Το κατ' εξοχήν πρόβλημα της χώρας είναι αναπτυξιακό, παραγωγικό και κοινωνικό. Η ελληνικη οικονομία βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεσηΟι αλλεπάλληλες καταιγίδες σκληρών μέτρων εις βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, των εργασιακών σχέσεων και του ασφαλιστικού συστήματος δεν λύνουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Το κατ' εξοχήν πρόβλημα σήμερα είναι αναπτυξιακό, παραγωγικό και κοινωνικό, τονίζει στη συνέντευξή του στην “Αυγή” ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης και συμπληρώνει: Αν δεν αναμετρηθούμε με αυτές τις προκλήσεις, που γιγαντώθηκαν από τις νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις των τελευταίων δεκαετιών, δεν μπορούμε να βελτιώσουμε τη δημοσιονομική θέση της χώρας. Η συνέντευξη αναλυτικά:
Τη χώρα σκεπάζει ένα πυκνό μαύρο σύννεφο μιας αποπνικτικής δημοσιονομικής τρομοκρατίας. Μιλάμε για μια πρωτοφανή επιχείρηση αποπροσανατολισμού που αποκλειστικό στόχο έχει να προετοιμάσει το έδαφος για αλλεπάλληλες καταιγίδες σκληρών μέτρων εις βάρος των λαϊκών εισοδημάτων, των εργασιακών σχέσεων και κυρίως για την κατεδάφιση του δημόσιου, κοινωνικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
Το πρόβλημα, όμως, της χώρας δεν είναι δημοσιονομικό! Αντίθετα, το δημοσιονομικό θέμα κυρίως είναι απόρροια μιας σειράς άλλων προβλημάτων.
Το κατ' εξοχήν πρόβλημα της χώρας είναι αναπτυξιακό, παραγωγικό και κοινωνικό. Η ελληνική οικονομία βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση. Η αγορά βουλιάζει κι έχει σχεδόν νεκρώσει. Η χώρα έχει μεταβληθεί σε παραγωγική έρημο, με την πλήρη περιθωριοποίηση της βιομηχανίας και τον εκμηδενισμό, σχεδόν, της αγροτικής παραγωγής. Η Ελλάδα έχει απολέσει σχεδόν κάθε ίχνος ενδογενούς οικονομικής δυναμικής και κυρίως αντιμετωπίζουμε εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα κι ένα μεγάλο πρόβλημα ανεργίας. Αν δεν αναμετρηθούμε με αυτές τις προκλήσεις, οι οποίες γιγαντώθηκαν από τις νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις των τελευταίων δεκαετιών, δεν μπορεί να υπάρξει βελτίωση της δημοσιονομικής θέσης της χώρας.
Το κύριο πρόβλημα για τη χώρα, λοιπόν, δεν είναι τόσο το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά σε τι πλαίσιο πολιτικής εντάσσεται αυτό το έλλειμμα και επομένως αν χρησιμοποιείται για να στηρίζει πελατειακές αντιπαραγωγικές κρατικές δομές και τα κέρδη μιας ιδιωτικής ολιγαρχίας ή αξιοποιείται για αναπτυξιακούς, παραγωγικούς και κοινωνικούς στόχους.
Πράγματι υπάρχουν. Γιʼ αυτό εμείς καλούμε την κυβέρνηση να διεκδικήσει την κατάργηση του προκρούστειου Συμφώνου Σταθερότητας της Ε.Ε. και σε κάθε περίπτωση τη χαλάρωσή του για χώρες όπως η Ελλάδα, κάτι το οποίο η κυβέρνηση υποστήριζε προεκλογικά και μετεκλογικά το έχει εγκαταλείψει.
Πέραν αυτού, είναι γνωστό ότι η χώρα εκδίδει ομόλογα δανεισμού με πανύψηλα επιτόκια, που συχνά ξεπερνούν το 5%, τα οποία αγοράζουν προνομιακά οι Τράπεζες, οι οποίες στη συνέχεια τα καταθέτουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και αντλούν απεριόριστη ρευστότητα με χαριστικό επιτόκιο 1%. Αυτό ισοδυναμεί με ληστεία. Ζητάμε από την κυβέρνηση να διεκδικήσει την αλλαγή πλαισίου ώστε να γίνει δυνατή η απευθείας δανειοδότηση του Δημοσίου από την ΕΚΤ επιτόκια ανάλογα με αυτά που η τελευταία δανείζει τις εμπορικές τράπεζες. Θα ήταν μια μεγάλη ανάσα!
Τέλος, έχουμε προτείνει την έκδοση κρατικών ομολόγων μικρής ονομαστικής αξίας, που, αντί να τα καρπώνονται οι τράπεζες, οι οποίες νέμονται ολιγοπωλιακά τη σχετική αγορά, να κατευθύνονται απευθείας στο ευρύ αποταμιευτικό κοινό. Αυτό θα ήταν προς το συμφέρον των πολιτών, που θα εξασφάλιζαν μεγαλύτερα επιτόκια, και του Δημοσίου, το οποίο θα μείωνε το κόστος δανεισμού του.
Η νέα φορολογική επιδρομή δισ. ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι μόνο κοινωνικά άδικη, αλλά και οικονομικά καταστροφική. Δεν υπάρχουν διαχειριστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Η χώρα έχει ανάγκη από μια μεγάλη αλλαγή, από μια ανατροπή, ένα νέο όραμα! Στο πλαίσιο αυτό είναι αναγκαία μια επανάσταση στο κράτος για μια νέα, σύγχρονη, αποτελεσματική, αξιοκρατική δημόσια διοίκηση και έναν νέο ανασυγκροτημένο και αποδοτικό δημόσιο τομέα που θα αναλάβει τον έλεγχο στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την παραγωγική αναγέννηση, την απασχόληση και την προστασία του περιβάλλοντος. Ειδικότερα είναι απαραίτητος ο δημόσιος έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος ώστε να σταματήσουν οι πρακτικές καταλήστευσης και να αναλάβει ένα νέο αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο. Να αποτελέσει την ατμομηχανή για τη στήριξη μιας σύγχρονης παραγωγικής ανάπτυξης, των πολύ μικρών επιχειρήσεων και της αγροτικής παραγωγής.
Η εκτεταμένη διαφθορά είναι σύμφυτη με τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και παίρνει όψεις κοινωνικής αγριότητας σε φάσεις κρίσης και παρακμής αυτού του συστήματος. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να ανακόψουμε τη διαφθορά χωρίς να αμφισβητήσουμε έναν άγριο καπιταλισμό, που επιχειρεί να διαλύσει κάθε σχέση κοινωνικής αλληλεγγύης. Η απόπειρα του κ. Γ. Παπανδρέου να ανοίξει θέματα περιορισμού της διαφθοράς, την ώρα που κλιμακώνει μια νεοφιλελεύθερη διαχείριση, δεν έχουν καμιά απολύτως αξία. Αποτελούν μια «τρύπα στο νερό».
Μετά από πολλές απόπειρες κατόρθωσα να πάρω τα στοιχεία για την κίνηση δύο πολύ κρίσιμων Ειδικών Λογαριασμών, που βρίσκονται στο σκοτάδι, εκτός προϋπολογισμού και κοινοβουλευτικού ελέγχου. Μιλάμε για τον Ειδικό Λογαριασμό του Ν. 128/75, ο οποίος συγκεντρώνει το χαράτσι του 0,6% που πληρώνουν οι δανειολήπτες. Μιλάμε, επίσης, για τον Ειδικό Λογαριασμό που διαχειρίζεται τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις. Και οι δύο μαζί συγκεντρώνουν και δαπανούν ετησίως ζεστό χρήμα 3 δισ. ευρώ περίπου, το οποίο κατευθύνεται με αδιαφάνεια σε πάσης φύσεως και ελεγχόμενης νομιμότητας επιδοτήσεις και παροχές. Καλά είναι τα παχιά λόγια περί διαφάνειας. Το ερώτημα, όμως, είναι: Θα καταργήσει αυτούς τους ειδικούς λογαριασμούς η κυβέρνηση ή θα παραμείνουν ως ένας «κρυφός» προϋπολογισμός στα χέρια του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών;
Από τις οικονομικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών προκύπτει αβίαστα το ερώτημα: Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Οι διεθνείς αγορές; Οι διεθνείς οίκοι, όπως ο Fitch και η Standard & Poors, διαμορφώνουν τον προϋπολογισμό; Οι τραπεζίτες του Λονδίνου κατευθύνουν το ύψος του ελλείμματος;
Δυστυχώς, με όσα ανακοίνωσε από το Λονδίνο ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση έχει γίνει «φύλλο και φτερό» στους ανέμους και τις υπαγορεύσεις της διεθνούς κερδοσκοπίας. Γιατί άλλον προϋπολογισμό κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση και άλλον υπέβαλε στον Bloomberg. Στον προϋπολογισμό που κατέθεσε στη Βουλή δεν υπήρχαν ιδιωτικοποιήσεις και στο Λονδίνο ανακοινώθηκαν ιδιωτικοποιήσεις ύψους 2,5 δισ. ευρώ! Οι εκποιήσεις της Ν.Δ. ωχριούν! Στον προϋπολογισμό η κυβέρνηση μιλούσε για αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, οι οποίες μετατράπηκαν αιφνιδίως από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σε άγρια λιτότητα, με μεγάλη μείωση εισοδημάτων, που θα προκύψει από την περικοπή 10% των επιδομάτων των εργαζομένων του δημοσίου. Δεν έχουμε απλώς προσχώρηση στην καταδικασμένη πολιτική της Ν.Δ., αλλά και υπερφαλάγγισή της! Πραγματικός εμπαιγμός αλλά και τραγωδία!
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS