Μιλώντας στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής κατά τη συζήτηση του προσχεδίου προϋπολογισμού, ο βουλευτής Βʼ Αθήνας και ειδικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Οι αριθμοί που αποτυπώνονται στο προσχέδιο του Προϋπολογισμού, που παρουσιάζει η Κυβέρνηση, σηματοδοτούν μια παταγώδη αποτυχία, μια χρεωκοπία της οικονομικής πολιτικής της προηγούμενης Κυβέρνησης. Δε σηματοδοτούν όμως μόνο αυτό. Σηματοδοτούν και τη χρεωκοπία ενός παραγωγικού προτύπου. Σηματοδοτούν και τη χρεωκοπία ενός πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης που στηρίζεται στις πελατειακές σχέσεις, στη διαφθορά, στον κομματισμό, που δεν ελέγχει την αποτελεσματικότητα των δαπανών, που δεν εξασφαλίζει την δικαιοσύνη και στα κριτήρια είσπραξης των εσόδων και στα κριτήρια κατανομής των δαπανών.
Όσο άκουγα τον κ. Παπακωνσταντίνου να μας παρουσιάζει το πρωί την ατμόσφαιρα και τα συμπεράσματα του Ecofin και όσο τον άκουγα το απόγευμα να μας παρουσιάζει τα μεγέθη του Προϋπολογισμού, μου ήρθαν στο μυαλό δυο εικόνες, γιατί είναι πολύ νωπές. Θυμάμαι, λοιπόν, τον Πρωθυπουργό της χώρας, προεκλογικά, στη συνέντευξη τύπου της Θεσσαλονίκης, να λέει «έχω γνωριμίες, έχω συζητήσει με τον Τρισέ, έχω συζητήσει με τον Αλμούνια, έχουμε ξεκινήσει μια άτυπη διαπραγμάτευση, με την πολιτική αλλαγή στο τιμόνι της χώρας θα εξασφαλίσουμε μια ικανοποιητική εξέλιξη στα προβλήματά μας στη διαπραγμάτευση με την Κομισιόν». Η εικόνα που μας περιέγραψε σήμερα ο Υπουργός είναι πολύ διαφορετική. Είναι μια εικόνα ταπείνωσης της χώρας, είναι μια εικόνα θέσης της χώρας υπό επιτροπεία. Το μίγμα που περιέγραψε ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι άθλια δημόσια οικονομικά της χώρας, στον πάτο η αξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών και ένας νεοφιλελεύθερος δογματισμός της Κομισιόν που επιμένει δογματικά στις προδιαγραφές του Συμφώνου Σταθερότητας. Τίποτα απʼ αυτά δεν εκπλήσσει, τίποτα απʼ αυτά δεν ήταν άγνωστο, τα δε δημόσια οικονομικά και τα μεγέθη τους, κύριε Υφυπουργέ, σας ήταν γνωστά πριν από τις εκλογές, σύμφωνα με αυτά που είχε ανακοινώσει ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος είπε: «Ενημέρωσα τον κ. Καραμανλή στις 2/9 για το πού πάει το έλλειμμα – όταν τον ρώτησαν πώς το 6 έγινε 12,7 – και στις 8/9 τον κ. Παπανδρέου». Οι Έλληνες πολίτες δεν ήξεραν τίποτε, η ελληνική Βουλή δεν ήξερε, εσείς ξέρατε.
Θυμάμαι επίσης, σε αντίθεση με την εικόνα που μας έλεγε σήμερα ο Υπουργός, ότι είναι πολύ στενά τα πράγματα και τα περιθώριά μας είναι πάρα πολύ περιορισμένα, τον Πρωθυπουργό της χώρας να λέει, λεφτά υπάρχουν, το θέμα είναι πού πάνε. Λυπάμαι, αλλά το προσχέδιο του Προϋπολογισμού που συζητάμε σήμερα δεν αποτυπώνει μόνο την παταγώδη αποτυχία της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά αποτυπώνει και την αδυναμία ή την άρνηση της σημερινής Κυβέρνησης, να εφαρμόσει μια πολιτική διαφορετική από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, που ηττήθηκε, που μαυρίστηκε στις εκλογές. Επίσης, αποτυπώνει και μια σαφή προσπάθεια αποδέσμευσης και απόκλισης της Κυβέρνησης από προεκλογικές δεσμεύσεις που είχε αναλάβει.
Δυστυχώς, αυτό το σχέδιο Προϋπολογισμού και στη μέθοδο κατάρτισής του και στο περιεχόμενό του, ακολουθεί την πεπατημένη συντηρητικών επιλογών και θα προσπαθήσω να το τεκμηριώσω. Τα βάρη και σʼ αυτό το προσχέδιο του Προϋπολογισμού επιβαρύνουν τους ασθενέστερους, τους έντιμους και συνεπείς φορολογούμενους. Δε βλέπω καμία φιλοδοξία στον περιορισμό της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας. Πριν από λίγες μέρες δημοσιεύτηκαν επίσημα στοιχεία της Κομισιόν που λένε ότι ο ανείσπρακτος ΦΠΑ το 2006 στην Ελλάδα ήταν 2,5 φορές ψηλότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και ήταν 6,5 δισ. ευρώ. Το 2009 λογικά θα είναι πολύ περισσότερος. Το 6,5 δισ. ευρώ, είναι 7 φορές μεγαλύτερο από το πακέτο της αναδιανομής που έχετε σχεδιάσει, 7 φορές περισσότερο σχεδόν από την έκτακτη εισφορά. Από τα περίφημα 30 δισ. ευρώ των ανείσπρακτων οφειλών που ήταν η απάντηση του ΠΑΣΟΚ προεκλογικά, από πού θα βρείτε τα λεφτά, η πρόβλεψη εδώ είναι να μαζέψετε μόνο 1 δισ. ευρώ.
Πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υφυπουργέ, κυρία Πρόεδρε, ότι η ουσία της πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης γύρω από τον Προϋπολογισμό, αυτά που θα αντιμετωπίσουμε ως επιλογές μπροστά μας τους επόμενους μήνες είναι πέραν του Προσχεδίου. Είναι σʼ αυτά που συζήτησε χθες και στην προηγούμενη συνάντηση ο κ. Παπακωνσταντίνου στο ECOFIN. Είναι αυτά που θα προκύψουν ως απαιτήσεις της Κομισιόν, όταν υπαχθούμε το Φεβρουάριο στην παράγραφο 9 του άρθρου 104, που θα θέσει σε μία πρωτοφανή εποπτεία, επιτήρηση, την ελληνική οικονομία, όμοια της οποίας δεν έχει υπάρξει ποτέ για καμία χώρα της ευρωζώνης.
Θέτω ένα ερώτημα: θα ψηφίσουμε και θα εκτελέσουμε Προϋπολογισμό έτους, του 2010 ή θα υπάρξει το ενδεχόμενο να έχουμε Προϋπολογισμό τριμήνων, επειδή θα επιβληθεί αυτό από την Κομισιόν, τον κ. Αλμούνια και τον κ. Τρισέ και θα έχουμε και κάθε μήνα μία ομάδα υψηλόβαθμων στελεχών να έρχεται εδώ, να ξεσκονίζει τα βιβλία και να ελέγχει αν οι πιέσεις, οι υποδείξεις, οι δεσμεύσεις, που ανέλαβε η Κυβέρνηση, γίνονται πράξη ή όχι; Γιʼ αυτό έχει σημασία η Βουλή να έχει έναν ισχυρό ρόλο ελεγκτικό, για να μπορεί να συζητάει αυτά τα πράγματα. Διότι πολύ φοβούμαι ότι αρκετά πράγματα, που δεν εμπεριέχονται στο σχέδιο, θα μας έρχονται με το επιχείρημα “τι να κάνουμε εμείς; Μας τα επέβαλαν οι Βρυξέλες και αναγκαστήκαμε”».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS