ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Σεβόμενος την προτροπή σας, θα προσπαθήσω να μιλήσω λιγότερο από δώδεκα λεπτά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα είναι αναγκαίο να επιβεβαιώσουμε εκείνο το οποίο απέρριπτε συνηθέστατα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά προηγουμένως και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ότι δηλαδή, ο πολιτικός έλεγχος με τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής μπορεί να βαίνει παράλληλα με το δικαστικό έλεγχο. Θυμηθείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κάθε φορά που αναδεικνύονταν ένα ζήτημα, που έπρεπε να τύχει του πολιτικού ελέγχου μέσω μιας εξεταστικής επιτροπής, ακούγαμε ότι δεν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό, διότι το έργο της εξεταστικής επιτροπής –εάν και εφόσον ήθελε συσταθεί- θα δυσχεράνει το έργο της δικαιοσύνης. Και ετούτο το στοιχείο αποτελούσε στρέβλωση της λειτουργίας του Κοινοβουλίου και γενικότερα υπονόμευση του πολιτικού ελέγχου, ο οποίος είναι σύμφυτος με τη λειτουργία της Εθνικής Αντιπροσωπίας, δηλαδή του Κοινοβουλίου.
Σήμερα, κάτω από ωριμότερες όσο και τραυματικές εμπειρίες, έρχεται η Βουλή των Ελλήνων ομόφωνα να συμφωνήσει ότι πρέπει να προωθηθεί ο έλεγχος, ο πολιτικός έλεγχος -κι αν οδηγήσει και σε ποινικές διαπιστώσεις και ο ποινικός έλεγχος- μέσω της Εξεταστικής Επιτροπής.
Δεν επιχαίρω για να ερωτήσω τι είναι εκείνο το οποίο άλλαξε την άποψή σας. Αυτό ας το κρίνει ο καθένας και η καθεμία με το δικό του τρόπο. Εκείνο, όμως, το οποίο είναι αναγκαίο είναι η συμφωνία μας ότι ο πολιτικός έλεγχος των υποθέσεων που απασχολούν την κοινή γνώμη, ελέγχονται ως προσβλητικές του δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να αποτελούν αντικείμενο του κοινοβουλευτικού ελέγχου και μείζων έκφραση του κοινοβουλευτικού ελέγχου αποτελεί η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής.
Διατυπώθηκε το ερώτημα γιατί σήμερα Εξεταστική Επιτροπή όταν για την υπόθεση του Βατοπεδίου έχει ασχοληθεί η Βουλή και υπάρχει και το σχετικό πόρισμα με τις αποχρώσεις, βεβαίως, που υπάρχουν στα επιμέρους πορίσματα, στις επιμέρους πορισματικές κρίσεις των συναδέλφων και όπως αυτοί –από τα διαφορετικά κόμματα στα οποία ανήκουν- κατέγραψαν τις απόψεις τους.
Διότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθεί και την παρούσα Βουλή η καχυποψία όσο και η βεβαιότητα του ελληνικού λαού ότι όλοι μαζί συγκαλύπτουμε παράνομες πράξεις, δεν θέλουμε να προωθήσουμε τον έλεγχο και ότι οι πολιτικοί είναι ανακόλουθοι σε σχέση με εκείνο το οποίο διεκδικεί η κοινή γνώμη. Να, λοιπόν ένας σημαντικός όσο και κρίσιμος λόγος για τον οποίο η Εξεταστική Επιτροπή για το Βατοπέδιο πρέπει να συσταθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν μελετήσουμε το πόρισμα –και είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι και οι περισσότερες έχετε μελετήσει- επαναλαμβάνω με τις εκδοχές των συναδέλφων που μετείχαν εκεί, θα διαπιστώσετε ότι υπήρξε εντοπισμός πολλών και σημαντικών, κύριε Πρόεδρε, ζητημάτων που έχουν σχέση με τη διασπάθιση του δημοσίου συμφέροντος και όπως αυτό αναφέρεται στην τραγική θα έλεγα, υπόθεση του Βατοπεδίου.
Θέλω να θέσω στην κρίση σας μερικά ερωτήματα.
Τι είναι εκείνο που εκίνησε υπουργικές αποφάσεις και μάλιστα πρόσφατες, του έτους 2008, για τις οποίες ειρήσθω εν παρόδω δεν έχει συντελεσθεί και η παραγραφή, εάν και εφόσον ήθελε διαπιστωθεί ότι υπάρχουν ποινικά αδικήματα;
Τι είναι εκείνο το οποίο εκίνησε την έκδοση υπουργικών αποφάσεων και πράξεων Υπουργών επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., του κ. Φωτιάδη, έτσι ώστε να έχουμε την αφετηρία από τότε μιας υπόθεσης, η οποία αναμφισβήτητα, προσέβαλε το δημόσιο αγαθό, το δημόσιο συμφέρον;
Υπάρχουν τα χρυσόβουλα. Δεν είναι της παρούσης να κρίνουμε την ισχυρότητα αυτών των τίτλων. Όμως διερωτώμαι και είμαι βέβαιος μαζί με εσάς, ποια είναι η εφαρμογή αυτών των χρυσοβούλων; Ποιοι είναι εκείνοι οι εξαιρετικά ικανότατοι χωροτάκτες, οι οποίοι εφαρμόζουν τα χρυσόβουλα για να διαπιστώνεται ότι αυτές οι συγκεκριμένες εκτάσεις, λιμναίες ή χερσαίες, ανήκουν σε κάποια Μονή; Προφανώς η μεροληψία όσο και η ιδιοτέλεια, ελεγχόμενη όχι μόνο πολιτικά αλλά και ποινικά, είναι παρούσα.
Τι είναι εκείνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που οδηγεί την πολιτική ως συντεταγμένη έκφραση της λειτουργίας του πολιτεύματος να υποχωρεί στις αξιώσεις εκπροσώπων κάποιων Μονών;
Όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία δεν έχουν αντιμετωπιστεί και θα πρέπει στο πλαίσιο μιας Εξεταστικής Επιτροπής να καταγραφούν όχι μόνο διαπιστωτικά αλλά και συμπερασματικά, δηλαδή τι πρέπει να γίνει, αναφορικά με αυτήν την σχέση Εκκλησίας στην ποικιλώνυμη έκφρασή της και κράτους και γιατί αυτές οι συγχύσεις και οι συναλληλίες οδηγούν πάρα πολλές φορές στο να υποχωρεί η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και εν τέλει, να αδικείται το δημόσιο αγαθό.
Παρακολουθώ με εξαιρετική θα έλεγα, προσοχή, την άποψη, μήπως Εξεταστικές Επιτροπές και όχι μόνο η παρούσα, είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε έναν αποπροσανατολισμό της πολιτικής ζωής από το καίριο ζήτημα που είναι η οικονομική κρίση, τα τεράστια προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και τα παρόντα αδιέξοδα τα οποία υπάρχουν ως το αποτέλεσμα μιας βαθύτατα συντηρητικής πολιτικής;
Θα έλεγα ότι ο κίνδυνος αυτός είναι παρών, κύριε Πρόεδρε, αλλά είναι δυνατόν να αποκρούεται, είναι δυνατόν να μην υφίσταται ο κίνδυνος από την ώρα που η Εθνική Αντιπροσωπεία, η Βουλή των Ελλήνων, ξέρει να σταθμίζει τα πράγματα, να τα κατατάσσει, να προωθεί τον πολιτικό έλεγχο, χωρίς όμως να περιφρονεί την αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων της ελληνικής κοινωνίας, που όντως τα προβλήματα που την απασχολούν είναι κρίσιμα. Και γίνονται ακόμα πιο κρίσιμα, γίνονται κρισιμότερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν δεν εξασφαλίζουν εκείνη την αντιμετώπιση η οποία αντιστοιχεί στην αξίωση των χειμαζομένων Ελλήνων πολιτών, να μην επωμιστούν και άλλα βάρη, περισσότερα βάρη από εκείνα που έβαλε στην πλάτη τους μία αδιέξοδη, νεοφιλελεύθερη, νεοσυντηρητική πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο δικαστικός έλεγχος τροφοδοτημένος από το σημαντικό και αξιόλογο υλικό, κύριε Πρόεδρε, της Εξεταστικής Επιτροπής, προχωρά και διαπιστώνει, όπως σας είπε ο συνάδελφος ο κ. Τσούκαλης, ο οποίος μετείχε στην προηγούμενη Εξεταστική Επιτροπή, οδηγείται στο να καταγράφει ευθύνες.
Εγώ δεν σπεύδω να προκαταλάβω τη δικαστική κρίση. Όμως, υπάρχουν ερωτήματα τα οποία έχουν σχέση με την εν τέλει θεσμική λειτουργία αυτού του κράτους, το οποίο καλείται να προστατεύει το δημόσιο αγαθό. Πώς διατυπώθηκαν τα ερωτήματα προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και γιατί η αποδοχή των γνωμοδοτήσεων από διάφορους Υπουργούς -αποδοχή των γνωμοδοτήσεων που οδήγησε στην προσβολή του δημόσιου αγαθού, της δημόσιας περιουσίας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το καλοκαίρι, λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών, ήρθε διάταξη η οποία ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από την κυβερνητική παράταξη, σύμφωνα με την οποία είναι δυνατόν υποθέσεις του ελληνικού δημοσίου να ανατίθενται εκτός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε ιδιωτικά γραφεία. Και αντιλαμβάνεστε πόσο καταστρέφεται η σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να έχει το ελληνικό δημόσιο με το νομικό του παραστάτη, συνταγματικά προβλεπόμενο και κατοχυρωμένο, που είναι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Δικαιούται κατά συνέπεια ο οιοσδήποτε καλοπροαίρετος πολίτης, οπουδήποτε και αν ανήκει, να σκεφτεί ότι αυτή η πολιτική είναι εκείνη η οποία διασπαθίζει το δημόσιο χρήμα και διαμορφώνει συνθήκες προσβολής του δημόσιου αγαθού; Νομίζω το δικαιούται. Και εμείς πρέπει να απαντήσουμε για όλα αυτά. Πρέπει να απαντήσουμε για την ανάγκη του διακριτού ρόλου Εκκλησίας και Κράτους, πρέπει να απαντήσουμε για το πώς πρέπει να αντιμετωπισθεί η λεγόμενη «μοναστηριακή και εκκλησιαστική περιουσία», πρέπει να απαντήσουμε στα κενά, στο τεράστιο έλλειμμα που υπάρχει, αναφορικά με τη θεσμική προστασία και κατοχύρωση του δημοσίου χρήματος -στην ευρύτητά του ο όρος- και του δημόσιου αγαθού.
Κύριε Πρόεδρε, χωρίς καμία προσπάθεια επαίνου της κομματικής λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, από το 2003 Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο συνάδελφος κ. Δραγασάκης, αργότερα η κυρία Αμμανατίδου, ο ομιλών, μιλούσαμε για την υπόθεση του Βατοπεδίου και για τους κινδύνους που διαμορφώνονταν. Και ξέρετε τι εισπράτταμε ως αντίλογο; Ότι πρόκειται για την ιδεοληψία της Αριστεράς, η οποία, δήθεν, αντιμάχεται την Εκκλησία. Προφανέστατα το ιδεολόγημα δεν μας αφορά. Μας αφορά ο σεβασμός του Κράτους και βεβαίως η λειτουργία της Εκκλησίας, αλλά στα δικά της χωράφια, στα δικά της εδάφη, χωρίς να υπεισέρχεται στα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου και να προσβάλει τους Έλληνες πολίτες στην έκφραση του δημοσίου αγαθού που σʼ αυτούς ανήκει.
Κύριε Πρόεδρε, εμείς ψηφίζουμε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής με την πεποίθηση ότι η ελληνική κοινωνία αξιώνει να χυθεί άπλετο φως, να ερευνηθούν όλες οι πτυχές του ζητήματος με ανοικτό ορίζοντα έρευνας και στο παρελθόν και στο παρόν και με ό,τι αντανακλά ως συνέπεια στο μέλλον και ταυτόχρονα να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα -μακάρι όλοι μαζί- να υπάρξουν εκείνες οι θεσμικές ρυθμίσεις που θα θωρακίζουν τη διαχείριση του δημοσίου αγαθού.
Ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS