Μιλώντας σήμερα στο ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο 105,5» (Μπ. Αγρολάμπος), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βʼ Αθήνας Δ. Παπαδημούλης δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Για τις θέσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό:
«Ο διάλογος για το ασφαλιστικό ξεκινά υπονομευμένος. Υπάρχει μια διάχυτη δυσπιστία και ανησυχία τους ασφαλισμένους. Γιατί η κυβέρνηση που είχε την πρωτοβουλία αυτού του διαλόγου, αποφεύγει να ανοίξει τα χαρτιά της. Δεν υπάρχει διάλογος αποτελεσματικός, χωρίς αυτός που καλεί στο διάλογο να θέτει την ατζέντα και να καταθέτει τις προτάσεις του για το τι πρέπει να αλλάξει.
Ο διάλογος είναι μια μορφή αντιπαράθεσης εναλλακτικών προτάσεων, που πολλές φορές την συνοδεύουν και κοινωνικές αντιπαραθέσεις και αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Δεν σημαίνει «όλα ωραία και καλά, πάμε να τα βρούμε». Τον διάλογο συνήθως τον φοβούνται ή τον εκφυλλίζουν σε προσχηματικό όσοι μπορούν, με τον αυταρχισμό, με την εξουσία, με την πυγμή, να επιβάλλουν τα δικά τους.
Εδώ έχουμε μια κυβέρνηση που δεν παρουσιάζει προτάσεις, δεν καταθέτει ατζέντα, δεν έχει χρονοδιάγραμμα και ανοίγει στις πρώτες σαράντα πέντε ημέρες διακυβέρνησης ένα θέμα το οποίο δεν υπήρχε καν στις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού. Επομένως η δυσπιστία και η ανησυχία είναι δικαιολογημένη. Από εκεί και πέρα, ορισμένες μορφές αντίδρασης, που φαίνεται να δυσκολεύουν την κυβέρνηση, μάλλον τη διευκολύνουν να μεταθέτει αλλού την ατζέντα. Από την ουσία των επιχειρούμενων αλλαγών, θα πληρώσουν οι ασφαλισμένοι, με αύξηση των ορίων ηλικίας και μείωση συντάξεων ή θα πιάσουμε την εισφοροδιαφυγή; Από την ουσία μετατίθεται η αντιπαράθεση στη διαδικασία.
Βλέπω τον κ. Λοβέρδο και την κυβέρνηση από τη μια να ανοίγει βιαστικά το θέμα για να δείξει στις Βρυξέλλες ότι το άνοιξε, αλλά από την άλλη να κρατά κλειστά χαρτιά, να αποφεύγει να πει τι θέλει να αλλάξει. Έχω την εντύπωση ότι σε αυτό το θέμα, πέρα από τα κρυμμένα σχέδια, υπάρχει και αμηχανία στο κυβερνητικό επιτελείο.
Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν ξεκίνησε διάλογος για το ασφαλιστικό με την κυβέρνηση να κρύβει τα χαρτιά της και να λέει «πείτε μου εσείς τι νομίζετε» κλπ. Επίσης, σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπήρξε διάλογος για το ασφαλιστικό –όλοι οι διάλογοι ήταν θερμοί, είχαν και διαδηλώσεις, είχαν και αντιπαραθέσεις, είχαν και συγκρούσεις, για το ποιος θα πληρώσει το κόστος, για το ποιος πρέπει να είναι ο χαρακτήρας των αλλαγών- δεν υπήρξε διάλογος που να γίνει στο άψε σβήσε.»
Για την πρόταση Μίχαλου:
«Η πρόταση που κατέθεσε ο κ. Μίχαλος σημαίνει κατάργηση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος, κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος, πλήρη κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους. Είναι η χαρά των εργοδοτών, των μεγαλοεργοδοτών, η χαρά των πλουσίων, η χαρά αυτών που δεν έχουν την ανάγκη της σύνταξης για να τα βγάλουν πέρα όταν φτάσουν στη φάση της τρίτης ηλικίας και της ξεκούρασης. Είναι ένα αμιγώς κεφαλαιοποιητικό σύστημα, που δεν υπάρχει σε καμία ευρωπαϊκή χώρα.»
Για τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ για το ασφαλιστικό
«Εμείς όχι μόνο δεν φοβόμαστε το διάλογο, αλλά ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας πριν από μέρες, ζήτησε, προκάλεσε και προσκάλεσε σε διάλογο πολιτικών αρχηγών δημόσια για το ασφαλιστικό και μέσα και έξω από τη Βουλή και στην τηλεόραση. Η πρόταση που κατέθεσε ο Αλ. Τσίπρας είναι στο τραπέζι και απʼ ό,τι βλέπω η σιωπή της κυβέρνησης δείχνει μια διάθεση να τον αποφύγει.
Εμείς θα επανέλθουμε με πρωτοβουλίες που θα υποχρεώσουν και θα πιέσουν την κυβέρνηση να ανοίξει τα χαρτιά της και ταυτόχρονα, θα καταθέσουμε τις δικές μας εναλλακτικές προτάσεις. Εμείς δεν υπερασπιζόμαστε το status quo. Γιατί έχουμε ένα πολύ άδικο και προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα. Θα είμαστε απολύτως αντίθετοι στην προσπάθεια να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης του ασφαλιστικού συστήματος στις πλάτες των πιο αδύνατων, των ασφαλισμένων, με περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας και με περαιτέρω μείωση των συντάξεων, για τις οποίες όλοι γνωρίζουν ότι είναι οι πιο χαμηλές στην ευρωζώνη, μαζί με την Πορτογαλία.
Τώρα, πώς καταφέραμε να έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα το οποίο δίνει χαμηλές συντάξεις και ταυτόχρονα έχει στην προβολή του μεγάλο αναλογιστικό έλλειμμα, αυτό είναι καρπός και ρεκόρ των κυβερνητικών επιλογών δεκαετίες τώρα. Είμαστε μια χώρα με μεγάλη «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία, που σημαίνει διαρροή πόρων για το ασφαλιστικό σύστημα, με τεράστια εισφοροδιαφυγή –«νόμιμη» και παράνομη- με πολύ μεγάλα διοικητικά κόστη και πολύ μεγάλες εσωτερικές ανισότητες, καθώς οι λεγόμενοι κοινωνικοί πόροι δεν στηρίζουν τη σύνταξη του ασθενέστερου –του αγρότη, του χαμηλοσυνταξιούχου του ΙΚΑ- αλλά κατηγορίες όπως δημοσιογράφοι, μηχανικοί, δικηγόροι κλπ. Αυτά ναι, να τα δούμε πώς θα αλλάξουν. Όχι όμως να πάμε τη σύνταξη από τα 65 στα 67 ή στα 70.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS