Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η κατάσταση της οικονομίας της χώρας θυμίζει την εθνική οδό, ιδίως μετά τις κατολισθήσεις στα Τέμπη που έκοψαν την Ελλάδα στα δύο.
Μια εθνική οδό κατεστραμμένη για την οποία όμως καταβάλουμε υψηλότατο αντίτιμο διοδίων για να πληρώσουμε για τα έργα που θα γίνουν και κυρίως για τα έργα που δεν έκαναν οι εργολάβοι, παρά το ότι στοίχισαν στον Ελληνικό λαό τρείς φορές ακριβότερα από ότι στην Ευρώπη.
Πληρώνουμε δηλαδή τρεις φορές ακριβότερα τους εργολάβους από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, για να έχουμε έναν κατεστραμμένο αυτοκινητόδρομο και ένα ανύπαρκτο εθνικό οδικό δίκτυο.
Τις προηγούμενες ημέρες, μάλιστα, ανακοινώθηκε ότι αυξάνονται τα διόδια στην Εθνική Οδό, στο κομμάτι, μεταξύ Ελευσίνας και Πατρών.
Και εδώ υπάρχει μια μεγάλη πρωτοτυπία και την γνωρίζετε. Ο αυτοκινητόδρομος αυτός ουσιαστικά δεν υφίσταται.
Και οι διερχόμενοι οδηγοί καταβάλλουν διόδια για έναν δρόμο που πρόκειται να κατασκευαστεί κάποτε στο μέλλον.
Αντίστοιχη είναι η υπόθεση της ευημερίας στην Ελλάδα.
Οι πολίτες προκαταβάλλουν διαρκώς το κόστος της προσδοκώμενης αυτής ευημερίας, το κόστος της λεγόμενης ανάπτυξης.
Συστηματικά τις τελευταίες δεκαετίες.
Με άδικη φορολογία, με κόστος στα εργασιακά τους δικαιώματα, με συνεχή οπισθοδρόμηση στο ασφαλιστικό σύστημα, με διαρκώς αυξανόμενη ανασφάλεια για την ζωή τους, με αγωνία για το μέλλον των παιδιών τους.
Τα οφέλη από αυτή την ανάπτυξη δεν τα είδαν ακόμα και με αυτή την πολιτική δε θα τα δουν ποτέ.
Μας λέτε είμαστε σε έκτακτη ανάγκη.
Δεν αμφισβητούμε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Δεν αμφισβητούμε ότι έχουν αρχίσει να πέφτουν οι βράχοι, όπως στη κατολίσθηση των Τεμπών.
Εμείς, άλλωστε, ήμασταν αυτοί που φωνάζαμε χρόνια τώρα όταν εσείς καμαρώνετε για τους ρυθμούς ανάπτυξης και σας λέγαμε μη μας βάζετε να πληρώνουμε ακριβά διόδια για ανύπαρκτες υποδομές.
Σας λέγαμε δείτε το κίνδυνο της κατολίσθησης που έρχεται και σεις μας αποκαλούσατε μίζερους, οπισθοδρομικούς, γραφικούς που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τις προκλήσεις της νέας εποχής.
Πως φτάσαμε, λοιπόν, ως εδώ.
Είναι καλό να το συζητήσουμε, αντί να παρακολουθούμε διαρκώς την κάθε κυβέρνηση να τα ρίχνει στην προηγούμενη.
Που πήγαν τα οφέλη των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης από το 1997 ως το 2007, όπου αυξήθηκε μιάμιση φορά το ΑΕΠ;
ΤΑ οφέλη της ανάπτυξης αυτής, έγιναν στρατιωτικοί εξοπλισμοί, σαν αυτούς που ακόμα και σε περίοδο κρίσης καλούμαστε να πληρώνουμε περισσότερο και από όσα δίνουμε για την υγεία, λες και έχουμε πόλεμο.
Έγιναν γήπεδα Μπάντμιντον, Ταε Κβο Ντό, Παλάτια της Άρσης Βαρών και Ποδηλατοδρόμια που σήμερα ρημάζουν και βέβαια συστήματα ασφαλείας δισεκατομμυρίων, όπου διέπρεψε η Siemens. Και όλα αυτά για να υπηρετήσουν τη μεγάλη σας ιδέα των ολυμπιακών αγώνων.
Έγιναν φοροαπαλλαγές και συστηματική φοροδιαφυγή για το κεφάλαιο.
Έγιναν καταθέσεις στην Ελβετία.
Και παράλληλα, εξαϋλώθηκε ο εθνικός πλούτος και εμπορευματοποιήθηκαν τα πάντα.
Ακόμα και χρήσιμα μεγάλα έργα υποδομής, παρά το γεγονός ότι χρηματοδοτήθηκαν αδρά από το δημόσιο, είναι ιδιωτικά και θα πληρώνονται για δεύτερη φορά από τους χρήστες τους, επί δεκαετίες ολόκληρες.
Ποιους ωφέλησε αυτή η ανάπτυξη κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Δημιουργήθηκαν υποδομές στην οικονομία, στην ανάπτυξη στην απασχόληση;
Η Ελλάδα σήμερα έχει έναν από τους μεγαλύτερους δείκτες ανισότητας στην κατανομή του εισοδήματος.
Η ανεργία βρίσκεται σε δραματικά επίπεδα, όσο και αν προσπαθούμε φιλότιμα να την εμφανίζουμε μειωμένη.
Παραγωγικοί τομείς, αποδιαρθρώθηκαν πλήρως, ειδικά η γεωργία που είναι μόλις στο 3% του ΑΕΠ, όταν ο τριτογενής τομέας έχει φτάσει στο 80% και η βιομηχανία είναι μόλις στο13%.
Και ας μην αναφερθούμε καλύτερα στις κοινωνικές υποδομές. Στην κατάσταση της υγείας, της παιδείας και των κοινωνικών υπηρεσιών.
Να λοιπόν η ανάπτυξη, που τόσο σκληρά πλήρωσε ο κόσμος. Το αποτέλεσμά της ήταν ένα παραγωγικό μοντέλο, μη βιώσιμο οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά.
Και αυτό το τεράστιο πρόβλημα φάνηκε στο πραγματικό του μέγεθος, όταν ξέσπασε η κρίση.
Την ίδια στιγμή οι κυβερνήσεις του τόπου λεηλάτησαν κυριολεκτικά τον δημόσιο τομέα.
Ένα δημόσιο τομέα που αντί να έχει ανανεωμένο ρόλο με κριτήρια αναπτυξιακά, κοινωνικά και οικολογικά όσον αφορά κοινωνικά αγαθά όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές έχει γίνει κομματικό φέουδο.
Οι επιτροπές αργόμισθων, τα μπόνους, τα πολυτελή αυτοκίνητα και οι χρυσές πιστωτικές κάρτες, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Το χειρότερο είναι η λεηλασία των πόρων του δημοσίου από ιδιωτικές επιχειρήσεις και η συστηματική παραίτηση από την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Είναι οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που ξεπουλήθηκαν.
Είναι η απομύζηση του συστήματος υγείας από τους προμηθευτές.
Είναι η αποχώρηση του δημόσιου από το τραπεζικό σύστημα και από τα καύσιμα, που άφησε ελεύθερο το πεδίο σε ισχυρότατα καρτέλ.
Είναι η διαρκής έφοδος στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
Είναι η πελατειακή αντίληψη για το δημόσιο και η παραίτηση από κάθε παραγωγικό ρόλο, ώστε να ανοίγεται χώρος στους ιδιώτες.
Όλα αυτά δεν είναι θέμα ανικανότητας της προηγούμενης κυβέρνησης, όπως ακούμε σχεδόν είκοσι χρόνια τώρα.
Είναι ζήτημα στρατηγικής επιλογής των δύο μεγάλων κομμάτων.
Γι αυτό, τόσο το 2004 όσο και το 2009, οι κυβερνήσεις έφυγαν μέσα σε μια γενική κατακραυγή και απαξίωση, επιχειρώντας κάθε μια να ρίξει όλο το φταίξιμο στην προηγούμενη.
Και επειδή ακούω συχνά διάφορους διαμορφωτές κοινής γνώμης να λένε ότι πληρώνουμε την ευδαιμονία και τον εύκολο δανεισμό των προηγούμενων χρόνων. Αλήθεια σε ποιους αναφέρεστε όταν τα λέτε αυτά;
Άκουσα και τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας να λέει ότι οι έλληνες επιδιώκουν να ζουν με περισσότερα από όσο οι δυνατότητες τους και δεν είδα κύριε υπουργέ να του δίνετε καμία απάντηση, σε ποιους αναφέρεται;
Στους 800.000 άνεργους;
Στους πάνω από 1.000.000 επισφαλώς εργαζόμενους;
Στους εργαζόμενους με μέσο μισθό χίλια ευρώ που είναι κάτω του μισού σε σχέση με τον αντίστοιχο Γερμανικό;
Στους συνταξιούχους με μέση σύνταξη 600 ευρώ;
Στο 22% των ελλήνων που ζει κάτω από το όριο της φτώχιας;
Σε αυτούς αναφέρεται;
Και εσείς όχι μόνο δεν απαντάτε αλλά ανακυκλώνετε μια συζήτηση περί ευδαιμονίας των Ελλήνων.
Ξέρετε, όμως, πολύ καλά ότι για τον πολύ κόσμο, ούτε ευδαιμονία υπήρξε ούτε χλιδή και κατανάλωση. Ο κόσμος δανείστηκε για να τα βγάλει πέρα και σήμερα είναι καταχρεωμένα τα νοικοκυριά στις τράπεζες.
Αλήθεια, θέλετε να πάτε να μιλήσετε για την ευδαιμονία των περασμένων χρόνων στους αγρότες;
Νομίζω ότι θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα.
Με την πολιτική που εφαρμόσατε εσείς και η ΝΔ στο διάστημα 2001 -2008, οδηγήσατε το αγροτικό εισόδημα σε μείωση κατά 20% και την αξία της αγροτικής παραγωγής σε μείωση κατά 17%.
Κατασπαταλώντας πόρους με αδιαφάνεια και με κριτήριο τις μικροκομματικές σας επιδιώξεις.
Και με αποτέλεσμα. εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες να στερούνται πολύτιμες για τη επιβίωση τους κοινοτικές ενισχύσεις εξ αιτίας αυτής της πολιτικής.
Θέλετε, μήπως, να πάτε να τα πείτε αυτά στους εξαπατημένους και εξαντλημένους εργαζόμενους του Λαναρά που θα κάνουν Χριστούγεννα στο εργοστάσιο, στη Κομοτηνή και έχουν να πληρωθούν πάνω από ένα εξάμηνο.
Πηγαίνετε κύριοι της κυβέρνησης να τους τα πείτε.
Όταν μιλάτε λοιπόν για ευδαιμονία να αναφέρεστε συγκεκριμένα σε αυτούς που και σήμερα αρνούνται να βάλουν το χέρι στη τσέπη και να συμβάλουν για την έξοδο από τη κρίση.
Να αναφέρεστε συγκεκριμένα σε αυτούς που ευνοήσατε με τη πολιτική σας το προηγούμενο διάστημα και που ακόμα και σήμερα ευνοείτε αφήνοντάς τους να φοροδιαφεύγουν.
Και τους ξέρετε ποιοι είναι. Είναι αυτοί που πηγαίνετε και τους μιλάτε σε ένα σωρό φόρουμ και εκδηλώσεις του επιχειρηματικού κόσμου και δεν τους ζητάτε απολύτως τίποτα, παρά μόνο τους ανακοινώνετε μέτρα για τη περικοπή των δημόσιων δαπανών.
Αλήθεια ρωτήσατε καμιά φορά σε αυτά τα ακροατήρια, πόσοι έχουν βίλες στην Εκάλη και στο Καβούρι που ανήκουν σε off-shore εταιρείες;
Και τα τέσσερα αυτοκίνητα τους σε άλλη off-shore εταιρεία;
Και κότερο που λειτουργεί ως τουριστική επιχείρηση, που δυστυχώς δεν πάει καλά και επομένως δεν φορολογείται;
Και βίλλα στην εξοχή που έχει γίνει με άδεια του ΕΟΤ και επίσης δεν φορολογείται γιατί δεν έχει έσοδα;
Δεν κάνω λαϊκισμό. Το 30% της οικονομίας κινείται έτσι. Και κινείται μέσα από νόμιμα παραθυράκια που γενναιόδωρα έχουν εξασφαλίσει οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών.
Διότι εδώ πρόκειται για νόμιμη φοροαπαλλαγή, την οποία εσείς ούτε καν διανοείστε να αμφισβητήσετε.
Γελάνε οι άνθρωποι αυτοί, αγαπητοί κύριοι της κυβέρνησης, όταν τους μιλάτε για πάταξη της φοροδιαφυγής.
Και βεβαίως αυτό που περιμένουν να ακούσουν από εσάς είναι ότι θα τους απαλλάξετε και από τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, για να μην πιεστούν από την κρίση.
Και γελάνε επίσης και τα μεγαλοστελέχη των τραπεζών με τις τυμπανοκρουσίες σας περί φορολόγησης των μπόνους.
Πρόκειται για πυροτέχνημα και το ξέρετε, αφού όσες τράπεζες πήραν το πακέτο των 28 δις δε δικαιούνται να μοιράσουν. Αλλά αν θέλουν να το κάνουν μπορούν ανεξάρτητα της φορολόγησής τους, μέσω off-shore εταιρειών.
Αλλά με τα πυροτεχνήματα δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική.
Γιατί αλλιώς τα λέτε όταν απευθύνεστε στους πολίτες και αλλιώς όταν τα λέτε στους περίφημους θεσμικούς επενδυτές του Λονδίνου, πίσω από κλειστές πόρτες.
Στο Λονδίνο είπατε κε υπουργέ ότι θα κάνετε άλλο ένα δις περικοπές, για να τους φτιάξετε το κέφι.
Δεσμευτήκατε να περικόψετε δραστικά τις κοινωνικές δαπάνες. Τάξατε μείωση στους μισθούς, της τάξης του 4%.
Αλήθεια αυτό εννοούσατε προεκλογικά όταν δηλώνατε ότι θα στηρίξετε τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και την ρευστότητα, ώστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση.
Ακούσαμε και τον πρωθυπουργό στις Βρυξέλες να λέει ότι αν χρειαστεί θα κόψει τους μισθούς στο μισό.
Δηλαδή αν ήμασταν χειρότερα θα κάνατε τους μισθούς των 700 ευρώ 350;
Αλήθεια το πιστεύετε;
Αν ναι, οφείλετε να το επαναλάβετε.
Αν όχι πείτε mea culpa. Ανακαλέστε κύριε πρωθυπουργέ. Έχετε μια ευκαιρία στην ομιλία σας.
Γιατί το κόψιμο και η καθήλωση των μισθών δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα.
Είναι λάδι στη φωτιά.
Αυτό οφείλατε να το έχετε καταλάβει. Τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση δίνατε στις προεκλογικές σας ομιλίες.
Είναι απαράδεκτο να αναπαράγεται εσείς τέτοια στερεότυπα.
Τάξατε επίσης, στο City του Λονδίνου κε Παπακωνσταντίνου ότι θα ιδιωτικοποιήσετε ότι έχει απομείνει δημόσιο στον τραπεζικό τομέα της χώρας για δύο- δυόμισι δις.
Είναι σα να θέλετε να δώσετε ένα λιόδεντρο για να πάρετε ένα κιλό λάδι.
Που πήγε η περίφημη δέσμευσή σας κε Παπανδρέου, για ισχυρό δημόσιο πόλο στο τραπεζικό σύστημα;
Με πωλήσεις πακέτων μετοχών σκοπεύετε να τον φτιάξετε αυτό τον δημόσιο πόλο; Το μόνο που διασφαλίζετε με τον τρόπο αυτό είναι η διατήρηση του τραπεζικού καρτέλ.
Ώστε να ζήσουν και να βασιλεύσουν οι ληστρικές διαφορές ανάμεσα στα επιτόκια χορηγήσεων και τα επιτόκια καταθέσεων.
Ώστε να εξακολουθούν οι τράπεζες να θησαυρίζουν δανειζόμενες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1% και δανείζοντας το κράτος αυτά τα χρήματα με 5%.
Περίπου δύο δις πέρασε από το δημόσιο στις τράπεζες με το κόλπο αυτό.
Όσα δηλαδή κόβετε από τα ασφαλιστικά ταμεία με τον προϋπολογισμό αυτόν. Και μάλιστα αφού προηγουμένως είχαν διατεθεί στις τράπεζες, 28 δις για να γλυτώσουν από την κρίση.
Θυμάμαι το 2000 ένα life style περιοδικό, με εξώφυλλο το πορτρέτο του διευθυντή μιας από τις μεγαλύτερες τράπεζες. Και τίτλο «το χρηματιστήριο θα φτάσει τις 10.500 μονάδες». Σε λίγους μήνες έγινε η μεγάλη σφαγή, ο κόσμος έχασε τα λεφτά του.
Σήμερα ο ίδιος μάνατζερ, εμφανίζεται ως ένας εκ των βασικών συνομιλητών της κυβέρνησης και προτείνει μέτρα σοκ για την οικονομία και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, κύριοι συνάδελφοι, όλοι σε αυτή τη χώρα. Ξέρουμε από πού προέρχονται αυτές οι προτροπές και ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετούν.
Εμείς μιλήσαμε προεκλογικά και επιμένουμε για ένα δημόσιο πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα.
Έτσι θα αναπτυχθεί ένας αναγκαίος ανταγωνισμός στον τραπεζικό χώρο και θα καταστεί δυνατή η ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά.
Πρέπει να ανοίξει η στρόφιγγα, που σήμερα την κρατούν κλειστή οι ιδιωτικές τράπεζες, για να ανασάνει η αγορά και να κινηθεί η παραγωγική μηχανή.
Πολύ φοβάμαι όμως κύριες και κύριοι συνάδελφοι ότι η πραγματική συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, δεν γίνεται σήμερα στη Βουλή.
Έγινε στο Λονδίνο με τους εκπροσώπους των αγορών που πρέπει να εξευμενίσουμε.
Και ακόμα περισσότερο από αυτά που μάθαμε, θα πρέπει να μας ανησυχούν αυτά που δεν μάθαμε.
Συζητάμε σήμερα, για την ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των «αγορών». Και μιλάμε για τις αγορές λες και πρόκειται για κάτι μεταφυσικό, βγαλμένο από τις ιστορίες του Χάρι Πότερ.
Για ποιες αγορές μιλάμε. Μιλάμε για τους ίδιους κερδοσκοπικούς οίκους που χαρακτήριζαν τα τοξικά ομόλογα και τις φούσκες των στεγαστικών δανείων ως απολύτως ασφαλείς και επικερδείς τοποθετήσεις.
Για αυτούς που οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία σε κρίση. Για αυτούς, που πέρσι τέτοιες μέρες, εκλιπαρούσαν για στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος με δημόσιο χρήμα.
Και σήμερα παριστάνουν τους τιμητές και μας χαρακτηρίζουν «αδύναμο κρίκο», για να μας δανείσουν όσο πιο ακριβά γίνεται.
Αυτό είναι όλη η ιστορία με τους περίφημους οίκους αξιολόγησης.
Πρόκειται για ατζέντηδες των επενδυτικών τραπεζών.
Για παπαγαλάκια που διαψεύδονται από τα γεγονότα και συνεχίζουν να παπαγαλίζουν.
Για βαμπίρ που ζητούν να τρέξει αίμα στους δρόμους για να αποκαταστήσουν την υπόληψη της χώρας. Και το λένε ευθέως.
Το θέμα είναι εσείς τι λέτε;
Θέλετε κύριε πρωθυπουργέ να αποκαταστήσετε την εμπιστοσύνη των αγορών στην χώρα μας; Είναι πολύ απλό.
Άκουσα και πολλούς εκ των κορυφαίων υπουργών σας να σας προτρέπουν σε τέτοιες αποφάσεις.
Δεν έχετε παρά να καταργήσετε την κοινωνική ασφάλιση, να μειώστε 50% τους μισθούς, να πετάξτε τον κόσμο μαζικά έξω από το δημόσιο, να καταργήστε όλα τα εργασιακά δικαιώματα στον ιδιωτικό τομέα, να ιδιωτικοποιείστε πλήρως την παιδεία και την υγεία.
Την επόμενη μέρα οι αγορές θα μας έχουν στην πρώτη θέση αξιολόγησης και τα δάνεια εισρεύσουν άφθονα.
Αυτός είναι ο ένας δρόμος.
Ο άλλος δρόμος είναι να τους αγνοήσετε.
Και κυρίως να μην παίζετε με τη φωτιά, κινδυνολογώντας και δίνοντας αφορμές στους κερδοσκόπους.
Διεκδικήστε θαρραλέα στην Ε.Ε.
Προχωρήστε σε ένα μεσομακροπρόθεσμο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση των δομικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας και όχι μόνο του δημοσιονομικού ελλείμματος αλλά και του κοινωνικού ελλείμματος.
Γιατί ας μη γελιόμαστε δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από τη κρίση με ποσοστά ανεργίας στο 20% και με διαλυμένο το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Και ας είμαστε ξεκάθαροι, δεν υπάρχει ήπια προσαρμογή, όταν σκοπεύετε να μειώσετε το έλλειμμα τρείς και τέσσερεις μονάδες μέσα σε έναν χρόνο και μάλιστα με μια μονοδιάστατη άδική φορολογική πολιτική που ρίχνει όλα τα βάρη στους αδύναμους και στους έντιμους φορολογούμενους.
Και την ίδια στιγμή, κόβει 1,7 δις ευρώ από τις επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία. Με την αιτιολογία, ότι τα ταμεία δεν τα χρειάζονται, γιατί σκοπεύετε να καταπολεμήσετε την σπατάλη.
Η σπατάλη δεν είναι οι συντάξεις που είναι οι χαμηλότερες στην Ε.Ε.
Είναι τα δομημένα ομόλογα και τα χρηματιστηριακά παιχνίδια και οι αρπαγές αποθεματικών, με τα οποία και το δικό σας κόμμα βαρύνεται εξ ίσου με τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι οι χαριστικές ρυθμίσεις.
Είναι η διαλυμένη αγορά εργασίας με πάνω από ένα εκατομμύριο κόσμο στην επισφάλεια χωρίς ένσημα.
Σταματήσετε, λοιπόν, να τρομοκρατείτε τον κόσμο ότι δε θα έχετε λεφτά για τις συντάξεις.
Είναι συνταγματική επιταγή η πληρωμή των συντάξεων.
Και φανταστείτε μόνο, τι θα είχε συμβεί εάν είχαμε εφαρμόσει τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ πριν από είκοσι χρόνια, και είχαμε τώρα 1 εκατομμύριο έλληνες να περιμένουν τις συντάξεις τους από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες σαν αυτές που κατέρρευσαν λίγο πριν τις εκλογές.
Θα είχαμε τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα κύριε πρωθυπουργέ.
Τι θα λέγαμε σ' αυτούς τους ανθρώπους. Ψωμί και γάλα με το δελτίο; Όπως μας είπε ο κος Λοβέρδος όταν τον ρωτήσαμε τι σχέδιο έχει για την ανεργία;
Κοιτάμε και ξανακοιτάμε τα ετήσια στατιστικά του φόρου εισοδήματος και διαπιστώνουμε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πλούσιοι. Δεν υπάρχουν καν ευκατάστατοι. Πάνω από τις 80.000 ευρώ δεν υπάρχει κανείς, μόνο το 1 τοις χιλίοις. Οι πλούσιοι είναι άφαντοι.
Θα συνεχιστεί για πολύ αυτή η κοροϊδία;
Ένα άλλο παράδειγμα: Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2010, τα έσοδα από φόρους στα πλοία, στο εφοπλιστικό κεφάλαιο δηλαδή, υπολογίζονται στο ποσόν των 12,3 εκ. ευρώ.
Και την ίδια στιγμή, τα έσοδα από παράβολα για τη χορήγηση και ανανέωση αδειών διαμονής μεταναστών προβλέπονται στο ποσόν των 44 εκ. ευρώ.
ΟΙ μετανάστες δηλαδή θα συνεισφέρουν σχεδόν τετραπλάσιους φόρους σε σχέση με τους εφοπλιστές.
Σας ερωτώ. Σας ακούγεται λογικό;
Το λέμε λοιπόν όσο πιο καθαρά γίνεται.
Η πολιτική που ακολουθείτε, δεν οδηγεί σε αναδιανομή, δεν οδηγεί ανάκαμψη. Οδηγεί σε κοινωνική οπισθοδρόμηση.
Και γνωρίζετε πολύ καλά, ότι καμία χώρα δεν κατάφερε ποτέ να μειώσει το έλλειμμα και το χρέος, χωρίς ανάπτυξη.
Αντιθέτως οι χώρες που μείωσαν το χρέος γρήγορα, όπως η Ιρλανδία μετά το 1990 - ας χρησιμοποιήσουμε και μια φορά την Ιρλανδέζικη περίπτωση σωστά! – το έκανε σε συνθήκες ραγδαίας ανάπτυξης.
Τρία αποτυχημένα προγράμματα σταθεροποίησης τις τελευταίες δεκαετίες το έχουν αποδείξει αυτό.
Από τη μια εξισορροπούσαμε τον προϋπολογισμό με περικοπές δαπανών ώστε να μειωθούν τα ελλείμματα. Και από την άλλη δανειζόμασταν και ρίχναμε χρήματα στην ιδιωτική οικονομία και τις αμυντικές δαπάνες. Και έτσι το χρέος αυξανόταν.
Σήμερα, μέσα σε ένα καθεστώς απίστευτης δημοσιονομικής τρομοκρατίας, δημιουργείτε το κλίμα ότι τα περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα είναι η μοναδική επιλογή μας για να βελτιωθεί η κατάσταση.
Μα τα περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα είναι αυτά που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα δεν εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις οι δικές σας και της Νέας Δημοκρατίας;
Και η Ιρλανδία, το καλό παιδί των αγορών, μέσα από τέτοια περιοριστικά μέτρα δεν οδηγήθηκε στην κρίση;
Τα περιοριστικά μέτρα, απλώς ανακυκλώνουν την ύφεση και το ξέρετε. Ο περιορισμός των δαπανών οδηγεί σε ύφεση, η ύφεση οδηγεί σε περιορισμό των εσόδων και τα περιορισμένα έσοδα δημιουργούν ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό των δαπανών.
Τόσα χρόνια ακολουθείτε με συνέπεια τον φαύλο κύκλο και μυαλό δεν λέτε να βάλετε.
Παρατήρησα κε πρωθυπουργέ ότι ξαφνικά από το βράδυ της 4ης Οκτωβρίου σταματήσατε να μιλάτε για εργασιακό μεσαίωνα.
Και επειδή σήμερα είναι μια πολύ σημαντική μέρα όχι γιατί θα ψηφίσετε αυτόν το προϋπολογισμό τον οποίο και δεν θα εφαρμόσετε αλλά γιατί σήμερα η Κωνσταντίνα Κούνεβα, ακριβώς έναν χρόνο μετά την αποτρόπαιη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι, παίρνει εξιτήριο από τον Ευαγγελισμό.
Έναν χρόνο μετά τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό το άθλιο καθεστώς εργασιακής εκμετάλλευσης. Το μόνο που άλλαξε είναι η ζωή της Κούνεβα.
Και εδώ δε χωράνε ούτε φιλανθρωπίες ούτε ουμανιστικά λογύδρια.
Θα καταργήσετε αυτό το καθεστώς ανθρώπινης εκμετάλλευσης όπου κυριαρχεί το βασίλειο του σκότους των εργολάβων ή θα το διαιωνίσετε και θα το διευρύνετε;
Εμείς σας λέμε καθαρά.
Δεν υπάρχει έξοδος από την ύφεση χωρίς απασχόληση. Αξιοπρεπή απασχόληση.
Και επομένως το πρώτο από το οποίο θα έπρεπε να ξεκινάτε, θα ήταν η στήριξη της απασχόλησης.
Δουλειές, σταθερές και ασφαλισμένες.
Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, που είναι ένα σοβαρό εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση το κρατάτε καθηλωμένο.
Και αυτό δεν το καταλαβαίνετε ούτε εσείς ούτε και η Νέα Δημοκρατία που δεν φαίνεται να διδάχθηκε κάτι από την εκλογική της συντριβή.
Η νέα της ηγεσία εισηγείται απλώς, ανταγωνιστικότητα, εξάλειψη των στρεβλώσεων της αγοράς και αποενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας. Χωρίς μέτρα για την απασχόληση.
Με την ανεργία να εκτινάσσεται και το δημόσιο να νίπτει τας χείρας του.
Όταν όμως το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν επενδύει, το δημόσιο οφείλει να αναλάβει σοβαρή επενδυτική δραστηριότητα.
Φυσικά, με συγκεκριμένη κατεύθυνση και στόχο μια ΑΝΑΠΤΥΞΗ με κοινωνικό και οικολογικό πρόσημο.
Έχετε σηκώσει τα χέρια απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν και άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα ανάλογο με το δικό μας. Κάντε μέτωπο μαζί τους, διεκδικήστε.
Υποστήριξε προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου ότι ξέρει να διαπραγματεύεται σκληρά. Δεν το έχουμε δει.
Προχθές ο υφυπουργός, απαντώντας σε ερώτηση του Δ. Παπαδημούλη, επικαλέστηκε το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ποιο Σύμφωνο Σταθερότητας;
Σας έχει πει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην Ευρώπη ότι πρέπει να καταργηθεί.
Το έχουν πει νομπελίστες οικονομολόγοι. Διαβάστε την πρόσφατη Έκθεση του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας για τον Προϋπολογισμό, την οποία εισηγήθηκαν αναγνωρισμένου κύρους πανεπιστημιακοί καθηγητές.
Εκεί ρητώς υποστηρίζεται ότι δεν ισχύει πλέον κανένα επιχείρημα για τη διατήρηση του ΣΣ, και προτείνεται η αναθεώρησή του. Το καταθέτω στα πρακτικά.
Πιέστε λοιπόν για δανεισμό κατʼ ευθείαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ή για έκδοση ευρωομολόγου.
Να τρόποι να παρακάμψετε τις αγορές.
Ο λόγος που το αποφεύγετε είναι για να μην στενοχωρήσετε τις τράπεζες.
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν συζητάτε την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό που θα ήταν μια καλή λύση να μαζέψετε χρήματα και να αντιμετωπίσετε τις σημερινές δυσκολίες.
Τολμήστε μια σοβαρή αναδιανομή πλούτου.
Απαντήστε σε όλους αυτούς που καταψήφισαν και καταδίκασαν την προηγούμενη κυβέρνηση, τι διαφορετικό σκοπεύετε να κάνετε με την φορολογία των ανωνύμων εταιρειών;
Τι σκοπεύετε να κάνετε με την εκκλησιαστική περιουσία;
Τι σκοπεύετε να κάνετε με τις off-shore και με τον πλούτο που φοροδιαφεύγει μέσα από αυτές.
Πρόκειται για αυτά τα λεφτά, που προεκλογικά τα βλέπατε να υπάρχουν, αλλά ξαφνικά φαίνεται να μην σας απασχολούν.
Και τέλος, ποιο είναι το αναπτυξιακό σας σχέδιο;
Εκτός από αόριστες ομιλίες για την πράσινη ανάπτυξη, τι έχετε να παρουσιάσετε;
Έχετε καμία άποψη για το προς τα πού πρέπει να κινηθεί η οικονομία;
Για το πώς θα στηριχτεί η απασχόληση και οι μικρές επιχειρήσεις;
Για το πώς μπορεί να δραστηριοποιηθεί παραγωγικά ο δημόσιος τομέας και να κινήσει την οικονομία;
Με τις μαζικές απολύσεις θα το πετύχετε αυτό;
Με τις χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις στην υγεία, την παιδεία και τις κοινωνικές υπηρεσίες;
Ή με την εκποίηση της περιουσίας του δημοσίου, την οποία επίσης διακηρύσσετε μετεκλογικά προς πάσα κατεύθυνση;
Ακούσαμε ότι θα αλλάξετε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας με την πράσινη ανάπτυξη. Την οποία θα χρηματοδοτήσετε με 190 εκ ευρώ από εθνικούς πόρους και 400 εκ. ευρώ από το ΕΣΠΑ.
Θεωρείτε ότι με 600 εκ ευρώ θα αλλάξετε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας και θα δημιουργήσετε νέες θέσεις εργασίας;
Τόσα μόνο είναι τα κέρδη ενός εξαμήνου της Εθνικής Τράπεζας.
Συνοψίζοντας:
Απέναντι σε αυτή την κοινωνικά άδικη και αδιέξοδη πολιτική που εισηγείστε, εμείς αντιπαραθέτουμε την αριστερή εναλλακτική πρόταση διεξόδου.
Πρώτον για τη δημιουργία μιας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης
Δεύτερον για τη θετική διέξοδο από την κρίση.
Εμείς δεν αδιαφορούμε για το που πάει η οικονομική πορεία της χώρας.
Αντιθέτως αγωνιούμε να μη καταστραφεί κι άλλο η παραγωγική της βάση και για να μη γίνει η ανάκαμψη με τους όρους του μεγάλου κεφαλαίου και των υποστηρικτών του, γιατί τότε θα είναι μια άνεργη ανάκαμψη που θα αναπαράγει τα αδιέξοδα.
Απαιτούμε και θα διεκδικήσουμε δραστικά μέτρα για τη φορολόγηση των πλουσιότερων τάξεων.
Για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους
Για αξιοπρεπείς μισθούς και σταθερή απασχόληση.
Γιατί η χώρα δεν αντέχει και άλλες χαμένες γενιές των 700 ευρώ και της επισφαλούς και αναξιοπρεπούς απασχόλησης.
Θα τελειώσω ένα σύντομο απόσπασμα από μια ομιλία.
«…πρέπει να αποδεχτούμε μία δεύτερη Διακήρυξη Δικαιωμάτων που θα βάζει την προστασία της ασφάλειας και της ευημερίας σε νέα βάση για όλους. Ανεξάρτητα από τόπο, φυλή ή θρησκευτική πίστη.
Ανάμεσα σε αυτά είναι:
Το δικαίωμα σε μία χρήσιμη και αποδοτική εργασία στις βιομηχανίες ή στα μαγαζιά ή στα αγροκτήματα ή στα ορυχεία της χώρας
Το δικαίωμα να έχει κανείς εισοδήματα αρκετά ώστε να του εξασφαλίζουν επαρκή, τροφή, ένδυση, αναψυχή.
Το δικαίωμα σε κάθε αγρότη να πουλά τα προϊόντα του σε μία τιμή η οποία θα δίνει σε αυτόν και στην οικογένειά του ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής
Το δικαίωμα κάθε επιχειρηματία, μικρού ή μεγάλου, να εμπορεύεται σε μία ατμόσφαιρα ελευθερίας χωρίς αθέμιτο ανταγωνισμό και επικυριάρχηση από τα εγχώρια ή διεθνή μονοπώλια
Το δικαίωμα κάθε οικογένειας σε ένα αξιοπρεπές σπίτι
Το δικαίωμα σε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την ευκαιρία να επιτυγχάνει και να χαίρει καλής υγείας
Το δικαίωμα σε επαρκή προστασία από τους οικονομικούς φόβους που φέρει το γήρας, η ασθένεια, το ατύχημα και η ανεργία
Το δικαίωμα σε μία καλή εκπαίδευση
Όλα αυτά τα δικαιώματα συλλαβίζουν την λέξη ασφάλεια»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν το είπε ο Ούγκο Τσάβες, ούτε ο Έβο Μοράλες. Το είπε ο πρόεδρος Ρούσβελτ, πριν από πενήντα πέντε χρόνια στην ετήσια ομιλία του στο κογκρέσο.
Το είπε όταν η ανθρωπότητα έβγαινε σοφότερη, μετά από 15 χρόνια, από τις συμπληγάδες μιας οικονομικής κρίσης και ενός παγκοσμίου πολέμου. Τότε τα παθήματα της κρίσης έγιναν μαθήματα μετά την καταστροφή.
Σήμερα, μέσα σε ένα τεράστιο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγήθηκε η ανθρωπότητα από την απληστία του κέρδους και του κεφαλαίου, σας καλώ να ξαναδιαβάσουμε προσεκτικά αυτά τα λόγια.
Θα τον καταψηφίσουμε, λοιπόν, τον προϋπολογισμό.
Όχι γιατί απλώς πιστεύουμε σε ένα εναλλακτικό μοντέλο και στην προοπτική του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.
Αλλά γιατί ο συντάκτης του δεν ασπάζεται καν αυτά που ο Ρούσβελτ λέει στην ομιλία του.
Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει αριστερή έξοδος από την κρίση. Υπάρχει άλλος δρόμος. Και αυτό τον άλλο δρόμο του αγώνα για την απασχόληση, την κοινωνική προστασία, τη αειφόρο ανάπτυξη εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ θα τον βαδίσουμε.
Και είμαστε βέβαιοι ότι μπορούν να βρεθούν και θα βρεθούν μαζί μας και σοσιαλιστές που δεν βολεύονται στα νεοφιλελεύθερα δόγματα και οικολόγοι που γνωρίζουν ότι η προστασία του περιβάλλοντος απαιτεί ρήξεις με συμφέροντα.
Μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον με αξιοπρέπεια. Το χρωστάμε στις επόμενες γενεές και θα το διεκδικήσουμε.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS