ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Θέλω ιδιαιτέρως, κύριε Κουβέλη, να σας ευχαριστήσω για την ερώτηση. Δεν είναι φιλοφρόνηση. Θα δείτε στη συνέχεια της απάντησής μου γιατί σας ευχαριστώ.
Υπάρχει πρόβλημα εδώ πολύ έντονο σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων της φτώχειας γενικότερα και ειδικά της φτώχειας που αφορά τα παιδιά είτε αυτά είναι παιδιά Ελλήνων πολιτών είτε είναι παιδιά μεταναστών νομίμως ή παρανόμως ευρισκομένων στην Ελλάδα. Το 2003-2004 –λυπάμαι που το θυμάμαι- συζητούσαμε στην Κυβέρνηση την ανάγκη να αναπτυχθούν πολιτικές για να εξαλειφθεί η φτώχεια. Λέγαμε ότι ήταν ανεπίτρεπτες στις σημερινές συνθήκες να υπάρχουν στην Ελλάδα φτωχοί. Σκεφτόμασταν να πάρουμε μέτρα για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο με εξειδικευμένες και στοχευμένες πολιτικές. Έξι χρόνια μετά το 2009 ως αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων και συνιστωσών αντιμετωπίζουμε προβλήματα μαζικής ανεργίας με τα πιο σκληρά ποιοτικά χαρακτηριστικά, δηλαδή μαζική ανεργία που χτυπά σαραντάρηδες και πενηντάρηδες που έχουν οικογένειες με χρέη και μένουν στον δρόμο.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσεται ραγδαία –είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω μετά την ερώτησή σας- και το φαινόμενο της φτώχειας που χτυπά μικρά παιδιά. Προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της μαζικής ανεργίας και της φτώχειας ως Υπουργείο Εργασίας στα πλαίσια του επιχειρησιακού προγράμματος για την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, ως επιχειρησιακό κομμάτι του ΕΣΠΑ. Βρήκαμε ένα πρόγραμμα –δεν είναι μόνο η Ελλάδα αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης πάσχουν από τα ίδια- και από το σύνολο των χρημάτων γιʼ αυτό το πρόγραμμα, το 65% το καταναλώνουν οι χώρες και η Ελλάδα, στους μεσάζοντες και μόνο το 35% των χρημάτων φθάνει στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Είναι μια δραματική στατιστική.
Προσπαθήσαμε να αντιστρέψουμε τα ποσοστά με την κα Κατσέλη. Στις 15 Μαρτίου θα εγκριθεί, ελπίζουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση η αναθεώρηση του συνόλου του ΕΣΠΑ και ειδικά του κομματιού που αφορά το ανθρώπινο δυναμικό στο πλαίσιο του οποίου μπορούμε να δούμε ειδικά προγράμματα αντιμετώπισης της φτώχειας στους νέους. Αυτή είναι η εισαγωγή της εισήγησής μου. Θα ολοκληρώσω στη δευτερολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο κ. Κουβέλης.
ΦΩΤΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, οι επισημάνσεις που κάνατε και μάλιστα με έντονα δραματικό περιεχόμενο, θέλω να πιστεύω μαζί με εσάς να δρομολογήσουν δραστηριότητες να αντιμετωπισθεί ή να περιορισθεί έστω, αυτό το θλιβερό φαινόμενο της παιδικής φτώχειας. Επίσης, πιστεύω ότι θα δρομολογηθούν διαδικασίες για την αντιμετώπιση του επίσης θλιβερού φαινομένου της παιδικής εργασίας η οποία είναι και παράνομη. Δεν θα διεκτραγωδήσω την όλη κατάσταση αναφερόμενος στα παιδιά των φαναριών ή στα παιδιά που επαιτούν ή στα παιδιά που πέφτουν θύματα κακοποίησης.
Θα υποστηρίξω ότι δεν υπάρχει περιθώριο για άλλες καθυστερήσεις οι οποίες έχουν σημειωθεί στο πρόσφατο ή και στο απώτερο παρελθόν. Η υπόθεση της αντιμετώπισης της παιδικής εργασίας και της παιδικής φτώχειας είναι άμεσης προτεραιότητας. Είναι μία υπόθεση η οποία πρέπει να δεσμεύει όλους και πρωτίστως την υπεύθυνη Κυβέρνηση με την έννοια ότι αυτή έχει τις αρμοδιότητες και αυτή έχει τις δυνατότητες. Και θα συμφωνήσω μαζί σας ότι το φαινόμενο δεν απαντάται μόνο στην Ελλάδα. Είναι πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας κλίμακας, γιʼ αυτό και οι συγκεκριμένοι αριθμοί τους οποίους αναφέρω στην ερώτησή μου.
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι αυτό το 20 έως 25% των Ελλήνων πολιτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας –δεν αμφισβητείται ο αριθμός- έχει μέσα παιδιά. Είναι παιδιά των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρέπει άμεσα να δρομολογηθούν οι διαδικασίες και να εξασφαλισθούν οι πόροι που είναι δυνατόν να ανακουφίσουν και όχι να αντιμετωπίσουν συνολικά το πρόβλημα διότι δεν μου διαφεύγει ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος συνολικά έχει σχέση με μια άλλη ολοκληρωμένη πολιτική μέσα στην οποία βεβαίως, πρέπει να εντάσσεται και η αντιμετώπιση της φτώχειας.
Τέλος, όχι γιατί έχει εξαντληθεί η κλίμακα των θεμάτων που αφορούν στην παιδική φτώχεια και στην παιδική εργασία, υπάρχουν και άλλα ζητήματα που πρέπει άμεσα να αντιμετωπισθούν. Είναι τα παιδιά που γυρίζουν στους δρόμους, τα παιδιά που είναι ανέστια, τα παιδιά που πέφτουν θύματα κακοποίησης και εκμετάλλευσης. Βεβαίως, δεν είναι της αρμοδιότητας του δικού σας Υπουργείου. Είναι ενδεχομένως, αρμοδιότητας της κυρίας Ξενογιαννακοπούλου. Νομίζω όμως ότι χρειάζεται ένας συντονισμός. μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ασχολούνται συστηματικά με το θέμα. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Χρειάζεται και μία ολοκληρωμένη πολιτική για την αντιμετώπιση αυτών των εξαιρετικά, κρίσιμων ζητημάτων που αφορούν σε παιδιά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Συνεχίζω από εκεί που σταμάτησα. Έλεγα ότι η αναθεώρηση που κάνουμε στο Κοινοτικό Πλαίσιο ΕΣΠΑ σε ό,τι αφορά στο ανθρώπινο δυναμικό, αποκτά ανθρωποκεντρικά χαρακτηριστικά. Θέλω να δώσω παραδείγματα. Η κυρία Κατσέλη είναι μια εξαιρετική χειρίστρια του Κοινοτικού Προγράμματος.
Συζητήσαμε λοιπόν μαζί και σήμερα κάνουμε τον τρίτο γύρο των συζητήσεων, ενόψει της κατάθεσης της πρότασής μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για να έχουμε έγκριση της αναθεώρησης του προγράμματος, ότι αφού χρειάζεται σʼ αυτή την άθλια συγκυρία ανθρωποκεντρική προσέγγιση του προγράμματος να προστατεύσουμε τις πιο ευπαθείς και αποκλεισμένες κοινωνικές κατηγορίες.
Κύριε Κουβέλη, το παράδειγμα των «παιδιών των φαναριών» ήταν το πρώτο παράδειγμα. Είπαμε να μην υπάρχει κανένα πια, να κάνουμε εκείνες τις πολιτικές που μέσα στο 2010 θα υπάρχει ροή χρηματοδότησης, ούτως ώστε αυτά τα παιδιά να μην είναι πια στους δρόμους.
Και η δεύτερη ευπαθής και αποκλεισμένη κοινωνική ομάδα –νομίζω ότι είναι φανερό το παράδειγμα, σαφές, ευκρινές- είναι οι άστεγοι.
Ήταν τα δύο πρώτα παραδείγματα, τα οποία προσπαθήσαμε και καταφέραμε να εντάξουμε σʼ αυτό το αναθεωρημένο ΕΣΠΑ.
Υπάρχουν διατομεακές και διυπουργικές δράσεις. Η παριστάμενη Υπουργός κυρία Ξενογιαννακοπούλου έχει μία δράση που αφορά την φιλοξενία τετρακοσίων τριάντα ενός παιδιών. Δεν κρυβόμαστε πίσω απʼ αυτό που υπάρχει. Εμείς παίρνουμε την ερώτησή σας ως αφορμή για να δούμε και αυτό που δεν έχουμε δει. Και για την παιδική φτώχεια, κύριε Κουβέλη, δεν το είχαμε δει. Γιʼ αυτό σας ευχαρίστησα για το ερώτημα, διότι σήμερα που έχουμε συνεργασία με την κυρία Κατσέλη θα εντάξουμε και το θέμα αυτό και σας παρακαλώ το Μάιο να επανέλθετε, για να δούμε αν αυτές οι συζητήσεις είναι συζητήσεις αβροφροσύνης εδώ, ανάμεσα σε πολιτικούς, ή είναι συζητήσεις που όταν η Αντιπολίτευση αιτιάται και μέμφεται η Κυβέρνηση, αν κάτι βρίσκει λογικό, ανταποκρίνεται. Αν είναι δυνατόν θα ήθελα το Μάιο να επανέλθουμε, για να ελεγχθεί αν οι καλές μας προθέσεις παρέμειναν καλές προθέσεις ή αν κάτι κάναμε.
Στο ένα λεπτό που έχω ακόμη θα ήθελα να κάνω, κύριε Πρόεδρε, με την ευκαιρία τρεις επισημάνσεις που αφορούν θέματα σημερινά.
Κατά πρώτον, είχαμε εργατικό ατύχημα στα Τέμπη. Σκοτώθηκε ένας άνθρωπος. Απʼ ό,τι με ενημερώνει ο συνάδελφος Υπουργός κ. Μαγκριώτης, αυτό το ατύχημα αφορούσε τον επικεφαλής συνεργείου, τεχνικό διευθυντή, ο οποίος πήγε σε αποκλεισμένο δρόμο για να ελέγξει τα αίτια του αποκλεισμού –είχε κατολίσθηση χθες το βράδυ- και σκοτώθηκε πάνω στη δουλειά του. Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας έκανε αμέσως αυτοψία, την Έκθεση της οποίας θα καταθέσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία και ο αρμόδιος Υπουργός νομίζω ότι θα ενημερώσει το Σώμα όταν θα πάρει το λόγο.
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι ο ΟΑΕΔ αντιμετωπίζει, κύριε Πρόεδρε, τρομακτικά ταμειακά προβλήματα. Θέλω να ξέρει η Εθνική Αντιπροσωπεία ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση «τίναξε στον αέρα» τον ΟΑΕΔ, με προγράμματα τα οποία εκτελούσε ενώ χρήματα δεν είχε, και διαχειριζόμαστε τη δυστυχία τώρα εμείς. Το λέω αυτό γιατί υπάρχει μια έμφαση από τις πρωινές εκπομπές των καναλιών σʼ αυτά που ο ΟΑΕΔ οφείλει να κάνει και πρέπει να κάνει και που δεν μπορεί. Κοιτάμε τα άδεια μας ταμεία, κοιτάμε την έλλειψη χρήματος, και, τούτης δοθείσης, κοιτάμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε.
Κι ένα τρίτο και τελευταίο, κύριε Πρόεδρε. Σήμερα τα παιδιά των stage κατέλαβαν το Υπουργείο Εργασίας. Δεν αφήνουν κανέναν υπάλληλο να μπει μέσα. Έκανα παράκληση και στη συνέχεια έδωσα εντολή να φύγουν τα ΜΑΤ. Δεν ήθελα να υπάρξει πρόβλημα σʼ ό,τι αφορά τον χειρισμό νέων ανθρώπων. Θεωρώ όμως βίαιη ενέργεια, που δεν μπορεί να έχει συνέχεια, το να κλείνουν τις πόρτες της ελληνικής διοίκησης και να μην επιτρέπουν στους υπαλλήλους και στην πολιτική ηγεσία να κάνει τη δουλειά της και δηλώνω ότι το φαινόμενο αυτό της βίας και της αυθαιρεσίας το αντιμετωπίσαμε με επιείκεια σήμερα, αλλά είναι η τελευταία φορά. Και το λέω αυτό γιατί ανάμεσα στα παιδιά αυτά, που έχουν τα αιτήματά τους, υπάρχουν συγκεκριμένοι συνδικαλιστές συγκεκριμένου χώρου που τα κατευθύνουν, χωρίς να είναι οι ίδιοι stagiaires. Και απέναντι στο φαινόμενο αυτό ζητώ κατανόηση από την Εθνική Αντιπροσωπεία και ζητώ από όλους τους κοινοβουλευτικούς σχηματισμούς, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής ευθύνης τους να αναλάβουν επιτέλους τα καθήκοντά τους. Δεν είναι δυνατόν πολιτική καθοδήγηση σε νέα παιδιά να καταλήγει στο βίαιο αποκλεισμό των Υπουργείων, στην αδυναμία της ελληνικής διοίκησης να κάνει αυτά τα λίγα που μπορεί να κάνει! Είναι βία ωμή, απέναντι στην οποία απαντάμε με ανθρώπινο τρόπο, αλλά καλούμε αυτούς τους χρήστες αυτής της βίας να πάρουν επιτέλους και την ευθύνη τους, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS