Ο Πρόεδρος της Κ. Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, και οι Παν. Λαφαζάνης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Βουλευτής Βʼ Πειραιά και Θοδ. Δρίτσας, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αʼ Πειραιά, παραχώρησαν σήμερα Συνέντευξη Τύπου με θέμα τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ για το λιμάνι του ΠΕΙΡΑΙΑ.
Στην τοποθέτηση ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε:
«Να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας εδώ. Είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο τον Πειραιά αλλά είναι εθνικής σημασίας για την οικονομία της χώρας. Κατά την διάρκεια της υπογραφής της σύμβασης παραχώρησης του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική πολυεθνική Cosco από την απελθούσα κυβέρνηση της ΝΔ, το κόμμα τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σήμερα κυβερνών κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, κατήγγειλε την σύμβαση παραχώρησης ως αποικιοκρατική και επιβλαβή για το δημόσιο συμφέρον. Αυτή ήταν και εξακολουθεί να είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύμβαση είναι αποικιοκρατική, πράγμα το οποίο δεν το λέμε μονάχα εμείς, το παραδέχονται σχεδόν όλοι. Ο σταθμός εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά μετατρέπεται με βάση αυτή την σύμβαση σε έδαφος της πολυεθνικής Cosco όπου δεν ισχύουν οι κανόνες φορολογίας, δεν ισχύουν οι νόμοι που ισχύουν στην χώρα μας και το Σύνταγμα για την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων και όπου το ελληνικό κράτος δεν έχει καμία δικαιοδοσία να παρέμβει και να κάνει ελέγχους. Ακόμα και η ΕΕ έχει εκφράσει επιφυλάξεις για το αν αυτή η σύμβαση είναι σύμφωνη με τους κοινοτικούς κανόνες.
Η προσπάθεια της πολυεθνικής Cosco να αγοράσει σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων με αυτούς τους όρους σε άλλα λιμάνια της Ευρώπης, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει αποτύχει. Είμαστε η μόνη χώρα που παραχωρούμε υποδομές εθνικής στρατηγικής σημασίας, τόσο για την οικονομία όσο και για την δημόσια ασφάλεια, στους κινέζους της Cosco και μάλιστα μʼ αυτούς τους εξευτελιστικούς όρους. Μονάχα σε μια περιοχή της Ευρώπης, στο λιμάνι της Νάπολη, υπάρχουν συνθήκες λειτουργίας τέτοιου είδους. Και πάλι εκεί η Cosco είναι απλώς μέτοχος της εταιρείας στην οποία συμμετέχει όμως και το ιταλικό δημόσιο. Όσοι όμως θέλουν να δουν πως δουλεύει ένας σταθμός εμπορευματοκιβωτίων κάτω από όρους στενού ελέγχου μιας ιδιωτικής εταιρείας δεν έχουν παρά να διαβάσουν το βιβλίο Γόμορα του Ρομπέρτο Σαβιάνο, το οποίο θα κάνουμε δώρο στην υπουργό κα Κατσέλη. Διότι πραγματικά με γλαφυρό τρόπο περιγράφει πώς ένας δημόσιος χώρος μετατρέπεται σε άνδρο της ανομίας, της εγκληματικότητας της μαφίας καθώς και σε άνδρο μαύρης εργασίας.
Δε θέλουμε λοιπόν το λιμάνι του Πειραιά να γίνει κάτι τέτοιο. Δεν θέλουμε το λιμάνι του Πειραιά να γίνει σαν το λιμάνι της Νάπολη. Να μετατραπεί δηλαδή σε χώρο ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας όπου θα επικρατούνε άλλοι νόμοι, η μαύρη εργασία, η εγκληματικότητα, η παραοικονομία και όπου η δημόσια αρχή της χώρας δεν θα έχει την δυνατότητα να παρέμβει.
Παραμονές των εκλογών, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δήλωναν ότι θα επαναδιαπραγματευθούν την σύμβαση όταν γίνουν κυβέρνηση. Βεβαίως, ακόμα και αυτή η μετατόπιση από την αρχική θέση της καταγγελίας της σύμβασης ήταν μια έμμεση παραδοχή ότι η σύμβαση είναι απαράδεκτη και γιʼ αυτό ήθελαν να την επαναδιαπραγματευθούν. Αμέσως μετά τις εκλογές κάτι άλλαξε. Και αμέσως μετά τις εκλογές είχαμε τις διαρροές προς τον τύπο (ακόμα και για σύγκρουση στο υπουργικό συμβούλιο και διαφορετικές απόψεις) και την επίσημη τοποθέτηση ότι η επαναδιαπραγμάτευση δεν είναι δυνατή. Αν δεν είναι δυνατή γιατί την εξήγγειλαν προεκλογικά;
Και κατά την διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων δεν ειπώθηκε ούτε μια κουβέντα από τον πρωθυπουργό για το μείζον θέμα των ημερών, μεσούσης της απεργίας των λιμενεργατών. Ούτε μια κουβέντα για την προοπτική επαναδιαπραγμάτευσης παρά μονάχα αναφορά στο ότι πρέπει να ανακτήσουμε το χαμένο κύρος της χώρας στις διεθνείς αγορές. Και εμείς διερωτόμαστε: Οι Γάλλοι που δεν έχουν παραχωρήσει το λιμάνι της Μασσαλίας στους κινέζους ή σε όποια άλλη πολυεθνική, οι γερμανοί που δεν έχουν παραχωρήσει το λιμάνι του Αμβούργου είναι αναξιόπιστοι στις διεθνείς αγορές; Δηλαδή πρέπει να εκποιήσουμε ότι έχει απομείνει υπό δημόσιο έλεγχο και υπό δημόσια περιουσία για να είμαστε αξιόπιστοι στις διεθνείς αγορές;
Εμείς, σε αυτή την φάση, θέλουμε να επαναλάβουμε τις πάγιες θέσεις μας. Τη θέση ότι ο σταθμός εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά, του μεγαλύτερου λιμανιού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, πρέπει να μείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Θα θέλαμε όμως να ζητήσουμε και να μάθουμε ποιο είναι αυτό το περιβόητο περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης. Σίγουρα πάντως δεν κινείται στην κατεύθυνση στην οποία δημιούργησαν την εντύπωση ότι θα κινηθούν προεκλογικά δηλαδή της διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος και αυτό που τους ενδιαφέρει απʼ ότι φαίνεται είναι πως θα σταματήσουν οι κινητοποιήσεις για να μπει ομαλά η εταιρεία στο λιμάνι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν έχουμε μάθει ποιο ακριβώς είναι το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την πολυεθνική Cosco. Και επειδή σε ένα τόσο σημαντικό θέμα για το δημόσιο συμφέρον και για την ελληνική οικονομία η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει το κινέζο και δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα, οφείλουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση. Και ζητάμε να πάρουν ξεκάθαρη θέση διότι το μόνο που συζητείται τις τελευταίες μέρες στα ΜΜΕ δεν είναι το περιεχόμενο της σύμβασης, για να μάθει ο ελληνικός λαός τι συμβαίνει, ούτε το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης αλλά μια εκστρατεία συκοφάντησης των εργαζόμενων. Ενοχοποιούνται οι υπερωρίες, οι συλλογικές συμβάσεις, στο όνομα μιας κακοδιαχείρισης όλο το προηγούμενο διάστημα του λιμανιού του Πειραιά. Οφείλουμε να πούμε ότι τον ΟΛΠ όλα τα προηγούμενα χρόνια, αν υπάρχει αυτή η κακοδιαχείριση, δεν το διαχειρίζονταν οι εργαζόμενοι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, τον διαχειρίζονταν τα διοικητικά συμβούλια που διόριζαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Δεν ξέρουμε λοιπόν αν υπάρχει κακοδιαχείριση ή όχι. Αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι δεν μπορεί κάθε νέα επένδυση στη χώρα μας να βασίζεται στο χαμηλό κόστος εργασίας το οποίο θα επιτυγχάνεται με την διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Εμείς ζητάμε:
1) Να δώσει η κυβέρνηση στη δημοσιότητα την ατζέντα των διαπραγματεύσεων με την Cosco.
2) Να μην εγκατασταθεί η Cosco στο λιμάνι του Πειραιά μέχρις ότου τελεσφορήσουν αυτές οι διαπραγματεύσεις.
3) Να διασφαλιστούν σε κάθε περίπτωση τα εργασιακά δικαιώματα των λιμενεργατών.
4) Να ανοίξει η συζήτηση για το περιεχόμενο της σύμβασης.
Γιατί μόνο έτσι θα γίνει κατανοητό στην κοινή γνώμη ότι η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος περνάει μονάχα μέσα από την διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του λιμανιού και βέβαια από την ακύρωση της απαράδεκτης σύμβασης παραχώρησης».
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS