Κατ΄ αρχήν να ευχηθούμε στον σύντροφο Λεωνίδα να είναι καλά και να μας εκπλήσσει με τις ιδέες του τις οποίες μπορούμε να συζητάμε και να αντιπαρατιθέμεθα ή να συμφωνούμε. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο, ήθελα να πω ότι δεν υπήρξε καμία αντίδραση από την Κουμουνδούρου για την ηγεσία του ΣΥΝ μια και δεν είχαμε κάποια πρόσκληση…
Έχει μια σημασία -και το ακολουθώ στη ζωή μου- να περιφρουρώ τους ανθρώπους που αγαπάω και τους ανθρώπους που αισθάνομαι ότι είναι μαζί μου και ότι έχουμε πολλά κοινά να κάνουμε. Άρα μερικά πράγματα έπρεπε να έχουν προσεχτεί από τα πριν.
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι το εξής: Ότι υπάρχει μια προσπάθεια, ιδιαίτερα από τη μεριά της κυβέρνησης να εμφανιστεί ότι τα μέτρα τα οποία παίρνει είναι αναγκαία και πρέπει να υπάρξει μια συνεννόηση. Και μάλιστα αυτό ντύνεται και με τις λέξεις εθνική συνεννόηση, λες και όσοι ζούμε σ΄ αυτό το κράτος, όσοι συμμετέχουμε σ΄ αυτό το έθνος έχουμε και τις ίδιες απολαβές και τις ίδιες ευθύνες.
Εμείς είμαστε αντίθετοι σ΄ αυτό…
Είμαστε αντίθετοι στα συγκεκριμένα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση και που υλοποιεί, επιτρέψτε μου την έκφραση, το πρόγραμμα Καραμανλή υπό διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, πώς θα συνεννοηθούν οι 750 χιλιάδες άνεργοι, οι οποίοι θα γίνουν ένα εκατομμύριο με βάση την πολιτική της κυβέρνησης μέσα στο 2010 ή το ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες επισφαλώς εργαζόμενοι, με τις τράπεζες για παράδειγμα, οι οποίες κλείνουν ακόμη και την στρόφιγγα του δανεισμού και συνεχώς κερδίζουν; Πώς θα συνεννοηθούμε όταν τα πάντα γίνονται ζήτημα δημοσιονομικού ελλείμματος και όλα τα βάρη ρίχνονται προς τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς, όταν συνεχίζεται η πολιτική μέσω των έμμεσων φόρων να γεμίσουν τα άδεια ταμεία των υπουργείων; Δηλαδή .. το 64% είναι οι έμμεσοι φόροι που εισπράττονται από το συνολικό φορολογικό εισόδημα. Και πάλι εκεί ρίχνει η κυβέρνηση τα βάρη και στους μισθωτούς. ….
Όλα αυτά δεν μπορεί να γίνονται σ΄ ένα γενικό πνεύμα. Κάθε φορά κάνεις ανάγνωση της συγκεκριμένης πολιτικής κατάστασης. Εμείς, με την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είμαστε σε ευθεία αντίθεση. Αυτό είναι το θέμα. Άρα σε ποιο επίπεδο να συμπορευθούμε; Υλοποιεί την ίδια πολιτική την οποία ασκούσε και η Ν.Δ., την εντείνει. Θα έλεγα ότι ακολουθεί κατά γράμμα μια έκθεση του ΟΑΣΑ πριν περίπου 6 μήνες, που λέει, πάρτε μέτρα σοκ και δικαιολογήστε τα μέτρα σε σχέση με τη διαφθορά και σε σχέση με τις ανισοκατανομές εντός των μισθωτών. Αυτό κάνει η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Είναι εκπληκτικό πώς περιγράφει την κατάσταση και πώς, από την άλλη μεριά, παίρνει μέτρα τα οποία κατά τη δική μας την άποψη είναι άδικα, σε σχέση με τους εργαζόμενους, και είναι αδιέξοδα και θα αποδειχθεί ότι δεν είναι και αποτελεσματικά.
Εγώ διάβασα ότι μίλησε για Δεκέμβρη 2. Θέλω να πω το εξής. Πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ έκανε αυτό που είχε καθήκον ο καθένας να κάνει. Να προσπαθήσει να ακούσει τη νέα γενιά η οποία ασφυκτιά από τη ζωή που της έχουμε όλοι μαζί φτιάξει….
Τον ΣΥΡΙΖΑ εννοείτε να κυνηγούν… Βεβαίως, γιατί όλο το πολιτικό και οικονομικό σύστημα διείδε, καλύτερα ίσως και από μας, τον κίνδυνο για όλο το σκηνικό που έχει στήσει. Σου λέει, τι είναι αυτοί τώρα που πάνε να στήσουν «ευήκοον ους» στις ανάγκες της νέας γενιάς και να δημιουργήσουν αναταράξεις σε όλο το πολιτικό σύστημα;….
Επιμένω στο εξής. Ότι η γενική μας πολιτική ήταν σωστή. Βεβαίως έγιναν και ακρότητες, αλλά γι αυτές δεν ευθυνόμαστε εμείς. Ούτε τις υποθάλψαμε, ούτε βεβαίως τις προωθήσαμε. Το αντίθετο. Προσπαθήσαμε να δώσουμε και πολιτικό πρόταγμα στη διεκδίκηση. Ας δούμε από τον προπέρσινο πια Δεκέμβρη μέχρι τα τώρα τι έχει γίνει για να διευκολυνθεί η ζωή της νέας γενιάς; Τι τους επιφυλάσσουμε σε όλα αυτά τα παιδιά που είναι αυτή τη στιγμή στο Λύκειο ή που πέρυσι ήταν στο Λύκειο και τώρα είναι στο Πανεπιστήμιο ή δεν είναι σε κάποια σχολή και προσπαθούν να βρουν τη ζωή τους. Τι μέλλον τους επιφυλάσσουμε και τι έχει γίνει;
Θέλω να πω το εξής. Δεν το λέω με την έννοια ότι αυτό μας βοηθάει, αλλά κοιτάξτε κάποιες ψύχραιμες προσεγγίσεις. Την προσέγγιση του Προέδρου της Δημοκρατίας, την προσέγγιση του Αρχιεπισκόπου, για παράδειγμα, όσον αφορά αυτά τα ζητήματα. Δεν έγινε τίποτα. Και από άποψη μέλλοντος η πολιτεία λέει σ΄ αυτά τα παιδιά, δεν θα κάνω τίποτα. Αυτό είναι και το πρόβλημα.
Να πω ότι δεν νομίζω ότι από την πλευρά του σ. Λεωνίδα υπήρχε τέτοια πρόθεση, δηλαδή να επέμβει στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει μια άποψη. Την έχει πολλάκις διατυπώσει. Είμαστε αντίθετοι σ΄ αυτή. Εγώ έκανα και μια παρέμβαση εχτές, γιατί χρειάζεται να είναι σαφές και να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, ότι η Αριστερά με δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες παίρνει τις αποφάσεις και παρεμβαίνει στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Από κει και πέρα, υπάρχουν δημοκρατικά εκλεγμένες ηγεσίες οι οποίες αυτό το εκφράζουν.
Υπάρχει ένα ζήτημα αυτή τη στιγμή και θέλω να το πω, αυτό που κάποιοι αρέσκονται να λένε πολυφωνία, αλλά εγώ θα έλεγα ότι υπάρχει ένα ζήτημα στο χώρο μας ενιαίας έκφρασης του δημόσιου λόγου και της δημόσιας εικόνας μας. Αυτό πρέπει να λυθεί. Πρέπει να είναι καθαρό στον κόσμο της Αριστεράς αλλά και στην κοινωνία ολόκληρη τι λέει ο ΣΥΝ ως ΣΥΝ, τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ως ΣΥΡΙΖΑ…
Εγώ δεν βρίσκω δυσκολίες συνύπαρξης. Βρίσκω τις φυσιολογικές δυσκολίες που έχει μια συμμαχία, η οποία έχει περάσει πολλά κρας-τεστ και έχει, όχι απλώς επιβιώσει, αλλά ζήσει και τις ανάγκες σήμερα να ορθολαλήσει το δικό της ριζοσπαστικό λόγο. Αυτό είναι ένα αντικείμενο συζήτησης, γιατί στις συμμαχίες συζητήσεις κάνεις και καταλήγεις σε μια κοινή λογική και προχωράς. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Δεύτερο. Εμείς θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ακόμα πιο ευρύχωρος. Να αγκαλιάσει δυνάμεις και από τη ριζοσπαστική οικολογία, να προχωρήσει, να έχουμε και τέτοια δείγματα στις αυτοδιοικητικές εκλογές που έρχονται το Νοέμβρη του 2010, ώστε να δώσει και εν τοις πράγμασι και όχι μόνο με τον προγραμματικό του λόγο τη λογική ότι σ΄ αυτόν τον τόπο και άλλη πολιτική είναι δυνατόν να υπάρξει και αλλιώς να γίνουν τα πράγματα. Να μην μένουμε μόνο στην ατζέντα την οποία φέρνουν μπροστά στα μάτια μας τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αλλά να δούμε την ατζέντα των αναγκών όλης της κοινωνίας.
Μας ενοχλεί ως λογική και ως κόμμα το γεγονός ότι υπάρχουν σύντροφοι οι οποίοι δυσκολεύονται να δουν τη σημερινή πραγματικότητα και τον τρόπο και το δρόμο που τραβάει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία η οποία έχει συναινέσει με το νεοφιλελευθερισμό και η οποία ακολουθεί τα ίδια μέτρα και σταθμά, το ίδιο πλαίσιο πολιτικής που βοηθάει τα οικονομικά συμφέροντα και χτυπάει τους εργαζόμενους. Αυτό μας ενοχλεί. Προσπαθούμε λοιπόν να το συζητήσουμε γιατί νομίζουμε ότι κι αυτή είναι μια ιδέα εντός της Αριστεράς. Από την άλλη μεριά προσπαθούμε να το συζητήσουμε εντός της Αριστεράς και η Αριστερά ως ενιαία παράταξη να βγαίνει και να τροφοδοτεί την κοινωνία με τον ριζοσπαστικό της λόγο. Με μια έννοια λοιπόν σας λέω ότι μας ενοχλεί, με την άλλη έννοια είναι ένα θέμα και συζήτησης και κατάληξης στο επόμενο διάστημα.
Θέλω να διευκρινίσω το εξής. Το θέμα δεν είναι αν θα στηρίξουμε τον κ. Παπούλια, τον οποίον και σεβόμαστε και θεωρούμε ότι έχει συνεισφέρει στο θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Δεν είναι προσωπικό το ζήτημα. Υπάρχει ένας τρόπος που ασκείται η πολιτική. Ο κ. Παπούλιας δεν προτείνει νόμους, δεν προτείνει συγκεκριμένα πράγματα. Ο κ. Παπούλιας έχει έναν γενικότερο θεσμικό ρόλο. Και στο βαθμό που μια τέτοια ψήφιση θα θεωρούνταν ότι προχωράμε σ΄ ένα δρόμο αυτού που λέγεται συνεννόησης, κατά τη γνώμη μας αυτό δεν θα είναι σωστό. Σ΄αυτή τη λογική λέμε λοιπόν ότι αυτή είναι η διαδικασία και όχι προσωπικά με τον κ. Παπούλια ή και με προηγούμενους Προέδρους.. Γιατί και οι προηγούμενοι Πρόεδροι καλά έκαναν τη δουλειά τους. Αλλά τη δουλειά που τους επιβάλλεται από το σύστημα.
Από εκεί και πέρα, εμείς έχουμε τις δημοκρατικές, συλλογικές διαδικασίες για να καταλήγουμε. Και σ΄ αυτή τη λογική θα καταλήξουμε.
Από εκεί και πέρα, αν κάποιος νιώθει ότι γίνεται θέμα αρχής του αυτό το ζήτημα, και μπορεί να το εκφράσει και μπορούμε να δούμε τι πρέπει να κάνουμε.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS