• Το βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων αυτών ημερών είναι η πλήρης εγκατάλειψη των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ.
• Σήμερα η χώρα μας χρησιμοποιείται και αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο, όχι ως αδύναμος κρίκος, από το κυρίαρχο λόμπι που καθορίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την αναδιανομή του πλούτου αλλά, αν υπάρχει ένα σχέδιο σε εφαρμογή, είναι το σχέδιο για την αναδιανομή της φτώχειας
• Αυτό δεν είναι ένα πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, είναι ένα πρόγραμμα εξόντωσης των εργαζομένων, είναι ένα πρόγραμμα αποσταθεροποίησης.
• Είναι γνωστές οι επεξεργασμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για την ανάγκη κοινής πάλης με τους λαούς της Ευρώπης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας που θέτει ένα στενό κορσέ σʼ όλους τους λαούς της Ευρώπης. Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν εφαρμόστηκε για να τιμωρήσει την Ελλάδα αλλά την εργατική τάξη, και τους λαούς της Ευρώπης. Δεν θα το αντιμετωπίσουμε σε μια μόνο χώρα αλλά με πανευρωπαϊκές δράσεις για την κατάργηση του.
• Θα είναι το Βατερλό της κυβέρνησης αν πάει να εφαρμόσει αυτές τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα.
• Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο οι αγρότες να κάνουν κινητοποιήσεις βγάζοντας τα τρακτέρ στους δρόμους. Έγινε το 2009 στην Αυστρία, στην Πράγα, στην Ιταλία, στην Γαλλία. Παντού μʼ αυτόν τον τρόπο διεκδικούν οι αγρότες. Και εκεί που διεκδικούν παίρνουν κιόλας
• Προτείνουμε:
Ως τρεις άμεσες προτεραιότητες για την έξοδο από την κρίση.
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Να σας ευχαριστήσουμε όλες και όλους για την παρουσία σας και να ζητήσουμε συγγνώμη για την καθυστέρηση - τόσο τη σημερινή καθυστέρηση όσο και την καθυστέρηση της συνέντευξης - διότι στην πραγματικότητα έχουμε 111 μέρες νέας διακυβέρνησης, ας της χαρίσουμε τις 11 και ας μιλήσουμε για τις 100.
Αγαπητοί φίλοι, το βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων ημερών της νέας διακυβέρνησης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είναι, κατά την άποψή μας, ούτε η ενδοκυβερνητική ασυνεννοησία, ούτε οι καθυστερήσεις στις τοποθετήσεις Γενικών Γραμματέων, όπως παρουσιάζεται.
Το βασικό χαρακτηριστικό των πρώτων αυτών ημερών είναι η πλήρης εγκατάλειψη των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ προχώρησε στις δεσμεύσεις αυτές προεκλογικά, αντιλαμβανόμενο τις διαθέσεις των πολιτών.
Οι πολίτες ήθελαν να απαλλαγούν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως από την πολιτική της. Μια πολιτική που μεροληπτούσε υπέρ των οικονομικά ισχυρών και πολλαπλασίαζε διαρκώς τα κυβερνητικά αδιέξοδα.
Από την επόμενη ημέρα των εκλογών όμως, οι πολίτες είδαν αυτή την πολιτική που ήθελαν διακαώς να αλλάξει, όχι μόνο να μην αλλάζει, αλλά να ζει και να βασιλεύει, σε μια ακόμα πιο σκληρή και αντικοινωνική εκδοχή.
Δεν περιμέναμε, φυσικά, από το ΠΑΣΟΚ να τηρήσει κατά γράμμα τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Δεν περιμέναμε να έρθει στις 5 Οκτώβρη ο Ασεμπίγιο να πιάσει δουλειά. Άλλωστε εμείς ήμασταν αυτοί που είχαμε διατυπώσει - και ας μας επικρίνανε τότε πολλοί - προεκλογικά την άποψη ότι δεν πρόκειται για δυο αντιπαραθετικά, ανταγωνιστικά προγράμματα, το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δηλαδή και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για συμπληρωματικά προγράμματα.
Όμως, επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η στροφή του κυβερνώντος κόμματος και η υπαναχώρηση του από δεσμεύσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Δεν είναι παράδοξο στην Ελλάδα να βλέπεις κυβερνήσεις να μην τηρούν αυτά που εξαγγέλλουν προεκλογικά, αλλά τόσο μεγάλη στροφή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ξεπερνά κάθε προηγούμενο κατά την εκτίμησή μας.
Θα θέλαμε, λοιπόν, κάνοντας αυτό τον απολογισμό, να καταθέσουμε 11 σημαντικές υπαναχωρήσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τις προεκλογικές της εξαγγελίες.
Υπαναχώρηση Πρώτη:
Η κατάρα, επιτρέψτε μου την έκφραση, στην απογραφή Αλογοσκούφη. Προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ έλεγε: «Δεν θα αντιγράψουμε μικροκομματικές πρακτικές, όπως η λεγόμενη «απογραφή», για να διασύρουμε τη χώρα.»
Από την επόμενη των εκλογών άρχισε η ζύμωση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η κυβέρνηση μαζί με τον κ. Προβόπουλο ανέβαζαν το έλλειμμα δύο μονάδες την εβδομάδα. Ο πρωθυπουργός άρχισε να μιλάει ανοιχτά για «εκτροχιασμό», για «απειλή χρεωκοπίας», για «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», για «εντατική» και η χώρα μπήκε υπό την ομηρεία των διεθνών αγορών.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται πιο αιφνιδιασμένη, και πιο ανυποψίαστη από την κυβέρνηση της ΝΔ το 2004. Και έχουμε σήμερα μπει στον φαύλο κύκλο αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων.
Όσο οι αγορές πιέζουν την ελληνική οικονομία, τόσο περισσότερα περιοριστικά μέτρα εξαγγέλλει και όσο περισσότερα περιοριστικά μέτρα εξαγγέλλει, τόσο περισσότερο πιέζουν οι αγορές.
Υπαναχώρηση Δεύτερη:
«Λεφτά υπάρχουν» - θυμάστε - έλεγε προεκλογικά με νόημα σχεδόν σε όλες του τις ομιλίες ο κ. Παπανδρέου. Και το έλεγε, γνωρίζοντας ότι είναι αλήθεια και υπαινισσόμενος, βέβαια - τουλάχιστον αυτό καταλαβαίναμε όλοι - μια ευρεία αναδιανομή του πλούτου και τόνωση της πραγματικής οικονομίας.
Σήμερα η κυβέρνηση προσπερνάει το γεγονός ότι υπάρχουν λεφτά και δεν τα αναζητεί πουθενά, παρά μονάχα στα φτωχά λαϊκά στρώματα, στα χαμηλά εισοδήματα και στις όποιες εναπομείνασες δομές κοινωνικού κράτους που θέλει να ξηλώσει. Επισείοντας τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, περιορίζει κοινωνικές δαπάνες και η αντίληψη αυτή διαπερνάει όλες της, τις πολιτικές παρεμβάσεις.
Υπαναχώρηση Τρίτη:
«θα διαπραγματευτούμε σκληρά με την Ευρωπαϊκή Ένωση», έλεγε ο Πρωθυπουργός. Θυμάστε; Προεκλογικά, μάλιστα, ήταν ένα από τα ατού του σημερινού Πρωθυπουργού, ως Προέδρου και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που έχει διασυνδέσεις με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς δεν είδαμε πουθενά τον Πρωθυπουργό να διαπραγματεύεται. Αντιθέτως, η χώρα μας δεν έχει δώσει καμιά μάχη για να διεκδικήσει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σήμερα σε επιτήρηση. Και το πρόγραμμα σταθερότητας, μετά από συνεχείς αναθεωρήσεις, αμέσως μόλις κατατέθηκε, υποδείχτηκε ως αναξιόπιστο και σήμερα προωθείται το περίφημο “Plan B”, με ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Αύριο θα προωθηθεί το “Plan C”, το “Plan D” και δεν ξέρουμε ακόμη τι μας περιμένει.
Υπαναχώρηση Τέταρτη:
«Έχουμε σχέδιο για την κρίση. Δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας», έλεγε προεκλογικά.
Κανένα σχέδιο για την κρίση δεν βγήκε από κανένα συρτάρι. Η λέξη κρίση έχει φύγει από το λεξιλόγιο της κυβέρνησης.
Ποιο σχέδιο έχει βγει σήμερα από το συρτάρι; Ένα σχέδιο εκπαραθύρωσης 100.000 συμβασιούχων από το Δημόσιο, ένα σχέδιο όπου παγώνουν οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα - όπου αποφασίζεται μείωση δημοσίων υπαλλήλων σε αναλογία 5 προς 1 - την ώρα που τα κενά, σε κρίσιμους τομείς της υγείας, της παιδείας, των κοινωνικών υπηρεσιών, είναι και παραμένουν τεράστια.
Και την ίδια στιγμή έχουμε τον Υπουργό Απασχόλησης να μιλάει για εκρηκτική αύξηση της ανεργίας μέσα στο 2010, σε νούμερα τα οποία δεν τα έχουμε ξαναδεί στη χώρα μας και αυτό να μη θεωρείται ως πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί με σχέδιο, με σχεδιασμό.
Υπαναχώρηση Πέμπτη:
Η γνωστή αντιπαράθεση προεκλογικά, η αντίθεση στα όσα είχε εξαγγείλει ο κ. Καραμανλής περί πάγωματος μισθών και συντάξεων. Σας θυμίζω τι έλεγε προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». «Το πάγωμα μισθών και συντάξεων» - είχε πει - «είναι σα να σκοτώνεις την κότα που κάνει το χρυσό αυγό». Σήμερα το πάγωμα μισθών και συντάξεων είναι στην πρώτη γραμμή των κυβερνητικών μέτρων, για να κατευναστούν οι κερδοσκόποι των διεθνών αγορών. Και βεβαίως δεν είναι μόνο για τον δημόσιο τομέα. Γνωρίζουμε όλοι, ότι μια τέτοια πολιτική στον δημόσιο τομέα θα επηρεάσει και τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.
Και πράγματι, ο προεκλογικός κ. Παπανδρέου είχε απόλυτο δίκιο στην σκληρή κριτική που άσκησε στον μετεκλογικό κ. Παπανδρέου. Μια τέτοια πολιτική παγώματος μισθών, συντάξεων, μείωσης της αγοραστικής δύναμης των πολιτών είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να βυθιστεί η οικονομία όσο πιο βαθειά γίνεται στην δίνη της οικονομικής κρίσης.
Υπαναχώρηση Έκτη:
Στήριξη των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων. Στα προεκλογικά φυλλάδια του ΠΑΣΟΚ μιλούσαν για: «έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης από 500 έως 1300 Ευρώ στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση». Μιλούσαν για: «επίδομα θέρμανσης από 300 ως 500 Ευρώ σε χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους και άνεργους και χορήγηση του ΕΚΑΣ σε επιπλέον 300.000 δικαιούχους».
Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι ότι το έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, τελικά, δεν θα ξεκινά από 500 ευρώ, αλλά από 300. Το επίδομα θέρμανσης καταργήθηκε. Το ΕΚΑΣ για το 2010 «παγώνει». Δηλαδή όχι μόνο δεν θα το πάρουν 300.000 άνθρωποι επιπλέον, αλλά δεν θα υπάρξει καν τιμαριθμική αναπροσαρμογή.
Και πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό το έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, που χορηγείται, προκύπτει από την κατάργηση ταμείου φτώχιας της ΝΔ και την κατάργηση επιδόματος θέρμανσης
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, βλέπουμε ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την αναδιανομή του πλούτου αλλά, αν υπάρχει ένα σχέδιο σε εφαρμογή, είναι το σχέδιο για την αναδιανομή της φτώχειας.
Υπαναχώρηση Έβδομη:
Θα φορολογήσουμε τους πλούσιους, είχαν πει προεκλογικά. Ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου είχε υποστηρίξει ότι η χορήγηση φοροαπαλλαγών στους οικονομικά ισχυρούς, με την προσδοκία ότι θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις για επενδύσεις, είναι ένα σχέδιο που δοκιμάστηκε στο παρελθόν και απέτυχε.
Σήμερα η κυβέρνηση μελετά ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις φορολογίας στα μη διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων. Η φορολογία αυτή μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα σε επενδύσεις και θέσεις εργασίας.
Σας θυμίζουμε σε αυτό το σημείο - και έχει ένα ενδιαφέρον να το δούμε αυτό - ότι η φορολογία στα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, από 50% που ήταν το 1992 - το είχε μειώσει ο κ. Παλαιοκρασσάς στο 35% - μειώθηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 στο 25%, με προοπτική να πάει στο 20% το 2013.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που έρχεται στην κυβέρνηση, δεν κάνει καμιά κίνηση σε μια περίοδο κρίσης, όπου πρέπει να εξοικονομήσουμε χρήματα για να μειώσουμε τα ελλείμματα, καμιά κίνηση για να το επαναφέρει έστω στα επίπεδα εκείνα που ήταν επί των ημερών της δικής του διακυβέρνησης.
Υπαναχώρηση Όγδοη:
Τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα δεν θα επιβαρυνθούν με πρόσθετους φόρους.
Αμέσως μετά τις εκλογές τι είδαμε; Την αύξηση τελών κυκλοφορίας για τα παλαιά αυτοκίνητα, μέτρο που θίγει ευθέως τους οικονομικά ασθενέστερους - είναι σαν να τιμωρεί όσους δεν είχαν δυνατότητα να αγοράσουν καινούργιο αυτοκίνητο - και ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις έμμεσων φόρων σε ποτά, τσιγάρα και πιθανώς και στα καύσιμα.
Είναι απολύτως σαφές ότι η έμμεση φορολογία είναι η πιο άδικη μορφή φορολογίας, αφού επιβαρύνει εξ ίσου τους πάντες, ανεξάρτητα από το εισόδημά τους.
Υπαναχώρηση Ένατη:
Δημόσιος πυλώνας στο τραπεζικό σύστημα. Υπό την πίεση και των προτάσεων της αριστεράς, σας θυμίζω, ότι το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έστω αυτό που αναρτήθηκε 5 μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση, μιλούσε έστω και γενικά για έναν νέο ρόλο που μπορούν να παίξουν οι τράπεζες που ελέγχονται από το δημόσιο, σπάζοντας το τραπεζικό καρτέλ.
Τι έχουμε δει μετεκλογικά; Καμία απολύτως κίνηση σʼ αυτή την κατεύθυνση. Είδαμε ένα νομοσχέδιο που ήθελε να ενισχύσει τη ρευστότητα στην οικονομία, να περνάει από την κρίση των τραπεζιτών και να επιστρέφεται στην κ. Κατσέλη για να το αλλάξει. Και είδαμε βεβαίως, την κυβέρνηση να θέτει νέους επικεφαλής στην Εθνική, στην Αγροτική, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, έμπιστους ανθρώπους των αγορών.
Υπαναχώρηση Δέκατη:
«Διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για ένα δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, έλεγε το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οικονομικά βιώσιμο, που καλύπτει με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης τις ανάγκες των πολιτών».
Έρχεται μετεκλογικά ο κ. Λοβέρδος και στην πραγματικότητα προωθεί το σύστημα των «τριών πυλώνων».
Επί της ουσίας, δηλαδή, ένα σχέδιο με το οποίο θα χορηγείται μια ελάχιστη δημόσια σύνταξη, και το υπόλοιπο μέρος των συντάξεων θα προκύπτει από το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
Δηλαδή, σε μια περίοδο βαθιών κρίσεων, να εμπιστευτούμε τους πόρους της κοινωνικής ασφάλισης στα χρηματιστήρια και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Αν αυτά τα είχαν πει προεκλογικά, αν είχαν αποκαλύψει αυτούς τους σχεδιασμούς, σχεδιασμούς δηλαδή που θα οδηγήσουν σε μια γενιά άπορων συνταξιούχων, είναι βέβαιο ότι θα είχαν «φάει μαύρο».
Υπαναχώρηση Ενδέκατη:
Διαφύλαξη του δημόσιου πλούτου. Το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έλεγε: «Στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε δίκτυα και υποδομές θα παραμείνουν υπό τον κοινωνικό έλεγχο του Ελληνικού Δημοσίου για την κατοχύρωση του κοινωνικού και αναπτυξιακού τους ρόλου».
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές, στην περίπτωση του ΟΛΠ η κυβέρνηση τα γύρισε και θέλησε να εφαρμόσει τη σύμβαση της ΝΔ, την οποία το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, είχε καταγγείλει.
Είδαμε ακόμα την παραίτηση του ΠΑΣΟΚ από την διεκδίκηση ενός δημόσιου ρόλου στον ΟΤΕ. Και τέλος, βλέπουμε να υπάρχουν προβλέψεις για μελλοντικές αποκρατικοποιήσεις, με στόχο 5,7 δις την επόμενη τριετία σε ό,τι έχει απομείνει σε δημόσιο έλεγχο, σε ό,τι έχει απομείνει στον δημόσιο πλούτο.
Αγαπητοί φίλοι, αυτές οι έντεκα σημαντικές υπαναχωρήσεις, σε σχέση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δημιουργούν ένα τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας στην πολιτική ζωή του τόπου. Κυρίως, όμως, δημιουργούν μια μεγάλη αμηχανία στους Έλληνες πολίτες. Στους Έλληνες πολίτες που καταδίκασαν την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ για να δούνε μια ελπίδα και βλέπουν σήμερα να εφαρμόζεται με ακόμη σκληρότερους όρους.
Το Πρόγραμμα Σταθερότητας, που κατέθεσε η κυβέρνηση, είναι εξ αρχής αναξιόπιστο. Παρʼ όλα αυτά, βασίζεται σε μια λογική περιορισμού των δημόσιων οικονομικών που δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ανάκαμψη την ελληνική οικονομία. Πουθενά στον κόσμο δεν έχει υπάρξει ανάκαμψη με περιορισμό των ελλειμμάτων.
Χρειάζεται μια άλλη πολιτική. Χρειάζονται επενδύσεις, χρειάζεται να επενδύσουμε σε έναν νέο τύπο ανάπτυξης για να υπάρξει ανάκαμψη και της οικονομίας και αυτό δεν υπάρχει στην λογική της κυβέρνησης. Αυτό που καταθέσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένα πρόγραμμα ανάκαμψης, δεν είναι ένα πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, είναι ένα πρόγραμμα εξόντωσης των εργαζομένων, είναι ένα πρόγραμμα αποσταθεροποίησης.
Και είναι γεγονός ότι σήμερα η χώρα μας χρησιμοποιείται και αντιμετωπίζεται ως πειραματόζωο από το κυρίαρχο λόμπι που καθορίζει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας κόβουν ολοένα και περισσότερο οξυγόνο για να δουν τα όρια των αντοχών μας. Τα αποτελέσματα θα χρησιμοποιηθούν ως μοντέλο κοινωνικής οπισθοδρόμησης σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να κάνω δυο επισημάνσεις.
Πρώτον η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ με δημιουργική λογιστική, δηλαδή με παραποίηση των πραγματικών στοιχείων της οικονομίας. Αυτό τότε, δεν είχε πειράξει κανέναν. Σήμερα, η αξιοπιστία των στοιχείων είναι στο επίκεντρο της εκστρατείας για αντικοινωνικές μεταρρυθμίσεις.
Δεύτερον, τα ψεύτικα στοιχεία δεν πειράζουν όλα το ίδιο. Όταν η κυβέρνηση δηλώνει την επίσημη ανεργία στο 9,5% και στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Υπουργός Εργασίας διακόπτει τον Υπουργό Οικονομικών για να τον διορθώσει και μιλάει για εκτίναξη στο 18% και 20%, κανένας παράγων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν εξεγείρεται και δεν εγκαλεί την χώρα μας. Προφανώς γιατί υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Θα ήθελα να κλείσω για να δώσω τη δυνατότητα και στους άλλους ομιλητές.
Το ερώτημα είναι υπάρχει εναλλακτική πρόταση; Υπάρχει ελπίδα;
Εμείς θέλουμε να επισημάνουμε ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα προβλήματα της οικονομίας η κυβέρνηση και τα μέτρα που εξαγγέλλει οδηγούν ακόμη πιο βαθιά στην ύφεση. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει εναλλακτική πρόταση και αυτή τη μάχη της προγραμματικής αντιπολίτευσης και των κοινωνικών αγώνων είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε.
Λέμε ότι υπάρχει διέξοδος από την σημερινή κατάσταση και θέλω να καταθέσω τρεις προτάσεις:
1. Καλέσαμε την κυβέρνηση να ασκήσει πίεση στην Ε.Ε. και να διεκδικήσει συμμαχίες ώστε να υπάρχει ύστατη διέξοδος σε καταφυγή απευθείας δανεισμού από την ΕΚΤ στις χώρες όπου ασκούνται έντονες κερδοσκοπικές πιέσεις.
Δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν ακούσει τον έλληνα πρωθυπουργό να μιλάει για το λεγόμενο ευρωομόλογο. Μιλάνε άλλοι ηγέτες κρατών. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ή ο Υπουργός Οικονομικών δεν έχουν μιλήσει γιʼ αυτό.
Εμείς πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει δανεισμός, χωρίς η χώρα να βρίσκεται υπό την ομηρία των ασύστολων κερδοσκόπων που, κατ ευφημισμόν, ονομάζονται «διεθνείς αγορές». Αλλά κάποιος πρέπει να το διεκδικήσει αυτό.
2. Εμείς επιμένουμε. Όχι ότι είναι καμιά μαγική λύση, αλλά θα μπορούσε να είναι μια λύση που θα περιορίσει τις μεγάλες ανάγκες ρευστότητας που έχει αυτή τη στιγμή το ελληνικό δημόσιο. Μιλάμε για την έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου, για εσωτερικό δανεισμό, το λεγόμενο –αν και δεν είναι η έκφραση σωστή- «λαϊκό ομόλογο», έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου με επιτόκιο υψηλότερο από το επιτόκιο των καταθέσεων, χαμηλότερο απʼ αυτό που δανείζεται η χώρα.
Η κυβέρνηση δεν παίρνει σαφή θέση σε αυτό. Και δεν παίρνει σαφή θέση για έναν και μοναδικό λόγο: Μην τυχόν και δυσαρεστηθούν οι τραπεζίτες, οι τράπεζες που συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στην κρίση και ξεζουμίζουν τους Έλληνες πολίτες, τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, τα ελληνικά νοικοκυριά.
3. Και τρίτον, επιμένουμε στη δημιουργία δημόσιου πόλου για το τραπεζικό σύστημα, έτσι ώστε να σπάσουν οι κερδοσκοπικές πιέσεις που ασκούνται από το σημερινό τραπεζικό καρτέλ πάνω σε ολόκληρη την κοινωνία.
Αγαπητοί φίλοι, η σημερινή κατάσταση είναι αναστρέψιμη μόνο όταν οι εργαζόμενοι, η ελληνική κοινωνία βγει από αυτήν την αμηχανία και αρχίσουμε να ασκούμε τη δική μας πίεση, να δημιουργούμε πολιτικό κόστος σε αυτές τις επιλογές της κυβέρνησης. Και εμείς είμαστε βέβαιοι ότι αυτό το πρόγραμμα σταθερότητας δεν θα περάσει. Θα είναι το Βατερλώ της κυβέρνησης αν πάει να εφαρμόσει αυτές τις αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα. Και εμείς καλούμε τους εργαζόμενους, τους νέους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι το παιχνίδι είναι στα χέρια της κοινωνίας, εφʼ όσον συνειδητοποιήσει τη δύναμη που διαθέτει.
Το επόμενο διάστημα θα πάρουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες με προτάσεις νόμου, τις οποίες δεν απευθύνουμε τόσο στην κυβέρνηση – αφού οι πλειοψηφίες και η κατεύθυνση τους είναι πλέον δεδομένες. Κυρίως θα τις απευθύνουμε στην ελληνική κοινωνία.
Οι πρωτοβουλίες αυτές θα συνδυαστούν με μια δέσμη παρεμβάσεων στο ελληνικό κοινοβούλιο, όπως είπα πριν με τη μορφή προτάσεων νόμου, ταυτόχρονα, όμως, με αντίστοιχες ευρείες παρεμβάσεις στο κοινωνικό πεδίο για την υποστήριξη αυτών των πρωτοβουλιών, που θα στοχεύουν στη δημιουργία ενός πλατιού διεκδικητικού πλαισίου, ενός κοινωνικού μετώπου για μια άλλη πολιτική, που έχει ανάγκη ο τόπος, για να δοθεί η ελπίδα, για να δοθεί διέξοδος, για να δημιουργηθεί μια ασπίδα δυναμικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση.
Ήδη μίλησα πολύ, θα πάρουν το λόγο οι δυο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι για να συγκεκριμενοποιήσουν τις παρεμβάσεις, τις προτάσεις, τα σχέδια νόμων, αλλά και τις πρωτοβουλίες που θα πάρουμε στο κοινωνικό πεδίο.
***************************
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Στην άρνηση της κυβέρνησης να υιοθετήσει, να δεχθεί μέτρα τα οποία θα ανταποκρίνονται στην κατάσταση, η οποία υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, διεκδικώντας μια ουσιαστική προγραμματική σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες - όπως ακούσατε λίγο πριν από τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα - παίρνει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και καταθέτει, επίσης με συγκεκριμένο τρόπο, τις δικές του εναλλακτικές προτάσεις, εναλλακτικές σε σχέση με εκείνες τις οποίες έχει πάρει η κυβέρνηση ή αρνείται να πάρει.
Ήδη έχουμε καταθέσει τη δική μας πρόταση για το εκλογικό σύστημα. Είναι μια πρόταση νόμου, η οποία θα συζητηθεί στη Βουλή, και με την οποία εμείς διεκδικούμε να καθιερωθεί ως πάγιο εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική. Με την πεποίθηση και την πολιτική βεβαιότητα ότι η απλή αναλογική μπορεί γνήσια να εκφράσει τους πραγματικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς.
Με μια πρόταση νόμου, η οποία αποτελεί σαφέστατα απάντηση στον εκλογικό νόμο, που η κυβέρνηση, ομολογουμένως με μια ασάφεια, προωθεί. Και λέω με ασάφεια, με το δεδομένο ότι δεν έχει προσδιορίσει κρίσιμα στοιχεία της δικής της πρότασης, που αποτελεί - κατά την δική της ορολογία - απομίμηση του γερμανικού συστήματος. Θα το ονόμαζα γερμανικό σύστημα αλά greca, με την έννοια ότι δεν έχει σχέση με το γερμανικό σύστημα. Δανείζεται μερικά στοιχεία, αλλά αποτελεί προσαρμογή στα ελληνικά πράγματα.
Μια προσαρμογή, η οποία θα οδηγήσει - στο βαθμό που θα καθιερωθεί αυτό το προωθούμενο εκλογικό σύστημα - στον αρχηγοκεντρισμό, τη διαμόρφωση Βουλευτών δυο κατηγοριών, αφού θα έχουμε τους βουλευτές που θα εκλέγονται με τη λίστα και τους βουλευτές που θα εκλέγονται με τον σταυρό και σε κάθε περίπτωση θα διαμορφώσει ένα πολιτικό τοπίο, το οποίο θα απομακρύνει συστηματικά την ουσιαστική αντιπροσώπευση, όπως πρέπει η αντιπροσώπευση αυτή να εκφράζεται στο επίπεδο ανάδειξης των βουλευτών, δηλαδή συγκρότησης του Κοινοβουλίου.
Μια δεύτερη πρόταση νόμου, η οποία έχει σχέση με το μεταναστευτικό. Εμείς θέλουμε να πούμε ότι επί της αρχής, το νομοθέτημα που θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση έχει θετικές ρυθμίσεις, στο βαθμό, όμως, που θα υπαναχωρήσει, στο βαθμό που θα υπακούσει στις ποικιλώνυμες, βαθύτατα συντηρητικές ή και ακροδεξιές απόψεις. Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ έχει τις δικές της εναλλακτικές προτάσεις, τις οποίες βεβαίως επιφυλάσσεται να καταθέσει είτε με τη μορφή τροπολογιών, είτε με τη μορφή ενός αυτοτελούς σχεδίου νόμου, ακριβέστερα μιας αυτοτελούς πρότασης νόμου.
Μια άλλη πρόταση νόμου, η οποία και αυτή θα κατατεθεί, αφορά στο εγγυημένο δικαίωμα πρόσβασης όλων των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά. Με αυτή την πρόταση νόμου στοχεύουμε να είναι μόνιμη η υπαγωγή των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε αυστηρά κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια, σε αντιδιαστολή προς τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλούν τόσο η απορρύθμιση των αγορών όσο και η ιδιωτικοποίηση και η μετοχοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων.
Αντιλαμβάνεστε ότι με το περιεχόμενο αυτής της πρότασης νόμου, όχι μόνο αντιστεκόμαστε, αλλά δείχνουμε τον ουσιαστικό, τον αποτελεσματικό δρόμο προστασίας του δημόσιου αγαθού και διατήρησής του στη διαχείριση αποκλειστικά του δημοσίου και αποκρούουμε τις εύκολες ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες μάλιστα γίνονται στο ψευδώνυμο των διαρθρωτικών αλλαγών.
Ακόμη, η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θα καταθέσει πρόταση νόμου για την κατοχύρωση και την προστασία των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών, προωθώντας έτσι την κατάργηση των νομοθετικών διατάξεων που περιορίζουν, που περιστέλλουν τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Και αναφερόμαστε στον περίφημο νόμο για την κουκούλα, στις διατάξεις του τρομονόμου, στην απαράδεκτη και προσβλητική των προσωπικών δεδομένων χρήση των ηλεκτρονικών μέσων παρακολούθησης των πολιτών, δηλαδή στις κάμερες, στη συλλογή DNA, στα προσωπικά δεδομένα και σε άλλα συναφή δικαιώματα των πολιτών που πράγματι βρίσκονται υπό περιορισμό και απειλείται η περαιτέρω περιστολή τους.
Ακόμη, πρόταση νόμου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για το περιβάλλον, με ενίσχυση της έρευνας και της παραγωγικής εξειδίκευσης σχετικά με την παραγωγή πράσινων παραγωγικών συστημάτων και εφαρμογή τους. Θα προωθεί, επίσης, η πρόταση νόμου που θα καταθέσουμε για τεχνικές και καταναλωτικές πρακτικές, πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον, στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας.
Αναφορικά με τα Σώματα Ασφαλείας, θα καταθέσει επίσης η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρωμένη πρόταση για τον εκδημοκρατισμό τους, για την αποτελεσματική και δημοκρατική λειτουργία τους και βεβαίως θα προωθεί και την πρόταση που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον διακομματικό έλεγχο, την εποπτεία και τη στήριξη των Σωμάτων Ασφαλείας προς μια κατεύθυνση πραγματικά προστασίας του πολίτη.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, χθες συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το Βατοπέδι. Με την ευκαιρία αυτή, αναδείξαμε για άλλη μια φορά την ανάγκη σαφούς διάκρισης των ρόλων εκκλησίας και κράτους. Και ολοκληρωμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, θα προωθηθεί προκειμένου να αποσαφηνιστούν σχέσεις κράτους και Εκκλησίας και να καθοριστούν, επίσης, με σαφήνεια οι ρόλοι τόσο του κράτους όσο και της εκκλησίας.
Να επισημάνω ότι ο χωρισμός εκκλησίας και κράτους δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο επίπεδο του κοινού νομοθέτη. Χρειάζεται αναθεωρητική διαδικασία του Συντάγματος. Αλλά μέχρι να φθάσουμε εκεί, είναι δυνατόν ο κοινός νομοθέτης, δηλαδή σήμερα η Βουλή, να διακρίνει τους ρόλους κράτους και εκκλησίας με μια σαφήνεια, η οποία θα υπηρετεί και την απρόσκοπτη λειτουργία του κράτους, αλλά και τη λειτουργία της εκκλησίας στα δικά της πεδία, έτσι ώστε να μην έχουμε ερμαφρόδιτες θεσμικές συγχύσεις που αδικούν τα δικαιώματα των πολιτών αλλά διαμορφώνουν και συνθήκες προσβολής και του κύρους του κράτους με ότι συνεπάγεται αυτό, αλλά και της εκκλησίας.
Τέλος, στο επίπεδο των θεσμο-κοινωνικών παρεμβάσεών μας στο επίπεδο του νομοθετικού έργου, θα καταθέσουμε ολοκληρωμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση θεσμών διαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και ευρύτερα του δημόσιου αγαθού.
Νομίζω, ότι δεν αρκεί ο αφορισμός, δεν αρκεί η επίκληση της ανάγκης για την ύπαρξη θεσμών διαφάνειας, αλλά πρέπει αυτοί να προκύψουν ως ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Και αυτό το συγκεκριμένο αποτέλεσμα της διαμόρφωσης θεσμών διαφάνειας θα το επιδιώξει η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με σχετική πρόταση νόμου. Βεβαίως με την επισήμανση ότι η διαφθορά, η διαπλοκή, η διαφάνεια εντέλει δεν είναι μόνο θεσμικό ζήτημα, είναι και πολιτικό. Και η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνεται και στα δυο αυτά επίπεδα, και στο θεσμικό και στο πολιτικό. Εμείς και στα δυο αυτά επίπεδα θα διεκδικήσουμε την αντιμετώπισή του.
***************************
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Να σας καλημερίσω και εγώ όλους και όλες, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Επιτρέψτε μου να κάνω ένα κατʼ αρχήν μικρό σχόλιο στο πλαίσιο όσων ελέχθησαν προηγουμένως και ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Χθες συνέβη ένα εξαιρετικό γεγονός το οποίο σήμερα είναι στα πρωτοσέλιδα. H Ελλάδα εξέδωσε ένα κοινοπρακτικό δάνειο οκτώ (8) δισεκατομμυρίων ευρώ το οποίο υπερκαλύφθηκε. Ως αποτέλεσμα αυτής της υπερκάλυψης η κυβέρνηση έβγαλε ιαχές ενθουσιασμού ότι να τώρα πάμε καλύτερα, αποφεύγουμε την χρεοκοπία, ορίστε η επιτυχία , τα δε μέσα ενημέρωσης σχεδόν πανηγύριζαν. Είδατε χθες τα περισσότερα από τα δελτία των ειδήσεων.
Υποβαθμίστηκε έως παραμερίστηκε όμως μία μικρή λεπτομέρεια: Ότι το κοινοπρακτικό δάνειο αυτό υπερκαλύφθηκε μεν, αλλά το επιτόκιό του ήταν 6,2% για πενταετή δανεισμό. 6,2%, αθλιότητα! Αυτή μόνο η λέξη μπορεί να περιγράψει αυτό το επιτόκιο. Και οι χειρότεροι και οι πλέον άπληστοι τοκογλύφοι θα ντρεπόντουσαν να χρεώσουν τέτοιο επιτόκιο στο ελληνικό δημόσιο. Και όμως εδώ πανηγυρίζουμε! Δυστυχώς, έχουμε μία κυβέρνηση η οποία έχει παραδοθεί στο έλεος των διεθνών κεφαλαιαγορών, στο έλεος της διεθνούς κερδοσκοπίας.
Δυστυχώς αυτή η αθλιότητα με αυτά τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας, καταδεικνύει ότι οδεύουμε ολοταχώς να γίνουμε «μπανανία» σε ευρωπαϊκή έκδοση και μισοαποικία περίπου στις παρυφές της ευρωζώνης.
Απέναντι σʼ αυτή την κατάσταση υπάρχει δυνατότητα αντίδρασης. Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ εξέθεσε με σαφήνεια ότι υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις, δυνατότητες εναλλακτικές να αντιδράσουμε να αναπτύξουμε μία άλλη φωνή, έναν άλλο λόγο πάνω σε αυτή τη λεηλασία και τη ληστεία του ελληνικού λαού από το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο.
Αυτή την ώρα η Γερμανία αν εξέδιδε αυτό το δάνειο, θα πλήρωνε για τα πέντε χρόνια της αποπληρωμής του τόκους κάτω από 1 δις ευρώ. Εμείς θα πληρώσουμε στα πέντε χρόνια 2,5 δις ευρώ.
Εμείς λέμε στην κυβέρνηση γιατί δεν διεκδικεί τον απευθείας δανεισμό, μέσω αλλαγής βεβαίως των ευρωπαϊκών κανόνων του ελληνικού κράτους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Γιατί δεν το διεκδικεί;
Και το λέω αυτό γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυτή την ώρα δανείζει απευθείας, -με ενέχυρο τα αναξιόπιστα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου-, τις εμπορικές τράπεζες με ποιο επιτόκιο; Με επιτόκιο 1%. Γιατί δεν διεκδικεί η Ελλάδα να δανείζεται απευθείας με το ίδιο τουλάχιστον επιτόκιο που δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις εμπορικές τράπεζες με ενέχυρο τα ομόλογα του δημοσίου.
Δεν θα πραγματοποιηθεί; Δεν θα γίνει; Ας το διεκδικήσουμε. Το θέλουμε; Το διεκδικούμε και δεν το πετύχαμε; Υψώσαμε την φωνή μας και μας είπαν δεν γίνεται; Ή προεξοφλούμε την άρνηση, την αποδεχόμαστε εθελόδουλα ή και συναινούμε γιατί συμφωνούμε με αυτή τη λογική που διέπει το απαράδεκτο καθεστώς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας;
Αν το δημόσιο δανειοδοτείτο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα με το 1% που δανείζεται η Εθνική Τράπεζα, η Εμπορική Τράπεζα, η Τράπεζα Πειραιώς, η Marfin, αν γινόταν αυτό, στα πέντε χρόνια εμείς θα γλυτώναμε πάνω από 2 δις ευρώ, δηλαδή άλλα δύο πακέτα επίδομα –για να το πω έτσι παραστατικά- της λεγόμενης κοινωνικής αλληλεγγύης που έδωσε το ΠΑΣΟΚ.
Άρα υπάρχει ένας δρόμος, υπάρχει άλλη πολιτική, δεν υπάρχει όμως η βούληση να την διεκδικήσουμε.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτής της εναλλακτικής οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, που εμείς προτάσσουμε και συνεχώς επεξεργαζόμαστε, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα πάρει αρκετές πρωτοβουλίες και μάλιστα πρωτοβουλίες με συγκεκριμένες προτάσεις για σημαντικά σοβαρά και επίκαιρα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Εκθέτω πολύ συνοπτικά τέτοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα πάρουμε το επόμενο διάστημα των οποίων η επεξεργασία είτε βρίσκεται στην αρχή, είτε είναι πιο προχωρημένη και μπορούν το επόμενο διάστημα να κατατεθούν άμεσα.
Πρώτον, απέναντι σε προϋπολογισμούς που το τελευταίο διάστημα γίνονται όλο και πιο πλαστοί και σχεδόν τα τελευταία χρόνια έχουν καταντήσει κουρελόχαρτα, εμείς θα καταθέσουμε μία πρόταση νόμου με τίτλο «Δημοκρατικός έλεγχους στην κατάρτιση, ψήφιση και υλοποίηση του Προϋπολογισμού» με σαφείς στόχους τη διαφάνεια, την αξιοπιστία των προϋπολογισμών, τον κοινοβουλευτικό και κοινωνικό τους έλεγχο.
Δεύτερη νομοθετική πρωτοβουλία στο ασφαλιστικό. Απέναντι στην ασφαλιστική τρομοκρατία του κ. Λοβέρδου και της κυβέρνησης και τις διαφαινόμενες πλέον ανοιχτά προθέσεις για μια γενική κατεδάφιση του κοινωνικού και ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μας, εμείς θα καταθέσουμε πρόταση νόμου με τίτλο «για την επαρκή χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, τη βελτίωση των παροχών του και την ενίσχυση του κοινωνικού, του δημόσιου και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του.» Νομίζω με λίγες φράσεις λέμε όλη την ουσία του ασφαλιστικού προβλήματος για μια νέα ασφαλιστική προοπτική.
Τρίτον στο φορολογικό, θα αναλάβουμε πρωτοβουλία απέναντι στην φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων η οποία πέραν της άδικης κατεύθυνσής της, επιδεινώνει την οικονομική πορεία και οδηγεί και εξωθεί στη ύφεση την οικονομία. Θα αναλάβουμε πρωτοβουλία για μία πρόταση νόμου με τίτλο «για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα» με περιεχόμενο τη συμβολή στην αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, την κατάργηση της φορολογικής ασυλίας για μεγάλα κέρδη, μεγάλες περιουσίες, μεγάλες κληρονομιές και μεγάλα εισοδήματα, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, π.χ. για τους εφοπλιστές και την εκκλησιαστική περιουσία που χρησιμοποιείται για εμπορικούς σκοπούς, ευνοϊκές ρυθμίσεις για εισοδηματικά ασθενείς κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους φτωχούς αγρότες και φυσικά μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Τέταρτον, απέναντι στην εργασιακή επισφάλεια θα αναλάβουμε νομοθετική πρωτοβουλία. Η συχνότερη ίσως φράση που χρησιμοποιούσε προεκλογικά και όχι μόνο προεκλογικά ο σημερινός Πρωθυπουργός ο κ. Γιώργος Παπανδρέου ήταν εργασιακός μεσαίωνας. Αυτή η φράση έχει απαλειφθεί πλήρως από το μετεκλογικό λεξιλόγιό του για ευνόητους λόγους. Εμείς επιμένουμε ο εργασιακός μεσαίωνας δεν τελείωσε γιατί ήρθε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Συνεχίζεται και δυστυχώς κλιμακώνεται στην πράξη. Απέναντι λοιπόν σʼ αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα, θα καταθέσουμε πρόταση νόμου για την κατάργηση όλων των νόμων και ρυθμίσεων, είτε των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είτε των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας που εδραιώνουν την εργασιακή βαρβαρότητα θεσμικά με αιχμές της πρότασης την κατάργηση της υπενοικίασης εργαζομένων, η οποία είναι δουλεμπόριο πραγματικό και την υποκατάσταση της μισθωτής εργασίας από συμβάσεις έργου, το περίφημο καθεστώς με το «μπλοκάκι».
Νομοθετική πρωτοβουλία θα αναλάβουμε επίσης για το μείζον θέμα του πιο εκμεταλλευόμενου τμήματος εργαζομένων που διαμένουν στη χώρα μας, του τμήματος των εργαζομένων μεταναστών. Για την κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων τους και για τις προϋποθέσεις εργασιακής και γενικότερης νομιμοποίησής τους.
Θα αναλάβουμε επίσης νομοθετική πρωτοβουλία για την προστασία των ανέργων. Πρόταση νόμου με τίτλο «Μέτρα κοινωνικής προστασίας των ανέργων και προστασίας από τις απολύσεις», για αύξηση του επιδόματος ανεργίας, για αύξηση του αριθμού των ανέργων που λαμβάνουν το επίδομα και επιμήκυνση του χρόνου χορήγησής του, πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ασφαλιστικά δικαιώματα για τους ανέργους, ρήτρα απασχόλησης για επιχειρήσεις με κέρδη ή επιχειρήσεις που επιδοτούνται.
Τέλος, θα αναλάβουμε πρωτοβουλία για το θέμα της υγείας, με πρόταση νόμου για ένα ενιαίο και καθολικό σύστημα δομών και υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η λογική που θα διέπει την πρόταση είναι ότι η υγεία δεν είναι εμπόρευμα, αλλά δημόσιο συλλογικό αγαθό.
Αυτές θα είναι βασικά οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε και που νομίζω παραστατικά αναδεικνύουν έμπρακτα σε ένα άλλο επίπεδο νομοθετικών πρωτοβουλιών την εναλλακτική μας πρόταση, τη ρεαλιστικότητά της και τη δυνατότητα να είναι αύριο μια πραγματικότητα, εφόσον αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί για τη χώρα μας ανοίγοντας νέους προοδευτικούς και ανθρώπινους ορίζοντες. Ευχαριστώ.
*******************
ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Για την αντιπολιτευτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ και την πρόταση του Αλ. Αλαβάνου για δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας πλουραλιστικός χώρος απόψεων και ιδεών. Κάθε συμβολή απόψεων και ιδεών είναι θεμιτή και αναγκαία, ακόμα και όταν εμπεριέχει στοιχεία κριτικής, στο βαθμό που έχει ως στόχο να συντείνει στην κοινή μας πορεία, στην σύγκλιση όλων αυτών των διαφορετικών ιδεών και απόψεων, στους κοινούς μας στόχους να αντιπαρατεθούμε στο κοινωνικό πεδίο με τους αντιπάλους μας που είναι απέναντι. Και είναι οι σκληρά ταξικές πολιτικές, τα κυβερνητικά μέτρα που εφαρμόζονται, οι απόψεις που λένε πως η κοινωνία μοιρολατρεί απέναντι σʼ αυτά τα μέτρα. Από εκεί και πέρα, είναι γνωστές οι επεξεργασμένες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για την ανάγκη κοινής πάλης με τους λαούς της Ευρώπης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας που θέτει ένα στενό κορσέ σʼ όλους τους λαούς της Ευρώπης. Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν φτιάχτηκε για να τιμωρεί μια χώρα της Ευρώπης αλλά όλους τους λαούς, τις εργατικές τάξεις σε όλη την Ευρώπη. Όσο όμως και για την άμεση ανάγκη στην χώρα μας να αναπτύξουμε τις ευρύτερες δυνατές κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις με δυνάμεις όχι μονάχα της Αριστεράς αλλά με ευρύτερες δυνάμεις στο κοινωνικό πεδίο για να αντισταθεί η ελληνική κοινωνία και ο λαός στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ένα Πρόγραμμα που δεν πρέπει να εφαρμοστεί, δεν μπορεί να εφαρμοστεί γιατί θα εξοντώσει την ελληνική κοινωνία και εάν εφαρμοστεί θα βαθύνει ακόμα περισσότερο την κρίση. Σʼ αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούμε το επόμενο διάστημα και σʼ αυτήν την κατεύθυνση είναι και οι σημερινές πρωτοβουλίες που σας ανακοινώναμε. Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει μια δέσμη προτάσεων στο κοινοβουλευτικό πεδίο αλλά και ταυτόχρονων δράσεων και παρεμβάσεων στο κοινωνικό πεδίο δηλαδή κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων.
Για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και τις απόψεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ ότι υποκινούνται από πολιτικά κόμματα
Χρόνια τώρα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές είτε κυβέρνηση είναι το ΠΑΣΟΚ είτε η ΝΔ. Αυτή η καραμέλα για πράσινους και γαλάζιους αγρότες πρέπει να σταματήσει. Δεν γίνεται πιστευτή από κανέναν. Αν έχουν ένα χρώμα οι αγρότες που τους χαρακτηρίζει είναι το χρώμα της γης που είναι καφέ, δεν είναι ούτε γαλάζιο, ούτε πράσινο, ούτε κόκκινο. Βρέθηκα την Κυριακή σε μια σειρά από μπλόκα και συνομίλησα μαζί με τους αγρότες και η αίσθηση που έχω είναι ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι να επιβεβαιώσουν κάποια κομματική γραμμή. Αυτό που τους ενδιαφέρει, ανεξάρτητα πολιτικής προτίμησης, είναι τι θα γίνει με το μέλλον τους. Βρίσκονται σε απόγνωση και δεν διεκδικούν μια μικρή αποζημίωση για να φύγουν. Διεκδικούν βαθιές τομές ώστε να υπάρξουν οι όροι για την επιβίωσή τους. Νομίζω, ότι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τις αγροτικές κινητοποιήσεις ρίχνει λάδι στη φωτιά αντί να προσπαθεί να λύσει τα μεγάλα χρόνια προβλήματα επιβίωσης των αγροτών.
Κάποια στιγμή σε αυτήν την χώρα πρέπει να αναλογιστούμε πως θα αντιμετωπίσουμε την κρίση όταν έχουμε περιορίσει τις παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου, δεν παράγουμε πια τίποτα και μονάχα καταναλώνουμε ενώ για κάθε ευρώ που καταναλώνουμε το πληρώνουμε 2 ή 3 ευρώ διότι δανειζόμαστε με υπέρογκα επιτόκια. Οι παραγωγικές δυνάμεις σε αυτό τον τόπο δεν υπάρχουν και εκεί που υπάρχουν τους συμπεριφερόμαστε με ένα τρόπο απαξιωτικό. Στην Ελλάδα της δημιουργίας και της παραγωγής θεωρούμε ότι μας δημιουργεί προβλήματα στην δημόσια εικόνα της χώρας. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε πολύ σοβαρές θεσμικές τομές και παρεμβάσεις. Ταυτόχρονα, τα οικονομικά αιτήματα των αγροτών κυρίως για τις καλλιέργειες που έχουν καταστραφεί πρέπει να τα αντιμετωπίσει ώστε να δώσει άμεσα λύση διότι εάν δεν δώσει άμεσα λύσεις αυτοί οι άνθρωποι θα αφήσουν την παραγωγή και αντί να παράγουν προϊόντα θα παράγουν ρεύμα βάζοντας φωτοβολταϊκά στα χωράφια τους και θα έρχονται στις ουρές της ανεργίας στα μεγάλα αστικά κέντρα για να πάρουν ένα κομμάτι από τα επιδόματα αλληλεγγύης ή από το πρόσφατο μέτρο που εξήγγειλε ο κ.Λοβέρδος την δυνατότητα δηλαδή που έχουν οι άνεργου να μεταφέρονται φθηνότερα με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή να παίρνουν συσσίτιο.
Την Κυριακή πέρασα από οχτώ μπλόκα. Το πραγματικό όμως μπλόκο που δεν μπορούσαν να περάσουν γιατί από τα μπλόκα των αγροτών περνούσαν ήταν αυτό των Τεμπών. Εκεί δεν είχε τρακτέρ, είχε μεγάλα βράχια. Αλλά για αυτά δεν ακούσαμε τίποτα ενάμιση χρόνο τώρα. Αυτό δεν δυσφημεί την χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ποια άλλη χώρα στην Ευρώπη είναι κομμένη στα δυο εξʼ αιτίας πιθανών αστοχιών στα έργα που έχει κάνει η εταιρεία που είχε το έργο. Αλλά δεν είδα κανένα από τα Μέσα Ενημέρωσης να διακόψουν το δελτίο τους και να πουν κόπηκε η Ελλάδα στα δυο. Η παραχωρησιούχος εταιρεία έχει υποχρεώσεις και πρέπει να πληρώσει.
Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο οι αγρότες να κάνουν κινητοποιήσεις βγάζοντας τα τρακτέρ στους δρόμους. Έγινε το 2009 στην Αυστρία, στην Πράγα, στην Ιταλία, στην Γαλλία. Παντού μʼ αυτόν τον τρόπο διεκδικούν οι αγρότες. Και εκεί που διεκδικούν παίρνουν κιόλας. Διότι ο μέσος όρος στην ΕΕ του αγροτικού εισοδήματος αυξήθηκε 5% τα τελευταία χρόνια ενώ στην χώρα μας έπεσε 26 % και κάποιος ευθύνεται γιʼ αυτό. Το ερώτημα είναι αν θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα επί της ουσίας ή θα μένουμε στην διαπίστωση ότι κάποιες κοινωνικές ομάδες εμποδίζουν κάποιες άλλες. Αυτό γίνεται κάθε φορά που μια κοινωνική ομάδα αποφασίζει να κάνει κινητοποιήσεις. Δεν είναι τρελοί οι άνθρωποι που κλείνουν τους δρόμους χωρίς λόγο και φαντάζομαι ότι εδώ χρειάζονται απαντήσεις ουσιαστικές προκειμένου να σταματήσουν αυτές κινητοποιήσεις και όχι κοροϊδία, χλευασμός και υποτιμητικά σχόλια. Να συζητάει η κυβέρνηση μʼ αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα και να μην συζητάει με τους πραγματικούς αγρότες.
Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις συνεργασίες
Το σημαντικό που πρέπει να δούμε σε σχέση με τις αυτοδιοικητικές εκλογές και το κρίσιμο στο οποίο πρέπει να τοποθετηθούμε είναι ένα σχέδιο που η κυβέρνηση δια του κ. Ραγκούση έφερε σε διαβούλευση και είναι το σχέδιο Καλλικράτης. Αυτό το σχέδιο, για άλλη μια φορά, προσπαθεί να αντιμετωπίσει ώριμες ανάγκες για την αναδιάρθρωση του διοικητικού χάρτη της χώρας με ένα τρόπο που βαθαίνει το έλλειμμα δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο, δημιουργεί εκτρώματα σε ότι αφορά τις συνενώσεις και ταυτόχρονα προσπαθεί να αντιμετωπίσει την αυτοδιοίκηση σαν τον φτωχό συγγενή δηλαδή να δημιουργήσει δυνατότητες δημοσιονομικής εξοικονόμηση πόρων από μια ήδη στραγγαλισμένη αυτοδιοίκηση. Αυτό που προέχει το επόμενο διάστημα είναι να εναντιωθούμε σε αυτή την προοπτική. Σε ότι αφορά την εκλογική τακτική, είναι πρόωρο να σας απαντήσω αφού γνωρίζετε ότι θα διαμορφωθεί από τα συλλογικά όργανα τόσο του ΣΥΝ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.
Για την ύπαρξη μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας
Ήδη υπάρχει μια πλειοψηφία του ελληνικού λαού που δεν μπορεί να ανεχθεί αυτήν την πολιτική. Αυτό το Πρόγραμμα Σταθερότητας που η κυβέρνηση έφερε στο ελληνικό κοινοβούλιο για μια δίωρη διαβούλευση ενώ είχε δεσμευτεί ο Υπουργός Οικονομικών ότι θα το φέρει προς έγκριση στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το επόμενο διάστημα η δυσαρέσκεια της κοινωνίας θα αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο. Το ζήτημα είναι αυτή την οργή και την δυσαρέσκεια – και εδώ είναι ο ρόλος της Αριστεράς- να την μετατρέψει σε προωθητική δύναμη διεκδίκησης μιας άλλης πολιτικής. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τις παρεμβάσεις μας κοινωνικό πεδίο θεωρώντας ότι με κοινωνικούς αγώνες και διεκδικήσεις μπορεί να στηθεί μια αντίρροπη τάση απέναντι στις πιέσεις που ασκούνται στην χώρα. Ταυτόχρονα, το προσπαθούμε με τις παρεμβάσεις μας σε κοινοβουλευτικό πεδίο με προτάσεις νόμων, με παρεμβάσεις, με προτάσεις προγραμματικής αντιπολίτευση ώστε να γίνει διακριτή η ρεαλιστική εναλλακτική διέξοδος από την κρίση. Σε επίπεδο κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να αναπτυχθούν όλες οι πρωτοβουλίες που θα κάνουν εφικτή την ευρύτερη δυνατή συμπόρευση των δυνάμεων της Αριστεράς, της οικολογίας, του σοσιαλιστικού χώρου, όλων των δημοκρατικών δυνάμεων αλλά και των πολιτών που ανεξάρτητα το τι ψήφισαν βλέπουν να εφαρμόζεται στην πλάτη τους αυτή η πολιτική. Και στο κοινοβουλευτικό πεδίο είναι προφανές ότι θα προσπαθούμε να αναδεικνύουμε αυτές τις αντιφάσεις όλων των πολιτικών δυνάμεων και να τους θέτουμε μπροστά σε συγκριμένα διλλήματα ώστε διαμορφώνει η κοινωνία μια εικόνα για την στάση τους.
Για τις παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο κοινωνικό πεδίο και το ασφαλιστικό
Κάθε πρόταση νόμου που καταθέτουμε θα εμπεριέχει την προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα μέτωπο κοινωνικής υποστήριξης αυτών των προτάσεων. Αυτή την στιγμή υπάρχει μια ολομέτωπη επίθεση, στο κοινωνικό και στο οικονομικό πεδίο αλλά και μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα συντηρητικό τόξο για να αποτρέψει ώριμες αλλαγές στα κοινωνικά δικαιώματα. Εμείς θα βρεθούμε μπροστά σʼ αυτές τις διεκδικήσεις. Παρεμβαίνουμε στον κοινοβούλιο και ταυτόχρονα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε την ευρύτερη δυνατή κοινωνική επιρροή των προτάσεών μας. Ένα παράδειγμα θα σας δώσω μόνο. Έχουμε μπροστά μας το μεγάλο θέμα του ασφαλιστικού, των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση. Πριν από ενάμιση χρόνο, οι αλλαγές που προσπάθησε να φέρει και έφερε η κα Πετραλιά βρήκαν την καθολική αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Αυτές οι αλλαγές που έρχονται είναι πολύ χειρότερες. Δεν απαντηθούν μονάχα με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις και συνεντεύξεις τύπου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει όλες τις δυνάμεις του στο κοινωνικό πεδίο, στους εργασιακούς χώρους, προκειμένου η κοινωνία να απαντήσει δυναμικά και να υπερασπιστεί την προοπτική μιας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης. Εκεί θα στρέψουμε όλες μας τις δυνάμεις και όχι μονάχα στο ασφαλιστικό αλλά και στο θέμα της ανεργίας και της απασχόλησης. Θα προσανατολίσουμε τις δυνάμεις το επόμενο διάστημα σʼ αυτήν την κατεύθυνση. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δυσκολίες και υπάρχει μια μεγάλη αμηχανία στους πολίτες και έχει επιβληθεί μια δημοσιονομική τρομοκρατία. Όμως αν δεν υπάρξει αντίδραση, κινητοποιήσεις, αντιστάσεις τότε τα πράγματα θα είναι πολύ πιο δύσκολα. Η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε να κάνει. Αντί να μεταφέρει την πίεση από μέσα προς τα έξω, μεταφέρει την πίεση από έξω προς τα μέσα. Πηγαίνουν στην ΕΕ και διαρκώς οι ευρωπαίοι εταίροι πιέζουν και άλλο για συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αντί η κυβέρνηση να τους πει ότι εσείς ζητάτε και άλλη πίεση αλλά ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο, έρχεται εδώ και αναπαράγει μια εικόνα αναξιοπιστίας για την χώρα, μια εικόνα ότι οι εργαζόμενοι τρώνε με χρυσά κουτάλια, ότι οι αγρότες είναι άνθρωποι της μίζας και της διαφθοράς. Αναπαράγοντας αυτή την εικόνα πως είναι δυνατό να διαπραγματευθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Οι κοινωνικές πιέσεις θα λειτουργήσουν αντίρροπα στις πιέσεις που ασκούνται σήμερα στη χώρα μας και είναι η μοναδική διέξοδος από την κρίση. Αυτό που πραγματικά μπορεί να φοβούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η πιθανότητα οι κοινωνικές αντιστάσεις και οι κρίσεις να πάρουν μια διάσταση ντόμινο, να επεκταθούν και σʼ άλλες χώρες της ΕΕ. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο και αυτή την στιγμή μετριέται η δυνατότητα αντίστασης ενός λαού, μιας κοινωνίας, όχι μονάχα για να δουν τι θα γίνει με την Ελλάδα αλλά κυρίως να δουν τι δυνατότητες υπάρχουν γιατί μετά την Ελλάδα στην λίστα βρίσκονται και άλλες χώρες.
Για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας
Την ερχόμενη εβδομάδα θα συνεδριάσει η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και συλλογικά θα αποφασίσουμε για την στάση που θα τηρήσουμε σʼ αυτήν την κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS