• Υπάρχουν δύο πραγματικότητες. Ο εκφυλισμός από τη μία. Από την άλλη οι δυνατότητες για κινητοποιήσεις διεκδίκησης μιας άλλης εκπαιδευτικής πολιτικής
Το πρώτο ζήτημα που έχουμε να δούμε είναι ο εκφυλισμός της ΕΦΕΕ, που ξεκίνησε από την δεκαετία του 80. Και ξεκίνησε από αντιλήψεις οι οποίες ήταν σε απόλυτη αντίθεση με την αυτονομία του φοιτητικού κινήματος. Παιχνίδια εντυπώσεων, ομηρικές μάχες για την διαχείριση του αποτελέσματος των φοιτητικών εκλογών, κομματικοί στρατοί στα πανεπιστήμια, εκφυλισμός των συνελεύσεων και των διαδικασιών. Και όλο αυτό οδήγησε το φοιτητικό κίνημα σε βαθειά κρίση αντιπροσώπευσης με τη συνευθύνη ενός κομματιού, όχι του δικού μας χώρου, αλλά με συνευθύνη ενός κομματιού της αριστεράς.
Υπάρχουν σήμερα δύο πραγματικότητες στο φοιτητικό κίνημα.
Από την μια υπάρχει η δυναμική και η δυνατότητα για κινητοποιήσεις. διεκδίκησης μιας άλλης εκπαιδευτικής πολιτικής Μια δυναμική που εκφράστηκε με τους αγώνες για το άρθρο 16. Αυτοί οι αγώνες ήταν μαζικοί, με έντονο το αυθόρμητο στοιχείο αλλά και με υψηλό επίπεδο αυτοοργάνωσης. Και κατάφεραν να κρατήσουνε την μαζικότητα και την μαχητικότητά τους κόντρα στην κυβέρνηση, τα δύο μεγάλα κόμματα και τα κυρίαρχα ΜΜΕ, και να κερδίσουν μια σημαντική νίκη. Αυτό δείχνει ότι το στοιχείο της αμφισβήτησης ενυπάρχει στον φοιτητικό χώρο. Η ανάγκη να αλλάξει το πανεπιστήμιο και η κοινωνία, είναι ζωντανή στο φοιτητικό χώρο και εκδηλώνεται όταν βρίσκει το έδαφος και όταν δημιουργούνται οι –προϋποθέσεις.
Από την άλλη έχουμε τα εκφυλιστικά φαινόμενα να κυριαρχούν στις μαζικές διαδικασίες. Και είναι κυρίως δύο. Το πρώτο, είναι ο μετασχηματισμός των δύο μεγάλων παρατάξεων σε πελατειακούς μηχανισμούς, που μοιράζουν σημειώσεις, υποκαθιστούν τις υπηρεσίες του πανεπιστημίου, ενίοτε διασφαλίζουν την δυνατότητα να περάσεις μαθήματα, ενώ για τον στενό πυρήνα αποτελούν τον προθάλαμο για βόλεμα στον κρατικό μηχανισμό. Το δεύτερο είναι η πλήρης γηπεδοποίηση. Αντιπαραθέσεις τύπου Παναθηναϊκός Ολυμπιακός, σαν αυτή που είδαμε προχθές στην ΑΣΟΕΕ, με ανύπαρκτες αφορμές, αλλά με τραυματίες και χουλιγκανισμούς. Να σημειώσουμε εδώ ότι ούτε η ΝΔ ούτε το ΠΑΣΟΚ αισθάνθηκαν την ανάγκη να καταδικάσουν τη βία, να συμμαζέψουν τους φουσκωτούς που κουβαλάνε και να βάλουν την αντιπαράθεση σε ένα στοιχειωδώς πολιτικό πλαίσιο. Δυστυχώς ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν θεώρησε χρέος του να αποδοκιμάσει. Και βέβαια όλως τυχαίως, αυτή τη φορά δεν ακούσαμε τις κραυγές που μιλάνε κάθε φορά για το πόσο κακό είναι το πανεπιστημιακό άσυλο, που βάζει τη βία στα πανεπιστήμια και δένει τα χέρια της αστυνομίας.
• Η ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ θα ήταν ένα σημαντικό βήμα, και οι πολιτικές ηγεσίες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους
Η ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ θα ήταν σημαντικό βήμα. Θα βοηθούσε στην υπέρβαση εκφυλιστικών φαινομένων, για την πολιτικοποίηση των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος και την σύνδεσή του με τον υπόλοιπο δημόσιο πολιτικό χώρο. Και οι πολιτικές ηγεσίες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους
Δεν πιστεύουμε ότι τα πράγματα αλλάζουν με σφραγίδες. Αλλάζουν όμως αν κάνουμε βήματα προς πιο ώριμες και πιο πολιτικές διαδικασίες.
Δεν είναι τυχαίο ποιοί αντιδρούν στο εγχείρημα της ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ και με ποιόν τρόπο. Και τι προσπαθούν να διασφαλίσουν από την παραμονή της κατάστασης στο σημερινό επίπεδο.
Τα δύο κόμματα εξουσίας, που επισήμως ορκίζονται στο όνομα του πολιτικού πολιτισμού και καλούν την αριστερά να καταδικάσει τη βία, έχουν στήσει μέσα στα πανεπιστήμια μηχανισμούς με εντελώς διαφορετικό πρόσωπο.
Τώρα είμαστε εμείς που τους εγκαλούμε και τους ζητάμε να τοποθετηθούν δημόσια για την κατάσταση που έχουν δημιουργήσει. Και η οποία ελάχιστο σεβασμό δείχνει στη δημοκρατία, στο πανεπιστήμιο, και στην αξιοπρέπεια του φοιτητικού κόσμου.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS