Παρακολουθώντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη σημερινή συζήτηση ένας ξένος, ένας εξωτερικός παρατηρητής, θα διαμόρφωνε την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι η χώρα του διαλόγου. Για μας, όμως, που ζούμε σε αυτή τη χώρα γνωρίζουμε καλά ότι δεν είναι η χώρα του διαλόγου αλλά παραλόγου.
Τα πιο ωραία χρόνια, από τη μεταπολίτευση και μετά τα σπαταλήσαμε συζητώντας. Και ακροβατώντας. Χάριν της διαφάνειας. Την οποία τελικά δεν την οικοδομήσαμε. Την εντοιχίσαμε. Και αφήσαμε τη διαφθορά ανενόχλητη, να πλουτίζει, να γιγαντώνεται, να αυθαδιάζει, να κυβερνά. Και να μοιάζει αήττητη.
Από το 1989 συζητούν τα κόμματα για τη διαφάνεια και τη διαφθορά. Όταν η πολιτική των «νέων τζακιών» της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (τη θυμάται σίγουρα ο σημερινός πρωθυπουργός την πολιτική αυτή) γέννησε το τέρας Κοσκωτά.
Έκτοτε, και επί μια εικοσαετία, υπό τον φόβο διασυρμού του πολιτικού συστήματος, δεν ενισχύθηκαν οι κανόνες διαφάνειας, αλλά έγιναν αδιαπέραστοι οι κανόνες ασυλίας.
Για να μην ξαναζήσει, δήθεν, ο τόπος ειδικά δικαστήρια το πρόβλημα της διαφθοράς γίνεται όλο και εντονότερο: Από την Αγία Τράπεζα της μονής Βατοπεδίου μέχρι τις τράπεζες της Ελβετίας και τις συμβεβλημένες με τις επιχειρηματικές, και άλλες, δραστηριότητες της Siemens.
Στο μεταξύ, και ενώ εκείνα τα τζάκια καθορίζουν ποιες είναι οι ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας, αναδεικνύονται στις μέρες μας και κάποια καινούργια τζάκια. Τα οποία εισχωρούν σε προβληματικές επιχειρήσεις και μη και κυρίως σε επιχειρήσεις που διαπλέκονται με την ενημέρωση ή το ποδόσφαιρο. Χωρίς εμφανές επιχειρηματικό πλάνο. Απλώς αγοράζουν. Ποιος ασχολείται με αυτές τις δραστηριότητες; Ποιος τις παρακολουθεί;
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα;
Οι προμήθειες και οι αναθέσεις έργων. Πρόκειται για ένα σύστημα αξιών . Το οποίο έχει αναδείξει τη διαπλοκή ως το ακλόνητο πολιτικό σύστημα.
Το βλέπουμε το σύστημα αυτό να καθοδηγεί την πολιτική εξουσία και την κοινή γνώμη για τα λεγόμενα «αντιδημοφιλή» μέτρα, τα οποία πρέπει να ληφθούν για τη διάσωση της χρεοκοπημένης οικονομίας.
Να μην πληρώσουν όσοι πλούτισαν ανόμως. Ή πλούτισαν σκανδαλωδώς σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Να μη χρηματοδοτήσουν τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας όσοι τα τελευταία χρόνια συγκέντρωσαν αμύθητο πλούτο στα χέρια τους, χάριν της ευνοϊκής μεταχείρισης των κυβερνήσεων.
Να πληρώσουν όσοι συνήθως και πάντα χρηματοδοτούν τον πίθο των Δαναΐδων. Να πληρώσουν όσοι είναι καταδικασμένοι εν ζωή να βιώνουν το μαρτύριο του Ταντάλου. Ή του Σίσυφου. Το έχουμε ξαναπεί. Η Δημοκρατία είναι έννοια ταυτόσημη με την οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη.
Και έτσι, την ώρα που εμείς εδώ συμφωνούμε ότι η διαφάνεια είναι καλό πράγμα, βλέπουμε σκληρά μέτρα όπως περικοπές στις αποδοχές των εργαζομένων, επιπλέον φόρους, απορρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, να ανακοινώνονται από το Νταβός.
Να ζητείται εξ αποστάσεως από το λαό να υποστεί μείωση του εισοδήματος του, καθώς και επιπλέον φόρους, για να καλυφθεί το έλλειμμα που τα κόμματα εξουσίας, δημιούργησαν, εν μέσω χορού σκανδάλων, από το Χρηματιστήριο, τα ομόλογα και τη Siemens, έως το Βατοπαίδι και το σκάνδαλο της εξαγοράς Γερμανός-Cosmote.
Ποια όμως συζήτηση στη Βουλή για τη διαφάνεια, μπορεί να έχει έστω μία μικρή επίφαση ειλικρίνειας , αν ο κόσμος δεν γνωρίζει ακόμα πώς μεταφράζονται για την τσέπη του, τα παιχνίδια των κερδοσκόπων;
Για ποια διαφάνεια μιλάμε, όταν τα spreads χτυπάνε κόκκινο, μόνο και μόνο από κάποιους υπαινιγμούς του κ Παπακωνσταντίνου, ότι αναζητεί δανειστές- επενδυτές, στην Ασία;
Η κυβέρνηση παρουσιάζει τον εαυτό της ως θύμα των πιέσεων. Είστε απολύτως ευθυγραμμισμένοι με τα σχέδια αυτά. Και τα υλοποιείτε χωρίς την παραμικρή αντίρρηση, χωρίς την παραμικρή διερεύνηση εναλλακτικών προτάσεων.
Είναι θλιβερό να βλέπουν οι πολίτες στα δελτία ειδήσεων το πρωθυπουργό, να υπερηφανεύεται στους διαδρόμους της συνόδου του Νταβός ότι στην Ελλάδα θα μυρίζει αίμα, ότι έχει κόψει εκατό χιλιάδες θέσεις εργασίας στο δημόσιο και ότι πρόκειται να περιορίσει και τις αποδοχές των εργαζομένων.
Είναι θλιβερό να συσκέπτεται ο Πρωθυπουργός στο Μέγαρο Μαξίμου με τους διοικητές της των τραπεζών και το μόνο εξαγόμενο από την σύσκεψη αυτή, να είναι η πρόθεση των τραπεζών να αυξήσουν τα επιτόκια στα δάνεια και να κόψουν δραστικά την χορήγηση δανείων. Μόνο για να σας επιδίδουν τελεσίγραφα τις έχετε τις τράπεζες ;
Τέλος είναι θλιβερή ή άρνηση της κυβέρνησης να εξετάσει το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο.
Σας είπαμε, πιέστε για την έκδοση ευρωομολόγου. Δεν το τολμήσατε εσείς, το τόλμησε ο πρωθυπουργός της Ισπανίας. Εμείς δεν θέλουμε να πιέσουμε για να μην παρεξηγηθούμε. Ο κ. Παπακωνσταντίνου τόλμησε σήμερα να πει απλώς ότι το ευρωομόλογο είναι ενδιαφέρουσα ιδέα. Αλλά ξεκαθάρισε ότι εμείς δεν την προτείνουμε, γιατί δεν αρέσει στην ευρωζώνη. Το γιατί δεν αρέσει στην Ευρωζώνη, το είπε ένα στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο κ. Στάρκ.
Γιατί αν υπάρξει ευχέρεια δανεισμού, δεν θα προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις.
Και σας είπα και προηγουμένως ότι τώρα πρέπει να λέγονται με το πραγματικό τους όνομα αυτές οι μεταρρυθμίσεις, γιατί αφορούν ανθρώπινες ζωές. Αυτό λοιπόν είναι το σχέδιο. Να ξηλωθεί κάθε δικαίωμα και κάθε κατάκτηση μέσα στην ελληνική κοινωνία. Και εσείς συμπλέετε ενεργά με αυτό το σχέδιο, φροντίζοντας απλώς η αγανάκτηση του κόσμου να στρέφεται μόνο προς διάφορα αόριστα κερδοσκοπικά κυκλώματα.
Δεν πιέζετε για ευρωομόλογο γιατί δεν θέλετε να δώσετε το παραμικρό σήμα ανυπακοής. Για τον ίδιο λόγο δεν εξετάζετε την έκδοση ομολόγου για εσωτερικό δανεισμό. Δεν ζητάτε απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Προτιμάτε να ξεπληρώστε το χρέος με συντάξιμα χρόνια, φτώχεια, ανεργία, εργασιακή ανασφάλεια και κοινωνική δυστυχία.
Το χρέος που δημιούργησαν εξοπλισμοί, τα άδεια και ερειπωμένα στάδια των Ολυμπιακών Αγώνων, οι επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις, οι φοροαπαλλαγές στην Εκκλησία. Γιατί αυτό σας ζητάνε ουσιαστικά. Και εσείς συμφωνείτε πρόθυμα και υλοποιείτε.
Και μια τελευταία παρατήρηση για να επανέλθω στο θέμα της διαφάνειας. Μην κοροϊδεύετε τον ελληνικό λαό, ότι τα μέτρα που έχετε δρομολογήσει, και τα οποία διαρκώς τα επανεξετάζετε σε χειρότερη βάση, θα είναι μέτρα προσωρινά. Αυτό που σχεδιάζετε για την Ελλάδα, ως αποτέλεσμα των κερδοσκοπικών πιέσεων, θα είναι μια τεράστια κοινωνική οπισθοδρόμηση. Θα είναι η υποθήκευση του παρόντος και του μέλλοντος για εκατομμύρια εργαζόμενους και ιδιαίτερα νέους ανθρώπους. Και έχουμε την πεποίθηση ότι μόλις τα στρώματα αυτά συνειδητοποιήσουν πως έχει στηθεί το παιχνίδι και τι ακριβώς πάτε να κάνετε, θα ξεσηκωθούν πραγματικά. Και τότε θα διαπιστώσετε ότι οι τύχες της κοινωνίας δεν καθορίζονται μόνο σε κλειστά δωμάτια, μεταξύ κερδοσκόπων και κυβερνήσεων σαν τη δική σας. Έχουν και οι λαοί λόγο για τις τύχες τους, έχουν και οι άνθρωποι δικαίωμα να έχουν λόγο για τις ζωές τους.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS