Σε δηλώσεις του ο Αλ. Τσίπρας τόνισε:
«Είχαμε σήμερα την ευκαιρία να ξεναγηθούμε σ΄ έναν βιότοπο σπάνιας περιβαλλοντικής αξίας, υπό την έννοια ότι εδώ υπάρχει ένα απόθεμα οικολογικό και αναπτυξιακό ιδιαίτερα χρήσιμο, και αξίζει να προστατευθεί. Αξίζει να προστατευθεί διότι δεν είναι μονάχα τοπικής σημασίας, είναι υπερτοπικής σημασίας, πανελλαδικής έως και πανευρωπαϊκής εμβέλειας. Είναι λίγα χιλιόμετρα μακριά από το αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και είναι αναγκαίο να δρομολογηθούν οι απαραίτητες εκείνες διαδικασίες από την πλευρά της πολιτείας, ώστε να ενισχυθεί ο φορέας διαχείρισης και, σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, να υπάρξουν κίνητρα για ήπιας μορφής ανάπτυξη, που θα κάνει την περιοχή πόλο έλξης, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας αλλά και θα στρέψει και τις υπάρχουσες μορφές παραγωγικής δραστηριότητας όπως η κτηνοτροφία, η γεωργία, η μεταποίηση, σε κατευθύνσεις φιλικές στο περιβάλλον.
Η δική μας εκτίμηση είναι ότι η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια της αγοράς. Οι ίδιοι οι πολίτες οφείλουν να ενεργοποιηθούν για να προστατεύσουν το περιβάλλον. Και μέσα από αυτή την οπτική να δημιουργηθούν νέοι όροι ανάπτυξης, φιλικής στο περιβάλλον.
Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον δήμαρχο αλλά και τους ψαράδες εδώ στην περιοχή, τους καλλιεργητές του μυδιού. Και διαπιστώσαμε ότι από τη μια υπάρχει μια έντονη ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας για την προστασία του περιβάλλοντος, κόντρα σε προκαταλήψεις πολλών ετών που σιγά-σιγά ξεπερνιούνται. Γιατί κι αυτά υπήρχαν εδώ. Υπήρχαν οι αντιρρήσεις ενός μέρους της τοπικής κοινωνίας που ήθελε την «αξιοποίηση», την εμπορική αξιοποίηση, και μια ανάπτυξη όπως την έχουμε δοκιμάσει τα προηγούμενα χρόνια. Από τη μια λοιπόν υπάρχει σιγά-σιγά μια ευαισθητοποίηση των πολιτών, ξεπερνιούνται προκαταλήψεις, από την άλλη όμως υπάρχει μια γραφειοκρατία απαράδεκτη, μια γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί όλους όσοι θέλουν να προστατεύσουν το περιβάλλον αλλά και να ενισχύσουν την παραγωγή στην ευρύτερη περιοχή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι εδώ, που είναι το κέντρο της μυδοκαλλιέργειας, πάνω από 200 οικογένειες ζουν από τη μυδοκαλλιέργεια, ενώ οι άδειες για την παραγωγή είναι μόλις 26. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιον συμφέρει αυτή η εμμονή, αυτή η γραφειοκρατική αγκύλωση. Προφανώς κάποιους οι οποίοι θέλουν να κερδίζουν απ΄ αυτές τις αντιφάσεις. Όχι όμως τον μικρό, τον μικρομεσαίο καλλιεργητή, τον βιοπαλαιστή, αυτούς τους ανθρώπους που είδαμε εδώ, που δουλεύουν όλες τις εποχές του χρόνου, σε όλες τις καιρικές συνθήκες προσπαθώντας να βγάλουν το ψωμί τους. Και κάνουν μια δουλειά ιδιαίτερα σημαντική, που αποφέρει σημαντικό εισόδημα στη χώρα, αφού εδώ βρίσκεται το 70% της ελληνικής καλλιέργειας σε μύδια, τα οποία εξάγουμε και στο εξωτερικό.
Αυτές οι αντιφάσεις λοιπόν πρέπει να ξεπεραστούν. Και για να γίνει αυτό οφείλει η πολιτεία να σκύψει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σ΄ αυτά τα σημαντικά προβλήματα και να δώσει λύσεις.
To Γραφείο Τύπου