουργείο για τη Προστασία του Πολίτη…
Θετικό το ότι μετονομάστηκε το Υπουργείο σε Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Και μια και με πάτε σ΄ αυτό, ήταν πολύ αρνητικό το ότι οι πρώτες ενδείξεις των πρώτων ημερών δεν ήταν ενδείξεις προστασίας, αλλά ήταν ενδείξεις ότι ακολουθούμε την ίδια και ίσως ακόμη πιο σκληρή πολιτική περιστολής και προληπτικής μάλιστα περιστολής δημοκρατικών δικαιωμάτων. Δεν μπορείς να φωνάζεις στο Υπουργικό Συμβούλιο τον Συνήγορο του Πολίτη και πριν προλάβει αυτός να φύγει, να δημιουργείς ένα καθεστώς υγειονομικού ελέγχου και προληπτικής καταστολής σε μια περιοχή της Αθήνας.
- Απ΄ αυτό το σημείο μέχρι να φτάσετε να μιλήσετε για Λωρίδα της Γάζας...
Να σας πω. Όταν ο ίδιος ο Υπουργός, πριν γίνει υπουργός, με αφορμή μια έκρηξη βόμβας είχε μιλήσει για Ιράκ, ότι δηλαδή κοντεύουμε να γίνουμε Ιράκ, δεν βγήκε κανένας να τον χλευάσει. Και σωστό, διότι, όταν μιλάς και θέλεις να αναδείξεις ένα θέμα, πολλές φορές χρησιμοποιείς και λεκτικές υπερβολές.
Στο κάτω-κάτω, ή κάναμε λάθος εμείς και υπερβάλαμε και άρα κακώς απέπεμψε τον αρχηγό της Αστυνομίας και κακώς μας ζήτησε συγνώμη, που το προηγούμενο βράδυ σε μια παρουσίαση βιβλίου στην οποία συμμετείχα κι εγώ και βουλευτές μπήκαν μέσα τα ΜΑΤ, ξυλοφόρτωσαν τον κόσμο και συλλάβανε τον εκφωνητή του Πολυτεχνείου, συλλάβανε αγωνιστές της Αριστεράς ακριβώς επειδή οι άνθρωποι ζήτησαν το λόγο για αυτή τη συμπεριφορά, ή έκανε λάθος η αστυνομία και άρα είχαμε δίκιο εμείς.
- Νομίζω ότι αυτό που υποκρύπτεται πίσω από το ότι σας έκραξε ο κ. Χρυσοχοϊδης ….
Δεν αναφέρομαι στον κ. Χρυσοχοϊδη. Αναφέρομαι σε μερίδα συναδέλφων σας. Νομίζω ότι η στάση του κ. Χρισοχοϊδη τις επόμενες μέρες ήταν λελογισμένη. Δηλαδή τι άλλο θα μπορούσε να κάνει;
- Ναι, αλλά είπε η αστυνομία θα πηγαίνει όπου θέλει, όπως θέλει και όποτε θέλει..
Αυτές είναι οι αντιφάσεις. Το ζήτημα δεν είναι αν θα μπορεί να μπαίνει ή να μην μπαίνει η αστυνομία. Το ζήτημα είναι ποια θα είναι η συμπεριφορά της. Το ζήτημα είναι αν ο πολίτης αισθάνεται τον αστυνομικό ότι υπάρχει εκεί για να τον προστατεύει απέναντι στην εγκληματικότητα που είναι αυξημένη, απέναντι στη βία που είναι αυξημένη ή μόλις βλέπει τον αστυνομικό θα τρέχει να κρυφτεί.
Πρέπει να σας πω και μιας και μιλάμε για αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή, την περιοχή των Εξαρχείων, κακώς θεωρούμε ότι είναι γκέτο παρανομίας, παραβατικότητας. Είναι μια περιοχή όπως όλες οι άλλες περιοχές της πόλης μας, μια περιοχή που μένουν κάτοικοι που δεν είναι δεύτερης διαλογής και που δεν χρωστάνε σε τίποτα οι κάτοικοι της περιοχής -και δεν μιλάω για ορισμένες μικρές ομάδες βίας που μπορείτε να τις βρείτε είτε στα Εξάρχεια, είτε στο Παγκράτι που τα έσπασαν οι χουλιγκάνοι, είτε στην Αγ. Παρασκευή ή οπουδήποτε αλλού. Δεν χρωστάνε σε τίποτα οι κάτοικοι ή τα παιδιά που πάνε στο φροντιστήριο με τα βιβλία τους να υφίστανται σωματικό έλεγχο μπαίνοντας και βγαίνοντας και πολλές φορές και εξευτελιστικές παρεμβάσεις από όργανα της τάξης. Αυτά καταγγείλαμε και αυτά πρέπει να σταματήσουν. Και για να σταματήσουν, πρέπει να πάμε σ΄ έναν ουσιαστικό εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και σε μια αλλαγή στρατηγικής και μια αλλαγή συμπεριφοράς.
- Αυτά τα υιοθέτησε και ο κ. Χρυσοχοϊδης…
Και είναι πολύ θετικό και πολύ σημαντικό αν τα υιοθέτησε.
Μιλάγαμε λοιπόν για τις αντιφάσεις, Το θετικό -και αν θέλετε είναι και μια νίκη δική μας- το ότι αναδείξαμε αυτό το θέμα με μεγάλη ένταση (και με λεκτικές υπερβολές) είναι νίκη δική μας ότι την επομένη απεπέμφθη ο αρχηγός της Αστυνομίας και ειπώθηκε τουλάχιστον, ότι θα αλλάξει αυτή η στρατηγική. Μένει να το δούμε στην πράξη.
Εμείς προεκλογικά, την περίοδο μετά από τον ταραγμένο περυσινό Δεκέμβρη έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τον εκδημοκρατισμό της Ελληνικής Αστυνομίας, για δημιουργία διακομματικής Επιτροπής στο Κοινοβούλιο που θα ελέγχει. Τότε και το ΠΑΣΟΚ ήταν υπέρ. Περιμένουμε να τα δούμε.
- Τούτον τον Δεκέμβρη τι θα κάνετε;… Τι γνώμη έχετε;…
Η εκτίμηση η δική μας είναι ότι και ο Νοέμβρης, που είναι η επέτειος του Πολυτεχνείου, και ο Δεκέμβρης, που είναι ημέρα μνήμης για τον άδικο χαμό του Αλέκου Γρηγορόπουλου πρέπει να είναι μέρες που θα δώσουν την αφορμή στην ελληνική κοινωνία και ιδίως στην ελληνική νεολαία να αναδείξουν πολύπλευρες δράσεις και να αποτελέσουν μέρες εγρήγορσης, μέρες δράσης για να αναδείξουν τα μεγάλα προβλήματα της νέας γενιάς.
Και δεν πρέπει να είναι μέρες όπου θα στηθεί πάλι το γνωστό γαϊτανάκι της σπασμένης βιτρίνας, στο οποίο δυστυχώς και πολλοί από τους συναδέλφους σας παίρνουν ενεργό μέρος. Εννοώ τα ΜΜΕ διαρκώς δείχνουν μια σπασμένη βιτρίνα και όχι το πρόβλημα ή όχι μια ογκώδη διαδήλωση νέων ανθρώπων που διεκδικούν.
- Άμα κατέβουν δεν θα σπάσουν βιτρίνες…
Γιατί να τα σπάσουν οι μαθητές; Τέτοιου είδους γεγονότα έχουμε όταν οι συγκεντρώσεις ή οι κινητοποιήσεις δεν είναι μαζικές, όταν δεν είναι ογκώδεις, όταν δεν κατεβαίνουν τα παιδιά.
- Πάντως πέρυσι σας κατηγόρησαν ότι λίγο-πολύ «χαϊδέψατε» αυτιά αυτών που σπάγανε. Δεν ξεχωρίζατε μα σαφήνεια το ότι άλλο τα παιδιά που κατεβαίνουν και άλλο το κίνημα αμφισβήτησης και άλλο ο χουλιγκανισμός…
Τι άλλο να κάναμε για να το διαχωρίσουμε με σαφήνεια; Υπήρξε ένα σχέδιο να μας κατηγορήσουν και να μας ταυτίσουν με τις πράξεις βίας. Το καταφέρανε. Αλλά από κει και πέρα κι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Να σκίσουμε τα ρούχα μας;
Εμείς θα είμαστε διαρκώς δίπλα στους νέους ανθρώπους που ονειρεύονται, που διεκδικούν, που παλεύουν για τα δικαιώματά τους.
- Είπατε για τα Εξάρχεια.. Η πλευρά της κυβέρνησης λέει ότι υπάρχουν κάποιες ομάδες μικρές που καταδυναστεύουν και τους ίδιους τους κατοίκους πολλές φορές οι οποίοι όντως δεν φταίνε σε τίποτα…
Όχι μόνο στα Εξάρχεια όμως. Βεβαίως υπάρχει πρόβλημα και δεν πρέπει να το αντιμετωπίσουμε ως ένα φαινόμενο μητροπολιτικής βίας. Δεν υπάρχει μονάχα στη χώρα μας, μονάχα στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη. Το έχουμε δει και σε άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και είναι ένα φαινόμενο το οποίο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε πολυδιάστατα. Πρέπει να δούμε ότι οι νέοι άνθρωποι σήμερα εθίζονται στη βία, ότι ένα παιδί 11 χρονών που πηγαίνει στην Ε΄ Δημοτικού έχει σκοτώσει εκατοντάδες γιαπωνέζους στο play station και έχει πατήσει με το αυτοκίνητό του άλλους τόσους.
Πρέπει να πούμε -κι αυτό είναι ένα θέμα που έχω πει κι άλλη φορά- όταν σπάει μια βιτρίνα σε μια διαδήλωση, η Αριστερά πονάει δυο φορές. Διότι θεωρούμε ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα σε κάποιους να υπονομεύσουν τις πορείες μας, τις διεκδικήσεις μας. Τώρα, με όλο αυτό το κλίμα που στήνεται και με την τρομοκρατική επίθεση, εμείς πονάμε δυο φορές. Κυρίως γιατί δίνεται η δυνατότητα σε κάποιους να υπερασπιστούν την αντίληψη ότι πρέπει να καταργηθεί το άσυλο, πρέπει να καταργηθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες, πρέπει να μπουν κάμερες σ΄ όλους τους δρόμους. Αυτά είναι ζητήματα πολύ σοβαρά.
- Μιας και αναφέρατε το θέμα της τρομοκρατίας, προφανώς δεν θα ρωτήσω τη γελοία ερώτηση ποια είναι η θέση σας.. αλλά να σας ρωτήσω πώς νομίζετε ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα;…
Η νέα μορφή τρομοκρατίας είναι διαφορετική απ΄ αυτήν που είχαμε συνηθίσει το προηγούμενο διάστημα. Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον, καμία έννοια ώστε να δημιουργήσουν έστω την ελάχιστη κοινωνική συναίνεση στις πράξεις τους. Και νομίζω ότι είναι περιττό να δημιουργούμε ένα κλίμα ότι η κοινωνία πρέπει να μιλήσει. Η κοινωνία έχει μιλήσει. Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς σοβαρός πολίτης που να θεωρεί ότι οι εκατό σφαίρες σε νέα παιδιά, που για 200 και 300 ?, όπως η Σοφία που επισκέφτηκα και στο νοσοκομείο και που είναι και συντοπίτισσά μου, προκειμένου να περάσει σε μια άλλη σχολή όπως ήθελε, ήθελε να δουλέψει ένα χρόνο για να μαζέψει 300 και 400 ? φορώντας αυτό το οκτάκιλο αλεξίσφαιρο με οκτάωρες περιπολίες σε όλη την Αθήνα με κίνδυνο της ζωής της. Δεν μπορεί κανένας σοβαρός άνθρωπος να διανοηθεί ότι η επίθεση με 100 σφαίρες απέναντι σε νέα παιδιά ή σε ένα αστυνομικό τμήμα κάνεις μια πράξη η οποία κατ΄ ελάχιστο μπορεί να έχει λογική…
- Πώς αντιμετωπίζεται είναι το θέμα….
Η γνώμη η δική μας είναι πάντως ότι δεν αντιμετωπίζεται σε καμιά περίπτωση με μια γενικευμένη καταστολή δικαιωμάτων ή με μια προληπτική καταστολή σε συγκεκριμένες περιοχές. Το έχουμε δει αυτό.
Αντιμετωπίζεται με μια διαφορετική κατεύθυνση στην ελληνική αστυνομία και στην αντιμετώπιση του εγκλήματος, γιατί θεωρώ ότι είναι έγκλημα που μοιάζει το κοινό ποινικό. Μοιάζει περισσότερο με γκανγκστερικές ομάδες της Σικελίας ή του Σικάγο. Εκεί βλέπαμε τέτοιες επιθέσεις με εκατοντάδες σφαίρες.
- Αυτά τα παιδιά που είχαν πιάσει προεκλογικά, που είχαν πετάξει κάποια καλώδια … και ήταν οι «Πυρήνες της Φωτιάς».. τι έγινε, τους αφήσανε;…
Γίνονται έρευνες. Πάντως όλη αυτή η ιστορία είναι σκοτεινή ιστορία, γιατί εμπλέκονται πάρα πολλές υποθέσεις και μπορεί και σκοτεινές διαθέσεις μυστικών υπηρεσιών. Δηλαδή η προκήρυξη που βγήκε προχθές θεωρώ ότι είναι αδιανόητη να είναι πραγματική. Μάλλον κάποιοι είδαν τη νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη και εμπνευστήκανε απ΄ αυτήν.
- Πάντως είναι ένα περιβάλλον, όπως πολύ σωστά το λέτε, όπου μπορούν κάποιοι να αρχίσουν να φλερτάρουν με την ιδέα πιο σκληρών αστυνομικών μέτρων…
Αυτό που ισχυριζόμαστε εμείς είναι ότι επ΄ ουδενί δεν πρέπει η δημοκρατία μας να γίνει μια φοβική και τρομοκρατημένη δημοκρατία προκειμένου να αντιμετωπίσεις ένα φαινόμενο υπαρκτό, αλλά όχι δικαιώνοντας μια δράκα ανθρώπων, παρανοϊκών κατά τη γνώμη μου. Γιατί θα τους δικαιώσουμε αν μετατρέψουμε τη δημοκρατία μας σε μια φοβική δημοκρατία.
- Πέραν τους γεγονότος ότι μια φοβισμένη δημοκρατία μόνο προς ακροδεξιές αντιλήψεις μπορεί να διολισθήσει….
Ούτως ή άλλως ο φόβος είναι ένα βαθιά συντηρητικό συναίσθημα..
- Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπισε η κυβέρνηση και εν πολλοίς το αντιμετωπίζει ακόμα είναι τα stage… Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση γι αυτό αν είναι ηθικό, δίκαιο… Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ποια είναι;…
Επί 4,5- 5 χρόνια που χιλιάδες νέα παιδιά δούλευαν καλύπτοντας πάγιες ανάγκες στις δημόσιες υπηρεσίες, παίρνοντας 450 ? ανασφάλιστης εργασίας, κανένας δεν μίλαγε, εκτός από εμάς. Kαι πρέπει να μας το αναγνωρίσετε αυτό. Και μέχρι να φτάσουμε στο ντιμπέιτ που έγινε θέμα με την ερώτηση που κάναμε στον πρωθυπουργό -πάλι προεκλογικά κανείς δεν ασχολιόταν- ξαφνικά βλέπουμε ότι έγινε το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας -και σωστά- αλλά πρέπει να αποδώσουμε και ευθύνες γι αυτόν τον απαράδεκτο μηχανισμό, ρουσφετολογικό, πελατειακό μηχανισμό. Αλλά πρέπει να το δούμε όχι μονάχα από την πλευρά της αξιοκρατίας, που είναι ένα μέρος αυτού του προβλήματος, αλλά πρέπει να το δούμε και από τη σκοπιά της εξευτελιστικής, ανασφάλιστης εργασίας, είτε στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα. Φοβάμαι ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει το θέμα αυτό ως μονάχα ένα πρόβλημα που δημιούργησε η κυβέρνηση της Ν.Δ. με παιδιά της γαλάζιας γενιάς. Κάνει λάθος. Κατ΄ αρχήν κάνει λάθος γιατί τον θεσμό τον εισήγαγαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τον έφτασαν βεβαίως στα άκρα οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. μ΄ αυτό το απίστευτο όργιο προεκλογικών προσλήψεων. Φτάσανε τις 12 χιλιάδες οι προεκλογικές προσλήψεις και είναι εξευτελιστικό και αδιανόητο. Έπαιρναν τα νέα αυτά παιδιά . προεκλογικά και τους καλούσαν σε συνεντεύξεις- μαϊμού και τους ζητούσαν να παίρνουν μέρος στις προεκλογικές συγκεντρώσεις της Ν.Δ. για να μπουν σε προγράμματα stage ..
- Γι αυτό είναι λίγο προκλητικό να μιλάμε για γαλάζια παιδιά..
Πάμε όμως στην ουσία, γιατί υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Έρχονται λοιπόν κάποιοι άνθρωποι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είτε με ρουσφέτι είτε και χωρίς ρουσφέτι…
- Αν δέχονταν να πηγαίνουν σε συγκεντρώσεις προεκλογικά υπάρχει ένα θέμα, υπάρχει ευθύνη πολιτών….
Αυτές οι δώδεκα χιλιάδες προσλήψεις δεν συζητάει κανείς. Αλλά υπάρχει και ένα άλλο κομμάτι. Είναι αυτοί οι 23 χιλιάδες -πέραν των 12 χιλιάδων προεκλογικών αναφέρομαι- οι οποίοι πολλοί απ΄ αυτούς έχουν ήδη κλείσει τετραετία, πενταετία και έμεναν εκεί προφανώς κρατώντας αυτή την εξευτελιστική εργασία με 480 ? και ανασφάλιστα, όχι για την ψυχή της μάνας τους, αλλά γιατί κάποιοι τους είπαν ότι , μέσα από ένα νόμο που τον είχαν φτιάξει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τον αξιοποιούσαν οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. , παίρνεις μόρια. Αυτόν τον κόσμο τώρα πρέπει να δούμε με ποιον τρόπο θα πάμε να λύσουμε το πρόβλημα και δεν θα τον έχουμε απέναντι και δεν θα τον πετάξουμε στο δρόμο.
Εμείς τι λέμε; Λέμε το πολύ απλό πράγμα. Ότι πρέπει κατ΄ αρχήν να ακυρωθεί αυτή η μορφή εργασίας. Πολύ σωστά τα stage σταματάνε από το δημόσιο τομέα. Πρέπει να καταργηθούν και στον ιδιωτικό τομέα.
- Στον ιδιωτικό γιατί….
.. Διότι αυτός ο πελατειακός μηχανισμός, ο οποίος δημιουργήθηκε για το δημόσιο τομέα, πολύ εύκολα θα στηθεί και θα περάσει στον ιδιωτικό, όπου με έναν σμπάρο, δυο τρυγόνια. Και τα ρουσφετάκια μας θα εξυπηρετούμε και φτηνή εργασία για τους ημετέρους φίλους επιχειρηματίες, οι οποίοι θα βρουν ευκαιρία να έχουν τζάμπα εργαζόμενους…
- Μισό λεπτό .. Στον ιδιωτικό τομέα το παιδί θα πάει και θα λειτουργήσει ως πραγματική μαθητεία … Δεν θα γίνεται παράταση.. δεύτερη παράταση.. Τρίτη παράταση…
Έχω την αίσθηση ότι πρέπει κάποια στιγμή κι εμείς ως Αριστερά να στραφούμε πολύ περισσότερο στον ιδιωτικό τομέα, γιατί έχουμε συνηθίσει να είμαστε υπερασπιστές των δημοσίων υπαλλήλων. Η ζούγκλα η πραγματική είναι στον ιδιωτικό τομέα, όπου δεν υπάρχει σταθερή σχέση εργασίας, όπου δεν τηρείται η εργατική νομοθεσία και η εκμετάλλευση απόλυτη. Εκεί λοιπόν θα βρουν κάποιοι την ευκαιρία να έχουν φτηνή ανασφάλιστη εργασία νέων παιδιών για πολλά χρόνια αν ισχύσει το ίδιο.
- Κι αν κάποιος δεν έχει κάποια άλλη λύση, κάποια εκδοχή, γιατί .. έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα δύσκολα.. δεν θα κάτσει κι άλλο εξάμηνο δήθεν για μαθητεία…
Μεγάλη κατάρα της ελληνικής κοινωνίας είναι η ανεργία και η ελαστική απασχόληση, όπου μία στις δύο, ίσως και περισσότερες θέσεις εργασίας πια είναι θέσεις ελαστικής εργασίας, part- time, μαύρη εργασία, μπλοκάκια, ενοικιαζόμενη εργασία… Κι όλα αυτά τα φαινόμενα τα απαράδεκτα που οδήγησαν στην υπόθεση Κούνεβα δεν τα είδαμε στον δημόσιο τομέα, στον ιδιωτικό τομέα τα είδαμε.
- Άρα λοιπόν να απαγορεύσει η κυβέρνηση την εργασία πάνω από ένα εξάμηνο…
Αφ΄ ενός μεν αυτό, αφετέρου δε είναι αδιανόητο να υπάρχουν θέσεις εργασίας ανασφάλιστες και κάτω από το κατώτατο όριο που ορίζει ο νόμος της σύμβασης. Αν είναι για μαθητεία να είναι αυστηρά εξάμηνη και να μην ανανεώνεται, είτε στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό είναι άλλο πράγμα κι άλλο πράγμα αυτό το ρουσφετολογικό που έχει δημιουργηθεί . Αφήστε που υπάρχουν και κοινοτικά κονδύλια που μιας χαρά θα τα πάνε στον ιδιωτικό τομέα, αφήστε δε και το ότι εδώ υπάρχει ένα θέμα, το οποίο πρέπει να το συζητήσουμε πάρα πολύ σοβαρά και έχει να κάνει με το ότι έχουμε μια αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων την οποία μας τη ζητάνε και από την Ε.Ε. . Μας πιέζουν για την διάλυση ενός μοντέλου μόνιμης και σταθερής εργασίας. Και είναι ένα πολύ ωραίο πρόσχημα. Άλλωστε βλέπουμε και άλλες ρυθμίσεις που, στο όνομα της ενίσχυσης της εργασίας των νέων εξαγγέλλονται, όπως για παράδειγμα το ότι θα επιδοτούνται οι ασφαλιστικές εισφορές στους εργοδότες για νέους εργαζόμενους. Και αυτό είναι προβληματικό, κατά τη γνώμη μου. Γιατί σε λίγο, με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας και τη μείωση του εργασιακού κόστους, κανένας εργοδότης δεν θα πληρώνει ΙΚΑ, δεν θα πληρώνει ασφάλιση και θα πηγαίνει να παίρνει εργαζόμενους για 400 και 500 ?.
Άρα λοιπόν ένα μεγάλο θέμα που θα κριθεί η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα είναι εάν έχει την πολιτική βούληση να έρθει κόντρα με τις Βρυξέλλες…
- Ναι.. έτσι καταλήγουμε ότι το μόνο που μπορεί να κάνει το κράτος είναι να τον έχει κλεισμένο στο σπίτι και να του δίνει κάθε μήνα ένα χιλιάρικο επίδομα ανεργίας…
Όχι βέβαια. Υπάρχουν ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση. Υπάρχουν και στην Ε.Ε. προγράμματα για την απασχόληση και δεν είναι τα stage.. Υπάρχουν ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση, για τη νέα επιχειρηματικότητα και των ανέργων που επιδοτείται και σωστά επιδοτείται.
Αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των stage και των συμβασιούχων.. Μην το ξεχνάμε το θέμα των συμβασιούχων, που είναι ακόμα σοβαρότερο. Και εδώ έχουμε κατακριθεί από την Ε.Ε.. Γιατί δεν εφαρμόζουμε την ευρωπαϊκή νομοθεσία; Είχε βγει η κυβέρνηση Καραμανλή το 2004 με μια προεκλογική ντρίμπλα του κ. Καραμανλή τότε ότι θα μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι, θα τελειώσει η ομηρία τους. Τι έγινε μετά; Τεράστιο θέμα το θέμα των συμβασιούχων. Και εκεί είναι πιο σοβαρό με την έννοια ότι εκεί δεν υπήρχε το κόλπο με τη μαθητεία. Εκεί λοιπόν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, πολλοί είναι πάρα πολλά χρόνια και πέραν του 24μηνου. Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Άρα λοιπόν υπάρχει ένα θέμα. Στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στον κοινωνικό λεγόμενο τομέα και σε δημόσιες υπηρεσίες υπάρχουν τεράστια οργανικά κενά. Ιδίως στο χώρο της παιδείας αλλά και της υγείας, στο χώρο των κοινωνικών υπηρεσιών. Αυτά τα οργανικά κενά πρέπει να καλυφθούν με προκηρύξεις σταθερής εργασίας.
ΓΙΑ Ν.Δ.
- Με τη Ν.Δ…. Ποιον προτιμάτε για αρχηγό…
Δεν προτιμώ κανέναν. Δεν είναι σωστό να μπω στα εσωκομματικά της Ν.Δ. Αυτό που παρατηρώ πάντως είναι ότι έχει αρχίσει σε όλα τα κόμματα, αν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ, που και εκεί υπάρχει εσωκομματική συζήτηση προφανώς, αλλά δεν δημοσιεύονται αυτά, έχει αρχίσει και είναι λογικό να υπάρχει δημόσια και ανοιχτή συζήτηση. Απουσιάζει όμως η πολιτική συζήτηση, ιδεολογικού και πολιτικού προσανατολισμού.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS