Το φάρμακο για την κρίση που επιλέγει τελικά η κυβέρνηση είναι πολύ χειρότερο απʼ ότι η ίδια η ασθένεια της οικονομίας. Αντί για ένα γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, η κυβέρνηση επιλέγει ιδιωτικοποιήσεις και αύξηση των έμμεσων φόρων. Αντί για στήριξη της απασχόλησης, η κυβέρνηση επιλέγει τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ελαστική εργασία.
Αυτές οι επιλογές, επιλογές συμμόρφωσης με το Σύμφωνο Σταθερότητας, και μάλιστα στο στενό χρονικό ορίζοντα των τριών χρόνων, δεν συνιστούν ήπια προσαρμογή. Συνιστούν άγρια λιτότητα και αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ισχυρών.
Φάρμακο για την κρίση δεν είναι η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή. Φάρμακο για την κρίση είναι μια πολιτική οικοδόμησης ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης, είναι η πολιτική για την ανάπτυξη και την απασχόληση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS