Εμείς τραβάμε στα άκρα την αντιπαράθεσή μας με την κυβέρνηση και με την πολιτική της ΝΔ στη συζήτηση που γίνεται για τον Προϋπολογισμό που αφορά την κοινωνία. Και έχουμε σαν στόχο σʼ αυτή τη μάχη ενωμένη η Αριστερά να βγει μπροστά.
Σήμερα το πρωί ήμουν στη δράση που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στον ΟΣΕ για τα προβλήματα των καθαριστριών. Θα επιμείνουμε σʼ αυτή τη λογική.
Θα μπορούσα να απαντήσω παραφράζοντας τον στίχο του Αναγνωστάκη «γιατί θα πρέπει αναγκαστικά να απαντήσω;». Αλλά δεν θα το κάνω. Θα πω το εξής. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι πάρα πολλά χρόνια δίνουν καθημερινά τον αγώνα για την ενίσχυση της Αριστεράς. Δεν παραιτήθηκαν ποτέ, ακόμα κι αν απογοητεύτηκαν από τις ηγεσίες της Αριστεράς. Έδωσαν αυτή τη μάχη. Δεν έκαναν κανένα διάλειμμα. Πήραν μέρος και στις τελευταίες αυτές πολύ σημαντικές εκλογές. Και νομίζω ότι έχει μεγάλη σημασία αυτούς περισσότερο να ακούσουμε. Μην ξεχνάμε ότι η οικονομική κρίση δημιουργεί και διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις μέσα σʼ όλα τα κόμματα…
Αυτή τη στιγμή χοντρικά έχουν κατατεθεί τρεις απόψεις για το τι πρέπει να κάνει η Αριστερά σʼ ένα κεντρικό πολιτικό επίπεδο, αλλά εμείς θέλουμε να σταθούμε περισσότερο σε κοινωνικό επίπεδο. Η μία είναι η άποψη όπως βγαίνει από τα συνέδρια του ΣΥΝ. Ότι η Αριστερά σαν μια ενιαία παράταξη θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της κοινωνίας, να συμβάλει και να είναι χρήσιμη. Και ξεκινάμε από τη ριζοσπαστική σοσιαλδημοκρατία, τη ριζοσπαστική οικολογία, τις δυνάμεις που αυτή τη στιγμή είναι στον ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις αριστερές που είναι εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουμε όλες αυτές οι δυνάμεις να συνεργαστούν και να βγουν μπροστά. Κοινό στοιχείο αυτών των δυνάμεων είναι ότι θα δουλεύουν πάνω σ΄ αυτά τα οποία συμφωνούν και θα συζητάνε τις διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις χωρίς να κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
Υπάρχουν και δυο άλλες απόψεις που εκδηλώνονται κι αυτές. Είπα και στη Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ ότι τη μία άποψη την εκδηλώνει με δηλώσεις του ο σ. Λ. Κύρκος και την άλλη ο σ. Αλαβάνος. Η μία λοιπόν μας λέει ότι πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ και να πάμε να βρούμε κάποιους άλλους δρόμους οι οποίοι θα μας φέρνουν κοντά στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία -κάτι με το οποίο εμείς διαφωνούμε. Και η άλλη, η οποία αντιπαρατίθεται στην προηγούμενη άποψη, χωρίς να αντιπαρατίθεται τη δική μας, κι ότι θα πρέπει να βρούμε άλλους δρόμους ορίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ «προς τα αριστερά», δήθεν, βάλτε τα όλα αυτά μέσα σε εισαγωγικά.
Εμείς διαφωνούμε. Συμμετέχουμε όμως σʼ αυτή τη συζήτηση. Και στο βαθμό που αυτή η συζήτηση οξύνεται και υπάρχει και λειτουργεί ως κρισιακό φαινόμενο, νομίζουμε ότι και το κόμμα μας αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι απάντηση στις δύο αυτές αντιλήψεις, έχει και τις διαδικασίες αλλά και τη διάθεση να βρει την πρέπουσα λύση.
Πάντως το βασικό στο οποίο επιμένουμε είναι ότι η κοινωνία δεν μπορεί να ασχολείται με την κάρτα μέλους, με το ενιαίο μητρώο μελών κ.λπ. Δεν ασχολείται και δεν την ενδιαφέρει. Κι εμείς πρέπει να ενδιαφερθούμε γι αυτά που πραγματικά ενδιαφέρουν την κοινωνία.
Και το έκτακτο και το τακτικό και η συζήτηση σε όλες τις πολιτικές κινήσεις και σε όλες τις τοπικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ ..
Τα πάντα εξετάζονται και τα πάντα είναι ανοιχτά.
Δεν ξέρω πως ακριβώς ο Φ. Κουβέλης το προτείνει αυτό. Εγώ λέω ότι μια σειρά ζητήματα δεν λύνονται με «ναι» και «όχι». Λύνονται με συλλογικές διαδικασίες συζήτησης, βέβαια και ψηφοφορίας. Νομίζω ότι αυτή τη λογική θα πρέπει να ακολουθήσουμε και σε πολιτικό θα πρέπει να το βάλουμε. Το θέμα δεν είναι να λειτουργήσουμε σήμερα στη λογική κάποιου θυμικού «ναι ή όχι», αλλά πρέπει να λειτουργήσουμε με βάση τις ανάγκες της Αριστεράς και τις ανάγκες της κοινωνίας.
Βλέπετε τι γίνεται στον προϋπολογισμό. Θέλω να σας φέρω σε αυτό. Επιμένω, διότι, αν κάποιος σήμερα μας ακούει, αυτό που σκέπτεται είναι πώς θα πληρώσει τους λογαριασμούς του, δεν είναι τι θα κάνουμε εμείς εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Και πώς η Αριστερά θα συμβάλλει, ώστε να μπορέσει και αυτός να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής και γιʼ αυτόν και για την οικογένειά του. Δεν ενδιαφέρεται αν κάποιος Βίτσας, που τυχαίνει να είναι γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ, τα βάζει με κάποιον «χ» ή κάποιον «ψ» εντός της Αριστεράς.
Αφορά την κοινωνία, αν ένα κόμμα διασπαστεί….
Τους αφορά βεβαίως. Και ρωτώ εσάς. Τι είναι καλύτερο σήμερα για την κοινωνία. Να δώσει αυτή τη μάχη της κοινωνίας ή και του προϋπολογισμού, ο οποίος αφορά άμεσα την κοινωνία, η Αριστερά ενωμένη ή διασπασμένη; Το παιχνίδι το έχουμε ξαναδεί – δεν είναι καθόλου παιχνίδι, είναι πάρα πολύ σοβαρό πράγμα – πάρα πολλά χρόνια. Και αυτό στο οποίο εμείς έχουμε καταλήξει είναι η απλή ιδέα ότι η ενότητά μας παράγει χρήσιμες δυνάμεις για την κοινωνία. Καμία διάσπαση δεν παρήγαγε ποτέ, ίσα – ίσα έστειλε πολύ καλό κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα στο σπίτι του – ας το πούμε με αυτό τον τρόπο – και δεν παρήγαγε κάτι χρήσιμο ούτε για την Αριστερά ούτε για την κοινωνία. Εμείς θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση που δέχεται αυτή την ώρα ο κόσμος, ο λαός. Αυτό είναι το βασικό μας πρόβλημα, που αφορά τους πάντες.
Το χειρότερο που θα είχαμε να κάνουμε τώρα είναι ο Σπύρος Λυκούδης να απαντήσει στον Αλέκο Αλαβάνο. Εμείς κάνουμε μια προσπάθεια σε όλη την Αυτοδιοίκηση -και ο Σπ. Λυκούδης συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια- ώστε να αναδείξουμε την αριστερή αντίληψη για την Αυτοδιοίκηση, η οποία συνίσταται σε τρία κομβικά σημεία. Πώς δυναμώνει η συμμετοχή του κόσμου στη λήψη των αποφάσεων -και βέβαια αυτό έχει να κάνει και με τη γνώση. Πώς μειώνεται το κόστος ζωής σε κάθε πόλη, σε κάθε νομό και ανεβαίνει συγχρόνως η ποιότητα ζωής. Και πώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλει ενεργητικά στο να αλλάξει αυτή η κατάσταση, εν μέσω οικονομικής κρίσης. Νομίζω σε αυτή τη λογική, ο Σπ. Λυκούδης κάνει ό,τι μπορεί. Βεβαίως, λάθη, αδυναμίες ο καθένας μπορεί να βρει. Αλλά να φτάνουμε αυτά τα ζητήματα σε ένα τέτοιο επίπεδο, είναι και άδικο και συγχρόνως είναι το γνωστό κόλπο να στοχεύεις κάποιον για να πεις σε κάποιον άλλο κάτι άλλο. Ας μιλήσουμε σε ένα επίπεδο ειλικρινά. Περισσότερο θα ήθελα να μιλήσει ο κόσμος που δίνει αυτές τις μάχες και ο οποίος δεν έχει τη δυνατότητα να μιλάει σε ραδιόφωνα, όπως εγώ, ούτε να δίνει συνεντεύξεις. Έχει, όμως τη δυνατότητα και το μεράκι να προσφέρει στην κοινωνία.
To Γραφείο Τύπου