Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια των παιδιών των μεταναστών και το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές, ανοίγει το θέμα των δικαιωμάτων εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας, που μέχρι σήμερα ζουν αποκλεισμένοι από τις θεσμοθετημένες πολιτικές και κοινωνικές διαδικασίες, ενώ ταυτόχρονα βιώνουν την σκληρότερη οικονομική και επαγγελματική εκμετάλλευση. Τα ζητήματα αυτά αποτελούν αντικείμενο έντονων αγώνων και κοινωνικών διεκδικήσεων του μεταναστευτικού κινήματος και των κοινωνικών φορέων του τόπου μας.
Μπορεί να αποτελέσει μια πρώτη δικαίωση αυτών των αγώνων, αλλά αυτό θα κριθεί από την τελική διαμόρφωση του νόμου, και κυρίως από τις αλλαγές και τις βελτιώσεις που είναι απαραίτητες για να αρθούν οι περιορισμοί, οι εκπτώσεις και οι αποκλεισμοί που υπάρχουν στην συγκεκριμένη πρόταση.
Συγκεκριμένα, είναι αδιανόητο να καταδικάζονται στην παρανομία χιλιάδες παιδιά μεταναστών γεννημένων στην Ελλάδα αποκλειστικά και μόνο επειδή οι γονείς τους δεν είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν άδεια διαμονής, χωρίς καμία ευθύνη των παιδιών, αλλά ούτε και των γονέων , αφού επί σειρά ετών έχει απουσιάσει από την Ελλάδα μια πάγια μεταναστευτική πολιτική που θα δίνει τη δυνατότητα νομιμοποίησης.
Σημαντική υπαναχώρηση του ΠΑΣΟΚ από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις αποτελεί η εξαγγελία περί εξαετούς φοίτησης σε ελληνικό σχολείο ως προϋπόθεσης για απόκτηση ιθαγένειας των παιδιών που δεν έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, αντί για την τριετή, που προπαγάνδιζε προεκλογικά. Θετική πάντως κρίνεται η παροχή δυνατότητας ελεύθερης απόφασης του ενδιαφερόμενου προσώπου κατά την ενηλικίωση να επικυρώσει ή όχι την απόκτηση ιθαγένειας.
Επίσης, το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών στις τοπικές εκλογές υπέστη πολλαπλούς και υπέρμετρους περιορισμούς, καθώς τελικά αποδεικνύεται ότι εκχωρείται μόνο σε μια ολιγάριθμη ομάδα μεταναστών, δηλαδή σε εκείνους που έχουν αποκτήσει άδεια αορίστου ή μακροχρόνιας διαμονής, οι προϋποθέσεις απόκτησης της οποίας έχουν δικαίως επικριθεί ως ανελαστικές και αυστηρές, ενώ θα έπρεπε να συνδέεται απλώς και μόνο με το αντικειμενικό γεγονός της χρονικής παραμονής ενός προσώπου στην Ελλάδα (π.χ. 5 χρόνια).
Τέλος, αποτελεί ρατσιστική διάκριση η απαγόρευση εκλογής μεταναστών / τριών σε θέσεις Δημάρχων, ενώ ο πλήρης αποκλεισμός τους από τις εκλογές αυτοδιοίκησης Βʼ βαθμού επιδεικνύει απουσία δημοκρατικού πνεύματος εκ μέρους της Πολιτείας και δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την πολιτική βούληση για πραγματική κοινωνική ένταξη των αλλοδαπών .
Ταυτόχρονα, οι ακραίες δηλώσεις του κ. Χρυσοχοΐδη που συνόδευσαν την εξαγγελία του νομοσχεδίου αποδεικνύουν ότι παραμένει κυρίαρχη κυβερνητική επιλογή η υλοποίηση των πολιτικών για την Ευρώπη – φρούριο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, του εφιάλτη της FRONTEX και των νεκρών στα σύνορα. Οι αλλαγές στα κρίσιμα σημεία του νομοσχεδίου και η αντίσταση στην λογική της καταστολής, πρέπει να αποτελέσουν το σημείο αιχμής για το αντιρατσιστικό και μεταναστευτικό κίνημα το αμέσως επόμενο διάστημα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS