Αυτό το ερώτημα ταλανίζει τα μέλη του Συν αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες. Το πρόβλημα και βέβαια είναι στο ΣΥΝ. Αυτό το έχει πει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μέσα στα όργανα του κόμματος πολλές φορές. Αυτό φάνηκε και από την κρίση το τελευταίο διάστημα με την πέρα από κάθε όριο αντικομματική συμπεριφορά των στελεχών της Ανανεωτικής Πτέρυγας που νομίζουν ότι με τον επικοινωνιακό πόλεμο που διεξάγουν με τις πλάτες 6-7 δημοσιογράφων κάποιων κυρίαρχων media και τους προσανατολισμένους στην «εθνική» συγκυρία κεντροαριστερούς συμβολισμούς τους (δείπνο Λεωνίδα Κύρκου, δηλώσεις Κουβέλη για την στήριξη του κ. Παπούλια και για κοινή «προοδευτική» υποψηφιότητα στην Θεσσαλονίκη, ανακοίνωση για αυτοδιοικητικά θέματα) θα καταφέρουν να διαλύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο αήθης αυτός σχεδιασμός των προβεβλημένων στελεχών της Ανανεωτικής Πτέρυγας δυστυχώς βρίσκει εκούσιους συμμάχους μέσα στην κατακερματισμένη και χωρίς σχέδιο πια αριστερή πλειοψηφία του ΣΥΝ. Οι παραλυτικές στελεχικές ισορροπίες και τα άβατα της κοινής ιστορικής διαδρομής δεν επιτρέπουν λύσεις και δημιουργικές προτάσεις είτε από «νεοφώτιστους» είτε πολύ περισσότερο από «νεοαριστεριστές». Έτσι αντί να παραδεχτούμε ότι εμείς στο σπίτι μας δεν μπορούμε να βγάλουμε τα κάστανα από την φωτιά και αδυνατούμε να προχωρήσουμε μέσα από ένα ενωτικό Συνέδριο στην επαναθεμελίωση του ΣΥΝ και στην δεύτερη αριστερή στροφή του , ρίχνουμε όλες τις ευθύνες στους 23 συντρόφους μας που αντέδρασαν με την ανακοίνωσή τους στα περίπου αυτονόητα για την διαφύλαξη μιας ριζοσπαστικής ταυτότητας της αριστεράς. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις η και τακτικές που αναπτύσσονται μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ από τις συνιστώσες εκτός ΣΥΝ αλλά και από τους ανένταχτους δεν αποτελούν το κυρίως πρόβλημα όσο και αν κάποιοι προσπαθούν έτσι να το παρουσιάσουν. Οι σύντροφοί μας στην Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ μας είχαν προειδοποιήσει έγκαιρα για το ότι θεωρούν ήπιες τις αντιδράσεις που υπάρχουν από την ηγεσία του ΣΥΝ σε αυτήν την διαφαινόμενη κατάσταση υπονόμευσης της κατεκτημένης δημόσιας εικόνας του ΣΥΡΙΖΑ και είμαι σίγουρος ότι θα προτιμούσαν η ηγεσία του ΣΥΝ να τοποθετούνταν θαρραλέα και δεικτικά για το θέμα πριν από αυτούς ,ώστε τελικά να μην υπάρξουν περαιτέρω επιπλοκές . Αντίθετα όμως η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν κράτησε τα «αριστερά προσχήματα» (με την τιμητική εξαίρεση του σ. Κουράκη) αλλά φρόντισε -αν και δεν αποτελεί όργανο- με ανακοίνωσή της να «κλείσει» και κατʼ ουσία «κουκουλώσει» το θέμα περιφρονώντας την θέση χιλιάδων μελών του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί;
Βαγγέλης Πιλάλης
Μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΝ
Υποσημείωση: Την ώρα που ανοίγουν τόσο χοντρά ζητήματα για την ενότητα και την ανασύνθεση της αριστεράς, η στάση κάποιων στελεχών του ΣΥΝ με υπεύθυνη θέση να κινηθούν στην «ουδέτερη» λογική του «ούτε-ούτε» και της διαφοροποιησής τους από τις τάχαμου «διχαστικές αντιλήψεις» από όπου και αν προέρχονται, το μόνο που πιστοποιεί είναι η ανυπαρξία πολιτικού σχεδίου από την μεριά τους και η δομική αδυναμία τους να συνθέσουν και να εγγυηθούν μια συνεπή αριστερή γραμμή. Το να διεξαχθεί συνέδριο και το να φτιαχτεί μια νέα κεντρώα τάση μέσα στο ΣΥΝ δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Αυτά προς ώρας …για να μην πούμε τίποτα παραπάνω….