Το αποτέλεσμα των εκλογών, πέραν όλων των άλλων, αποτέλεσε πράσινο φως για να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα μας εξασφάλισε άνεση χρόνου για να κάνουμε αυτή τη συζήτηση με ωριμότητα και ψυχραιμία. Εκείνο που πρέπει να αποφύγουμε είναι η επανάληψη μιας συζήτησης με τα χαρακτηριστικά που είχε πριν τις εκλογές.
Το δίλημμα που έχουμε μπροστά μας είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μια πολιτική συμμαχία υιοθετώντας ένα πιο ζωντανό και ουσιαστικό τρόπο λειτουργίας ή θα μετεξελιχθεί σε ένα ενιαίο κόμμα της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς.
Είναι φανερό ότι η δεύτερη επιλογή είναι πιο δύσκολη και προϋποθέτει μεγαλύτερες συμπτώσεις σε ζητήματα στρατηγικής και φυσιογνωμίας. Και οι δυο δρόμοι απαιτούν ανοιχτή διάθεση και σεβασμό της καθεμιάς συνιστώσας απέναντι στην άλλη αλλά και απέναντι σε κάθε ανώνυμο συριζίτη. Το εγχείρημα είναι πραγματικά πρωτότυπο και δεν μπορεί να αποτελεί αντιγραφή εμπειριών από άλλες χώρες. Κρίσιμο θέμα για όλα τα παραπάνω είναι η υιοθέτηση μιας πραγματικά δημοκρατικής διαδικασίας ανταλλαγής απόψεων.
Ένα μεγάλο έλλειμμα από τη μέχρι τώρα συζήτηση είναι η απουσία ενός προβληματισμού για την προοπτική και τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς μπορεί να μιλάμε μόνο για αναγκαίες οργανωτικές αλλαγές χωρίς να προβληματιζόμαστε για το ποιες πιθανόν δυνάμεις θα συμμετάσχουν αύριο στον ΣΥΡΙΖΑ; Μας απασχολεί ένας κόσμος που με τον δικό του τρόπο, συχνά αντιφατικό, αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός και επιλέγει να εκφραστεί μέσα από άλλα σχήματα όπως αυτά των Οικολόγων και του ΠΑΣΟΚ; Ποιο είναι το δικό μας σχέδιο απεύθυνσης σε αυτό τον κόσμο;
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS